< Spreuken 12 >
1 Wie op tucht gesteld is, is op kennis gesteld; Wie geen vermaning kan velen, is als redeloos vee.
Tərbiyəni sevən biliyi sevər, Məzəmmətə nifrət edən şüursuzdur.
2 De deugdzame geniet het welbehagen van Jahweh, Doortrapte mensen veroordeelt Hij.
Rəbb yaxşı adamdan razı qalar, Pisniyyət adamı isə məhkum edər.
3 Door misdaad houdt de mens geen stand, Maar de wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.
İnsan şərlə möhkəm olmaz, Salehinsə kökü sarsılmaz.
4 Een flinke vrouw is de kroon van haar man; Een die zich misdraagt, een kanker in zijn gebeente.
Xeyirxah arvad ərinin tacıdır, Adbatıran qadın çürümüş sümüyə oxşar.
5 Wat rechtvaardigen overleggen is recht, Wat bozen uitdenken bedrog.
Salehlərin məqsədi ədalətdir, Şər insanların məsləhəti hiyləgərlikdir.
6 In de woorden der bozen loert levensgevaar, Maar de mond der vromen brengt redding.
Şər adamların sözləri ölüm üçün pusqu qurar, Əməlisalehlər dili ilə xilas olar.
7 De bozen worden omvergeworpen, en ze zijn er niet meer; Het huis der rechtvaardigen houdt stand.
Pislər yıxılıb məhv olar, Salehin evi dağılmaz.
8 Naar de mate van zijn doorzicht wordt men geprezen, Maar een nar is niet in tel.
İnsan ağıllı sözlərinə görə təriflənər, Qəlbində hiylə olanlara xor baxılar.
9 Beter onderschat te worden en over een knecht beschikken, Dan voornaam te doen en broodgebrek hebben.
Şöhrətsiz, lakin qul sahibi olan insan Lovğalanan, lakin çörəyə möhtac adamdan yaxşıdır.
10 De rechtvaardige kent de noden zelfs van zijn vee, Maar het hart der bozen is zonder erbarmen.
Saleh insan hətta heyvanlarının ehtiyacını duyar, Şər insanın mərhəmətində də zalımlıq var.
11 Wie zijn akker bebouwt, heeft eten genoeg; Maar wie zijn tijd verbeuzelt, lijdt gebrek.
Torpağını əkib-becərən doyunca çörək yeyər, Qanmaz boş şeylərin ardınca gedər.
12 De burcht der bozen stort in puin, De wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.
Şər adam pislərin şikarına qibtə edər, Salehin kökü pöhrələnər.
13 Door zijn tong te misbruiken loopt de boze in de val, Maar de rechtvaardige ontkomt uit de benauwdheid.
Pis adamı itaətsiz dili tələyə salar, Saleh dara düşsə də, oradan salamat qurtarar.
14 Wat van iemands lippen komt, wordt hem rijkelijk vergolden; En wat iemands handen doen, valt terug op hemzelf.
İnsanın dilindən yaxşı söz çıxarsa, bol xeyir tapar, Əlinin zəhmətinin əvəzini alar.
15 De dwaze houdt zijn weg voor recht; Alleen wie naar raad luistert, is wijs.
Səfehin yolu öz gözündə düz görünər, Hikmətli adam nəsihəti dinlər.
16 Een dwaas laat ogenblikkelijk zijn woede blijken, Wijs is hij, die een belediging doodzwijgt.
Səfeh dərhal qəzəbini üzə verər, Uzaqgörən şərəfsizliyin üstünü örtər.
17 Wie waarheid spreekt, verbreidt recht; Maar een valse getuige pleegt bedrog.
Doğru şahid həqiqəti danışar, Yalançı şahid hiylə qurar.
18 Sommigen laten zich woorden ontvallen als dolkstoten, Maar de tong der wijzen verzacht.
Düşünmədən danışanın dili qılınc kimi yaralar, Hikmətlinin dili isə insanları sağaldar.
19 Het woord der waarheid houdt eeuwig stand, Een leugentong slechts een ogenblik.
Düz söz əbədi yaşar, Yalanın ömrü az olar.
20 Ontgoocheling is het lot van wie kwaad beramen; Maar bij hen, die heilzame raad geven, heerst vreugde.
Şər quranın qəlbində hiylə olar, Nəsihət verib sülhə çağıran sevinc tapar.
21 Geen kwaad zal den rechtvaardige treffen, Maar de bozen worden door het ongeluk achtervolgd.
Saleh heç vaxt bəlaya düşməz, Pislərin başı bəla ilə dolu olar.
22 Jahweh heeft een afschuw van leugentaal, Maar welbehagen in hen, die de waarheid betrachten.
Rəbb yalançı dilə ikrah edər, Həqiqəti yerinə yetirənlərdən isə razı qalar.
23 Een wijze houdt zijn wetenschap voor zich, Een dwaas loopt met zijn domheid te koop.
Uzaqgörən bildiyini özü üçün saxlar, Axmaq qəlbinin səfehliyini hamıya yayar.
24 De hand der vlijtigen zal regeren, Vadsigheid leidt tot slavernij.
Çalışqanın əli özünü ağa edər, Tənbəllik insanı qula çevirər.
25 Kommer in het hart maakt een mens neerslachtig, Een goed woord fleurt hem weer op.
Qəlbi narahat olanın qəddi əyilər, Xoş söz könlü şad edər.
26 Een rechtvaardige vindt zijn weide wel, Maar de weg der bozen voert hen op een dwaalspoor.
Saleh insan qonşusuna da yol göstərər, Lakin şər insanın yolu dolaşıqdır.
27 Een vadsig mens zal geen wild verschalken, Een ijverig mens verwerft een kostbaar bezit.
Tənbəlin əlinə ov düşsə də, onu bişirməz, Çalışqan qiymətli sərvətə çatar.
28 Op de weg der deugd is leven, Het pad der boosheid leidt naar de dood.
Salehliyin yollarında həyat var, Kim bu yolla getsə, orada ölüm tapmaz.