Spreuken 12
1 Wie op tucht gesteld is, is op kennis gesteld; Wie geen vermaning kan velen, is als redeloos vee.
Celui qui aime l’instruction aime la science; celui qui hait la réprimande est insensé.
2 De deugdzame geniet het welbehagen van Jahweh, Doortrapte mensen veroordeelt Hij.
Celui qui est bon obtient la faveur de Yahweh, mais Yahweh condamne l’homme de malice.
3 Door misdaad houdt de mens geen stand, Maar de wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.
L’homme ne s’affermit pas par la méchanceté, mais la racine des justes ne sera pas ébranlée.
4 Een flinke vrouw is de kroon van haar man; Een die zich misdraagt, een kanker in zijn gebeente.
Une femme vertueuse est la couronne de son mari, mais la femme sans honneur est comme la carie dans ses os.
5 Wat rechtvaardigen overleggen is recht, Wat bozen uitdenken bedrog.
Les pensées des justes sont l’équité; les conseils des méchants, la fraude.
6 In de woorden der bozen loert levensgevaar, Maar de mond der vromen brengt redding.
Les paroles des méchants sont des pièges de mort, mais la bouche des hommes droits les sauve.
7 De bozen worden omvergeworpen, en ze zijn er niet meer; Het huis der rechtvaardigen houdt stand.
Le méchant fait un tour, et il n’est plus; mais la maison des justes reste debout.
8 Naar de mate van zijn doorzicht wordt men geprezen, Maar een nar is niet in tel.
L’homme est estimé dans la mesure de son intelligence; mais l’homme au cœur pervers sera méprisé.
9 Beter onderschat te worden en over een knecht beschikken, Dan voornaam te doen en broodgebrek hebben.
Mieux vaut un homme humble qui suffit à ses besoins, qu’un glorieux manquant de pain.
10 De rechtvaardige kent de noden zelfs van zijn vee, Maar het hart der bozen is zonder erbarmen.
Le juste s’occupe de son bétail, mais les entrailles des méchants sont cruelles.
11 Wie zijn akker bebouwt, heeft eten genoeg; Maar wie zijn tijd verbeuzelt, lijdt gebrek.
Celui qui cultive son champ est rassasié de pain, mais celui qui poursuit des choses inutiles est dépourvu de sens.
12 De burcht der bozen stort in puin, De wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.
Le méchant convoite la proie des méchants, mais la racine des justes donne son fruit.
13 Door zijn tong te misbruiken loopt de boze in de val, Maar de rechtvaardige ontkomt uit de benauwdheid.
Il y a dans le péché des lèvres un piège funeste, mais le juste se tire de la détresse.
14 Wat van iemands lippen komt, wordt hem rijkelijk vergolden; En wat iemands handen doen, valt terug op hemzelf.
C’est par le fruit de sa bouche qu’on est rassasié de biens, et il sera rendu à chacun suivant l’œuvre de ses mains.
15 De dwaze houdt zijn weg voor recht; Alleen wie naar raad luistert, is wijs.
La voie de l’insensé est droite à ses yeux, mais le sage écoute les conseils.
16 Een dwaas laat ogenblikkelijk zijn woede blijken, Wijs is hij, die een belediging doodzwijgt.
L’insensé laisse voir aussitôt sa colère, mais l’homme prudent sait dissimuler un outrage. Péchés de la langue.
17 Wie waarheid spreekt, verbreidt recht; Maar een valse getuige pleegt bedrog.
Celui qui proclame la vérité dit ce qui est juste, et le faux témoin profère la perfidie.
18 Sommigen laten zich woorden ontvallen als dolkstoten, Maar de tong der wijzen verzacht.
Tel qui parle inconsidérément blesse comme un glaive, mais la langue des sages procure la guérison.
19 Het woord der waarheid houdt eeuwig stand, Een leugentong slechts een ogenblik.
La langue véridique restera toujours, mais la langue mensongère est confondue en un clin d’œil.
20 Ontgoocheling is het lot van wie kwaad beramen; Maar bij hen, die heilzame raad geven, heerst vreugde.
La fraude est dans le cœur de ceux qui méditent le mal, mais la joie est pour ceux qui conseillent la paix.
21 Geen kwaad zal den rechtvaardige treffen, Maar de bozen worden door het ongeluk achtervolgd.
Aucun malheur n’arrive au juste, mais les méchants sont accablés de maux.
22 Jahweh heeft een afschuw van leugentaal, Maar welbehagen in hen, die de waarheid betrachten.
Les lèvres menteuses sont en horreur à Yahweh, mais ceux qui agissent selon la vérité lui sont agréables.
23 Een wijze houdt zijn wetenschap voor zich, Een dwaas loopt met zijn domheid te koop.
L’homme prudent cache sa science, mais le cœur de l’insensé publie sa folie.
24 De hand der vlijtigen zal regeren, Vadsigheid leidt tot slavernij.
La main vigilante dominera, mais la main indolente sera tributaire.
25 Kommer in het hart maakt een mens neerslachtig, Een goed woord fleurt hem weer op.
Le chagrin dans le cœur de l’homme l’abat, mais une bonne parole le réjouit.
26 Een rechtvaardige vindt zijn weide wel, Maar de weg der bozen voert hen op een dwaalspoor.
Le juste montre la voie à son ami, mais la voie des méchants les égare.
27 Een vadsig mens zal geen wild verschalken, Een ijverig mens verwerft een kostbaar bezit.
Le paresseux ne rôtit pas son gibier, mais l’activité est pour l’homme un précieux trésor.
28 Op de weg der deugd is leven, Het pad der boosheid leidt naar de dood.
Dans le sentier de la justice est la vie, et dans le chemin qu’elle trace l’immortalité.
