Obadja 1
1 Het visioen van Abdias. Zo heeft Jahweh, de Heer, Over Edom gesproken; Wij hebben de boodschap van Jahweh vernomen, Ook onder de volken is een bode gezonden. Op ten strijde tegen hem!
Hiche hi, Hatchunung Pakaiyin, Edom chungchang thu, Obadiah henga, themgao thilmua aphondoh chu ahi. Keihon Pakaija kon thu hung lhung kajauvin, Namtin vaipi lah’athupole palai khat a kisol in, “Amitakip kigosan um’un! Eiho kikou khom’u hitin, Edom douna gal satin konuhite,” tin asam tai.
2 Zie, Ik maak u onder de volken klein, En ten diepste veracht:
Pakaiyin Edom dounan thu asei in, “Keiman namtin vaipi lah’a, nangma kasuh neo ding, nangma don louva notthap’a na um ding ahi.”
3 Uw hoogmoed heeft u bedrogen! Gij, die in rotskloven woont, En de hoogten bezet; Die zegt bij uzelf: Wie haalt mij omlaag?
Nalung sunga na kiletsahna chun na lheplhah ahi tai. Ajehchu, nangma song kulpi sunga na chengin chuleh molchunga chenna na kisemin, “Hilai mun gei a koiham eihol doh’a, eikai lha ding a” tin kiletsah tahin, na lungthimin naseiye.
4 Al woont ge zo hoog als de arend, En bouwt ge uw nest tussen de sterren: Ik haal u vandaar naar beneden, Is de godsspraak van Jahweh!
“Amavang, muvanlai bangin nang masang tahin leng sang inlang, ahsi holah'a chenna ding buhsa jongle chun, chukoma kon a chu keiman nangma kaloi lhah ding ahi,” tin Pakai in a seiye.
5 Als dieven bij u binnendringen, Of rovers des nachts: Hoe zult ge dan worden geteisterd, Zal men niet stelen, zoveel men kan? Als druivenlezers bij u komen, Laten ze dan geen napluk over?
Gucha ho chu, jan teng hung’u hen lang na chom gam’u jong leh, amahon na nei na gou jouse ladoh chai deh pouvinte. Lengpi ga loukhoma pang hon jong, mivaicha gentheite dinga dalhah anei mong’u ahi. Ahinlah, namel maten vang nang leh na nei jouse abon’a phet gamhel diu ahi.
6 Maar hoe zal Esau worden doorzocht, Zullen zijn schatten worden doorsnuffeld over heel zijn gebied?
Edom gamsung, aning akoikah jouse, akholuva chuleh achom gamhel diu ahin, anei agou jouseu jong ahol doh’uva akipoh mangsoh diu ahitai. Napan khompi jouse abon’uva nang dou’va hung pang diu, amahon, nagam sung’a kon’a nangma na hin deldoh dingu ahi. Na manthahna dinga na lhep’uva, chamna leh kitepna na sempi diu, na gol phatah tah hon jong, na kipalna ding thang nankam peh dingu, chuleh hichu nangman na hetdoh louhel ding ahi.
7 Al uw bondgenoten zullen u verjagen, Uw beste vrienden u overvallen en overwinnen; Die uw brood eten, spannen u strikken, Zonder dat gij er iets van bemerkt.
8 Of zal Ik niet op die dag: Is de godsspraak van Jahweh, De wijzen uit Edom verdrijven, Het verstand uit het gebergte van Esau?
Hiche nikho chuleh, Edom gamsung pumpia, miching ho khat jong kakhen lou ding, chule Edom molsang dunga um miho hetna jouse jong kasuhmang ding ahi, tin Pakai in aseiye.
9 Teman, uw helden zullen versagen, Opdat allen worden uitgeroeid uit Esau’s gebergte!
Temnan galhat pasal phapen ho jong kisu lung donguva, kicha gam diu, chuleh Edom molsang chunga ho jong abonchaova kithat gam soh heldiu ahi.
10 Omdat ge Jakob, uw broeder, hebt vermoord en mishandeld. Zult ge voor eeuwig worden beschaamd en vernield!
Ajeh chu, nangma nasopi pa Israel chunga nakhan gitlouna ho avaltan, nang chunga jum leh jachatna dim ding chutah leh atonsot’a ding’a na kisumang ding ahi.
11 Gij waart er bij, toen vreemden zijn leger gevangen namen, Buitenlanders zijn poort binnendrongen; Toen zij het lot over Jerusalem wierpen, Waart ook gij als een van hen.
Nangman, Israel chunga gal kibol khum nikho chun, nakihet mosahin, na kidalsen, amaho chu napanpi nompoi. Gamdang mi hon, Israelte nei le gou tampi apomangun, chuleh nasatahin Jerusalem khopi chu a susetauvin ahi. Hiche a hin, nangman nasopi Israel chu melma danin nagel tai.
