Markus 5
1 Zo kwamen zij aan de overkant van het meer in het land der Gerasenen.
អថ តូ សិន្ធុបារំ គត្វា គិទេរីយប្រទេឝ ឧបតស្ថុះ។
2 Zodra Hij het schip verliet, kwam Hem uit de grafspelonken een man tegemoet, die door een onreinen geest was bezeten.
នៅកាតោ និគ៌តមាត្រាទ៑ អបវិត្រភូតគ្រស្ត ឯកះ ឝ្មឝានាទេត្យ តំ សាក្ឞាច៑ ចការ។
3 Hij had zijn verblijf in de graven, en niemand kon hem zelfs met ketens meer binden;
ស ឝ្មឝានេៜវាត្សីត៑ កោបិ តំ ឝ្ឫង្ខលេន ពទ្វ្វា ស្ថាបយិតុំ នាឝក្នោត៑។
4 meermalen reeds was hij met voetboeien en ketens gebonden, maar hij had de ketens stuk getrokken en de voetboeien verbroken. Niemand was in staat hem te temmen.
ជនៃវ៌ារំ និគឌៃះ ឝ្ឫង្ខលៃឝ្ច ស ពទ្ធោបិ ឝ្ឫង្ខលាន្យាក្ឫឞ្យ មោចិតវាន៑ និគឌានិ ច ភំក្ត្វា ខណ្ឌំ ខណ្ឌំ ក្ឫតវាន៑ កោបិ តំ វឝីកត៌្តុំ ន ឝឝក។
5 Dag en nacht was hij in de grafspelonken en op de bergen, waar hij schreeuwde, en zich met stenen sloeg.
ទិវានិឝំ សទា បវ៌្វតំ ឝ្មឝានញ្ច ភ្រមិត្វា ចីត្ឝព្ទំ ក្ឫតវាន៑ គ្រាវភិឝ្ច ស្វយំ ស្វំ ក្ឫតវាន៑។
6 Toen hij van verre Jesus zag, snelde hij toe, viel voor Hem neer,
ស យីឝុំ ទូរាត៑ បឝ្យន្នេវ ធាវន៑ តំ ប្រណនាម ឧចៃរុវំឝ្ចោវាច,
7 en schreeuwde het uit: Wat hebt Gij met ons te maken, Jesus, Zoon van den Allerhoogsten God? Ik bezweer U bij God, mij niet te gaan kwellen.
ហេ សវ៌្វោបរិស្ថេឝ្វរបុត្រ យីឝោ ភវតា សហ មេ កះ សម្ពន្ធះ? អហំ ត្វាមីឝ្វរេណ ឝាបយេ មាំ មា យាតយ។
8 Want Hij had hem gezegd: Onreine geest, ga uit van dien man!
យតោ យីឝុស្តំ កថិតវាន៑ រេ អបវិត្រភូត, អស្មាន្នរាទ៑ ពហិន៌ិគ៌ច្ឆ។
9 Nu vroeg Hij hem: Hoe is uw naam? En hij zei Hem: Legioen is mijn naam, want we zijn velen.
អថ ស តំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ កិន្តេ នាម? តេន ប្រត្យុក្តំ វយមនេកេ ៜស្មស្តតោៜស្មន្នាម ពាហិនី។
10 En hij bad Hem dringend, hem toch niet buiten die streek te bannen.
តតោស្មាន៑ ទេឝាន្ន ប្រេឞយេតិ តេ តំ ប្រាត៌្ហយន្ត។
11 Nu liep daar bij de berg een grote troep zwijnen te grazen.
តទានីំ បវ៌្វតំ និកឞា ព្ឫហន៑ វរាហវ្រជឝ្ចរន្នាសីត៑។
12 Ze smeekten Hem, en zeiden: Zend ons naar de zwijnen, opdat we daar ingaan.
តស្មាទ៑ ភូតា វិនយេន ជគទុះ, អមុំ វរាហវ្រជម៑ អាឝ្រយិតុម៑ អស្មាន៑ ប្រហិណុ។
13 Hij stond het hun toe. Toen gingen de onreine geesten uit, en wierpen zich op de zwijnen. En de troep van ongeveer twee duizend plofte van de steilte in het meer, en verdronk in het meer.
