Numeri 20
1 Toen in de eerste maand heel de gemeenschap der Israëlieten in de woestijn Sin was gekomen, vestigde het volk zich te Kadesj. Daar stierf Mirjam, en werd zij begraven.
Pea naʻe haʻu ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ʻio, ʻae kakai kotoa pē, ki he toafa ʻo Sini ʻi he ʻuluaki māhina: pea naʻe nofo ʻae kakai ʻi Ketesi; pea naʻe pekia ʻi ai ʻa Miliame, pea naʻe tanu ia ʻi ai.
2 Eens toen de gemeenschap geen water had, liep men tegen Moses en Aäron te hoop.
Pea naʻe ʻikai ha vai ki he kakai pea naʻa nau fakataha fakaangatuʻu kia Mōsese pea mo ʻElone.
3 Het volk zocht twist met Moses, en zei: Ach, waren we maar gestorven, toen onze broeders omkwamen voor het aanschijn van Jahweh!
Pea naʻe lāunga ʻae kakai kia Mōsese, ʻonau lea pehē, “ʻAmusiaange ʻekimautolu ki he ʻOtua naʻa mau mate fakataha mo homau kāinga naʻe mate ʻi he ʻao ʻo Sihova!
4 Waarom hebt gij de gemeente van Jahweh naar deze woestijn gevoerd, om ons hier met ons vee te doen omkomen!
Pea ko e hā kuo mo ʻomi ai ʻae kakai ʻa Sihova ki he toafa ni ke mau mate ʻi heni mo ʻemau fanga manu?
5 Waarom hebt gij ons uit Egypte geleid, om ons naar deze dorre streek te brengen, waar geen plek is, om te zaaien, waar geen vijg is, geen wijnstok of granaat, zelfs geen water om te drinken!
Pea ko e hā kuo mo ʻomi ai ʻakimautolu mei ʻIsipite, ke ʻomi ʻakimautolu ki he potu kovi ni? ʻOku ʻikai ha tenga ʻi he potu ni, pe ha fiki, pe ha vaine, pe ha pomikanite; pea ʻoku ʻikai ha vai ʻi ai ke mau inu.”
6 Toen liepen Moses en Aäron van de gemeente weg naar de ingang van de openbaringstent, en vielen op hun aangezicht neer. De heerlijkheid van Jahweh verscheen hun,
Pea naʻe ʻalu ʻa Mōsese mo ʻElone ʻi he ʻao ʻoe fakataha ki he matapā ʻoe fale fehikitaki ʻoe kakai, pea naʻa na tō ki hona mata, pea naʻe hā mai ʻae nāunau ʻo Sihova kiate kinaua.
7 en Jahweh sprak tot Moses:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
8 Neem de staf, en roep met uw broeder Aäron de gemeenschap bijeen, en gebied in hun bijzijn de rots, water te geven. Gij moet voor hen water uit de rots doen vloeien, en de gemeente en haar vee te drinken geven.
“Ke ke toʻo ʻae tokotoko, pea tānaki ʻae kakai kenau fakataha, ʻa koe mo ʻElone ko ho taʻokete, pea mo lea ki he maka ʻi honau ʻao, pea ʻe foaki mai ʻe ia ʻa hono vai, pea te ke ʻomi ʻae vai mei he maka kiate kinautolu, pea te ke foaki pehē ʻae vai ki he kakai mo ʻenau fanga manu kenau inu.”
9 Moses nam dus de staf voor het aanschijn van Jahweh weg, zoals Hij hem bevolen had,
Pea naʻe ʻave ʻe Mōsese ʻae tokotoko mei he ʻao ʻo Sihova ʻo hangē ko ʻene fekau kiate ia.
10 riep met Aäron de gemeente bijeen voor de rots en sprak tot haar: Luistert, rebellen! Kunnen wij wel uit deze rots voor u water doen vloeien!
Pea naʻe fakataha ʻe Mōsese mo ʻElone ʻae kakai ki he ʻao ʻoe maka, pea naʻa ne pehē kiate kinautolu, “Mou fanongo mai ʻae kau angatuʻu; ʻoku lelei ke ma ʻomi ʻae vai mei he maka ni kiate kimoutolu?”
11 Daarbij hief Moses zijn hand op, en sloeg twee maal met zijn staf op de rots; toen vloeide er water in overvloed uit, zodat de gemeenschap met haar vee kon drinken.
