< Markus 2 >

1 Na enige tijd kwam Hij weer te Kafárnaum terug.
MURIN ran akai a ap pil kotilong ong Kapernaum, ap loki sili me a kotikot nan im o.
2 Toen men hoorde, dat Hij binnenshuis was, kwamen er aanstonds zo velen bijeen, dat er geen plaats genoeg was, zelfs niet aan de deur. En Hij preekte hun het woord.
Me toto ap madanga pena, im o lao koidala o pil likin im o. A ap kotin kawewe ong ir masan o.
3 Nu kwam men Hem een lamme brengen, die door vier man gedragen werd.
Irail ari poto dong re a, wa kodo me somau rerer men, roan pa men.
4 Daar ze hem wegens de menigte niet bij Hem konden brengen, maakten ze een opening in het dak, waar Hij was; en toen ze het hadden opengebroken, lieten ze het bed, waarop de lamme lag, naar beneden.
Irail sota kak kai dong impa pweki pokon o. Re ap palang pasang pon im o, wasa a kotikot ia; irail lao palang pasang ap kakiredi ro o, me somau o mi poa.
5 Toen Jesus hun geloof zag, sprak Hij tot den lamme: Mijn zoon, uw zonden zijn u vergeven.
Iesus lao mangi ar poson, ap masani ong me somau rerer o: Nai, dip om akan lapwa sang uk er!
6 Nu zaten er enige schriftgeleerden bij, die bij zichzelf dachten:
Ari, saunkawewe kai momod wasa o, mongemongloleki:
7 Hoe kan Hij zó spreken? Hij lastert God! Wie kan zonden vergeven, dan God alleen?
Da me men et lokelokaia? A lalaue. Is me kak lapwada dip akan, pwe amen ta, Kot?
8 Aanstonds doorzag Jesus in zijn geest, dat ze zo bij zichzelf dachten; en Hij sprak tot hen: Waarom denkt ge dit bij uzelf?
Iesus ari madang angiada nan kupur a duen ar mongemonglole, ap kotin masani ong irail: Da me komail mongemongloleki?
9 Wat is gemakkelijker, tot den lamme te zeggen: uw zonden worden u vergeven, of te zeggen: sta op, neem uw bed, en ga heen.
Ia me mangai ren indai ong me somau rerer: Dip om akan lapwa sang uk er, de inda: Uda, ale ki om, kowei?
10 Welnu, opdat ge weten moogt, dat de Mensenzoon macht heeft op aarde, om zonden te vergeven, (hier sprak hij tot den lamme: )
A pwe komail en asa, me Nain aramas me manaman ong lapwada dip akan nin sappa, iei me a kotin masanieki ong me somau rerer:
11 Ik zeg u: sta op, neem uw bed, en ga naar huis.
I indai ong uk: Uda! Al eki om! U ko ong ni im om!
12 Onmiddellijk stond hij op, nam zijn bed, en ging heen ten aanschouwen van allen, zodat allen verbaasd waren, God loofden, en zeiden: Nooit hebben we zo iets gezien.
I ari madang uda, ale ki, aluwei mo’rail karos. Irail karos ari malamalaua kila, kapinga Kot inda: Se saikenta man kilang meakot et!
13 Weer ging Hij uit naar het meer, en heel de menigte kwam naar Hem toe; en Hij onderrichtte ze.
I ari pil kotila liman sed o. Irail karos ap pokon dong i, i ari kotin kawewe ong irail.
14 In het voorbijgaan zag Hij Levi, den zoon van Alfeus, aan het tolhuis zitten; en Hij zei hem: Volg Mij! Hij stond op, en volgde Hem.
A lao kotin daulul wasa o, ap masani Lewi, nain Alpäus, a momod ni wasan nopwei, ap masani ong i: Idauen ia do! I ari uda idauenla i.
15 Toen Hij eens in diens huis aan tafel was, lagen ook vele tollenaars en zondaars met Jesus en zijn leerlingen aan; want velen waren Hem gevolgd.
Kadekadeo a lao kaipokedi konot nan im a, saunopwei o me dipan akan me toto iang Iesus o sapwilim a tounpadak kan konokonot; pwe irail me toto, me idauen i.