យីឝុនានុជ្ញាតាស្តេៜបវិត្រភូតា ពហិន៌ិយ៌ាយ វរាហវ្រជំ ប្រាវិឝន៑ តតះ សវ៌្វេ វរាហា វស្តុតស្តុ ប្រាយោទ្វិសហស្រសំង្ខ្យកាះ កដកេន មហាជវាទ៑ ធាវន្តះ សិន្ធៅ ប្រាណាន៑ ជហុះ។
14 De drijvers vluchtten heen, en vertelden het in stad en land. Men kwam dus zien, wat er gebeurd was.
តស្មាទ៑ វរាហបាលកាះ បលាយមានាះ បុរេ គ្រាមេ ច តទ្វាត៌្តំ កថយាញ្ចក្រុះ។ តទា លោកា ឃដិតំ តត្កាយ៌្យំ ទ្រឞ្ដុំ ពហិជ៌គ្មុះ
15 Toen ze nu bij Jesus kwamen, en den bezetene zagen zitten, gekleed en goed bij verstand, ofschoon hij door het legioen was bezeten geweest, werden ze bevreesd.
យីឝោះ សន្និធិំ គត្វា តំ ភូតគ្រស្តម៑ អត៌្ហាទ៑ ពាហិនីភូតគ្រស្តំ នរំ សវស្ត្រំ សចេតនំ សមុបវិឞ្ដញ្ច ទ្ឫឞ្ដ្វា ពិភ្យុះ។
16 En zij, die het gezien hadden, verhaalden hun wat er met den bezetene was gebeurd, en ook met de zwijnen.
តតោ ទ្ឫឞ្ដតត្កាយ៌្យលោកាស្តស្យ ភូតគ្រស្តនរស្យ វរាហវ្រជស្យាបិ តាំ ធដនាំ វណ៌យាមាសុះ។
17 Toen verzochten ze Hem, om heen te gaan uit hun gebied.
តតស្តេ ស្វសីមាតោ ពហិគ៌ន្តុំ យីឝុំ វិនេតុមារេភិរេ។
18 Toen Hij zich nu in de boot begaf, vroeg de gewezen bezetene verlof, bij Hem te blijven.
អថ តស្យ នៅការោហណកាលេ ស ភូតមុក្តោ នា យីឝុនា សហ ស្ថាតុំ ប្រាត៌្ហយតេ;
19 Hij stond het niet toe, maar zei hem: Ga naar huis, naar de uwen, en meld hun alwat de Heer u gedaan heeft, en hoe Hij Zich over u heeft ontfermd.
កិន្តុ ស តមននុមត្យ កថិតវាន៑ ត្វំ និជាត្មីយានាំ សមីបំ គ្ឫហញ្ច គច្ឆ ប្រភុស្ត្វយិ ក្ឫបាំ ក្ឫត្វា យានិ កម៌្មាណិ ក្ឫតវាន៑ តានិ តាន៑ ជ្ញាបយ។
20 Hij ging heen, en begon te verkondigen in de Dekápolis, wat Jesus hem had gedaan; en allen stonden verbaasd.
អតះ ស ប្រស្ថាយ យីឝុនា ក្ឫតំ តត្សវ៌្វាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្ម ទិកាបលិទេឝេ ប្រចារយិតុំ ប្រារព្ធវាន៑ តតះ សវ៌្វេ លោកា អាឝ្ចយ៌្យំ មេនិរេ។
21 Toen Jesus in de boot weer de overkant had bereikt, verzamelde zich een grote menigte om Hem heen. En terwijl Hij Zich aan de oever van het meer bevond.
អនន្តរំ យីឝៅ នាវា បុនរន្យបារ ឧត្តីណ៌េ សិន្ធុតដេ ច តិឞ្ឋតិ សតិ តត្សមីបេ ពហុលោកានាំ សមាគមោៜភូត៑។
22 kwam daar een van de oversten der synagoge, Jaïrus genaamd. Toen hij Hem zag, viel hij aan zijn voeten neer,
អបរំ យាយីរ៑ នាម្នា កឝ្ចិទ៑ ភជនគ្ឫហស្យាធិប អាគត្យ តំ ទ្ឫឞ្ដ្វៃវ ចរណយោះ បតិត្វា ពហុ និវេទ្យ កថិតវាន៑;
23 en bad Hem met aandrang: Mijn dochtertje ligt te sterven. Kom, en leg haar de handen op: dan zal ze worden gered, en blijven leven.
