Markus 2
1 Na enige tijd kwam Hij weer te Kafárnaum terug.
Ejile asubha Kaperinaumu jejile jatulao naku ntoto, nijungwibhwa ati aliga ali mu nyumba.
2 Toen men hoorde, dat Hij binnenshuis was, kwamen er aanstonds zo velen bijeen, dat er geen plaats genoeg was, zelfs niet aan de deur. En Hij preekte hun het woord.
Abhanu bhafu muno bhaliga bhekofyanyishe alya na gwaliga gutalio mwanya lindi, nolwo ilya eya ku mulyango, Yesu naika omusango ku bhwene.
3 Nu kwam men Hem een lamme brengen, die door vier man gedragen werd.
Okumala abhanu abhandi nibhamujako bhanu bhamuletele omunu unu aliga afue omubhili; Bhanu bhana bhaliga bhamubhatue.
4 Daar ze hem wegens de menigte niet bij Hem konden brengen, maakten ze een opening in het dak, waar Hij was; en toen ze het hadden opengebroken, lieten ze het bed, waarop de lamme lag, naar beneden.
Mu mwanya bhejile bhasingwa okumukingako kulwa insonga yo bhwafu bhwa bhanu, bhafumue olusala kwi bhala linu aliga ali. Bhejile bhamala okufumulao omwanya ngubhao, nibhesha obhulili bhunu omulwae ulya aliga amamileko.
5 Toen Jesus hun geloof zag, sprak Hij tot den lamme: Mijn zoon, uw zonden zijn u vergeven.
Ejile alola elikilisha lyebhwe, Yesu namubhwila omufue wo mubhili ulya (omukombolike ulya), “Mwana wani, ebhikayo bhyao bhyeswalililwa.”
6 Nu zaten er enige schriftgeleerden bij, die bij zichzelf dachten:
Mbe nawe abhandiki abhandi bhalya bhanu bhaliga bhenyajile alya bhebhusilisishe mu mioyo jebhwe,
7 Hoe kan Hij zó spreken? Hij lastert God! Wie kan zonden vergeven, dan God alleen?
Katula-atiki omunu unu okwaika kutya? Kafuma Nyamuanga! Niga unu katula okwiswalilila ebhikayo akabha atali Nyamuanga -la enyele?”
8 Aanstonds doorzag Jesus in zijn geest, dat ze zo bij zichzelf dachten; en Hij sprak tot hen: Waarom denkt ge dit bij uzelf?
Okumala Yesu namenya mu mwoyo gwae chinu bhaliga nibheganilisha agati-gati yebhwe abhenela. Abhabhwilie, “kulwaki omwiganilisha kutya mu myoyo jemwe?
9 Wat is gemakkelijker, tot den lamme te zeggen: uw zonden worden u vergeven, of te zeggen: sta op, neem uw bed, en ga heen.
Echangu ni chiya kukila okwaika ku munu unu aliga afuye omubhili, 'Ebhikayo bhyao bhyeswalililwa' amwi okwaika 'Imelegulu, ugege obhulili bhwao, na ulibhate?'
10 Welnu, opdat ge weten moogt, dat de Mensenzoon macht heeft op aarde, om zonden te vergeven, (hier sprak hij tot den lamme: )
Mbe nawe koleleki bhabhone okumenya ati Omwana wo munu ali no bhutulo bhwo kwiswalilila ebhikayo mu Chalo, amubhwiliye ulya unu aliga afue omubhili,
11 Ik zeg u: sta op, neem uw bed, en ga naar huis.
“Enikubhwila awe, imuka, gega echilago chao na ugende ika ewao.”
12 Onmiddellijk stond hij op, nam zijn bed, en ging heen ten aanschouwen van allen, zodat allen verbaasd waren, God loofden, en zeiden: Nooit hebben we zo iets gezien.
Nemelegulu ao nao nagega echilago chae, nalibhata naja anja ya inyumba imbele ya bhuli munu, kwibhyo bhona nibhatang'ang'ala no kumuyana Nyamuanga likusho, na nibhaika “Kata, chichaliga kubhona ebhisango bhyejabho bhinu.”
13 Weer ging Hij uit naar het meer, en heel de menigte kwam naar Hem toe; en Hij onderrichtte ze.
Agendele lindi kunjejekela yo mwalo, na liijo lyona lya bhanu bhejile kumwene, na bheigisha.
14 In het voorbijgaan zag Hij Levi, den zoon van Alfeus, aan het tolhuis zitten; en Hij zei hem: Volg Mij! Hij stond op, en volgde Hem.
Anu aliganatula amulolele Lawi amwana wa Alfayo eyanjile ku lubhala lunu bhakumanyaga ligoti namubhwila,”Ndubha.” Emeleguyu no kumulubha.
15 Toen Hij eens in diens huis aan tafel was, lagen ook vele tollenaars en zondaars met Jesus en zijn leerlingen aan; want velen waren Hem gevolgd.
No omwanya ogwo Yesu aliga na bhona ebhilyo mu nyumba ya Lawi, abhakumanya bha ligoti bhafu na bhanu bhebhikayo bhaliga ni bhalya na Yesu nabheigisibhwa bhae, kwo kubha bhaliga bhafu nabho bhamulubhile.