12 Gij hadt u niet mogen verlustigen in de dag van uw broeder, In de dag van zijn rampspoed; U niet blij mogen maken over de kinderen van Juda, Op de dag van hun val. Ge hadt geen hoge toon mogen voeren, Op de dag der benauwing;
Na sopi soh changa kikaimang lai a, nangman amaho hamsetna chu, kipana nalah lou ding ahi. Kamiten gim hesoh athohpet’a, nangman a hamsetnau chu nakipapi lou ding ahi. Chuleh hiche hesoh genthei nikho’a chu, kiletsah ham-hoitho na bollou ding ahi.
13 Niet binnenrukken in de poort van mijn volk, Op de dag van zijn nood. Ge hadt u over zijn rampen niet mogen verheugen, Op de dag van zijn jammer; Uw hand niet aan zijn have slaan, Op de dag van zijn kommer.
Hitobang a kami Israelte, ahamset nikhouva, nangman agamsungu chu pumhata nalah lou ding ahi. Amaho hesoh gentheina chu, nangin kipana nalah lou ding ahi. Hiche nikho chuleh, nangman amaho nei le gou jong nachompeh lou ding ahi.
14 Op de kruispunten hadt ge niet mogen staan, Om zijn vluchtelingen te vermoorden; Niet mogen uitleveren, die waren ontsnapt, Op de dag van zijn onheil.
Nangma, lam kasom jousea nadin’a, Judah mi kihinsona dinga jam doh go ho, nachan’a na tha lou ding ahi. Ahing doh amoh chengse jong, hitobang nikho’a chu, namat’a melmate khut’a na joh dohlou ding ahi.
15 Waarachtig, nabij is de dag van Jahweh Voor alle volken! Zoals gij hebt gedaan, zal ù geschieden, Uw werken komen neer op uw hoofd!
Keiman namtin vaipi jouse chunga thu katanna ding nikho anai tai. Nangman Israel chung a nabol bang banga, na chunga kibol ding ahi. Na thilse boldoh ga jouse, nangma luchung’a hung le chuh sohkei ding ahi.
16 Want zoals gij hebt gedronken op mijn heilige berg, Zullen alle volken drinken voor immer; Ze zullen drinken en slurpen, En worden, als waren ze nooit geweest!
Ka lhangtheng chunga, kamite ho naval lhum bang’a, nangleh akimvel’a cheng namtin vaipi, na chunguva gotna kabuh lhah’a, na don diu ahi. Namtin vaipi jouse chu kham diu, ageina lam’u kihelouva mangthah ding ahiuve.
17 Maar op de Sionsberg zal redding zijn, Hij zal heilig wezen; Het huis van Jakob zal zijn vroeger bezit Weer vermeesteren!
Amavang, ajamdoh chengsen, Zion molsang chu kititkhomna a aneiyuva, hoidohna khopia anei dingu ahi. Chuleh akhopi jong chu athenga hung um ding ahi. Chuleh Israel mite hung kile kituva, anei agou hou abon’a akilo kit diu ahi.
18 Dan wordt het huis van Jakob een vuur, dat van Josef een vlam, Het huis van Edom tot kaf, verbrand en verteerd, En niemand blijft over in Esau’s huis: Waarachtig, Jahweh heeft het gezegd!
Israel mite chu, meikong banga deujah diu, chuleh Edom mite vang, loujauva changkung gosa bang diu ahi. Joseph insung mite chu, Meikong leng leh meisi tobang hiding, loujaova umjouse akahvam ding ahi. Chutia chu, Edom’a koima ahing doh umlou ding ahiuve. Hiche hi, Pakai, keiman kasei doh ahitai.
19 De Négeb zal Esau’s gebergte bezetten, De Sjefela de Filistijnen, Efraïm de velden van Samaria, En Benjamin Gilad!
Chuteng, Negev gam’acheng kamiten, Edom molsang ho atoupha diu, Judah gam’a thinlhang chin’a chenghon, Philistine phaicham alo diu, chuleh Ephraim le Samaria gam’a loujao ho atoupha diu ahi. Benjamin insung miten vang Gilead gam alo diu ahi.
20 De ballingen van Chalach, de zonen van Israël, Zullen de Kanaänieten bezitten tot Sárefat toe; De ballingen van Jerusalem in Sefarad De steden van het Zuidland.
Israel chate, migam’a soh chang ho chu, agamuva hung kilekit din u, chuleh amahon Phoenicia gamsung le Zarephath gamsung geija atoupha diu ahi. Chuleh, Jerusalema kon’a, kikaimanga sahlam gam’a soh chang hon, Negev gamsung khopi ho chu, alokit diu ahi.
21 Dan zullen zij, die zijn verlost, De berg Sion bestijgen, Om het gebergte van Esau te richten: En de heerschappij zal aan Jahweh zijn!
Ahing doh amoh chengse chu, Zion molsang a chetou diu, Jerusalem’akon’a Edom gamsung jousea vai apoh diu, chutah le Pakai amatah chu leng vaipo’a hung pang ding ahi.