មម កន្យា ម្ឫតប្រាយាភូទ៑ អតោ ភវានេត្យ តទារោគ្យាយ តស្យា គាត្រេ ហស្តម៑ អប៌យតុ តេនៃវ សា ជីវិឞ្យតិ។
24 Hij ging met hem mee. Een grote menigte volgde Hem, en drong tegen Hem op.
តទា យីឝុស្តេន សហ ចលិតះ កិន្តុ តត្បឝ្ចាទ៑ ពហុលោកាឝ្ចលិត្វា តាទ្គាត្រេ បតិតាះ។
25 Nu was daar een vrouw, die twaalf jaren lang aan bloedvloeiing leed.
អថ ទ្វាទឝវឞ៌ាណិ ប្រទររោគេណ
26 Veel had ze van verschillende geneesheren moeten verduren; al wat ze bezat, had ze ten koste gelegd, maar heel geen baat gevonden; ze was eer nog erger geworden.
ឝីណ៌ា ចិកិត្សកានាំ នានាចិកិត្សាភិឝ្ច ទុះខំ ភុក្តវតី ច សវ៌្វស្វំ វ្យយិត្វាបិ នារោគ្យំ ប្រាប្តា ច បុនរបិ បីឌិតាសីច្ច
27 Daar ze van Jesus had gehoord, trad ze onder de menigte achter Hem aan, en raakte zijn kleed aan.
យា ស្ត្រី សា យីឝោ រ្វាត៌្តាំ ប្រាប្យ មនសាកថយត៑ យទ្យហំ តស្យ វស្ត្រមាត្រ ស្ប្រឞ្ដុំ លភេយំ តទា រោគហីនា ភវិឞ្យាមិ។
28 Want ze dacht: Als ik alleen maar zijn kleren aanraak, zal ik genezen.
អតោហេតោះ សា លោការណ្យមធ្យេ តត្បឝ្ចាទាគត្យ តស្យ វស្ត្រំ បស្បឝ៌។
29 En terstond droogde haar bloedvloeiing op, en gevoelde ze aan haar lichaam, dat ze van haar kwaal was genezen.
តេនៃវ តត្ក្ឞណំ តស្យា រក្តស្រោតះ ឝុឞ្កំ ស្វយំ តស្មាទ៑ រោគាន្មុក្តា ឥត្យបិ ទេហេៜនុភូតា។
30 Jesus was Zich bewust van de kracht, die er van Hem was uitgegaan; aanstonds keerde Hij Zich onder de menigte om, en sprak: Wie heeft mijn kleren aangeraakt?
អថ ស្វស្មាត៑ ឝក្តិ រ្និគ៌តា យីឝុរេតន្មនសា ជ្ញាត្វា លោកនិវហំ ប្រតិ មុខំ វ្យាវ្ឫត្យ ប្ឫឞ្ដវាន៑ កេន មទ្វស្ត្រំ ស្ប្ឫឞ្ដំ?
31 Zijn leerlingen zeiden tot Hem: Gij ziet, dat de menigte op U aandringt, en Gij vraagt: Wie heeft Mij aangeraakt?
តតស្តស្យ ឝិឞ្យា ឩចុះ ភវតោ វបុឞិ លោកាះ សំឃឞ៌ន្តិ តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា កេន មទ្វស្ត្រំ ស្ប្ឫឞ្ដមិតិ កុតះ កថយតិ?
32 Maar Hij keek rond, om te zien, wie het gedaan had.
កិន្តុ កេន តត៑ កម៌្ម ក្ឫតំ តទ៑ ទ្រឞ្ដុំ យីឝុឝ្ចតុទ៌ិឝោ ទ្ឫឞ្ដវាន៑។
33 Angstig en bevend kwam de vrouw naderbij, daar ze wist, wat er met haar was gebeurd; ze viel voor Hem neer, en zeide Hem de volle waarheid.
