Markus 9
1 Nog sprak Hij tot hen: Voorwaar, Ik zeg u: Daar zijn er onder de hier aanwezigen, die de dood niet zullen smaken, voordat ze het koninkrijk Gods hebben zien komen in kracht.
អថ ស តានវាទីត៑ យុឞ្មភ្យមហំ យថាត៌្ហំ កថយាមិ, ឦឝ្វររាជ្យំ បរាក្រមេណោបស្ថិតំ ន ទ្ឫឞ្ដ្វា ម្ឫត្យុំ នាស្វាទិឞ្យន្តេ, អត្រ ទណ្ឌាយមានានាំ មធ្យេបិ តាទ្ឫឝា លោកាះ សន្តិ។
2 Zes dagen later nam Jesus Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee, en bracht ze heel afzonderlijk op een hoge berg. En Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd.
អថ ឞឌ្ទិនេភ្យះ បរំ យីឝុះ បិតរំ យាកូពំ យោហនញ្ច គ្ឫហីត្វា គិរេរុច្ចស្យ និជ៌នស្ថានំ គត្វា តេឞាំ ប្រត្យក្ឞេ មូត៌្យន្តរំ ទធារ។
3 Zijn klederen werden blinkend en wit, zoals geen bleker op aarde ze wit kan maken.
តតស្តស្យ បរិធេយម៑ ឦទ្ឫឝម៑ ឧជ្ជ្វលហិមបាណឌរំ ជាតំ យទ៑ ជគតិ កោបិ រជកោ ន តាទ្ឫក៑ បាណឌរំ កត៌្តាំ ឝក្នោតិ។
4 Elias en Moses verschenen hun, en spraken met Jesus.
អបរញ្ច ឯលិយោ មូសាឝ្ច តេភ្យោ ទឝ៌នំ ទត្ត្វា យីឝុនា សហ កថនំ កត៌្តុមារេភាតេ។
5 Toen nam Petrus het woord, en zei tot Jesus: Rabbi, het is ons goed, hier te zijn; laat ons drie tenten opslaan, één voor U, één voor Moses, en één voor Elias.
តទា បិតរោ យីឝុមវាទីត៑ ហេ គុរោៜស្មាកមត្រ ស្ថិតិរុត្តមា, តតឯវ វយំ ត្វត្ក្ឫតេ ឯកាំ មូសាក្ឫតេ ឯកាម៑ ឯលិយក្ឫតេ ចៃកាំ, ឯតាស្តិស្រះ កុដី រ្និម៌្មាម។
6 Hij wist niet goed wat hij zeide; want ze waren met schrik bevangen.
កិន្តុ ស យទុក្តវាន៑ តត៑ ស្វយំ ន ពុពុធេ តតះ សវ៌្វេ ពិភយាញ្ចក្រុះ។
7 Nu kwam er een wolk, die hen overschaduwde, en uit de wolk klonk een stem: Deze is mijn geliefde Zoon, luistert naar Hem!
ឯតហ៌ិ បយោទស្តាន៑ ឆាទយាមាស, មមយាំ ប្រិយះ បុត្រះ កថាសុ តស្យ មនាំសិ និវេឝយតេតិ នភោវាណី តន្មេទ្យាន្និយ៌យៅ។
8 Op hetzelfde ogenblik keken ze rond, maar zagen niemand meer bij zich dan Jesus alleen.
អថ ហឋាត្តេ ចតុទ៌ិឝោ ទ្ឫឞ្ដ្វា យីឝុំ វិនា ស្វៃះ សហិតំ កមបិ ន ទទ្ឫឝុះ។
9 En terwijl ze afdaalden van de berg, verbood Hij hun, aan iemand te vertellen wat ze hadden gezien, voordat de Mensenzoon van de doden was opgestaan.
តតះ បរំ គិរេរវរោហណកាលេ ស តាន៑ គាឍម៑ ទូត្យាទិទេឝ យាវន្នរសូនោះ ឝ្មឝានាទុត្ថានំ ន ភវតិ, តាវត៑ ទឝ៌នស្យាស្យ វាត៌្តា យុឞ្មាភិះ កស្មៃចិទបិ ន វក្តវ្យា។
10 Ze hielden zich aan dat woord. Toch vroegen ze onder elkander, wat het beduidde: op te staan van de doden.
តទា ឝ្មឝានាទុត្ថានស្យ កោភិប្រាយ ឥតិ វិចាយ៌្យ តេ តទ្វាក្យំ ស្វេឞុ គោបាយាញ្ចក្រិរេ។
11 Ze ondervroegen Hem dus: Waarom zeggen de farizeën en schriftgeleerden dan, dat eerst Elias komen moet?
អថ តេ យីឝុំ បប្រច្ឆុះ ប្រថមត ឯលិយេនាគន្តវ្យម៑ ឥតិ វាក្យំ កុត ឧបាធ្យាយា អាហុះ?