Pea naʻe hiki hake ʻe Mōsese ʻa hono nima, pea naʻa ne taaʻi ʻae maka ʻo liunga ua ʻaki ʻa hono tokotoko, pea naʻe hā mai ʻae vai ʻo lahi, pea naʻe inu ai ʻae kakai mo ʻenau fanga manu foki.
12 Maar Jahweh sprak tot Moses en Aäron: Omdat gij Mij niet hebt geloofd, en Mij voor de ogen van de Israëlieten niet als heilig behandeld hebt, zult gij deze gemeente niet binnenleiden in het land, dat Ik hun heb geschonken.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese mo ʻElone, ʻo pehē, “Ko e meʻa ʻi hoʻomo taʻetui kiate au, ke fakaongolelei au ʻi he ʻao ʻoe fānau ʻa ʻIsileli, ko ia ʻe ʻikai ai te mo ʻomi ʻae kakai ni ki he fonua, ʻaia kuo u foaki kiate kinautolu.”
13 Dit is het water van Meriba, waar de Israëlieten met Jahweh hebben getwist, en Hij Zich aan hen als heilig toonde.
Ko e vai eni ʻo Melipa, koeʻuhi naʻe fakakē ʻae fānau ʻa ʻIsileli kia Sihova, pea naʻe ongolelei ia ʻiate kinautolu.
14 Van Kadesj uit zond Moses gezanten naar den koning van Edom met de boodschap: Zo spreekt uw broeder Israël! Gij kent alle wederwaardigheden, die wij hebben ondervonden.
Pea naʻe fekau ʻe Mōsese ʻae kau talafekau mei Ketesi ki he tuʻi ʻo ʻItomi, “ʻOku pehē ʻe ho tokoua ko ʻIsileli, Kuo ke ʻilo ʻe koe ʻae fononga kotoa pē kuo tō mai kiate kimautolu:
15 Onze vaderen zijn naar Egypte getrokken, en wij hebben lange tijd in Egypte gewoond. Maar de Egyptenaren hebben ons evenals onze vaderen mishandeld.
Mo e ʻalu hifo ʻemau ngaahi tamai ki ʻIsipite, pea mo ʻemau nofo fuoloa ʻi ʻIsipite, pea naʻe fakafiuʻi ʻe he kakai ʻIsipite ʻakimautolu mo ʻemau ngaahi tamai.
16 Wij hebben tot Jahweh geroepen, en Hij heeft ons gehoord, en zijn engel gezonden, om ons uit Egypte te leiden. Nu zijn wij in Kadesj, een stad aan de grens van uw gebied,
Pea ʻi heʻemau tangi kia Sihova naʻa ne ongoʻi ʻa homau leʻo, pea naʻa ne fekau ki heʻene ʻāngelo, pea kuo ne ʻomi ʻakimautolu mei ʻIsipite, pea ko eni, ʻoku mau ʻi Ketesi, ko e kolo ia ʻoku tuʻu ʻi he ngataʻanga moʻoni ʻo ho fonua.
17 en wij zouden graag door uw land trekken. Wij zullen niet door uw velden en wijngaarden gaan, en geen water drinken uit uw putten, maar de koninklijke weg blijven houden, zonder rechts of links af te wijken, zolang wij door uw gebied trekken.
ʻOku ou kole kiate koe, tuku ke mau ʻalu atu ʻi ho fonua: ʻe ʻikai te mau ʻalu atu ʻi he ngaahi ngoue, pe ʻi he ngaahi ngoue vaine, pea ʻe ʻikai te mau inu ʻae vai ʻoe ngaahi vai keli: te mau ʻalu ʻi he hala motuʻa ʻoe tuʻi, ʻe ʻikai te mau afe ki he nima toʻomataʻu pe ki he toʻohema, kaeʻoua ke tuku ki mui ʻae ngataʻanga ʻo ho fonua.”
18 Maar Edom gaf hem ten antwoord: Gij moogt er bij mij niet door; anders trek ik u met het zwaard tegemoet.
Pea naʻe pehē ʻe ʻItomi kiate ia, “ʻE ʻikai te ke ʻalu ofi kiate au, telia naʻaku ʻalu atu mo e heletā kiate koe.”
19 De Israëlieten drongen bij hem aan: Wij zullen de gebaande wegen houden, en mocht ik of mijn vee van uw water drinken, dan zal ik daarvoor betalen. Het heeft toch niets te betekenen, dat ik te voet er doorheen trek.