16 De schriftgeleerden en farizeën zagen dus, dat Hij met de tollenaars en zondaars at, en zeiden tot zijn leerlingen: Waarom eet Hij met tollenaars en zondaars?
Ari, ni en saunkawewe o Parisär akan ar kilang a kotin iang me dipan o saunopwei kan konokonot, irail ap indai ong sapwilim a tounpadak kan: Da me a iangki saunopwei o me dipan akan konot o kaker eki?
17 Jesus hoorde het, en sprak tot hen: De gezonden hebben geen geneesheer nodig, wel de zieken. Ik ben niet gekomen, om rechtvaardigen, maar om zondaars te roepen.
Ni en Iesus angiada, ap kotin masangi ong irail: Me kelail akan sota mau ong saunwini pwe me somau ta. I sota kodon ekeredo me pung kan, a me dipan akan.
18 De leerlingen van Johannes en de farizeën hadden eens een vastendag. En men kwam naar Hem toe, en zeide Hem: Waarom vasten de leerlingen van Johannes en van de farizeën, en vasten uw leerlingen niet?
En Ioanes a tounpadak kan o Parisär akan kin kaisesol. Irail ari kodo potoan ong i: Da me en Ioanes a tounpadak kan kin kaisesol, o en Parisär ar tounpadak kan, a sapwilim omui tounpadak kan sota kin kaisesol?
19 Jesus sprak tot hen: Kunnen de bruiloftsgasten vasten, zolang de bruidegom bij hen is? Zolang ze den bruidegom bij zich hebben, kunnen ze niet vasten.
Iesus ap kotin masani ong irail: Da, toun kamadip en kapapaud pan kak kaisesol ni en ol kamod a iang irail? Ni en ol kamod a iang irail, re sota pan kak kaisesol.
20 Maar de dagen zullen komen, dat de bruidegom van hen wordt weggenomen; op die dag zullen ze vasten.
A ansau kokodo, me ol kamod pan wisike sang irail, iei ran o, me re pan kaisesol.
21 Niemand zet een lap ongekrompen laken op een oud kleed; anders scheurt het nieuwe stuk van het oude af, en er ontstaat nog groter scheur.
Sota amen me pan deik ong likau kap ni likau maring, pwe likau kap pan dei sang likau maring, por o ap pan laudela.
22 Ook giet niemand nieuwe wijn in oude zakken; anders doet de wijn de zakken bersten en de wijn loopt weg; neen, nieuwe wijn in nieuwe zakken!
Pil sota amen me kin deuke kida ed maring wain kap, pwe wain o de ter pasang ed o, wain o ari wudokila, ed o ola. A wain kap mau ong nan ed kap.
23 Eens ging Hij op de sabbat door het korenveld, en zijn leerlingen begonnen, al voortwandelend, aren te plukken.
Kadekadeo a kotin weid nan mat en korn ni ran en sapat. Sapwilim a tounpadak kan ap dondolung kowei wan korn.
24 En de farizeën zeiden Hem: Zie, waarom doen ze op de sabbat wat niet is geoorloofd?
Parisär oko ap indai ong i: Kilang, da me irail wia ni sapat me sota pung, en wiaui?
25 Hij sprak tot hen: Hebt ge nooit gelezen, wat David deed, toen hij in nood was met zijn gevolg, en honger had?
A kotin masani ong irail: Komail sota wadoker, me Dawid wiadar, ni a men kaualap, o a men manga, i o me iang i?
26 Hoe hij onder den hogepriester Abjatár het huis van God binnenging, en de toonbroden opat, die alleen de priesters mogen eten: en hoe hij er ook van gaf aan hen, die bij hem waren?
Duen a pedelong ong nan tanpas en Kot ni muein Apiatar samero lapalap, o kangala prot mairong o nek ong irail, me iang i, me sota pung aramas en tungole, samero kan eta?
27 En Hij vervolgde tot hen: De sabbat is om den mens gemaakt, en niet de mens om de sabbat.
A ap kotin masani ong irail: Sapat me wiaui ong aramas a kaidik aramas ong sapat.
28 De Mensenzoon is dus ook heer van de sabbat.
I me Nain aramas pil udan kaun en sapat.

< Markus 2 >