Markus 9
1 Nog sprak Hij tot hen: Voorwaar, Ik zeg u: Daar zijn er onder de hier aanwezigen, die de dood niet zullen smaken, voordat ze het koninkrijk Gods hebben zien komen in kracht.
Yeshuan aseibe nalaiyin, “Keiman tahbeha kaseipeh nahiuve, tua hichea dingho kimkhat hi Pathen gam thaneitah'a ahung lhun amu kahseuva thina tepkhalou ding aumuve!” ati.
2 Zes dagen later nam Jesus Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee, en bracht ze heel afzonderlijk op een hoge berg. En Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd.
Nigup jouvin Yeshuan Peter, James chule John atumbeh in molsang chungah apui touvin ahi. Chuah amaho angsung laitah-a Yeshua avou akikheltan,
3 Zijn klederen werden blinkend en wit, zoals geen bleker op aarde ze wit kan maken.
Aponsil chu vah bangin aemleng jengin, leiya koiman pon hitobanga chu asop bang theilou khop'in abangin ahi.
4 Elias en Moses verschenen hun, en spraken met Jesus.
Chuin Elijah le Mose ahung kilah lhonin Yeshua chu ahoulimpi lhonin ahi.
5 Toen nam Petrus het woord, en zei tot Jesus: Rabbi, het is ons goed, hier te zijn; laat ons drie tenten opslaan, één voor U, één voor Moses, en één voor Elias.
Chuin Peter in, “Houhil, hikoma iumuhi eiho din anom ngeiye! Geldoh jingna din lhambuh thum song uhite—Nang ding khat, Mose ding khat chule Elijah ding khat,” atin ahi.
6 Hij wist niet goed wat hij zeide; want ze waren met schrik bevangen.
Hiche asei hi akichat behseh jeh'a seiding hetmoa asei ahi.
7 Nu kwam er een wolk, die hen overschaduwde, en uit de wolk klonk een stem: Deze is mijn geliefde Zoon, luistert naar Hem!
Chuin meilhang khat'in amaho chu ahin lekhun, meilah-a konin aw ahung gingin, “Hichehi ka-Chapa deitah chu ahi, athu ngaiyun!” ati.
8 Op hetzelfde ogenblik keken ze rond, maar zagen niemand meer bij zich dan Jesus alleen.
Chuin akimvelu avet uleh, koimacha amutahih un, Mose le Elijah chu anachemang tan, Yeshua changseh le amaho changbou aumtauvin ahi.
9 En terwijl ze afdaalden van de berg, verbood Hij hun, aan iemand te vertellen wat ze hadden gezien, voordat de Mensenzoon van de doden was opgestaan.
Molla kon'a ahung kumsuh jing laiyun, Yeshuan athilto-u chu Mihem Chapa athia kon'a athodoh kit kahsea koima jah-a aseidohlou diuvin akhamgah-in ahi.
10 Ze hielden zich aan dat woord. Toch vroegen ze onder elkander, wat het beduidde: op te staan van de doden.
Athusei chu alunguva aching jingun, athia kon'a athodoh kit chu ipi aseina ahidem, tin akidongto jiuvin ahi.
11 Ze ondervroegen Hem dus: Waarom zeggen de farizeën en schriftgeleerden dan, dat eerst Elias komen moet?
Chuin amahon adongun, “Ibola danthusunhon Messiah hung masanga Elijah hung kit masa ding ahi atiuham?” atiuleh Aman adonbut in,
12 Hij gaf hun ten antwoord: Zeker, Elias komt ook eerst, om alles te herstellen. Maar hoe staat er over den Mensenzoon geschreven? Dat Hij veel zal lijden en veracht zal worden.
“Elijah chu hungmasa'a ijakai ahung semphat ding mong ahi. Ahinla Pathen Thubun Mihem Chapan gimhesoh tamtah athoh ding chule mite nahsahmoa um ding ati ham?