12 Hij gaf hun ten antwoord: Zeker, Elias komt ook eerst, om alles te herstellen. Maar hoe staat er over den Mensenzoon geschreven? Dat Hij veel zal lijden en veracht zal worden.
តទា ស ប្រត្យុវាច, ឯលិយះ ប្រថមមេត្យ សវ៌្វកាយ៌្យាណិ សាធយិឞ្យតិ; នរបុត្រេ ច លិបិ រ្យថាស្តេ តថៃវ សោបិ ពហុទុះខំ ប្រាប្យាវជ្ញាស្យតេ។
13 En Ik zeg u: Elias is reeds gekomen; maar ze hebben met hem gedaan wat ze wilden, gelijk van hem geschreven staat.
កិន្ត្វហំ យុឞ្មាន៑ វទាមិ, ឯលិយាត៌្ហេ លិបិ រ្យថាស្តេ តថៃវ ស ឯត្យ យយៅ, លោកា: ស្វេច្ឆានុរូបំ តមភិវ្យវហរន្តិ ស្ម។
14 Toen zij nu bij de andere leerlingen kwamen, zagen zij hen omringd van een talrijke schare, en van schriftgeleerden, die met hen twistten.
អនន្តរំ ស ឝិឞ្យសមីបមេត្យ តេឞាំ ចតុះបាឝ៌្វេ តៃះ សហ ពហុជនាន៑ វិវទមានាន៑ អធ្យាបកាំឝ្ច ទ្ឫឞ្ដវាន៑;
15 Zodra het volk Hem zag, liep het verbaasd naar Hem toe, om Hem te begroeten.
កិន្តុ សវ៌្វលោកាស្តំ ទ្ឫឞ្ដ្វៃវ ចមត្ក្ឫត្យ តទាសន្នំ ធាវន្តស្តំ ប្រណេមុះ។
16 Hij vroeg hun: Waarom twist gij met hen?
តទា យីឝុរធ្យាបកានប្រាក្ឞីទ៑ ឯតៃះ សហ យូយំ កិំ វិវទធ្វេ?
17 Een uit de menigte antwoordde Hem: Meester, ik heb mijn zoon tot U gebracht, die van een stommen geest is bezeten.
តតោ លោកានាំ កឝ្ចិទេកះ ប្រត្យវាទីត៑ ហេ គុរោ មម សូនុំ មូកំ ភូតធ្ឫតញ្ច ភវទាសន្នម៑ អានយំ។
18 Wanneer hij hem aangrijpt, dan werpt hij hem neer; dan schuimbekt hij, knarst met de tanden, en verstijft. Ik heb uw leerlingen verzocht, hem uit te drijven: maar ze konden het niet.
យទាសៅ ភូតស្តមាក្រមតេ តទៃវ បាតសតិ តថា ស ផេណាយតេ, ទន្តៃទ៌ន្តាន៑ ឃឞ៌តិ ក្ឞីណោ ភវតិ ច; តតោ ហេតោស្តំ ភូតំ ត្យាជយិតុំ ភវច្ឆិឞ្យាន៑ និវេទិតវាន៑ កិន្តុ តេ ន ឝេកុះ។
19 Hij antwoordde hun: O ongelovig geslacht, hoelang nog zal Ik bij u zijn, hoelang nog zal Ik u dulden? Brengt hem hier bij Mij!
តទា ស តមវាទីត៑, រេ អវិឝ្វាសិនះ សន្តានា យុឞ្មាភិះ សហ កតិ កាលានហំ ស្ថាស្យាមិ? អបរាន៑ កតិ កាលាន៑ វា វ អាចារាន៑ សហិឞ្យេ? តំ មទាសន្នមានយត។
20 Ze brachten hem. Zodra de geest Hem zag, deed hij den knaap de stuipen krijgen; hij viel op de grond, en wentelde zich schuimbekkend rond.
