Spreuken 15
1 Een vriendelijk antwoord ontwapent de toorn, Een krenkend gezegde jaagt de woede op.
Suloinen vastaus hillitse vihan, mutta kova sana saattaa mielen karvaaksi.
2 De tong der wijzen druipt van wijsheid, De mond der dommen stort dwaasheid uit.
Viisasten kieli saattaa opetuksen suloiseksi, vaan tyhmäin suu aina hulluuta sylkee.
3 Jahweh’s ogen waren overal rond, Nauwkeurig lettend op slechten en goeden.
Herran silmät katselevat joka paikassa, sekä pahat että hyvät.
4 Rustige taal is een boom des levens, Heftige woorden wonden de ziel.
Terveellinen kieli on elämän puu: vaan valhettelevainen saattaa sydämen kivun.
5 Een dwaas slaat het vermaan van zijn vader in de wind; Verstandig hij, die op een waarschuwing let.
Tyhmä laittaa isänsä kurituksen; vaan joka rangaistuksen ottaa, hän tulee taitavaksi.
6 In het huis van den rechtvaardige heerst grote welvaart, Maar het gewin der zondaars gaat teloor.
Vanhurskaan huoneessa on yltäkyllä; vaan jumalattoman saalis on hävintö.
7 De lippen der wijzen verspreiden de kennis, Het hart der dwazen doet het niet.
Viisasten huulet jakavat neuvoa; vaan tyhmäin sydän ei ole niin.
8 Jahweh heeft een afschuw van het offer der bozen, Maar welbehagen in het gebed der rechtvaardigen.
Jumalattoman uhri on Herralle kauhistus; vaan jumalisten rukous on hänelle otollinen.
9 Jahweh verafschuwt de weg van een boosdoener; Hij houdt van hem, die naar rechtvaardigheid streeft.
Jumalattoman tie on Herralle kauhistus; vaan joka vanhursjautta noudattaa, on hänelle rakas.
10 Strenge straf wacht hem, die het rechte pad verlaat; Wie niets van bestraffing wil weten, zal sterven.
Kuritus on sille paha, joka hylkää tiensä: ja joka rangaistusta vihaa, hänen pitää kuoleman.
11 Onderwereld en dodenrijk liggen open voor Jahweh, Hoeveel te meer de harten van de kinderen der mensen! (Sheol h7585)
Helvetti ja kadotus on Herran edessä: kunka paljon enemmin ihmisten lasten sydämet. (Sheol h7585)
12 De spotter houdt er niet van, dat men hem vermaant; Daarom gaat hij niet met wijzen om.
Ei pilkkaaja rakasta sitä, joka häntä rankaisee, ja ei hän mene viisasten tykö.
13 Een vrolijk hart maakt een blij gezicht, Verdriet in het hart slaat de geest terneer.
Iloinen sydän tekee iloiset kasvot; vaan koska sydän on surullinen, niin rohkeus raukee.
14 Een verstandig hart streeft naar kennis, De mond der dommen vermeit zich in dwaasheid.
Ymmärtäväinen sydän etsii viisautta; vaan tyhmäin suu tyhmyydellä ravitaan.
15 Een neerslachtig mens heeft steeds kwade dagen, Voor een blijmoedig karakter is het altijd feest.
Surullisella ihmisellä ei ole koskaan hyvää päivää; vaan jolla hyvä sydän on, hänellä on joka päivä vieraspito.
16 Beter weinig te bezitten en Jahweh te vrezen, Dan vele schatten met wroeging erbij.
Parempi on vähä Herran pelvossa, kuin suuri tavara ilman lepoa.
17 Beter een schoteltje groente, waar liefde heerst, Dan een gemeste stier met haat erbij.
Parempi on ateria kaalia rakkaudessa, kuin syötetty härkä vihassa.
18 Een driftkop stookt ruzie, Een lankmoedig mens bedaart de twist.
Vihainen mies saattaa toran matkaan; mutta kärsivällinen asettaa riidan.
19 De weg van een luiaard is als een doornheg, Het pad der vlijtigen is gebaand.
Laiskan tie on orjantappurainen; vaan hurskasten tie on tasainen.
20 Een verstandig kind is een vreugde voor zijn vader, Een dwaas mens minacht zijn moeder.
Viisas poika iloittaa isänsä, ja hullu ihminen häpäisee äitinsä.
21 In dwaasheid vindt een onverstandig mens zijn genoegen, Een man van inzicht houdt de rechte weg.
Hulluulle on tyhmyys iloksi; vaan toimellinen mies pysyy oikialla tiellä.
22 Bij gebrek aan overleg mislukken de plannen, Na rijp beraad komen ze tot stand.
Aivoitus raukee ilman neuvoaa; vaan jossa monta neuvonantajaa on, se on vahva.
23 Men kan plezier hebben in zijn eigen antwoord; Maar hoe treffend is een woord, dat van pas komt!
Se on ihmisen ilo, että hän toimella vastata taitaa, ja aikanansa sanottu sana on otollinen.
Elämän tie johdattaa viisaan ylöspäin, välttämään helvettiä, joka alhaalla on. (Sheol h7585)
25 Jahweh haalt het huis der hoogmoedigen neer, Maar zet de grenspaal van een weduwe vast.
Herra ylpeiden huoneet kukistaa, ja vahvistaa lesken rajat.
26 Jahweh heeft een afschuw van snode plannen, Maar vriendelijke woorden zijn Hem rein.
Ilkiäin aivoitukset ovat Herralle kauhistukseksi; vaan toimellinen puhe on otollinen.
27 Wie oneerlijke winst maakt, schaadt zijn eigen huis; Maar wie van omkoperij niets moet hebben, blijft leven.
Ahneudella voitetut kukistavat oman huoneensa; vaan joka lahjoja vihaa, saa elää.
28 Een rechtvaardig mens overweegt wat hij zegt, De mond der bozen stort onheil uit.
Vanhurskaan sydän ajattelee vastausta; vaan jumalattoman suu ammuntaa pahaa.
29 Jahweh is verre van de zondaars, Maar Hij hoort het gebed der rechtvaardigen.
Herra on kaukana jumalattomista; vaan hän kuulee vanhurskasten rukoukset.
30 Stralende ogen verblijden het hart, Een goede tijding verkwikt het gebeente.
Suloinen kasvo iloittaa sydämen: hyvä sanoma tekee luut lihaviksi.
31 Wie naar heilzame vermaning luistert, Woont in de kring der wijzen.
Korva, joka kuulee elämän rangaistusta, on asuva viisasten seassa.
32 Wie de tucht niet telt, telt zich zelven niet; Wie naar vermaning luistert, krijgt inzicht.
Joka ei itsiänsä salli kurittaa, se katsoo ylön sielunsa; vaan joka rangaistusta kuulee, hän tulee viisaaksi.
33 Het ontzag voor Jahweh voedt op tot wijsheid, Aan de eer gaat ootmoed vooraf.
Herran pelko on kuritus viisauteen, ja kunnian edellä käy nöyryys.
