Nehemia 8
1 Toen de kinderen Israëls zich in hun steden hadden gevestigd, brak de zevende maand aan. Nu verzamelde zich het hele volk als één man op het plein vóór de Waterpoort. En men verzocht Esdras, den schriftgeleerde, het boek te gaan halen van Moses’ Wet, die Jahweh aan Israël gegeven had.
HOAKOAKOAIA mai la ka ahakanaka a pau e like me ke kanaka hookahi ma kahi akea ma ke alo o ka puka wai; a olelo aku la lakou ia Ezera i ke kakauolelo e lawe mai i ka buke o ke kanawai o Mose, ka mea a Iehova i kauoha mai ai i ka Iseraela.
2 Esdras, de priester, legde dus de gemeente de Wet voor: aan mannen en vrouwen, aan allen, die ze maar konden verstaan. Het was de eerste dag der zevende maand.
A lawe mai la o Ezera ke kahuna i ke kanawai imua o ka ahakanaka o na kane a me na wahine a me na mea a pau i hiki ia lakou ke lohe a e manao iho, i ka la mua o ka malama ehiku.
3 En terwijl hij van de vroege morgen tot de middag op het plein voor de Waterpoort aan het voorlezen bleef aan mannen en vrouwen, aan allen, die het maar konden verstaan, bleef ook het volk een en al oor voor het boek van de Wet.
Heluhelo iho la oia iloko olaila ma ke alo o kahi akea e kupono ana i ka puka wai, mai ka wanaao a hiki i ke awakea, imua o na kane a me na wahine, a me ka poe i hiki ia lakou ke noonoo; a ma ka buke no o ke kanawai na pepeiao o ka ahakanaka a pau.
4 Esdras, de schriftgeleerde, had een houten verhoging beklommen, die voor deze gelegenheid was opgeslagen. Rechts van hem stonden Mattitja, Sjéma, Anaja, Azarja, Oeri-ja, Chilki-ja en Maäseja; links Pedaja, Misjaël, Malki-ja, Chasjoem, Chasjbaddána, Zekarja en Mesjoellam.
Ku ae la o Ezera ke kakauolelo ma ka awai laau, ka mea a lakou i kukulu ai no keia hana; a ku pu ae la me ia o Matitia a me Sema a me Anaia a me Uria a me Hilekia a me Maaseia ma kona lima akau; a ma kona lima hema, o Pedaia, a me Misaela, a me Malekia, a me Hasuma a me Hasebadana, Zekaria, Mesulama.
5 Toen Esdras dus het boek opende, konden allen het zien, omdat hij boven heel de menigte uitstak. Zodra hij het opende, stond heel de menigte op.
Wehe ae la o Ezera i ka buke imua o na maka o ka ahakanaka a pau; (no ka mea, maluna ae no ia o ka ahakanaka a pau; ) a i kona wehe ana, ku ae la ka ahakanaka a pau iluna:
6 Esdras ving aan, met Jahweh te loven, den groten God; en heel het volk antwoordde: Amen, Amen! Ze staken de handen omhoog, wierpen zich op de knieën en aanbaden Jahweh, het gelaat tegen de grond.
A hoomaikai aku la o Ezera ia Iehova i ke Akua nui: a pane mai la ka ahakanaka a pau, Amene, Amene, me ka hapai ana i ko lakou mau lima iluna; a kulou iho la lakou, a hoomana aku la ia Iehova ilalo no ko lakou alo ma ka honua.
7 Daarna gingen de levieten Jesjóea, Bani, Sjerebeja, Jamin, Akkoeb, Sjabbetai, Hodi-ja, Maäseja, Kelita, Azarja, Jozabad, Chanan en Pelaja het volk in de Wet onderrichten, terwijl dit op zijn plaats bleef staan.
A o Iesua, a me Bani, a me Serebia, lamina, Akuba, Sabetai, Hodia, Maaseia, Kelita, Azaria, Iozabada, Hanana, Pelaia, a me na Levi, hoakaka aku la lakou i ka ahakanaka i ke kanawai; aia hoi ka ahakanaka ma ko lakou wahi.
8 Ze lazen duidelijk voor uit het boek van Gods Wet, en voegden er de verklaring aan toe zodat men ook begreep, wat er werd voorgelezen.
Heluhelu iho la lakou ma ka buke o ke kanawai o ke Akua me ka pololei, hoakaka'ku no i ke ano, a hoomoakaka hoi i ka heluhelu ana.
9 Toen sprak Nehemias, de landvoogd, met Esdras, den priester en schriftgeleerde, en de levieten, die het volk hadden onderricht, tot heel het volk: Deze dag is heilig voor Jahweh, uw God; gij moogt dus niet treuren en wenen! Want al het volk was begonnen te schreien, toen het de geboden der Wet had gehoord.
