Spreuken 12
1 Wie op tucht gesteld is, is op kennis gesteld; Wie geen vermaning kan velen, is als redeloos vee.
Quien ama la corrección, ama la sabiduría; quien odia la corrección es un insensato.
2 De deugdzame geniet het welbehagen van Jahweh, Doortrapte mensen veroordeelt Hij.
El bueno gana el favor de Yahvé, el cual condena al hombre de mala intención.
3 Door misdaad houdt de mens geen stand, Maar de wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.
La malicia no es fundamento firme para el hombre, la raíz de los justos, en cambio, es inconmovible.
4 Een flinke vrouw is de kroon van haar man; Een die zich misdraagt, een kanker in zijn gebeente.
Como la mujer virtuosa es la corona de su marido así la desvergonzada es como carcoma de sus huesos.
5 Wat rechtvaardigen overleggen is recht, Wat bozen uitdenken bedrog.
Los pensamientos de los justos son equidad, mas los consejos de los malvados son fraude.
6 In de woorden der bozen loert levensgevaar, Maar de mond der vromen brengt redding.
Las palabras de los impíos son emboscada a sangre ajena, la boca de los rectos los salva.
7 De bozen worden omvergeworpen, en ze zijn er niet meer; Het huis der rechtvaardigen houdt stand.
Se da un vuelco a los impíos y dejan de ser, en tanto que la casa de los justos sigue en pie.
8 Naar de mate van zijn doorzicht wordt men geprezen, Maar een nar is niet in tel.
El hombre es alabado según su sabiduría, mas el perverso de corazón es despreciado.
9 Beter onderschat te worden en over een knecht beschikken, Dan voornaam te doen en broodgebrek hebben.
Más vale un hombre humilde que sabe ganarse la vida, que el ostentoso que tiene escasez de pan.
10 De rechtvaardige kent de noden zelfs van zijn vee, Maar het hart der bozen is zonder erbarmen.
El justo mira por las necesidades de su ganado, mas las entrañas de los impíos son crueles.
11 Wie zijn akker bebouwt, heeft eten genoeg; Maar wie zijn tijd verbeuzelt, lijdt gebrek.
El que labra su tierra se saciará de pan; correr tras cosas vanas es necedad.
12 De burcht der bozen stort in puin, De wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.
El impío quiere vivir de la presa de los malos, la raíz del justo produce (lo necesario para la vida).
13 Door zijn tong te misbruiken loopt de boze in de val, Maar de rechtvaardige ontkomt uit de benauwdheid.
El pecado de los labios constituye un lazo peligroso, mas el justo se libra de la angustia.
14 Wat van iemands lippen komt, wordt hem rijkelijk vergolden; En wat iemands handen doen, valt terug op hemzelf.
Del fruto de su boca se sacia uno de bienes, y según las obras de sus manos será su premio.
15 De dwaze houdt zijn weg voor recht; Alleen wie naar raad luistert, is wijs.
Al necio su proceder le parece acertado, el sabio, empero, escucha consejos.
16 Een dwaas laat ogenblikkelijk zijn woede blijken, Wijs is hij, die een belediging doodzwijgt.
El necio al momento muestra su ira, el prudente disimula la afrenta.
17 Wie waarheid spreekt, verbreidt recht; Maar een valse getuige pleegt bedrog.
Quien profiere la verdad, propaga la justicia, pero el testigo mentiroso sirve al fraude.
18 Sommigen laten zich woorden ontvallen als dolkstoten, Maar de tong der wijzen verzacht.
Hay quien con la lengua hiere como con espada, mas la lengua del sabio es medicina.
19 Het woord der waarheid houdt eeuwig stand, Een leugentong slechts een ogenblik.
La palabra veraz es para siempre, la lengua mentirosa solo para un momento.
20 Ontgoocheling is het lot van wie kwaad beramen; Maar bij hen, die heilzame raad geven, heerst vreugde.
Lleno de fraude es el corazón del que maquina el mal, pero lleno de alegría el de los que aconsejan la paz.
21 Geen kwaad zal den rechtvaardige treffen, Maar de bozen worden door het ongeluk achtervolgd.
Sobre el justo no cae ningún mal, sobre los impíos, empero, una ola de adversidades.
22 Jahweh heeft een afschuw van leugentaal, Maar welbehagen in hen, die de waarheid betrachten.
Abomina Yahvé los labios mentirosos, pero le son gratos quienes obran fielmente.
23 Een wijze houdt zijn wetenschap voor zich, Een dwaas loopt met zijn domheid te koop.
El hombre prudente encubre su saber, mas el corazón de los necios pregona su necedad.
24 De hand der vlijtigen zal regeren, Vadsigheid leidt tot slavernij.
La mano laboriosa será señora, la indolente, tributaria.
25 Kommer in het hart maakt een mens neerslachtig, Een goed woord fleurt hem weer op.
Las congojas del corazón abaten al hombre, mas una palabra buena le alegra.
26 Een rechtvaardige vindt zijn weide wel, Maar de weg der bozen voert hen op een dwaalspoor.
El justo muestra a los otros el camino, el ejemplo de los malos, en cambio, los desvía.
27 Een vadsig mens zal geen wild verschalken, Een ijverig mens verwerft een kostbaar bezit.
El holgazán no asa la caza, pero el laborioso, gana preciosa hacienda.
28 Op de weg der deugd is leven, Het pad der boosheid leidt naar de dood.
En la senda de la justicia está la vida; en el camino que ella traza no hay muerte.
