Numeri 20
1 Toen in de eerste maand heel de gemeenschap der Israëlieten in de woestijn Sin was gekomen, vestigde het volk zich te Kadesj. Daar stierf Mirjam, en werd zij begraven.
E dwe mokwongo oganda jo-Israel duto nochopo e Thim mar Zin, kendo negidak Kadesh. Kanyo ema Miriam nothoe moike.
2 Eens toen de gemeenschap geen water had, liep men tegen Moses en Aäron te hoop.
Koro ne onge pi mane ogandani nyalo modho, kendo ji nochokore mondo okwed Musa gi Harun.
3 Het volk zocht twist met Moses, en zei: Ach, waren we maar gestorven, toen onze broeders omkwamen voor het aanschijn van Jahweh!
Negidhawo gi Musa kagiwacho niya, “Mad ne bed ni watho e kinde mane owetewa otho e nyim Jehova Nyasaye!
4 Waarom hebt gij de gemeente van Jahweh naar deze woestijn gevoerd, om ons hier met ons vee te doen omkomen!
Angʼo momiyo ikelo oganda Jehova Nyasaye e thimni, mondo mi wan kod jambwa watho kaye?
5 Waarom hebt gij ons uit Egypte geleid, om ons naar deze dorre streek te brengen, waar geen plek is, om te zaaien, waar geen vijg is, geen wijnstok of granaat, zelfs geen water om te drinken!
Angʼo momiyo ne igolowa Misri mondo ikelwa e piny malichni? Pinyni onge gi cham kata ngʼowu, mzabibu kata olembe mongʼinore to bende onge kata mana pi modho!”
6 Toen liepen Moses en Aäron van de gemeente weg naar de ingang van de openbaringstent, en vielen op hun aangezicht neer. De heerlijkheid van Jahweh verscheen hun,
Musa kod Harun nowuok koa e chokruok kochiko dhoranga Hemb Romo mi gipodho auma, kendo duongʼ mar Jehova Nyasaye nofwenyorenegi.
7 en Jahweh sprak tot Moses:
Jehova Nyasaye nowacho ne Musa niya,
8 Neem de staf, en roep met uw broeder Aäron de gemeenschap bijeen, en gebied in hun bijzijn de rots, water te geven. Gij moet voor hen water uit de rots doen vloeien, en de gemeente en haar vee te drinken geven.
“Kaw odunga, kod owadu Harun mondo uchok jo-Israel kaachiel. Wuo kod lwanda ka gineno kendo pi biro chwer koa kuome. Ibiro golo pi kowuok e lwandano ne oganda mondo gin kod jambgi gimodhi.”
9 Moses nam dus de staf voor het aanschijn van Jahweh weg, zoals Hij hem bevolen had,
Omiyo Musa nokawo odunga e nyim Jehova Nyasaye mana kaka ne ochike.
10 riep met Aäron de gemeente bijeen voor de rots en sprak tot haar: Luistert, rebellen! Kunnen wij wel uit deze rots voor u water doen vloeien!
En kod Harun nochoko chokruok kanyakla e nyim lwanda kendo Musa nowachonegi niya, “Winjuru, un jongʼanyogi, bende ochuno ni nyaka wamiu pi kowuok e lwandani?”
11 Daarbij hief Moses zijn hand op, en sloeg twee maal met zijn staf op de rots; toen vloeide er water in overvloed uit, zodat de gemeenschap met haar vee kon drinken.
Eka Musa norieyo bade malo mi ochwado lwandano nyadiriyo gi odunga mare. Pi nobubni oko, kendo ogandago gi jambgi nomodho.
12 Maar Jahweh sprak tot Moses en Aäron: Omdat gij Mij niet hebt geloofd, en Mij voor de ogen van de Israëlieten niet als heilig behandeld hebt, zult gij deze gemeente niet binnenleiden in het land, dat Ik hun heb geschonken.
To Jehova Nyasaye nowacho ne Musa kod Harun niya, “Nikech ne ok uketo genou kuoma chuth mondo umiya duongʼ kaka ngʼama ler e nyim jo-Israel, ok unuter ogandani e piny ma amiyogi.”
13 Dit is het water van Meriba, waar de Israëlieten met Jahweh hebben getwist, en Hij Zich aan hen als heilig toonde.
Magi ne gin pige mag Meriba, kama jo-Israel nongʼurie gi Jehova Nyasaye kendo mano e kama nonyisore owuon kaka ngʼama ler e kindgi.
14 Van Kadesj uit zond Moses gezanten naar den koning van Edom met de boodschap: Zo spreekt uw broeder Israël! Gij kent alle wederwaardigheden, die wij hebben ondervonden.
Musa nooro joote moa Kadesh ir ruodh Edom, kowacho kama: “Ma e gima owadu Israel wacho: Ingʼeyo tije matek duto ma wasebedo godo.
