Spreuken 13
1 Een verstandig kind volgt de tucht van zijn vader, Een deugniet is doof voor verwijten.
Syn moudrý přijímá cvičení otcovo, ale posměvač neposlouchá domlouvání.
2 De goede geniet van de vrucht der gerechtigheid Het verlangen der zondaars gaat uit naar geweld.
Z ovoce úst každý jísti bude dobré, ale duše převrácených nátisky.
3 Wie op zijn mond let, behoedt zichzelf; Maar wie zijn lippen openspalkt, hèm dreigt gevaar.
Kdo ostříhá úst svých, ostříhá duše své; kdo rozdírá rty své, setření na něj přijde.
4 De begeerte van den luiaard blijft onvervuld, Het verlangen der vlijtigen wordt ruimschoots bevredigd.
Žádá, a nic nemá duše lenivého, duše pak pracovitých zbohatne.
5 De rechtvaardige heeft een afkeer van leugentaal, Maar de boze smaadt en schimpt.
Slova lživého nenávidí spravedlivý, bezbožníka pak v ošklivost uvodí a zahanbuje.
6 De deugd beschermt hem, die onberispelijk wandelt, De boosheid brengt de zondaars ten val.
Spravedlnost ostříhá přímě chodícího po cestě, bezbožnost pak vyvrací hříšníka.
7 Er zijn er, die zich rijk houden, maar alles ontberen; Ook, die zich arm voordoen, en kapitalen bezitten.
Někdo bohatým se dělaje, nemá nic: zase někdo dělaje se chudým, má však statku mnoho.
8 Met rijkdom kan men zijn leven kopen, Maar de arme kan geen losprijs vinden.
Výplata života člověku jest bohatství jeho, ale chudý neslyší domlouvání.
9 Het licht der rechtvaardigen brandt lustig, De lamp der bozen gaat uit.
Světlo spravedlivých rozsvětluje se, svíce pak bezbožných zhasne.
10 Overmoed geeft enkel twist, Alleen bij ootmoedigen is wijsheid.
Samou toliko pýchou působí člověk svár, ale při těch, jenž užívají rady, jest moudrost.
11 Snel verworven rijkdom slinkt even vlug weg; Alleen wie gestadig verzamelt, wordt rijk.
Statek zle dobytý umenšovati se bude, kdož pak shromažďuje rukou, přivětší ho.
12 Langdurig wachten sloopt het hart, Maar een vervulde wens is een boom des levens.
Očekávání dlouhé zemdlívá srdce, ale žádost splněná jest strom života.
13 Wie het bevel niet telt, wordt ervoor gestraft; Wie het voorschrift eerbiedigt, wordt beloond.
Kdož pohrdá slovem Božím, sám sobě škodí; ale kdož se bojí přikázaní, odplaceno mu bude.
14 Het onderricht van den wijze is een bron van leven; Men vermijdt er mee de strikken des doods.
Naučení moudrého jest pramen života, k vyhýbání se osídlům smrti.
15 Gezond verstand maakt bemind, Het gedrag der veinzaards leidt tot hun eigen verderf.
Rozum dobrý dává milost, cesta pak převrácených jest tvrdá.
16 Een wijze doet alles met beleid, Maar een zot kraamt zijn dwaasheid uit.
Každý důmyslný dělá uměle, ale blázen rozprostírá bláznovství.
17 Een onbekwaam boodschapper brengt ongeluk aan, Een betrouwbaar gezant wendt het af.
Posel bezbožný upadá v neštěstí, jednatel pak věrný jest lékařství.
18 Armoe en schande voor wie de berisping niet telt; Maar wie een vermaning ter harte neemt, wordt geëerd.
Chudoba a lehkost potká toho, jenž se vytahuje z kázně; ale kdož ostříhá naučení, zveleben bude.
19 Een vervulde wens is zoet voor de ziel, Het kwaad te mijden is voor de bozen een gruwel.
Žádost naplněná sladká jest duši, ale ohavnost jest bláznům odstoupiti od zlého.
20 Wie met wijzen omgaat wordt wijs; Wie het met dwazen houdt, vergaat het slecht.
Kdo chodí s moudrými, bude moudrý; ale kdo tovaryší s blázny, setřín bude.
21 De zondaars zit het ongeluk op de hielen, Welvaart is het deel der rechtvaardigen.
Hříšníky stihá neštěstí, ale spravedlivým odplatí Bůh dobrým.
22 De deugdzame laat zijn kleinkinderen een erfenis na, Wat een zondaar bezit, is voor den rechtvaardige bestemd.
Dobrý zanechává dědictví vnukům, ale zboží hříšného zachováno bývá spravedlivému.
23 Veel voedsel geeft het braakland der armen, Maar door onrecht gaat het meeste verloren.
Hojnost jest pokrmů na rolí chudých, někdo pak hyne skrze nerozšafnost.
24 Wie de roede spaart, houdt niet van zijn kind; Want wie het liefheeft, kastijdt het.
Kdo zdržuje metlu svou, nenávidí syna svého; ale kdož ho miluje, za času jej tresce.
25 De rechtvaardige kan eten tot verzadigens toe, De maag der bozen komt te kort.
Spravedlivý jí až do nasycení duše své, břicho pak bezbožných nedostatek trpí.
