Nehemia 8
1 Toen de kinderen Israëls zich in hun steden hadden gevestigd, brak de zevende maand aan. Nu verzamelde zich het hele volk als één man op het plein vóór de Waterpoort. En men verzocht Esdras, den schriftgeleerde, het boek te gaan halen van Moses’ Wet, die Jahweh aan Israël gegeven had.
Mipiho chu abonchauvin twiphung kelkotna chun lung gel khat neiyin ahung kikhom un ahi. Hichun amahon Ezra koma Pathenin Israelte nit dinga anapeh Mose dan lekhabu chu ahin pohdoh dingin a ngeh tauve.
2 Esdras, de priester, legde dus de gemeente de Wet voor: aan mannen en vrouwen, aan allen, die ze maar konden verstaan. Het was de eerste dag der zevende maand.
Hitichun Lha sagi chule niget lhinnin Ezra thempupan jong hiche danthu lekhabua hi numei le pasal chuleh chapang thu hethei jouse dingin ahin podoh tan ahi.
3 En terwijl hij van de vroege morgen tot de middag op het plein voor de Waterpoort aan het voorlezen bleef aan mannen en vrouwen, aan allen, die het maar konden verstaan, bleef ook het volk een en al oor voor het boek van de Wet.
Aman twiphung kelkot phung sung aningkoi laiya chun jingkah apat sunkim geiyin mipiho jouse hetthei dingin ahin simdoh in ahi. Chule mijousen dan lekhabua asimdoh hochu angai soh keiyuvin ahi.
4 Esdras, de schriftgeleerde, had een houten verhoging beklommen, die voor deze gelegenheid was opgeslagen. Rechts van hem stonden Mattitja, Sjéma, Anaja, Azarja, Oeri-ja, Chilki-ja en Maäseja; links Pedaja, Misjaël, Malki-ja, Chasjoem, Chasjbaddána, Zekarja en Mesjoellam.
Ezra chu hiche ding monga kisem thingpeh kidosang muna chun ading in ahi. Ama jetlam'a chun Mattithiah, Shema, Anaiah, Uriah, Hilkiah chule Maasseiah ana dingun ahi. Chule aveilama chun Pedaiah, Meshael, Malkijah, Hashum, Hashbaddanah, Zechariah, chule Meshullam ana dingun ahi.
5 Toen Esdras dus het boek opende, konden allen het zien, omdat hij boven heel de menigte uitstak. Zodra hij het opende, stond heel de menigte op.
Ezra chu mipihon amusoh keina diuvin mun sanglai’ah ana dingin ahi.
6 Esdras ving aan, met Jahweh te loven, den groten God; en heel het volk antwoordde: Amen, Amen! Ze staken de handen omhoog, wierpen zich op de knieën en aanbaden Jahweh, het gelaat tegen de grond.
Hitichun Ezra in Pakai Pathen thupitah chu thangvah na anapen ahileh mipiho chun akhut’u ana domsang un, “Amen! Amen!” anatiuvin ahi. Hijeh chun tollah abohkhup mun Pakai chibai aboh’un ahi.
7 Daarna gingen de levieten Jesjóea, Bani, Sjerebeja, Jamin, Akkoeb, Sjabbetai, Hodi-ja, Maäseja, Kelita, Azarja, Jozabad, Chanan en Pelaja het volk in de Wet onderrichten, terwijl dit op zijn plaats bleef staan.
Mipiho chu adin mun cheh a adingun, Levite lah a konin Jeshua, Bani, Sherebiah, Jamin, Akkub, Shabbethai, Hodiah, Maaseiah, Kelita, Azariah, Jozabad, Hanan chule Pelaiah chun danthu chu mipiho ahillun ahi.
8 Ze lazen duidelijk voor uit het boek van Gods Wet, en voegden er de verklaring aan toe zodat men ook begreep, wat er werd voorgelezen.
Amahon Pathen danbua konin asimdoh’un, abih bih in mipiho hetthei tah dingin hilchet na aneiyun ahi.
9 Toen sprak Nehemias, de landvoogd, met Esdras, den priester en schriftgeleerde, en de levieten, die het volk hadden onderricht, tot heel het volk: Deze dag is heilig voor Jahweh, uw God; gij moogt dus niet treuren en wenen! Want al het volk was begonnen te schreien, toen het de geboden der Wet had gehoord.
Hichejou chun gamvaipo Nehemiah, Ezra thempupa le danthu thempa chule mipi hilla pang Levite chutoh akikhom uvin mipiho jah’a chun aseiyun, “Tuni hi na Pakai Pathen’u maiya nikho theng ahi, lunghem hih’un kap jong kap hih’un,” atiuve. Ajehchu dan thucheng ho chu ajah phat’uva mipichu kapgam jenguva ahitai.
