Micha 4
1 Op het einde der dagen zal de berg van Jahweh’s tempel Boven de toppen der bergen staan, zich verheffen boven de heuvels; De volkeren stromen er heen, Talloze naties maken zich op.
Ka ʻe hoko ʻo pehē ʻi he ngaahi ʻaho ʻamui, ʻe fokotuʻumaʻu ʻae moʻunga ʻoe fale ʻo Sihova ʻi he tumutumu ʻoe ngaahi moʻunga, pea ʻe hakeakiʻi ia ke māʻolunga ʻi he ngaahi tafungofunga; pea ʻe tafe atu ki ai ʻae kakai.
2 Komt, zeggen ze, trekken wij naar de berg van Jahweh, Naar het huis van Jakobs God; Hij zal ons zijn wegen doen kennen, Wij zullen zijn paden betreden! Want uit Sion komt de wet, Uit Jerusalem Jahweh’s woord;
Pea ʻe haʻu ʻae kakai tokolahi mo nau pehē, “Haʻu ke tau ʻalu hake ki he moʻunga ʻo Sihova, pea ki he fale ʻoe ʻOtua ʻo Sēkope; pea te ne akonakiʻi ʻakitautolu ʻi hono ngaahi hala, pea te tau ʻeveʻeva ʻi hono ngaahi hala.” He ko e fono ʻe ʻalu atu mei Saione, mo e folofola ʻa Sihova mei Selūsalema.
3 Hij zal tussen talrijke volken scheidsrechter zijn, En recht verschaffen aan verre, machtige naties. Dan smeden ze hun zwaarden tot ploegijzers om, En hun lansen tot sikkels; Geen volk trekt zijn zwaard meer tegen een ander, En niemand oefent zich voor de strijd.
Pea te ne fakamaau ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi kakai, mo valokiʻi ʻae ngaahi puleʻanga mālohi ʻoku mamaʻo atu; pea te nau tuki ʻenau ngaahi heletā, ko e ngaahi huo toho, pea mo ʻenau ngaahi tao, ko e ngaahi hele ʻauhani: ʻe ʻikai hiki ʻe ha puleʻanga ʻae heletā ki ha puleʻanga, pea ʻe ʻikai te nau toe ako ki he tau.
4 Dan zal iedereen rusten Onder zijn wijnstok en vijg, En niemand schrikt ze meer op. Ja, de mond van Jahweh der heirscharen heeft het gezegd!
Ka te nau nofo taki taha ʻae tangata ʻi he malumalu ʻo hono vaine, mo e malumalu ʻo hono fiki; pea ʻe ʻikai ha niʻihi ke fakamanavahēʻi ʻakinautolu: he ko e fofonga ʻo Sihova ʻoe ngaahi kautau kuo ne folofola ai.
5 Zeker, alle volken wandelen, Elk in de naam van zijn god; Maar wij zullen wandelen in de Naam van Jahweh, Onzen God voor altijd en eeuwig!
He ko e kakai kotoa pē ʻe ʻeveʻeva taki taha ʻi he hingoa ʻo hono ʻOtua, pea te mau ʻeveʻeva ʻi he huafa ʻo Sihova ko homau ʻOtua ʻo lauikuonga mo taʻengata.
6 Op die dag: is de godsspraak van Jahweh, Breng Ik de kreupelen samen En de verstrooiden bijeen, Allen, die Ik heb geteisterd.
ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻI he ʻaho ko ia, te u tānaki ʻaia naʻe lotolotoua, pea te u fakataha ʻaia naʻe kapusi kituʻa, pea mo ia kuo u fakamamahi;
7 Dan maak Ik de kreupelen tot een Rest, De verstrooiden tot een machtig volk; En Jahweh zal hun Koning zijn Op de Sionsberg van nu af tot in eeuwigheid!
Pea te u ngaohi ia ko e toenga ʻaia naʻe lotolotoua, pea ko e puleʻanga mālohi ʻaia naʻe siʻaki ki he mamaʻo: pea ʻe pule ʻa Sihova kiate kinautolu ʻi he moʻunga ko Saione, ʻo ngata mei heni, ʻo aʻu ʻo taʻengata.”
8 En gij, Toren der Kudde, Heuvel van de dochter van Sion: Tot u keert de heerschappij van vroeger terug, Het koningschap van Jerusalems dochter!
Pea ko koe, ʻe fale leʻo ʻo Iteli, ko e potu mālohi ʻoe ʻofefine ʻo Saione, ʻe hoko kiate koe, ʻio, ʻae ʻuluaki pule: ʻe hoko ʻae puleʻanga ki he ʻofefine ʻo Selūsalema.
9 Waarom nu zo bitter geschreid? Hebt ge dan geen koning meer, Of is uw raadsman verdwenen, Dochter van Sion, als een barende vrouw;
Ko eni, ko e hā ʻoku ke tangi kalanga ai? ʻOku ʻikai ha tuʻi kiate koe? Kuo ʻauha hoʻo tangata ako fono? He ko e mamahi kuo ne maʻu koe, ʻo hangē ha fefine langā.
10 Krimp van weeën ineen, Dochter van Sion, als een barende vrouw; Want nu moet ge de stad verlaten, Op het veld gaan wonen. Ja, ge zult naar Babel gaan, Maar daar zult ge worden verlost; Daar zal Jahweh u bevrijden Uit de greep van uw vijanden.
ʻIo, te ke mamahi, pea ke feinga ke fāʻeleʻi, ʻe ʻofefine ʻo Saione, ʻo hangē ha fefine ʻoku langā: he ko eni, te ke toki ʻalu atu ʻi he kolo, pea te ke nofo ʻi he ngoue, pea te ke ʻalu, ʻio, ki Papilone; ʻe fakahaofi koe ʻi ai; ʻe huhuʻi koe ʻi ai ʻe Sihova, mei he nima ʻo ho ngaahi fili.
11 Thans staan machtige volken Tezamen tegen u op; Ze zeggen: Sion worde onteerd Onze ogen zullen zich aan haar verlustigen.
Kuo fakataha ni foki ʻae ngaahi puleʻanga kiate koe, ʻaia ʻoku nau pehē, “Ke fakaʻuliʻi ia, pea ke sio hotau mata ki Saione.”
12 Maar zij begrijpen niets Van Jahweh’s plannen, Zijn bedoeling vatten zij niet: Waarom Hij ze als schoven op de dorsvloer verzamelt.
Ka ʻoku ʻikai te nau ʻilo ʻae ngaahi fakakaukau ʻa Sihova, pea ʻoku ʻikai te nau poto ʻi heʻene ngaahi filioʻi: he te ne tānaki ʻakinautolu ʻo hangē ko e ngaahi ū koane ki he feleoko.
13 Ga dorsen, dochter van Sion; Ik zal uw hoorn van ijzer maken, Uw hoeven van koper, en vele volken zult ge verpletteren; Ge zult hun buit aan Jahweh wijden, Hun rijkdom aan den Heer van heel de aarde.
Tuʻu, pea ke haha, ʻe ʻofefine ʻo Saione: he te u ngaohi ho nifo, ko e ukamea, mo ho ngeesivaʻe, ko e palasa; pea te ke laiki ʻae ngaahi kakai tokolahi: pea te u fakatapui ki he ʻOtua, ʻenau koloa tupu, mo ʻenau koloa, kia Sihova ʻo māmani kotoa pē.
