Numeri 33
1 Dit zijn de halten van de Israëlieten, nadat zij onder leiding van Moses en Aäron met hun legerscharen uit Egypte waren opgetrokken.
Eyi ne akwantu nhyehyɛe a Israelfo dii so bere a Mose ne Aaron de wɔn fi Misraim no.
2 Op bevel van Jahweh schreef Moses hun zwerftochten op volgens de halten, die zij hadden gemaakt. En dit waren hun verschillende halten, die zij op hun zwerftochten hadden gemaakt.
Mose kyerɛw faako a wɔfaa nyinaa sɛnea Awurade kyerɛɛ no sɛ ɔnyɛ no. Eyinom ne mmeae ahorow a wɔsoɛɛ wɔ wɔn akwantu no mu.
3 Op de vijftiende dag van de eerste maand, braken zij op van Raämses, daags na Pasen trokken de Israëlieten onder machtige schutse ten aanschouwen van heel Egypte weg,
Wosii mu fii Rameses kuropɔn no mu wɔ Twam Afahyɛ a edi kan no akyi ɔsram edi kan da ɛto so dunum. Wɔde akokoduru fii hɔ a Misraimfo no rehwɛ wɔn.
4 terwijl de Egyptenaren al de eerstgeborenen begroeven, die Jahweh onder hen had getroffen, en Jahweh aan hun goden de strafgerichten voltrok.
Saa bere no na Misraimfo no resie wɔn mmakan a Awurade kunkum wɔn anadwo a ade rebɛkye ama wɔatu kwan no, efisɛ na Awurade de atemmu aba wɔn anyame no nyinaa so.
5 Nadat de Israëlieten van Raämses waren opgetrokken, legerden zij zich te Soekkot.
Wofii Rameses no, wɔbɛbɔɔ atenae wɔ Sukot.
6 Van Soekkot trokken zij verder en legerden zich te Etam, dat op de grens van de woestijn ligt.
Wofii Sukot bɛbɔɔ atenae wɔ Etam, sare no ano.
7 Van Etam trokken zij verder, maar sloegen de richting in naar Pi-Hachirot, dat ten oosten van Báal-Sefon ligt, en legerden zich voor Migdol.
Wofii Etam san wɔn akyi baa Pihahirot a ɛwɔ Baal-Sefon apuei fam, na wɔbɔɔ atenae bɛnee bepɔw Migdol.
8 Van Pi-Hachirot trokken zij verder, gingen midden door de zee naar de woestijn, trokken drie dagreizen ver de woestijn Etam in, en legerden zich te Mara.
Wofi Pihahirot, na wotwaa Po Kɔkɔɔ no kɔɔ sare so. Wɔde nnansa nantew faa Etam sare so kɔbɔɔ atenae wɔ Mara.
9 Van Mara trokken zij verder, en kwamen te Elim; te Elim waren twaalf waterbronnen en zeventig palmbomen, en zij legerden zich daar.
Wofii Mara no, wɔbaa Elim; baabi a na mmura dumien ne mmedua aduɔson wɔ hɔ.
10 Van Elim trokken zij verder, en legerden zich aan de Rode Zee.
Wofii Elim no, wɔbɔɔ atenae wɔ Po Kɔkɔɔ no ho.
11 Van de Rode Zee trokken zij verder, en legerden zich in de woestijn Sin.
Wofii Po Kɔkɔɔ no ho, kɔbɔɔ atenae wɔ Sin nweatam so.
12 Van de woestijn Sin trokken zij verder, en legerden zich te Dofka.
Wotu fii Sin sare so kɔbɔɔ atenae Dofka.
13 Van Dofka trokken zij verder, en legerden zich te Aloesj.
Wofii Dofka kɔbɔɔ atenae wɔ Alus.
14 Van Aloesj trokken zij verder, en legerden zich te Refidim; daar was geen water voor het volk, om te drinken.
Wofii Alus kɔbɔɔ atenae wɔ Refidim, baabi a na wonnya nsu mma nnipa no nnom.
15 Van Refidim trokken zij verder, en legerden zich in de woestijn van de Sinaï.
Wofii Refidim no, wɔkɔbɔɔ atenae wɔ Sinai sare so.
16 Van de woestijn Sinaï trokken zij verder, en legerden zich te Kibrot-Hattaäwa.
Wofii Sinai sare so no, wɔkɔɔ atenae wɔ Kibrot-Hataawa.