តតស្តត្សន្និធិំ ស អានីយត កិន្តុ តំ ទ្ឫឞ្ដ្វៃវ ភូតោ ពាលកំ ធ្ឫតវាន៑; ស ច ភូមៅ បតិត្វា ផេណាយមានោ លុលោឋ។
21 Hij vroeg aan zijn vader: Hoe lang heeft hij dit al, dat hem dit overkomt? Deze zeide: Van kindsbeen af;
តទា ស តត្បិតរំ បប្រច្ឆ, អស្យេទ្ឫឝី ទឝា កតិ ទិនានិ ភូតា? តតះ សោវាទីត៑ ពាល្យកាលាត៑។
22 dikwijls werpt hij hem in het vuur of in het water om hem te doden. Ach, indien het U mogelijk is, help ons dan, uit medelijden met ons.
ភូតោយំ តំ នាឝយិតុំ ពហុវារាន៑ វហ្នៅ ជលេ ច ន្យក្ឞិបត៑ កិន្តុ យទិ ភវាន កិមបិ កត៌្តាំ ឝក្នោតិ តហ៌ិ ទយាំ ក្ឫត្វាស្មាន៑ ឧបករោតុ។
23 Jesus sprak tot hem: Hoe; indien het U mogelijk is? Alles is mogelijk voor hem die gelooft.
តទា យីឝុស្តមវទត៑ យទិ ប្រត្យេតុំ ឝក្នោឞិ តហ៌ិ ប្រត្យយិនេ ជនាយ សវ៌្វំ សាធ្យម៑។
24 Aanstonds riep de vader van den knaap onder tranen uit: Ik geloof; kom mijn ongeloof te hulp.
តតស្តត្ក្ឞណំ តទ្ពាលកស្យ បិតា ប្រោច្ចៃ រូវន៑ សាឝ្រុនេត្រះ ប្រោវាច, ប្រភោ ប្រត្យេមិ មមាប្រត្យយំ ប្រតិកុរុ។
25 En daar Jesus zag, dat het volk tezamen liep, gebood Hij den onreinen geest, en zeide hem: Stomme en dove geest, Ik gebied u, ga van hem uit, en keer niet meer bij hem terug.
អថ យីឝុ រ្លោកសង្ឃំ ធាវិត្វាយាន្តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តមបូតភូតំ តជ៌យិត្វា ជគាទ, រេ ពធិរ មូក ភូត ត្វមេតស្មាទ៑ ពហិព៌្ហវ បុនះ កទាបិ មាឝ្រយៃនំ ត្វាមហម៑ ឥត្យាទិឝាមិ។
26 Schreeuwend en onder hevige stuiptrekkingen ging hij van hem uit; de knaap zag er uit als een lijk, zodat velen zeiden, dat hij gestorven was.
តទា ស ភូតឝ្ចីត្ឝព្ទំ ក្ឫត្វា តមាបីឌ្យ ពហិជ៌ជាម, តតោ ពាលកោ ម្ឫតកល្បោ ពភូវ តស្មាទយំ ម្ឫតឥត្យនេកេ កថយាមាសុះ។
27 Maar Jesus vatte hem bij de hand, en richtte hem op; en hij stond overeind.
កិន្តុ ករំ ធ្ឫត្វា យីឝុនោត្ថាបិតះ ស ឧត្តស្ថៅ។
28 Toen Hij thuis was gekomen, vroegen zijn leerlingen Hem, terwijl zij alleen waren: Waarom konden wij hem niet uitdrijven?
អថ យីឝៅ គ្ឫហំ ប្រវិឞ្ដេ ឝិឞ្យា គុប្តំ តំ បប្រច្ឆុះ, វយមេនំ ភូតំ ត្យាជយិតុំ កុតោ ន ឝក្តាះ?
29 Hij zei hun: Dit soort kan alleen met gebed worden uitgedreven.
ស ឧវាច, ប្រាត៌្ហនោបវាសៅ វិនា កេនាប្យន្យេន កម៌្មណា ភូតមីទ្ឫឝំ ត្យាជយិតុំ ន ឝក្យំ។
30 Zij vertrokken vandaar, en reisden Galilea door. Maar Hij wilde niet, dat iemand het wist;
អនន្តរំ ស តត្ស្ថានាទិត្វា គាលីល្មធ្យេន យយៅ, កិន្តុ តត៑ កោបិ ជានីយាទិតិ ស នៃច្ឆត៑។
31 want Hij onderrichtte zijn leerlingen. Hij sprak tot hen: De Mensenzoon wordt overgeleverd in de handen der mensen; ze zullen Hem doden, maar na zijn dood zal Hij de derde dag verrijzen.