A o Nehemia ke kiaaina, a me Ezera ke kahuna, ke kakauolelo, a me na Levi ka poe e ao aku ana i na kanaka, olelo aku la i ka poe kanaka a pau, He la hoano no keia no Iehova ko oakou Akua; mai u, aole hoi e uwe. No ka mea, uwe iho la ka ahakanaka a pau i ko lakou lohe ana i na olelo o Ke kanawai.
10 En hij ging voort: Gaat lekkere spijzen eten en zoete dranken drinken, en stuurt geschenken rond aan hen, die niets hebben. Want deze dag is heilig voor onzen Heer. Weest dus niet treurig; want de vreugde in Jahweh is uw kracht!
I aku la oia ia lakou, E hele aku oukou e ai i na mea momona, e inu hoi i na mea ono, a e haawi aku i kauwahi na ka poe i makaukau ole kahi mea no lakou; no ka mea, he la hoano keia no ko kakou Haku: a mai noho a kaumaha; no ka mea, o ka olioli o Iehova oia no ko oukou pakaua.
11 Ook de levieten kalmeerden het volk, en herhaalden: Weest maar gerust, want deze dag is heilig; weest niet bedroefd!
Pela i hoomalielie aku ai na Levi i ka ahakanaka a pau, i aku la, E hamau, no ka mea, he la hoano keia; mai noho a kaumaha.
12 Toen ging heel de menigte heen, om te eten en te drinken, om geschenken te zenden en uitbundige vreugde te tonen. Want ze hadden begrepen, wat men hun te verstaan had gegeven.
A hele aku la ka ahakanaka a pau e ai, a e inu, a e haawi aku i kauwahi, a e hana i ka olioli nui, no ka mea, ua ike lakou i na olelo i haiia'ku ai ia lakou.
13 De volgende dag verzamelden zich de familiehoofden van heel het volk, met de priesters en levieten, bij Esdras, den schriftgeleerde, om de voorschriften der Wet te bestuderen.
Ai ka lua o ka la houluuluia mai la ka poe koikoi o na makua o ka ahakanaka a pau, o na kahuna a me na Levi io Ezera la i ke kakauolelo, e ike i na olelo o ke kanawai.
14 En nu vonden ze in de Wet geschreven, welke Jahweh door Moses gegeven had, dat de kinderen Israëls op het feest van de zevende maand onder loofhutten moesten wonen.
A loaa ia lakou ka mea i kakauia'i ma ke kanawai, ka mea a Iehova i hauoha mai ai ma o Mose la, i noho ka Iseraela iloko o na kauhalelewa i ka ahaaina o ka hiku o ka malama:
15 Daarom lieten zij in al hun steden en in Jerusalem uitroepen en luide verkonden: Trekt het gebergte in, en haalt takken van de olijf en de oleaster, van mirten, palmen en lommerrijke bomen, om hutten te maken, zoals is voorgeschreven.
A i kala aku ai lakou a hai aku ma na kulanakauhale a pau o lakou, a ma Ierusalema, me ka i ana'ku, Ou haele aku i ka mauna, a e lawe mai i na lala oliva, a me na lala o ka oliva ulu wale, a me na lala hadasa, a me na lala loulu, a me na lala o ka laau ulu nui, e hana i na hale malumalu e like me ka mea i kakauia'i.
16 En het volk ging ze halen, en allen maakten zich hutten op hun eigen dak of hun hoven, op de voorhoven van de tempel, op het plein voor de Waterpoort of het plein van de Efraïmpoort.
A haele aku la ka ahakanaka, a lawe mai la, a hana iho la no lakou i na hale malumalu, kela kanaka keia kanaka maluna iho o kona hale, a ma ko lakou mau kahua, a ma na kahua o ka hale o ke Akua, a ma kahi akea o ka puka wai, a ma kahi akea o ka puka o Eperaima.
17 Heel de gemeente, die uit de ballingschap was teruggekeerd, maakte zich hutten en woonde daar in. Neen, sinds de dagen van Josuë, den zoon van Noen, tot op deze dag hadden de kinderen Israëls het nog nooit zo gedaan, en had er zo’n uitbundige vreugde geheerst.
A o ka ahakanaka a pau i hoi mai la mai ka lawe pio ana mai, hana iho la lakou i na hale malumalu, a noho no hoi iloko o na hale malumalu; no ka mea, aole i hana ka Iseraela pela mai na la mai o Iosua ke keiki a Nuna a hiki mai i neia la. A nui loa iho la ka hanoli ana.
18 Dag aan dag las men voor uit het boek van Gods Wet, van de eerste dag tot de laatste. Zeven dagen lang vierde men feest, en op de achtste dag werd een feestelijke bijeenkomst gehouden, zoals dat voorgeschreven staat.
A heluhelu iho la oia ma ka buke o ke kanawai o ke Akua i kela la i keia la, mai ka la mua mai a hiki i ka la hope. Hana iho la lakou i ka ahaaina i na la ehiku, a i ka walu o ka la he halawai, e like me ka mea i kauohaia'i.