13 En Ik zeg u: Elias is reeds gekomen; maar ze hebben met hem gedaan wat ze wilden, gelijk van hem geschreven staat.
Kaseipeh nahiuve, Elijah chu hunga ahitai, chule thil hungsoh ding anakisut bangtah'in isahlou tah'in anabol tauve,” atin ahi.
14 Toen zij nu bij de andere leerlingen kwamen, zagen zij hen omringd van een talrijke schare, en van schriftgeleerden, die met hen twistten.
Chuin seijui dangho henglama ahung kileuva ahileh, amaho chu mipin anaumkimvelu chu amuvin, hou lamkai phabep khattoh jong anakinel un ahi.
15 Zodra het volk Hem zag, liep het verbaasd naar Hem toe, om Hem te begroeten.
Mihonpin Yeshua amu phatnun, akipah thanomun ahengah ahung lhaiyun, ahung lamtouvin ahi.
16 Hij vroeg hun: Waarom twist gij met hen?
Hichun Yeshuan, “Amaho khutoh ipi thua kinel nahiuvem?” tin adongtai.
17 Een uit de menigte antwoordde Hem: Meester, ik heb mijn zoon tot U gebracht, die van een stommen geest is bezeten.
Mipi lah'a konin mi khat in ahin donbut in, “Pakai, kachapa nadamsah dingin nahenga kahin puiye. Amahi lhagaoboh-in avop in, apao dohsah thei tapoi.
18 Wanneer hij hem aangrijpt, dan werpt hij hem neer; dan schuimbekt hij, knarst met de tanden, en verstijft. Ik heb uw leerlingen verzocht, hem uit te drijven: maar ze konden het niet.
Hoikom hijongle lhagaoboh hin amat matna'ah aheh lhujin, chule achilphon alhan, aha ageljin chule alhasamdel ji tai. Hijeh a chu naseijuite koma einodohpeh diuva kangeh leh abolthei pouve,” ati.
19 Hij antwoordde hun: O ongelovig geslacht, hoelang nog zal Ik bij u zijn, hoelang nog zal Ik u dulden? Brengt hem hier bij Mij!
Hichun Yeshuan akomuvah, “Tahsanna neilou mite! Itihchan kaumpi ding nahiuvem? Kahenga chapangpa chu hin pui tangu,” atitai.
20 Ze brachten hem. Zodra de geest Hem zag, deed hij den knaap de stuipen krijgen; hij viel op de grond, en wentelde zich schuimbekkend rond.
Hichun chapangpa chu ahin puiyui. Ahin lhagaoboh-in Yeshua amu phatnin, chapangpa chu nasatah'in aveingoiyin ahileh tolla alhun, achilphon akai letlut in akitel lelen ahi.
21 Hij vroeg aan zijn vader: Hoe lang heeft hij dit al, dat hem dit overkomt? Deze zeide: Van kindsbeen af;
Chuin Yeshuan chapangpa apa jah-a, “Ahitinahi itih-a pat hitam?” tia adoh leh, apan, “Aneolaiya kipan ahitai.
22 dikwijls werpt hij hem in het vuur of in het water om hem te doden. Ach, indien het U mogelijk is, help ons dan, uit medelijden met ons.
Tha dingin abangleh meiya, abangleh twiyah alehlutjin ahi. Hijongle Nangman alonaje nahet leh kachunguva khotona neipumin neikithopin,” tin aseitai.
23 Jesus sprak tot hem: Hoe; indien het U mogelijk is? Alles is mogelijk voor hem die gelooft.
“Alonaje nahet leh, nati chu ipi naseina ham? Atahsanho dingin ijakai ahithei soh keiye,” tin Yeshuan adonbut e.
24 Aanstonds riep de vader van den knaap onder tranen uit: Ik geloof; kom mijn ongeloof te hulp.
Hichun hetman louvin chapangpa apa chu ahung kapjah jengin, “Pakai, katahsan'e, katahsan lelna abeina din neikithopin,” tin ataotai.
25 En daar Jesus zag, dat het volk tezamen liep, gebood Hij den onreinen geest, en zeide hem: Stomme en dove geest, Ik gebied u, ga van hem uit, en keer niet meer bij hem terug.