10 En hij ging voort: Gaat lekkere spijzen eten en zoete dranken drinken, en stuurt geschenken rond aan hen, die niets hebben. Want deze dag is heilig voor onzen Heer. Weest dus niet treurig; want de vreugde in Jahweh is uw kracht!
Chuleh Nehemiah chun aseiben, “Cheuvin lang an tuitah tah ganeuvin lang donthei atuitah tah gadon un kipa thanop gabol un. Anei joulou ho jong chu nachan’u gachan khompi uvin, ajeh chu tuni hi Pakaiya nikho theng ahi, lungthoina nei hih’un, lung kham na jong nei hih’un, ajeh chu Pakaiya nakipa nau hi nathahat nao ahi,” ati.
11 Ook de levieten kalmeerden het volk, en herhaalden: Weest maar gerust, want deze dag is heilig; weest niet bedroefd!
Leviten jong mipite chu alhamon’un, “Thipbeh in um’un, kap hih un ajeh chu tuni hi nikho theng ahi,” atiuve.
12 Toen ging heel de menigte heen, om te eten en te drinken, om geschenken te zenden en uitbundige vreugde te tonen. Want ze hadden begrepen, wat men hun te verstaan had gegeven.
Hitichun mipite chu golvah an neding leh don dingin anei joulou ho pan hu ding leh kipah tah a ankong um ding'in apotdoh tauve, ajeh chu amahon Pathen thucheng aja tauvin ahi.
13 De volgende dag verzamelden zich de familiehoofden van heel het volk, met de priesters en levieten, bij Esdras, den schriftgeleerde, om de voorschriften der Wet te bestuderen.
Ajing nikho nin mipi ho lah a insung lamkai holeh thempu ho, Levi ho acheovin danthu them Ezra chu danthu hilchetbe ding in aga tem’un ahi.
14 En nu vonden ze in de Wet geschreven, welke Jahweh door Moses gegeven had, dat de kinderen Israëls op het feest van de zevende maand onder loofhutten moesten wonen.
Dan chu akholchilbe phat’un Pathenin Mose mangcha a athupeh dungjuiya hiche lhasunga kut kibol sunga chu Israel lhambuh sunga umdiu ahi ti amudoh un ahi.
15 Daarom lieten zij in al hun steden en in Jerusalem uitroepen en luide verkonden: Trekt het gebergte in, en haalt takken van de olijf en de oleaster, van mirten, palmen en lommerrijke bomen, om hutten te maken, zoals is voorgeschreven.
Hiche hi amahon aphondoh uva akhodung jouseu leh Jerusalem khopi sunga aphondoh diu ahin, “Potdoh’uvin lang mol le lhang tinna cheuvin, Olive thingbah ho hijongleh, theimi vom doho hihen lang, tumthing do ho hijongleh thingna do adang dang hijongleh hiche lhambuh kut bolna dingin hinpolut lut’uvin tia kisun ahi,” tia aphondoh diu amudoh tauve.
16 En het volk ging ze halen, en allen maakten zich hutten op hun eigen dak of hun hoven, op de voorhoven van de tempel, op het plein voor de Waterpoort of het plein van de Efraïmpoort.
Hijeh chun mipi chu apotdoh’uvin akisei chengse chu ahinpolut soh keiyuvin, abonchauvin lhambuh kut chu abolcheh’uvin, ain chung cheh leh alhonglai dung cheh’u chule Pathen houin lhong dunga chun abol uvin, twiphung inning kelkot phunga jong, Ephraim kelkot phunga jong abol abol sohkei juve.
17 Heel de gemeente, die uit de ballingschap was teruggekeerd, maakte zich hutten en woonde daar in. Neen, sinds de dagen van Josuë, den zoon van Noen, tot op deze dag hadden de kinderen Israëls het nog nooit zo gedaan, en had er zo’n uitbundige vreugde geheerst.
Hitobang tah hin sohchan na a kona hung kile kit miho chun lhambuh kut abol’uvin, chule lhambuh jenga achenguve, ijeh-inem itileh Nun chapa nikholaiya pat hiche nikho geiyahi Israel chaten hitobanga hi anabol khah lou laiyu ahi. Hiche ahi kipa thanopna lentah ana um doh in ahiye.
18 Dag aan dag las men voor uit het boek van Gods Wet, van de eerste dag tot de laatste. Zeven dagen lang vierde men feest, en op de achtste dag werd een feestelijke bijeenkomst gehouden, zoals dat voorgeschreven staat.
Hiche kut nisagi sunghin niseh le Ezra in Pathen danthubua konin asimdoh jingin ahi. Chujouvin aniget chan ni in danthu dungjuiyin khoppi thupitah ana bolun ahi.