អបរញ្ច ស ឝិឞ្យានុបទិឝន៑ ពភាឞេ, នរបុត្រោ នរហស្តេឞុ សមប៌យិឞ្យតេ តេ ច តំ ហនិឞ្យន្តិ តៃស្តស្មិន៑ ហតេ ត្ឫតីយទិនេ ស ឧត្ថាស្យតីតិ។
32 Ze begrepen dit niet: toch durfden ze Hem niet ondervragen.
កិន្តុ តត្កថាំ តេ នាពុធ្យន្ត ប្រឞ្ដុញ្ច ពិភ្យះ។
33 Zij kwamen te Kafárnaum terug. En thuis gekomen, vroeg Hij hun: Waarover hebt gij onderweg gesproken?
អថ យីឝុះ កផន៌ាហូម្បុរមាគត្យ មធ្យេគ្ឫហញ្ចេត្យ តានប្ឫច្ឆទ៑ វត៌្មមធ្យេ យូយមន្យោន្យំ កិំ វិវទធ្វេ ស្ម?
34 Ze zwegen; want ze hadden onderweg met elkander getwist, wie de grootste zou zijn.
កិន្តុ តេ និរុត្តរាស្តស្ថុ រ្យស្មាត្តេឞាំ កោ មុខ្យ ឥតិ វត៌្មានិ តេៜន្យោន្យំ វ្យវទន្ត។
35 Hij zette Zich neer, riep de twaalf, en sprak tot hen: Zo iemand de eerste wil zijn, dan moet hij de laatste van allen zijn, en de dienaar van allen.
តតះ ស ឧបវិឝ្យ ទ្វាទឝឝិឞ្យាន៑ អាហូយ ពភាឞេ យះ កឝ្ចិត៑ មុខ្យោ ភវិតុមិច្ឆតិ ស សវ៌្វេភ្យោ គៅណះ សវ៌្វេឞាំ សេវកឝ្ច ភវតុ។
36 Nu nam Hij een kind, plaatste het in hun midden, omhelsde het, en zei hun:
តទា ស ពាលកមេកំ គ្ឫហីត្វា មធ្យេ សមុបាវេឝយត៑ តតស្តំ ក្រោឌេ ក្ឫត្វា តានវាទាត្
37 Wie een van zulke kinderen opneemt in mijn Naam, hij neemt Mij op; en wie Mij opneemt, neemt Mij niet op, maar Hem die Mij gezonden heeft.
យះ កឝ្ចិទីទ្ឫឝស្យ កស្យាបិ ពាលស្យាតិថ្យំ ករោតិ ស មមាតិថ្យំ ករោតិ; យះ កឝ្ចិន្មមាតិថ្យំ ករោតិ ស កេវលម៑ មមាតិថ្យំ ករោតិ តន្ន មត្ប្រេរកស្យាប្យាតិថ្យំ ករោតិ។
38 Johannes zeide tot Hem: Meester, we hebben iemand, die ons niet volgt, duivels zien uitdrijven in uw Naam; we hebben het hem verboden, omdat hij zich niet bij ons aansluit.
អថ យោហន៑ តមព្រវីត៑ ហេ គុរោ, អស្មាកមននុគាមិនម៑ ឯកំ ត្វាន្នាម្នា ភូតាន៑ ត្យាជយន្តំ វយំ ទ្ឫឞ្ដវន្តះ, អស្មាកមបឝ្ចាទ្គាមិត្វាច្ច តំ ន្យឞេធាម។
39 Maar Jesus sprak: Verbiedt het hem niet; want er is niemand, die een wonder verricht in mijn Naam, en onmiddellijk daarop Mij kan honen.
កិន្តុ យីឝុរវទត៑ តំ មា និឞេធត៑, យតោ យះ កឝ្ចិន៑ មន្នាម្នា ចិត្រំ កម៌្ម ករោតិ ស សហសា មាំ និន្ទិតុំ ន ឝក្នោតិ។
40 Wie niet tegen ons is, hij is voor ons.
តថា យះ កឝ្ចិទ៑ យុឞ្មាកំ វិបក្ឞតាំ ន ករោតិ ស យុឞ្មាកមេវ សបក្ឞះ។
41 En wie u een beker water te drinken geeft, juist omdat gij van Christus zijt, voorwaar Ik zeg u: Hij zal zijn loon niet missen.
