Markus 2
1 Na enige tijd kwam Hij weer te Kafárnaum terug.
តទនន្តរំ យីឝៃ កតិបយទិនានិ វិលម្ព្យ បុនះ កផន៌ាហូម្នគរំ ប្រវិឞ្ដេ ស គ្ឫហ អាស្ត ឥតិ កិំវទន្ត្យា តត្ក្ឞណំ តត្សមីបំ ពហវោ លោកា អាគត្យ សមុបតស្ថុះ,
2 Toen men hoorde, dat Hij binnenshuis was, kwamen er aanstonds zo velen bijeen, dat er geen plaats genoeg was, zelfs niet aan de deur. En Hij preekte hun het woord.
តស្មាទ៑ គ្ឫហមធ្យេ សវ៌្វេឞាំ ក្ឫតេ ស្ថានំ នាភវទ៑ ទ្វារស្យ ចតុទ៌ិក្ឞ្វបិ នាភវត៑, តត្កាលេ ស តាន៑ ប្រតិ កថាំ ប្រចារយាញ្ចក្រេ។
3 Nu kwam men Hem een lamme brengen, die door vier man gedragen werd.
តតះ បរំ លោកាឝ្ចតុព៌្ហិ រ្មានវៃរេកំ បក្ឞាឃាតិនំ វាហយិត្វា តត្សមីបម៑ អានិន្យុះ។
4 Daar ze hem wegens de menigte niet bij Hem konden brengen, maakten ze een opening in het dak, waar Hij was; en toen ze het hadden opengebroken, lieten ze het bed, waarop de lamme lag, naar beneden.
កិន្តុ ជនានាំ ពហុត្វាត៑ តំ យីឝោះ សម្មុខមានេតុំ ន ឝក្នុវន្តោ យស្មិន៑ ស្ថានេ ស អាស្តេ តទុបរិគ្ឫហប្ឫឞ្ឋំ ខនិត្វា ឆិទ្រំ ក្ឫត្វា តេន មាគ៌េណ សឝយ្យំ បក្ឞាឃាតិនម៑ អវរោហយាមាសុះ។
5 Toen Jesus hun geloof zag, sprak Hij tot den lamme: Mijn zoon, uw zonden zijn u vergeven.
តតោ យីឝុស្តេឞាំ វិឝ្វាសំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តំ បក្ឞាឃាតិនំ ពភាឞេ ហេ វត្ស តវ បាបានាំ មាជ៌នំ ភវតុ។
6 Nu zaten er enige schriftgeleerden bij, die bij zichzelf dachten:
តទា កិយន្តោៜធ្យាបកាស្តត្រោបវិឝន្តោ មនោភិ រ្វិតក៌យាញ្ចក្រុះ, ឯឞ មនុឞ្យ ឯតាទ្ឫឝីមីឝ្វរនិន្ទាំ កថាំ កុតះ កថយតិ?
7 Hoe kan Hij zó spreken? Hij lastert God! Wie kan zonden vergeven, dan God alleen?
ឦឝ្វរំ វិនា បាបានិ មាឞ៌្ដុំ កស្យ សាមត៌្ហ្យម៑ អាស្តេ?
8 Aanstonds doorzag Jesus in zijn geest, dat ze zo bij zichzelf dachten; en Hij sprak tot hen: Waarom denkt ge dit bij uzelf?
ឥត្ថំ តេ វិតក៌យន្តិ យីឝុស្តត្ក្ឞណំ មនសា តទ៑ ពុទ្វ្វា តានវទទ៑ យូយមន្តះករណៃះ កុត ឯតានិ វិតក៌យថ?
9 Wat is gemakkelijker, tot den lamme te zeggen: uw zonden worden u vergeven, of te zeggen: sta op, neem uw bed, en ga heen.
តទនន្តរំ យីឝុស្តត្ស្ថានាត៑ បុនះ សមុទ្រតដំ យយៅ; លោកនិវហេ តត្សមីបមាគតេ ស តាន៑ សមុបទិទេឝ។
10 Welnu, opdat ge weten moogt, dat de Mensenzoon macht heeft op aarde, om zonden te vergeven, (hier sprak hij tot den lamme: )
កិន្តុ ប្ឫថិវ្យាំ បាបានិ មាឞ៌្ដុំ មនុឞ្យបុត្រស្យ សាមត៌្ហ្យមស្តិ, ឯតទ៑ យុឞ្មាន៑ ជ្ញាបយិតុំ (ស តស្មៃ បក្ឞាឃាតិនេ កថយាមាស)
11 Ik zeg u: sta op, neem uw bed, en ga naar huis.
ឧត្តិឞ្ឋ តវ ឝយ្យាំ គ្ឫហីត្វា ស្វគ្ឫហំ យាហិ, អហំ ត្វាមិទម៑ អាជ្ញាបយាមិ។
12 Onmiddellijk stond hij op, nam zijn bed, en ging heen ten aanschouwen van allen, zodat allen verbaasd waren, God loofden, en zeiden: Nooit hebben we zo iets gezien.
