Spreuken 14
1 De wijsheid bouwt zich een huis, De dwaasheid breekt het eigenhandig af.
Toda a mulher sabia edifica a sua casa: mas a tola a derriba com as suas mãos.
2 Wie Jahweh vreest, gaat de rechte weg; Wie Hem veracht, gaat kronkelwegen.
O que anda na sua sinceridade teme ao Senhor, mas o que se desvia de seus caminhos o despreza.
3 In de mond van een dwaas ligt een stok voor zijn rug, De wijzen worden door hun lippen beschermd.
Na boca do tolo está a vara da soberba, mas os lábios dos sábios os conservam.
4 Waar geen runderen zijn, blijft de kribbe schoon; Rijke inkomsten dankt men aan de kracht van den os.
Não havendo bois, a mangedoura está limpa, mas pela força do boi há abundância de colheitas.
5 Een eerlijk getuige liegt niet, Een vals getuige verspreidt leugens.
A testemunha verdadeira não mentirá, mas a testemunha falsa se desboca em mentiras.
6 De spotter zoekt wijsheid, maar tevergeefs; Voor een wijze is de kennis gemakkelijk te vinden.
O escarnecedor busca sabedoria, e nenhuma acha, mas para o prudente o conhecimento é fácil.
7 Blijf uit de buurt van een dwaas, Want verstandige taal bespeurt ge er niet.
Vai-te de diante do homem insensato, porque nele não divisarás os lábios do conhecimento.
8 De wijsheid der schranderen wijst hun de weg, Maar de dommen worden door hun dwaasheid op een dwaalspoor geleid.
A sabedoria do prudente é entender o seu caminho, mas a estultícia dos tolos é engano.
9 Het zoenoffer spot met de dwazen, Maar bij rechtvaardigen woont de genade.
Os loucos zombam do pecado, mas entre os retos há benevolência.
10 Het hart kent zijn eigen droefheid alleen; Ook in zijn vreugde kan een vreemde zich niet mengen.
O coração conhece a sua própria amargura, e o estranho não se entremeterá na sua alegria.
11 Het huis der bozen wordt verwoest, De tent der rechtvaardigen richt zich op.
A casa dos ímpios se desfará, mas a tenda dos retos florescerá.
12 Soms houdt iemand een weg voor de rechte, Die tenslotte uitloopt op de dood.
Há caminho que ao homem parece direito, mas o fim dele são os caminhos da morte.
13 Ook als iemand lacht, kan hij verdriet hebben; Blijdschap loopt soms op droefheid uit.
Até no riso terá dor o coração, e o fim da alegria é tristeza.
14 Een zondaar krijgt uit zijn wandel ruimschoots zijn deel, Maar ook een deugdzaam mens uit zijn daden.
Dos seus caminhos se fartará o que declina no coração, mas o homem bom se fartará de si mesmo.
15 De onnozele gelooft alles wat er gezegd wordt; De wijze let op het antwoord, dat hij ontvangt.
O simples dá crédito a cada palavra, mas o prudente atenta para os seus passos.
16 De wijze is behoedzaam en mijdt het kwaad, De dwaas is zorgeloos en gaat er op in.
O sábio teme, e desvia-se do mal, mas o tolo se encoleriza, e dá-se por seguro.
17 De lichtgeraakte haalt dwaasheden uit, Een beleidvol mens is verdraagzaam.
O que presto se indigna, fará doidices, e o homem de más imaginações será aborrecido.
18 De onnozelen valt dwaasheid ten deel, De wijze wordt met kennis gekroond.
Os símplices herdarão a estultícia, mas os prudentes se coroarão de conhecimento.
19 De bozen moeten zich voor de deugdzamen buigen, De snoodaards voor de poorten der rechtvaardigen staan.
Os maus se inclinaram diante dos bons, e os ímpios diante das portas do justo.
20 Zelfs bij zijn buur is een arme gehaat, Maar de vrienden van een rijkaard zijn talrijk.
O pobre é aborrecido até do companheiro, porém os amigos dos ricos são muitos.
21 Een zondaar geeft niet om zijn naaste; Zalig hij, die zich over de armen ontfermt!
O que despreza ao seu companheiro peca, mas o que se compadece dos humildes é bem-aventurado.
22 Wie kwaad beramen, geraken op een doolweg; Die op het goede bedacht zijn, ondervinden liefde en trouw.
Porventura não erram os que obram o mal? mas beneficência e fidelidade serão para os que obram o bem.
23 Van alle inspanning komt gewin, Praten brengt alleen maar gebrek.
Em todo o trabalho proveito há, mas a palavra dos lábios só encaminha à pobreza.
24 Bedachtzaamheid is de kroon der wijzen, Dwaasheid de krans der dommen.
A coroa dos sábios é a sua riqueza, a estultícia dos tolos é só estultícia.
25 Een betrouwbaar getuige redt mensenlevens; Maar wie leugen verspreidt, pleegt verraad.
A testemunha verdadeira livra as almas, mas o que se desboca em mentiras é enganador.
26 Op het ontzag voor Jahweh mag de sterke vertrouwen, Ook zijn kinderen vinden daarin een toevlucht.
No temor do Senhor há firme confiança, e ele será um refúgio para seus filhos.
27 Het ontzag voor Jahweh is een bron van leven; Daardoor vermijdt men de strikken des doods.
O temor do Senhor é uma fonte de vida, para se desviarem dos laços da morte.
28 Trots gaat een vorst op een talrijke bevolking, Gebrek aan volk is het eind van een heerser.
Na multidão do povo está a magnificência do rei, mas na falta do povo a perturbação do príncipe.
29 De lankmoedige is rijk aan doorzicht, De ongeduldige stapelt dwaasheden op.
O longânimo é grande em entendimento, mas o que é de espírito impaciente assinala a sua loucura.
30 Een kalme natuur doet het lichaam goed, Hartstocht is een kanker voor het gebeente.
O coração com saúde é a vida da carne, mas a inveja é a podridão dos ossos.
31 Die een arme verdrukt, smaadt zijn Schepper; Maar wie zich over hem ontfermt, brengt Hem eer.
O que oprime ao pobre insulta àquele que o criou, mas o que se compadece do necessitado o honra.
32 Door zijn boosheid wordt de zondaar voortgejaagd, Maar de rechtvaardige vindt een toevlucht in zijn deugd.
Pela sua malícia será lançado fora o ímpio, mas o justo até na sua morte tem confiança.
33 In het hart van een verstandige vindt de wijsheid een rustplaats, In het binnenste der dwazen is zij niet bekend.
No coração do prudente repousa a sabedoria, mas o que há no interior dos tolos se conhece.
34 Rechtvaardigheid verheft een volk, De zonde brengt de naties tot schande.
A justiça exalta ao povo, mas o pecado é o opróbrio das nações.
35 De koning heeft behagen in een verstandig dienaar, Maar zijn toorn doodt hem, die zich misdraagt.
O Rei tem seu contentamento no servo prudente, mas sobre o que envergonha cairá o seu furor.
