Spreuken 15
1 Een vriendelijk antwoord ontwapent de toorn, Een krenkend gezegde jaagt de woede op.
Et mildt Svar dæmper Vrede; men et bittert Ord vækker Fortørnelse.
2 De tong der wijzen druipt van wijsheid, De mond der dommen stort dwaasheid uit.
De vises Tunge giver god Kundskab, men Daarers Mund udgyder Taabelighed.
3 Jahweh’s ogen waren overal rond, Nauwkeurig lettend op slechten en goeden.
Herrens Øjne ere alle Vegne, og de beskue onde og gode.
4 Rustige taal is een boom des levens, Heftige woorden wonden de ziel.
Tungens Blidhed er et Livsens Træ; men Forvendthed ved den er Sønderknuselse i Aanden.
5 Een dwaas slaat het vermaan van zijn vader in de wind; Verstandig hij, die op een waarschuwing let.
Daaren foragter sin Faders Tugtelse; men den, som agter paa Revselse, handler klogt.
6 In het huis van den rechtvaardige heerst grote welvaart, Maar het gewin der zondaars gaat teloor.
I den retfærdiges Hus er meget Gods; men der er Forstyrrelse i den ugudeliges Indtægt.
7 De lippen der wijzen verspreiden de kennis, Het hart der dwazen doet het niet.
De vises Læber udstrø Kundskab; men Daarernes Hjerte er ikke saa.
8 Jahweh heeft een afschuw van het offer der bozen, Maar welbehagen in het gebed der rechtvaardigen.
De ugudeliges Offer er Herren en Vederstyggelighed; men de oprigtiges Bøn er ham en Velbehagelighed.
9 Jahweh verafschuwt de weg van een boosdoener; Hij houdt van hem, die naar rechtvaardigheid streeft.
De ugudeliges Vej er Herren en Vederstyggelighed; men den, som stræber efter Retfærdighed, elsker han:
10 Strenge straf wacht hem, die het rechte pad verlaat; Wie niets van bestraffing wil weten, zal sterven.
Streng Tugt venter den, som forlader Stien; den, som hader Irettesættelse, skal dø.
11 Onderwereld en dodenrijk liggen open voor Jahweh, Hoeveel te meer de harten van de kinderen der mensen! (Sheol h7585)
Dødsriget og Afgrunden ligge aabenbare for Herren, meget mere Menneskens Børns Hjerter. (Sheol h7585)
12 De spotter houdt er niet van, dat men hem vermaant; Daarom gaat hij niet met wijzen om.
En Spotter elsker ikke den, som sætter ham i Rette, han gaar ikke til de vise.
13 Een vrolijk hart maakt een blij gezicht, Verdriet in het hart slaat de geest terneer.
Et glad Hjerte gør Ansigtet livligt; men ved Hjertets Bekymring nedslaas Modet.
14 Een verstandig hart streeft naar kennis, De mond der dommen vermeit zich in dwaasheid.
Den forstandiges Hjerte søger Kundskab, men Daarers Mund finder Behag i Taabelighed.
15 Een neerslachtig mens heeft steeds kwade dagen, Voor een blijmoedig karakter is het altijd feest.
Alle den elendiges Dage ere onde; men et glad Hjerte er et bestandigt Gæstebud.
16 Beter weinig te bezitten en Jahweh te vrezen, Dan vele schatten met wroeging erbij.
Bedre er lidet med Herrens Frygt end stort Liggendefæ med Uro.
17 Beter een schoteltje groente, waar liefde heerst, Dan een gemeste stier met haat erbij.
Bedre er en Ret grønne Urter, naar der er Kærlighed hos, end en fed Okse, naar der er Had hos.
18 Een driftkop stookt ruzie, Een lankmoedig mens bedaart de twist.
En hidsig Mand opvækker Trætte, men en langmodig dæmper Kiv.
19 De weg van een luiaard is als een doornheg, Het pad der vlijtigen is gebaand.
Den lades Vej er som et Tjørnegærde; men de oprigtiges Sti er banet.
20 Een verstandig kind is een vreugde voor zijn vader, Een dwaas mens minacht zijn moeder.
En viis Søn glæder sin Fader; men et daarligt Menneske foragter sin Moder.
21 In dwaasheid vindt een onverstandig mens zijn genoegen, Een man van inzicht houdt de rechte weg.
Daarskab er en Glæde for den, som fattes Forstand, men en forstandig Mand vandrer ret frem.
22 Bij gebrek aan overleg mislukken de plannen, Na rijp beraad komen ze tot stand.
Anslag blive til intet, naar der ikke er holdt Raad; men hvor der er mange Raadgivere, der bestaa de.
23 Men kan plezier hebben in zijn eigen antwoord; Maar hoe treffend is een woord, dat van pas komt!
Glæde har en Mand af sin Munds Svar; og et Ord i rette Tid — hvor godt!
Livsens Vej opadtil gaar den forstandige for at undgaa Dødsriget nedadtil. (Sheol h7585)
25 Jahweh haalt het huis der hoogmoedigen neer, Maar zet de grenspaal van een weduwe vast.
Herren nedriver de hovmodiges Hus; men han stadfæster Enkens Landemærke.
26 Jahweh heeft een afschuw van snode plannen, Maar vriendelijke woorden zijn Hem rein.
Den ondes Anslag ere Herren en Vederstyggelighed; men Lifligheds Ord ere rene.
27 Wie oneerlijke winst maakt, schaadt zijn eigen huis; Maar wie van omkoperij niets moet hebben, blijft leven.
Den, som jager efter Vinding, forstyrrer sit Hus; men den, som hader Gaver, skal leve.
28 Een rechtvaardig mens overweegt wat hij zegt, De mond der bozen stort onheil uit.
Den retfærdiges Hjerte betænker sig paa at svare; men de ugudeliges Mund udgyder onde Ting.
29 Jahweh is verre van de zondaars, Maar Hij hoort het gebed der rechtvaardigen.
Herren er langt borte fra de ugudelige, men hører de retfærdiges Bøn.
30 Stralende ogen verblijden het hart, Een goede tijding verkwikt het gebeente.
Lys for Øjnene glæder Hjertet; et godt Budskab giver Marv i Benene.
31 Wie naar heilzame vermaning luistert, Woont in de kring der wijzen.
Det Øre, som hører efter Irettesættelse til Livet, han tager Bo midt iblandt de vise.
32 Wie de tucht niet telt, telt zich zelven niet; Wie naar vermaning luistert, krijgt inzicht.
Den, som lader Tugt fare, foragter sin Sjæl; men den, som hører efter Irettesættelse, forhverver sig Forstand.
33 Het ontzag voor Jahweh voedt op tot wijsheid, Aan de eer gaat ootmoed vooraf.
Herrens Frygt er Tugt til Visdom, og Ydmyghed gaar foran Ære.