Pea naʻe pehē ʻe he fānau ʻa ʻIsileli kiate ia, “Te mau ʻalu ʻi he hala motuʻa, pea kapau te u inu ʻa ho vai pe [inu ]ʻe heʻeku fanga manu, te u totongi kiate koe: ʻe laka atu pe ʻa hoku vaʻe, ka ʻe ʻikai te u fai ha meʻa kehe.”
20 Hij antwoordde: Ge komt er niet door! En Edom trok hem met veel volk en sterk gewapend tegemoet.
Pea naʻa ne pehē, “ʻE ʻikai ʻaupito te ke laka atu.” Pea naʻe haʻu kiate ia ʻa ʻItomi mo e kakai tokolahi, pea mo e nima mālohi.
21 Daar Edom dus aan Israël de doortocht weigerde door zijn gebied, moest Israël om hem heen trekken.
Naʻe pehē ʻae taʻofi ʻe ʻItomi ʻae ʻalu ʻa ʻIsileli ʻi hono mata fonua: ko ia naʻe foki atu ai ʻa ʻIsileli meiate ia.
22 Toen heel de gemeenschap der Israëlieten van Kadesj was opgetrokken, bereikten zij de berg Hor.
Pea naʻe ʻalu ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ʻio, ʻae kakai kotoa pē, mei Ketesi, pea nau haʻu ki he moʻunga ko Hoa.
23 En op de berg Hor, aan de grens van het land van Edom, sprak Jahweh tot Moses en Aäron:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese mo ʻElone ʻi he moʻunga ko Hoa, ʻi he mata fonua ʻo ʻItomi, ʻo pehē,
24 Aäron zal bij zijn volk worden verzameld; want hij zal het land, dat Ik de Israëlieten heb gegeven, niet binnengaan, omdat gij beiden u bij het water van Meriba tegen mijn bevel hebt verzet.
“ʻE tānaki ʻa ʻElone ki hono kakai koeʻuhi ʻe ʻikai hoko ia ki he fonua ʻaia ne u foaki ki he fānau ʻa ʻIsileli, he naʻa mo talangataʻa ki heʻeku lea ʻi he vai ʻo Melipa.
25 Neem Aäron en zijn zoon Elazar met u mee, en laat ze de berg Hor bestijgen.
Ke ke ʻave ʻa ʻElone mo ʻEliesa ko hono foha, pea ʻomi ʻakinaua ki he moʻunga ko Hoa.
26 Ontdoe Aäron van zijn gewaden, en bekleed er zijn zoon Elazar mee. Dan zal Aäron daar bij zijn volk worden verzameld en daar sterven.
Pea ke vete ʻae ngaahi kofu ʻo ʻElone, ʻo fakakofuʻaki ia ʻa ʻEliesa ko hono foha: pea ʻe tānaki ʻa ʻElone ki hono kakai, pea ʻe pekia ia ʻi ai.”
27 Moses deed, wat Jahweh hem had bevolen, en ten aanschouwen van heel de gemeenschap bestegen zij de berg Hor.
Pea naʻe fai ʻe Mōsese ʻo hangē ko e fekau ʻa Sihova: pea naʻa nau ʻalu hake ki he moʻunga ko Hoa ʻi he ʻao ʻoe kakai kotoa pē.
28 Moses ontdeed Aäron van zijn gewaden, en bekleedde er zijn zoon Elazar mee. En Aäron stierf daar op de top van de berg. Toen Moses en Elazar van de berg afdaalden,
Pea naʻe vete ʻe Mōsese ʻae ngaahi kofu ʻo ʻElone, pea ne fakakofuʻaki ʻa ʻEliesa ko hono foha; pea naʻe pekia ʻa ʻElone ʻi he tumutumu ʻoe moʻunga: pea naʻe ʻalu hifo ʻa Mōsese mo ʻEliesa mei he moʻunga.
29 en heel de gemeenschap zag, dat Aäron gestorven was, beweende heel het huis van Israël Aäron dertig dagen lang.
Pea ʻi he mamata ʻae kakai kotoa pē kuo pekia ʻa ʻElone, naʻa nau loto mamahi koeʻuhi ko ʻElone ʻi he ʻaho ʻe tolungofulu, ʻio ʻae fale kotoa pē ʻo ʻIsileli.