តតះ ស តត្ក្ឞណម៑ ឧត្ថាយ ឝយ្យាំ គ្ឫហីត្វា សវ៌្វេឞាំ សាក្ឞាត៑ ជគាម; សវ៌្វេ វិស្មិតា ឯតាទ្ឫឝំ កម៌្ម វយម៑ កទាបិ នាបឝ្យាម, ឥមាំ កថាំ កថយិត្វេឝ្វរំ ធន្យមព្រុវន៑។
13 Weer ging Hij uit naar het meer, en heel de menigte kwam naar Hem toe; en Hij onderrichtte ze.
តទនន្តរំ យីឝុស្តត្ស្ថានាត៑ បុនះ សមុទ្រតដំ យយៅ; លោកនិវហេ តត្សមីបមាគតេ ស តាន៑ សមុបទិទេឝ។
14 In het voorbijgaan zag Hij Levi, den zoon van Alfeus, aan het tolhuis zitten; en Hij zei hem: Volg Mij! Hij stond op, en volgde Hem.
អថ គច្ឆន៑ ករសញ្ចយគ្ឫហ ឧបវិឞ្ដម៑ អាល្ផីយបុត្រំ លេវិំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តមាហូយ កថិតវាន៑ មត្បឝ្ចាត៑ ត្វាមាមច្ឆ តតះ ស ឧត្ថាយ តត្បឝ្ចាទ៑ យយៅ។
15 Toen Hij eens in diens huis aan tafel was, lagen ook vele tollenaars en zondaars met Jesus en zijn leerlingen aan; want velen waren Hem gevolgd.
អនន្តរំ យីឝៅ តស្យ គ្ឫហេ ភោក្តុម៑ ឧបវិឞ្ដេ ពហវះ ករមញ្ចាយិនះ បាបិនឝ្ច តេន តច្ឆិឞ្យៃឝ្ច សហោបវិវិឝុះ, យតោ ពហវស្តត្បឝ្ចាទាជគ្មុះ។
16 De schriftgeleerden en farizeën zagen dus, dat Hij met de tollenaars en zondaars at, en zeiden tot zijn leerlingen: Waarom eet Hij met tollenaars en zondaars?
តទា ស ករមញ្ចាយិភិះ បាបិភិឝ្ច សហ ខាទតិ, តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វាធ្យាបកាះ ផិរូឝិនឝ្ច តស្យ ឝិឞ្យានូចុះ ករមញ្ចាយិភិះ បាបិភិឝ្ច សហាយំ កុតោ ភុំក្តេ បិវតិ ច?
17 Jesus hoorde het, en sprak tot hen: De gezonden hebben geen geneesheer nodig, wel de zieken. Ik ben niet gekomen, om rechtvaardigen, maar om zondaars te roepen.
តទ្វាក្យំ ឝ្រុត្វា យីឝុះ ប្រត្យុវាច, អរោគិលោកានាំ ចិកិត្សកេន ប្រយោជនំ នាស្តិ, កិន្តុ រោគិណាមេវ; អហំ ធាម៌្មិកានាហ្វាតុំ នាគតះ កិន្តុ មនោ វ្យាវត៌្តយិតុំ បាបិន ឯវ។
18 De leerlingen van Johannes en de farizeën hadden eens een vastendag. En men kwam naar Hem toe, en zeide Hem: Waarom vasten de leerlingen van Johannes en van de farizeën, en vasten uw leerlingen niet?
តតះ បរំ យោហនះ ផិរូឝិនាញ្ចោបវាសាចារិឝិឞ្យា យីឝោះ សមីបម៑ អាគត្យ កថយាមាសុះ, យោហនះ ផិរូឝិនាញ្ច ឝិឞ្យា ឧបវសន្តិ កិន្តុ ភវតះ ឝិឞ្យា នោបវសន្តិ កិំ ការណមស្យ?
19 Jesus sprak tot hen: Kunnen de bruiloftsgasten vasten, zolang de bruidegom bij hen is? Zolang ze den bruidegom bij zich hebben, kunnen ze niet vasten.