17 Van Kibrot-Hattaäwa trokken zij verder, en legerden zich te Chaserot.
Wofii Kibrot-Hataawa no, wɔkɔbɔɔ atenae wɔ Haserot.
18 Van Chaserot trokken zij verder, en legerden zich te Ritma.
Wofii Haserot kɔbɔɔ atenae wɔ Ritma.
19 Van Ritma trokken zij verder, en legerden zich te Rimmon-Péres.
Wofii Ritma kɔbɔɔ atenae wɔ Rimon Peres.
20 Van Rimmon-Péres trokken zij verder, en legerden zich te Libna.
Wofii Rimon Peres kɔbɔɔ atenae wɔ Libna.
21 Van Libna trokken zij verder, en legerden zich te Rissa.
Wofii Libna kɔbɔɔ atenae wɔ Risa.
22 Van Rissa trokken zij verder, en legerden zich te Keheláta.
Wofii Risa kɔbɔɔ atenae wɔ Kahelata.
23 Van Keheláta trokken zij verder, en legerden zich bij de berg Sjéfer.
Wofii Kahelata kɔbɔɔ atenae wɔ Sefer Bepɔw so.
24 Van de berg Sjéfer trokken zij verder, en legerden zich te Charada.
Wofii Sefer Bepɔw so kɔbɔɔ atenae wɔ Harada.
25 Van Charada trokken zij verder, en legerden zich te Makhelot.
Wofii Harada kɔbɔɔ atenae wɔ Makhelot.
26 Van Makhelot trokken zij verder, en legerden zich te Táchat.
Wofii Makhelot kɔbɔɔ atenae wɔ Tahat.
27 Van Táchat trokken zij verder, en legerden zich te Térach.
Wofii Tahat kɔbɔɔ atenae wɔ Tera.
28 Van Térach trokken zij verder, en legerden zich te Mitka.
Wofii Tera kɔbɔɔ atenae wɔ Mitka.
29 Van Mitka trokken zij verder, en legerden zich te Chasjmona.
Wofii Mitka kɔbɔɔ atenae wɔ Hasmona.
30 Van Chasjmona trokken zij verder, en legerden zich te Moserot.
Wofii Hasmona kɔbɔɔ atenae wɔ Moserot.
31 Van Moserot trokken zij verder, en legerden zich te Bene-Jaäkan.
Wofii Moserot kɔbɔɔ atenae wɔ Beneyaakan.
32 Van Bene-Jaäkan trokken zij verder, en legerden zich te Chor-Haggidgad.
Wofii Beneyaakan kɔbɔɔ atenae wɔ Horhagidgad.
33 Van Chor-Haggidgad trokken zij verder, en legerden zich te Jotbáta.
Wofii Horhagidgad kɔbɔɔ atenae wɔ Yotbata.
34 Van Jotbáta trokken zij verder, en legerden zich te Abrona.
Wofii Yotbata kɔbɔɔ atenae wɔ Abrona.
35 Van Abrona trokken zij verder, en legerden zich te Es-jon-Géber.
Wofii Abrona kɔbɔɔ atenae wɔ Esion-Geber.
36 Van Es-jon-Géber trokken zij verder, en legerden zich in de woestijn Sin, dat is Kadesj.
Wofii Esion-Geber kɔbɔɔ atenae wɔ Kades, wɔ Sin sare so.
37 Van Kadesj trokken zij verder, en legerden zich bij de berg Hor aan de grens van het land Edom.
Wofii Kades kɔbɔɔ atenae wɔ Bepɔw Hor so, wɔ Edom hye ano.
38 De priester Aäron besteeg op bevel van Jahweh de berg Hor, en stierf daar in het veertigste jaar na de uittocht van de Israëlieten uit Egypte, op de eerste van de vijfde maand.
Bere a woduu Bepɔw Hor ase no, Awurade ka kyerɛɛ ɔsɔfo Aaron se ɔnkɔ bepɔw no atifi, na ɛhɔ na okowui. Asɛm yi sii mfe aduanan so a Israelfo tu fii Misraim no.
39 Aäron was honderd drie en twintig jaar oud, toen hij op de berg Hor stierf.
Aaron dii mfe ɔha aduonu abiɛsa, bere a owuu wɔ Bepɔw Hor so no.
40 Daar de kanaänietische koning van Arad, die in de Négeb van het land Kanaän woonde, vernomen had, dat de Israëlieten in aantocht waren,
Saa bere no ara mu na Kanaanhene Arad a ɔtenaa Negeb wɔ Kanaan asase so no tee sɛ Israelfo no reba nʼasase so.