15 Onze vaderen zijn naar Egypte getrokken, en wij hebben lange tijd in Egypte gewoond. Maar de Egyptenaren hebben ons evenals onze vaderen mishandeld.
Kwerewa nodhi Misri, kendo negidak kuno kuom higni mathoth. Jo-Misri nosandowa kod wuonewa,
16 Wij hebben tot Jahweh geroepen, en Hij heeft ons gehoord, en zijn engel gezonden, om ons uit Egypte te leiden. Nu zijn wij in Kadesj, een stad aan de grens van uw gebied,
to kane waywakne Jehova Nyasaye, nowinjo ywakwa kendo nooro malaika mi ogolowa waa Misri. “Koro wan Kadesh ka, ma en dala mantiere but piny ma irito.
17 en wij zouden graag door uw land trekken. Wij zullen niet door uw velden en wijngaarden gaan, en geen water drinken uit uw putten, maar de koninklijke weg blijven houden, zonder rechts of links af te wijken, zolang wij door uw gebied trekken.
Yienwa wakal e pinyi. Ok wananyon puodho moro amora kata puoth mzabibu, kata modho pi moa e soko moro amora. Wabiro mana luwo yor ruoth tir kendo ok wanagom yo korachwich kata koracham nyaka wakal pinyi duto.”
18 Maar Edom gaf hem ten antwoord: Gij moogt er bij mij niet door; anders trek ik u met het zwaard tegemoet.
To Edom nodwoko niya, “Ok unyal luwo ka; ka utemo, to wabiro wuok riat kendo wamonju gi ligangla.”
19 De Israëlieten drongen bij hem aan: Wij zullen de gebaande wegen houden, en mocht ik of mijn vee van uw water drinken, dan zal ik daarvoor betalen. Het heeft toch niets te betekenen, dat ik te voet er doorheen trek.
Jo-Israel nodwoko niya, “Wabiro luwo yo maduongʼ tir, kendo ka wan kata jambwa omodho piu mora amora, to wabiro chulo. Wadwaro mana kalo kanyo ka wawuotho gi tiendwa; maonge gimoro amora machielo mwadwaro timo.”
20 Hij antwoordde: Ge komt er niet door! En Edom trok hem met veel volk en sterk gewapend tegemoet.
Negidwoko kendo niya, “Ok unyal luwo kae.” Eka Edom nochodo mar kedo kodgi gi jolweny mangʼeny kendo mager.
21 Daar Edom dus aan Israël de doortocht weigerde door zijn gebied, moest Israël om hem heen trekken.
Nikech Edom notamore ni ok gikal e pinye, Israel nowere kodgi.
22 Toen heel de gemeenschap der Israëlieten van Kadesj was opgetrokken, bereikten zij de berg Hor.
Oganda duto mar Israel nowuok Kadesh mi gibiro Got Hor.
23 En op de berg Hor, aan de grens van het land van Edom, sprak Jahweh tot Moses en Aäron:
E Got Hor machiegni gi tongʼ mar Edom, Jehova Nyasaye nowacho ne Musa gi Harun niya,
24 Aäron zal bij zijn volk worden verzameld; want hij zal het land, dat Ik de Israëlieten heb gegeven, niet binnengaan, omdat gij beiden u bij het water van Meriba tegen mijn bevel hebt verzet.
“Harun nochokre gi joge. Ok enodonji e piny mamiyo jo-Israel, nikech un ji ariyogi nungʼanyo ne chikena e pige mag Meriba.
25 Neem Aäron en zijn zoon Elazar met u mee, en laat ze de berg Hor bestijgen.
Kaw Harun kod wuode Eliazar mondo itergi e Got Hor.
26 Ontdoe Aäron van zijn gewaden, en bekleed er zijn zoon Elazar mee. Dan zal Aäron daar bij zijn volk worden verzameld en daar sterven.
Lony lep Harun kendo irwakne wuode ma Eliazar, nimar Harun biro riwore gi jogi; mi otho kanyo.”
27 Moses deed, wat Jahweh hem had bevolen, en ten aanschouwen van heel de gemeenschap bestegen zij de berg Hor.
Musa notimo kaka Jehova Nyasaye nowachone: Negidhi e Got Hor ka oganda duto neno.
28 Moses ontdeed Aäron van zijn gewaden, en bekleedde er zijn zoon Elazar mee. En Aäron stierf daar op de top van de berg. Toen Moses en Elazar van de berg afdaalden,
Musa nogolo lep Harun mi orwako ne wuode ma Eliazar. Kendo Harun notho ewi godno. Eka Musa kod Eliazar nolor oa ewi got,
29 en heel de gemeenschap zag, dat Aäron gestorven was, beweende heel het huis van Israël Aäron dertig dagen lang.
kendo ka oganda duto nowinjo ni Harun osetho, to jo-Israel noywage kuom ndalo piero adek.