Chuin Yeshuan mi ahung kikhop tam chehcheh amu phatnin lhagao-boh chu aphoh-in, ajah-a, “Ngaiyin, nang lhagao phalou, chapangpa paomosah le nangonsahpa, thu kapeh nahi, chapangpa sunga konin hung Potdoh inlang lutkit tahih-in!” ati.
26 Schreeuwend en onder hevige stuiptrekkingen ging hij van hem uit; de knaap zag er uit als een lijk, zodat velen zeiden, dat hij gestorven was.
Hichun lhagaoboh chu apengjah jengin, chapangpa chu hatah in aveingoiyin, chuin adalhatai. Chapangpa chu athi bangin aumtan, mihonpi chu akihou lahlah-un, “Athi hitakhu!” atiuvin ahi.
27 Maar Jesus vatte hem bij de hand, en richtte hem op; en hij stond overeind.
Ahin Yeshuan akhut in amanin, akaithouvin ahileh ahung thoudoh jengtan ahi.
28 Toen Hij thuis was gekomen, vroegen zijn leerlingen Hem, terwijl zij alleen waren: Waarom konden wij hem niet uitdrijven?
Chujou chomkhat jouva Yeshua le aseijuite insunga aumlaiyun aseijuiten, “I-atileh keihon kanodoh lel'u ahidem?” tia adoh-ule,
29 Hij zei hun: Dit soort kan alleen met gebed worden uitgedreven.
Yeshuan adonbut in, “Hitobang hi taona thahatna'a bou kinodoh thei ahi,” ati.
30 Zij vertrokken vandaar, en reisden Galilea door. Maar Hij wilde niet, dat iemand het wist;
Chumun chu adalha uvin, Galilee gam ajot un, min ahetdoh diu chu Yeshuan adeipoi.
31 want Hij onderrichtte zijn leerlingen. Hij sprak tot hen: De Mensenzoon wordt overgeleverd in de handen der mensen; ze zullen Hem doden, maar na zijn dood zal Hij de derde dag verrijzen.
Ijeh-inem iti leh Aman aseijuite toh phat mankhoma thuhil ding phat angaichan ahi. Hichun Aman ajah-uva, “Mihem Chapa chu melmate khut'a pehdoh-a umding ahi. Amahon atha dingu, ahivanga nithum nileh Ama thoudoh kit ding ahi,” ati.
32 Ze begrepen dit niet: toch durfden ze Hem niet ondervragen.
Athusei chu ipi asei ham ti ahethei pouvin Ama doh dingla akichauvin adong ngam pouve.
33 Zij kwamen te Kafárnaum terug. En thuis gekomen, vroeg Hij hun: Waarover hebt gij onderweg gesproken?
Amaho Capernaum ahung lhungun, chuin insung aumpet'un ajah uva, “Lamdunga chu ipi nangaitou ham?” tin adongin ahi.
34 Ze zwegen; want ze hadden onderweg met elkander getwist, wie de grootste zou zijn.
Ahin, adonbut theipouve, ajehchu alah uva koichu alenpen hintem ti akinel ahiuve.
35 Hij zette Zich neer, riep de twaalf, en sprak tot hen: Zo iemand de eerste wil zijn, dan moet hij de laatste van allen zijn, en de dienaar van allen.
Hichun Yeshua atouvin somleni ho chu akouvin, “Koihileh amasapen hinom chu nukhah pending ahi, chule mijouse jenlea pang hiding ahi,” ati.
36 Nu nam Hij een kind, plaatste het in hun midden, omhelsde het, en zei hun:
Chuin chapang neocha khat alaiyuva adinsah-in, chuin apomin ajah uva,
37 Wie een van zulke kinderen opneemt in mijn Naam, hij neemt Mij op; en wie Mij opneemt, neemt Mij niet op, maar Hem die Mij gezonden heeft.
“Koihileh keima min'a hitobang chapang neokhat sanga chun keima eisan ahi, chule koihileh keima eisang chan chun, keima bou eisan hilouvin eihinsolpa jong sana hi,” ati.