តតះ សា ស្ត្រី ភីតា កម្បិតា ច សតី ស្វស្យា រុក្ប្រតិក្រិយា ជាតេតិ ជ្ញាត្វាគត្យ តត្សម្មុខេ បតិត្វា សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តំ សត្យំ តស្មៃ កថយាមាស។
34 Maar Hij sprak tot haar: Dochter, uw geloof heeft u gered; ga in vrede, en wees genezen van uw kwaal.
តទានីំ យីឝុស្តាំ គទិតវាន៑, ហេ កន្យេ តវ ប្រតីតិស្ត្វាម៑ អរោគាមករោត៑ ត្វំ ក្ឞេមេណ វ្រជ ស្វរោគាន្មុក្តា ច តិឞ្ឋ។
35 Terwijl Hij nog sprak. kwamen er lieden van den overste der synagoge, en zeiden: Uw dochter is gestorven; waarom den Meester nog lastig gevallen?
ឥតិវាក្យវទនកាលេ ភជនគ្ឫហាធិបស្យ និវេឝនាល៑ លោកា ឯត្យាធិបំ ពភាឞិរេ តវ កន្យា ម្ឫតា តស្មាទ៑ គុរុំ បុនះ កុតះ ក្លិឝ្នាសិ?
36 Jesus hoorde wat er gezegd werd, en sprak tot den overste: Vrees niet, maar geloof!
កិន្តុ យីឝុស្តទ៑ វាក្យំ ឝ្រុត្វៃវ ភជនគ្ឫហាធិបំ គទិតវាន៑ មា ភៃឞីះ កេវលំ វិឝ្វាសិហិ។
37 Hij liet niemand met Zich meegaan dan Petrus, Jakobus en Johannes, den broer van Jakobus.
អថ បិតរោ យាកូព៑ តទ្ភ្រាតា យោហន៑ ច ឯតាន៑ វិនា កមបិ ស្វបឝ្ចាទ៑ យាតុំ នាន្វមន្យត។
38 Toen zij bij het huis van den overste waren gekomen, zag Hij daar het rouwmisbaar en de wenende en luid jammerende mensen.
តស្យ ភជនគ្ឫហាធិបស្យ និវេឝនសមីបម៑ អាគត្យ កលហំ ពហុរោទនំ វិលាបញ្ច កុវ៌្វតោ លោកាន៑ ទទឝ៌។
39 Hij ging binnen, en zeide tot hen: Wat tiert gij, en weent gij? Het kind is niet dood, maar het slaapt.
តស្មាន៑ និវេឝនំ ប្រវិឝ្យ ប្រោក្តវាន៑ យូយំ កុត ឥត្ថំ កលហំ រោទនញ្ច កុរុថ? កន្យា ន ម្ឫតា និទ្រាតិ។
40 Ze lachten Hem uit. Nadat Hij ze allen had buiten gezet, nam Hij den vader en de moeder van het kind en zijn metgezellen met Zich mee, en ging het vertrek binnen, waar het kind lag.
តស្មាត្តេ តមុបជហសុះ កិន្តុ យីឝុះ សវ៌្វាន ពហិឞ្ក្ឫត្យ កន្យាយាះ បិតរៅ ស្វសង្គិនឝ្ច គ្ឫហីត្វា យត្រ កន្យាសីត៑ តត៑ ស្ថានំ ប្រវិឞ្ដវាន៑។
41 Hij vatte het kind bij de hand, en sprak tot haar: Talita koemi: wat betekent: Meisje, Ik zeg u, sta op!
អថ ស តស្យាះ កន្យាយា ហស្តៅ ធ្ឫត្វា តាំ ពភាឞេ ដាលីថា កូមី, អត៌្ហតោ ហេ កន្យេ ត្វមុត្តិឞ្ឋ ឥត្យាជ្ញាបយាមិ។
42 Onmiddellijk stond het meisje op, en liep heen en weer: want het was twaalf jaar oud. En ze stonden verstomd van verbazing.
តុនៃវ តត្ក្ឞណំ សា ទ្វាទឝវឞ៌វយស្កា កន្យា បោត្ថាយ ចលិតុមារេភេ, ឥតះ សវ៌្វេ មហាវិស្មយំ គតាះ។
43 Maar Hij gebood hun ten strengste, het niemand te laten weten. Ook zeide Hij nog, dat men haar te eten zou geven.
តត ឯតស្យៃ កិញ្ចិត៑ ខាទ្យំ ទត្តេតិ កថយិត្វា ឯតត្កម៌្ម កមបិ ន ជ្ញាបយតេតិ ទ្ឫឍមាទិឞ្ដវាន៑។