16 De schriftgeleerden en farizeën zagen dus, dat Hij met de tollenaars en zondaars at, en zeiden tot zijn leerlingen: Waarom eet Hij met tollenaars en zondaars?
Omwanya abhandiki, abho bhaliga Masadukayo, bhejile bhalola ati Yesu aliga nalya na bhanu bhebhikayo na bhakumanya bha likodi, bhabhabhwilie abheigisibhwa bhae,”Kubhaki kalya na bhakumanya bha likodi na bhanu bhebhikayo bhikayo?”
17 Jesus hoorde het, en sprak tot hen: De gezonden hebben geen geneesheer nodig, wel de zieken. Ik ben niet gekomen, om rechtvaardigen, maar om zondaars te roepen.
Omwanya Yesu ejile ongwa kutyo abhabhwilie, “abhanu abho bhali no bhujima mu mubhili bhatakumweda omulagusi; ni bhanu bhalwae bhenyele nibho abhamukena. Nitejile kubhabhilikila bhanu bhalengelesi, nawe bhanu bhebhikayo.”
18 De leerlingen van Johannes en de farizeën hadden eens een vastendag. En men kwam naar Hem toe, en zeide Hem: Waarom vasten de leerlingen van Johannes en van de farizeën, en vasten uw leerlingen niet?
Abheigisibhwa bha Yohana na bhafarisayo bhaliga ne chisibho. Na bhanu abhandi bhejile kumwene no kumubhwila,” ku bhaki abheigsibhwa bha Yohana na bhafarisayo bhabhaga ne chisibho, nawe abheigisibhwa bhao bhatali na chisibho?
19 Jesus sprak tot hen: Kunnen de bruiloftsgasten vasten, zolang de bruidegom bij hen is? Zolang ze den bruidegom bij zich hebben, kunnen ze niet vasten.
Yesu abhabhwilie,” Ati bhanu bhakalibhisibhwe mubhulegesi abhatula okubha nechisibho omwanya omutwasi bho bhulegesi achali amwi nabho? Anu bhachalindiliye no mutwasi wo bhwega achali amwi nabho nabho bhatakutula kubha ne chisibho.”
20 Maar de dagen zullen komen, dat de bruidegom van hen wordt weggenomen; op die dag zullen ze vasten.
Mbe nawe jisiku ejija omwanya omutwasi wo bhulegesi akasosibhwao ku bhwene, na mu siku ejo abhwene abhabhaga ne chisibho.
21 Niemand zet een lap ongekrompen laken op een oud kleed; anders scheurt het nieuwe stuk van het oude af, en er ontstaat nog groter scheur.
Atalio Omunu unu kabhalila akabhala kayaya akaigubho kugubho ikokolo, kwibyo echilapa echibhanduka okusoka mwilyo echiyaya okubhanduka okusoka mu chikokolo no kubhao obhutemuke bhunene.
22 Ook giet niemand nieuwe wijn in oude zakken; anders doet de wijn de zakken bersten en de wijn loopt weg; neen, nieuwe wijn in nieuwe zakken!
Atalio munu unu katula amanji go mujabibu omuyaya mu bhilibha bhikokolo, kefula natamo amaji go mujabibu ngabyata ebhiliba byona bhibhili amaji go mujabibu ne bhiliba ebhibhula. okumala kwae, tula amanji go mujabibu omuyaya mu bhilibha bhiyaya.”
23 Eens ging Hij op de sabbat door het korenveld, en zijn leerlingen begonnen, al voortwandelend, aren te plukken.
Mu lunaku olwa isabhato Yesu alabhile mu masambu agandi, abheigisibhwa bhae bhambile okugega ebhyangala bhya ingano.
24 En de farizeën zeiden Hem: Zie, waarom doen ze op de sabbat wat niet is geoorloofd?
Mbe abhafarisayo nibhamubhwila, “Lola, kulwaki abhakola echinu chinu chitasikene ne chilagilo echa mulunaku olwa isabhato?”
25 Hij sprak tot hen: Hebt ge nooit gelezen, wat David deed, toen hij in nood was met zijn gevolg, en honger had?
Nabhabhwila, “Mutasomele chilya Daudi akolele anu aliga ali no bhukene no mweko-mwenene amwi na bhanu bhanu aliga ali amwi nage?
26 Hoe hij onder den hogepriester Abjatár het huis van God binnenging, en de toonbroden opat, die alleen de priesters mogen eten: en hoe hij er ook van gaf aan hen, die bij hem waren?
Lwakutyo agendele mu nyumba ya Nyamuanga mu mwanya gwa Abhiathali anu aliga ali Mugabhisi mukulu nalya omukate gunu gwaliga guteywe imbele- na lwa kutyo bhyaliga bhitasikene ne bhilagilo bhyo munu wona wona ati kalya atali abhagabhisi- nabhayana nolwo abhandi bhalya bhanu bhaliga amwi nage?”
27 En Hij vervolgde tot hen: De sabbat is om den mens gemaakt, en niet de mens om de sabbat.
Yesu aikile, “isabhato yakolelwe kulwa ingulu yo mwana munu, atali omwana munu kulwa ingulu ya isabhato.
28 De Mensenzoon is dus ook heer van de sabbat.
kulwejo, Omwana wo munu ni Latabhugenyi, nolwo kulwa isabhato.”