38 Johannes zeide tot Hem: Meester, we hebben iemand, die ons niet volgt, duivels zien uitdrijven in uw Naam; we hebben het hem verboden, omdat hij zich niet bij ons aansluit.
Hichun John'in Yeshua komah, “Houhil, amin'a thilha nodoh mi khat kamu uvin, hinla ama chu eiho lah-a pang ahilou jeh-in kakham tauve,” ati.
39 Maar Jesus sprak: Verbiedt het hem niet; want er is niemand, die een wonder verricht in mijn Naam, en onmiddellijk daarop Mij kan honen.
Yeshuan adonbut in, “Kham hih-un, kamin'a thil kidang bol a keima eiseiseloi thei koima aumpoi.”
40 Wie niet tegen ons is, hij is voor ons.
Koi hijongle eidouloupou chu eilama pang ahi.
41 En wie u een beker water te drinken geeft, juist omdat gij van Christus zijt, voorwaar Ik zeg u: Hij zal zijn loon niet missen.
Koi hijongle Messiah nungjui-mi ahi tiatwi khon khat donding napechan'u chu, tahbeha kaseipeh nahiuve, itinama jongle ama chun kipaman asan ding ahi.
42 Wie ergernis geeft aan een van deze kleinen, die in Mij geloven, het ware hem beter, dat hem een zware molensteen om de hals werd gehangen, en hij zo in de zee werd geworpen.
Chule koi hijongleh keima eitahsan khangdongchaho jeng jong setna-a kipallhuh sah chun angonga sumhei songlentah kikhai henlang twikhanglen'a kilehlut leh ama dingin aphajoi.
43 Zo uw hand u ergert, houw ze af. Het is beter, verminkt het Leven binnen te gaan, dan met twee handen naar de hel te gaan, naar het onuitblusbaar vuur, (Geenna g1067)
“Chule nakhut langkhat'in nachonsetsah'a ahileh tanbong jengin. Khut ni neiya meikong mittheilou damun'a che sangin tibukimlou khut langkhatseh toh hinkemlouna-a lut aphajoi. (Geenna g1067)
Chu mun'a chu thanho thi dehlou ding, mei jeng jong mit talou ding ahi.
45 En zo uw voet u ergert, houw hem af. Het is beter, kreupel het Leven binnen te gaan, dan met beide voeten in de hel te worden geworpen, in het onuitblusbaar vuur, (Geenna g1067)
Nakeng langkhat'in nachonsetsah'a ahileh tanbong jeng in, keng ni neiya damun jot sangin keng langbeiya hinkem louna mun'a lut aphajoi. (Geenna g1067)
46 waar hun worm niet sterft, en het vuur niet gedoofd wordt.
Chu mun'a chu thanho thi dehlou ding, mei jeng jong mit talou ding ahi.
47 En zo uw oog u ergert, ruk het uit. Het is beter met één enkel oog het koninkrijk Gods binnen te gaan, dan met twee ogen in de hel te worden geworpen, (Geenna g1067)
Namit langkhat'in nakipal lhuhsah'a ahileh kaldoh jengin, mit ni neiya damun'a nakilelut sangin mit lang choa Pathen gam'a lut nangma ding in aphajoi. (Geenna g1067)
48 waar hun worm niet sterft, en het vuur niet gedoofd wordt.
Chu mun'a chu thanho thi dehlou ding, mei jeng jong mit talou ding ahi.
49 Allen moeten inderdaad met vuur worden gezouten.
Ijeh-inem itileh mijouse meiya chisoa kiso ding, chule gankikat jouse chi kiso-al ding ahi.
50 Het zout is goed: als echter het zout smakeloos wordt, waar zult gij het dan mee zouten? Behoudt het zout in u, en leeft in vrede onder elkander.
Chihi apha ahivang in a-alna beita henlang tamtaleh ipia ki-alsah kit ding hitam? Chi bang in gun neiyun lang khat le khat chamdelin um uvin,” ati.