41 trokken zij van de berg Hor verder, en legerden zich te Salmona.
Israelfo no toaa wɔn akwantu no so fi Bepɔw Hor so kɔbɔɔ atenae wɔ Salmona.
42 Van Salmona trokken zij verder, en legerden zich te Poenon.
Wofii Salmona kɔtenaa Punon.
43 Van Poenon trokken zij verder, en legerden zich te Obot.
Wofii Punon kɔtenaa Obot.
44 Van Obot trokken zij verder, en legerden zich te Ijje-Haäbarim, in het gebied van Moab.
Wɔtoaa so kɔɔ Iye-Abarim, Moab hye so kɔtenaa hɔ.
45 Van Ijje-Haäbarim trokken zij verder, en legerden zich te Dibon-Gad.
Wofii hɔ no, wɔkɔtenaa Dibon Gad.
46 Van Dibon-Gad trokken zij verder, en legerden zich te Almon-Diblatáim.
Wofii Dibon Gad kɔtenaa Almon Diblataim.
47 Van Almon-Diblatáim trokken zij verder, en legerden zich bij het gebergte Abarim tegenover Nebo.
Wofii Almon Diblataim kɔtenaa Abarim mmepɔw a ɛbɛn Nebo no so.
48 Van het gebergte Abarim trokken zij verder, en legerden zich in de velden van Moab aan de Jordaan bij Jericho.
Akyiri no, wotutu fii hɔ twaa mu wɔ Yeriko kɔbɔɔ atenae wɔ Moab tataw so wɔ Asubɔnten Yordan ho.
49 Hun legerplaatsen bij de Jordaan strekten zich uit van Bet-Hajjesjimot af tot aan Abel-Hassjittim in de velden van Moab.
Wɔwɔ saa beae hɔ no, wɔtenaa mmeae bebree a ɛbɛn Asubɔnten Yordan ho—efi Bet-Yesimot kosi Abel Sitim a ɛwɔ Moab tataw so no.
50 In de velden van Moab aan de Jordaan bij Jericho sprak Jahweh tot Moses:
Bere a wɔabɔ atenase wɔ hɔ no na Awurade nam Mose so kasa kyerɛɛ Israelfo no se,
51 Beveel de Israëlieten, en zeg hun: Wanneer gij de Jordaan zijt overgetrokken naar het land Kanaän,
“Sɛ mutwa Asubɔnten Yordan kodu Kanaan asase so a,
52 dan moet gij al de bewoners van het land verjagen, en al hun gehouwen beelden stukslaan, al hun gegoten beelden vernielen en al hun hoogten verwoesten.
mompam nnipa a wɔte hɔ no nyinaa na monsɛe wɔn abosom ne ahoni a wɔde abo ayɛ ne nsɔree a wɔasisi no petee mu wɔ mmepɔw so ne mmeae a wɔsom wɔn ahoni no nyinaa.
53 Dan zult gij het land in bezit nemen en er u vestigen; want aan u heb Ik het land in eigendom gegeven.
Mede asase no ama mo. Momfa na montena so.
54 Gij moet het land door loting onder uw geslachten verdelen; aan een talrijk geslacht moet gij een groot stuk geven, aan een minder talrijk een klein. Ge moet het dus onder de voorvaderlijke stammen zo verdelen, dat iedereen krijgt, wat hem door het lot wordt toegewezen.
Munnyina ntontobɔ so nkyekyɛ asase no, sɛnea mo mmusua no te. Wɔn a wɔdɔɔso no, wɔbɛma wɔn asase kɛse na wɔn a wosua no nso benya asase ketewa. Sɛnea ntonto no besi abɔ biara no na ɛbɛyɛ wɔn de. Monhwɛ mo agyanom mmusua so mfa nkyekyɛ.
55 Maar wanneer gij de bewoners van het land niet verjaagt, dan zullen zij, die gij ervan overlaat, als doornen in uw ogen zijn en als prikkels in uw zijden; zij zullen u in uw eigen land verdrukken.
“Sɛ moampam nnipa a wɔte hɔ no a, wɔbɛyɛ mo ani ase mpe ne mo honam mu nsɔe. Wɔbɛhaw mo wɔ asase a mobɛtena so no so.
56 En zoals Ik besloten had, hen te behandelen, zo zal Ik het u doen.
Na mede nea masusuw sɛ mɛyɛ wɔn no, bɛyɛ mo.”