តទា យីឝុស្តាន៑ ពភាឞេ យាវត៑ កាលំ សខិភិះ សហ កន្យាយា វរស្តិឞ្ឋតិ តាវត្កាលំ តេ កិមុបវស្តុំ ឝក្នុវន្តិ? យាវត្កាលំ វរស្តៃះ សហ តិឞ្ឋតិ តាវត្កាលំ ត ឧបវស្តុំ ន ឝក្នុវន្តិ។
20 Maar de dagen zullen komen, dat de bruidegom van hen wordt weggenomen; op die dag zullen ze vasten.
យស្មិន៑ កាលេ តេភ្យះ សកាឝាទ៑ វរោ នេឞ្យតេ ស កាល អាគច្ឆតិ, តស្មិន៑ កាលេ តេ ជនា ឧបវត្ស្យន្តិ។
21 Niemand zet een lap ongekrompen laken op een oud kleed; anders scheurt het nieuwe stuk van het oude af, en er ontstaat nog groter scheur.
កោបិ ជនះ បុរាតនវស្ត្រេ នូតនវស្ត្រំ ន សីវ្យតិ, យតោ នូតនវស្ត្រេណ សហ សេវនេ ក្ឫតេ ជីណ៌ំ វស្ត្រំ ឆិទ្យតេ តស្មាត៑ បុន រ្មហត៑ ឆិទ្រំ ជាយតេ។
22 Ook giet niemand nieuwe wijn in oude zakken; anders doet de wijn de zakken bersten en de wijn loopt weg; neen, nieuwe wijn in nieuwe zakken!
កោបិ ជនះ បុរាតនកុតូឞុ នូតនំ ទ្រាក្ឞារសំ ន ស្ថាបយតិ, យតោ នូតនទ្រាក្ឞារសស្យ តេជសា តាះ កុត្វោ វិទីយ៌្យន្តេ តតោ ទ្រាក្ឞារសឝ្ច បតតិ កុត្វឝ្ច នឝ្យន្តិ, អតឯវ នូតនទ្រាក្ឞារសោ នូតនកុតូឞុ ស្ថាបនីយះ។
23 Eens ging Hij op de sabbat door het korenveld, en zijn leerlingen begonnen, al voortwandelend, aren te plukken.
តទនន្តរំ យីឝុ រ្យទា វិឝ្រាមវារេ ឝស្យក្ឞេត្រេណ គច្ឆតិ តទា តស្យ ឝិឞ្យា គច្ឆន្តះ ឝស្យមញ្ជរីឝ្ឆេត្តុំ ប្រវ្ឫត្តាះ។
24 En de farizeën zeiden Hem: Zie, waarom doen ze op de sabbat wat niet is geoorloofd?
អតះ ផិរូឝិនោ យីឝវេ កថយាមាសុះ បឝ្យតុ វិឝ្រាមវាសរេ យត៑ កម៌្ម ន កត៌្តវ្យំ តទ៑ ឥមេ កុតះ កុវ៌្វន្តិ?
25 Hij sprak tot hen: Hebt ge nooit gelezen, wat David deed, toen hij in nood was met zijn gevolg, en honger had?
តទា ស តេភ្យោៜកថយត៑ ទាយូទ៑ តត្សំង្គិនឝ្ច ភក្ឞ្យាភាវាត៑ ក្ឞុធិតាះ សន្តោ យត៑ កម៌្ម ក្ឫតវន្តស្តត៑ កិំ យុឞ្មាភិ រ្ន បឋិតម៑?
26 Hoe hij onder den hogepriester Abjatár het huis van God binnenging, en de toonbroden opat, die alleen de priesters mogen eten: en hoe hij er ook van gaf aan hen, die bij hem waren?
អពិយាថន៌ាមកេ មហាយាជកតាំ កុវ៌្វតិ ស កថមីឝ្វរស្យាវាសំ ប្រវិឝ្យ យេ ទឝ៌នីយបូបា យាជកាន៑ វិនាន្យស្យ កស្យាបិ ន ភក្ឞ្យាស្តានេវ ពុភុជេ សង្គិលោកេភ្យោៜបិ ទទៅ។
27 En Hij vervolgde tot hen: De sabbat is om den mens gemaakt, en niet de mens om de sabbat.
សោៜបរមបិ ជគាទ, វិឝ្រាមវារោ មនុឞ្យាត៌្ហមេវ និរូបិតោៜស្តិ កិន្តុ មនុឞ្យោ វិឝ្រាមវារាត៌្ហំ នៃវ។
28 De Mensenzoon is dus ook heer van de sabbat.
មនុឞ្យបុត្រោ វិឝ្រាមវារស្យាបិ ប្រភុរាស្តេ។