យះ កឝ្ចិទ៑ យុឞ្មាន៑ ខ្រីឞ្ដឝិឞ្យាន៑ ជ្ញាត្វា មន្នាម្នា កំសៃកេន បានីយំ បាតុំ ទទាតិ, យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វច្មិ, ស ផលេន វញ្ចិតោ ន ភវិឞ្យតិ។
42 Wie ergernis geeft aan een van deze kleinen, die in Mij geloven, het ware hem beter, dat hem een zware molensteen om de hals werd gehangen, en hij zo in de zee werd geworpen.
កិន្តុ យទិ កឝ្ចិន៑ មយិ វិឝ្វាសិនាមេឞាំ ក្ឞុទ្រប្រាណិនាម៑ ឯកស្យាបិ វិឃ្នំ ជនយតិ, តហ៌ិ តស្យៃតត្កម៌្ម ករណាត៑ កណ្ឋពទ្ធបេឞណីកស្យ តស្យ សាគរាគាធជល មជ្ជនំ ភទ្រំ។
43 Zo uw hand u ergert, houw ze af. Het is beter, verminkt het Leven binnen te gaan, dan met twee handen naar de hel te gaan, naar het onuitblusbaar vuur, (Geenna g1067)
អតះ ស្វករោ យទិ ត្វាំ ពាធតេ តហ៌ិ តំ ឆិន្ធិ;
យស្មាត៑ យត្រ កីដា ន ម្រិយន្តេ វហ្និឝ្ច ន និវ៌្វាតិ, តស្មិន៑ អនិវ៌្វាណានលនរកេ ករទ្វយវស្តវ គមនាត៑ ករហីនស្យ ស្វគ៌ប្រវេឝស្តវ ក្ឞេមំ។ (Geenna g1067)
45 En zo uw voet u ergert, houw hem af. Het is beter, kreupel het Leven binnen te gaan, dan met beide voeten in de hel te worden geworpen, in het onuitblusbaar vuur, (Geenna g1067)
យទិ តវ បាទោ វិឃ្នំ ជនយតិ តហ៌ិ តំ ឆិន្ធិ,
46 waar hun worm niet sterft, en het vuur niet gedoofd wordt.
យតោ យត្រ កីដា ន ម្រិយន្តេ វហ្និឝ្ច ន និវ៌្វាតិ, តស្មិន៑ ៜនិវ៌្វាណវហ្នៅ នរកេ ទ្វិបាទវតស្តវ និក្ឞេបាត៑ បាទហីនស្យ ស្វគ៌ប្រវេឝស្តវ ក្ឞេមំ។ (Geenna g1067)
47 En zo uw oog u ergert, ruk het uit. Het is beter met één enkel oog het koninkrijk Gods binnen te gaan, dan met twee ogen in de hel te worden geworpen, (Geenna g1067)
ស្វនេត្រំ យទិ ត្វាំ ពាធតេ តហ៌ិ តទប្យុត្បាដយ, យតោ យត្រ កីដា ន ម្រិយន្តេ វហ្និឝ្ច ន និវ៌្វាតិ,
48 waar hun worm niet sterft, en het vuur niet gedoofd wordt.
តស្មិន ៜនិវ៌្វាណវហ្នៅ នរកេ ទ្វិនេត្រស្យ តវ និក្ឞេបាទ៑ ឯកនេត្រវត ឦឝ្វររាជ្យេ ប្រវេឝស្តវ ក្ឞេមំ។ (Geenna g1067)
49 Allen moeten inderdaad met vuur worden gezouten.
យថា សវ៌្វោ ពលិ រ្លវណាក្តះ ក្រិយតេ តថា សវ៌្វោ ជនោ វហ្និរូបេណ លវណាក្តះ ការិឞ្យតេ។
50 Het zout is goed: als echter het zout smakeloos wordt, waar zult gij het dan mee zouten? Behoudt het zout in u, en leeft in vrede onder elkander.
លវណំ ភទ្រំ កិន្តុ យទិ លវណេ ស្វាទុតា ន តិឞ្ឋតិ, តហ៌ិ កថម៑ អាស្វាទ្យុក្តំ ករិឞ្យថ? យូយំ លវណយុក្តា ភវត បរស្បរំ ប្រេម កុរុត។
