Markus 12
1 Toen begon Hij tot hen in parabels te spreken: Een man plantte een wijngaard, omringde hem met een muur, groef er een wijnpers in, en bouwde er een toren op. Daarna verpachtte hij hem aan landbouwers, en vertrok naar het buitenland.
អនន្តរំ យីឝុ រ្ទ្ឫឞ្ដាន្តេន តេភ្យះ កថយិតុមារេភេ, កឝ្ចិទេកោ ទ្រាក្ឞាក្ឞេត្រំ វិធាយ តច្ចតុទ៌ិក្ឞុ វារណីំ ក្ឫត្វា តន្មធ្យេ ទ្រាក្ឞាបេឞណកុណ្ឌម៑ អខនត៑, តថា តស្យ គឌមបិ និម៌្មិតវាន៑ តតស្តត្ក្ឞេត្រំ ក្ឫឞីវលេឞុ សមប៌្យ ទូរទេឝំ ជគាម។
2 Op de vastgestelde tijd zond hij een knecht naar de landbouwers, om van de landbouwers zijn deel der vruchten van de wijngaard in ontvangst te nemen.
តទនន្តរំ ផលកាលេ ក្ឫឞីវលេភ្យោ ទ្រាក្ឞាក្ឞេត្រផលានិ ប្រាប្តុំ តេឞាំ សវិធេ ភ្ឫត្យម៑ ឯកំ ប្រាហិណោត៑។
3 Maar ze grepen en sloegen hem, en zonden hem met lege handen heen.
កិន្តុ ក្ឫឞីវលាស្តំ ធ្ឫត្វា ប្រហ្ឫត្យ រិក្តហស្តំ វិសស្ឫជុះ។
4 Weer stuurde hij hun een anderen knecht; dien sloegen ze op het hoofd, en beledigden hem.
តតះ ស បុនរន្យមេកំ ភ្ឫត្យំ ប្រឞយាមាស, កិន្តុ តេ ក្ឫឞីវលាះ បាឞាណាឃាតៃស្តស្យ ឝិរោ ភង្ក្ត្វា សាបមានំ តំ វ្យសជ៌ន៑។
5 Nog eens stuurde hij een andere; en hem doodden ze. Zo nog verschillende anderen; den een sloegen ze, den ander doodden ze.
តតះ បរំ សោបរំ ទាសំ ប្រាហិណោត៑ តទា តេ តំ ជឃ្នុះ, ឯវម៑ អនេកេឞាំ កស្យចិត៑ ប្រហារះ កស្យចិទ៑ វធឝ្ច តៃះ ក្ឫតះ។
6 Nu had hij enkel nog zijn geliefden zoon. Ten laatste zond hij ook dezen tot hen, en sprak: Voor mijn zoon zullen ze wel ontzag hebben.
តតះ បរំ មយា ស្វបុត្រេ ប្រហិតេ តេ តមវឝ្យំ សម្មំស្យន្តេ, ឥត្យុក្ត្វាវឝេឞេ តេឞាំ សន្និធៅ និជប្រិយម៑ អទ្វិតីយំ បុត្រំ ប្រេឞយាមាស។
7 Maar die landbouwers zeiden tot elkander: Dat is de erfgenaam; komt, laten we hem doden, dan zullen wij de erfenis krijgen.
កិន្តុ ក្ឫឞីវលាះ បរស្បរំ ជគទុះ, ឯឞ ឧត្តរាធិការី, អាគច្ឆត វយមេនំ ហន្មស្តថា ក្ឫតេ ៜធិការោយម៑ អស្មាកំ ភវិឞ្យតិ។
8 Ze grepen hem vast, doodden hem, en wierpen hem buiten de wijngaard.
តតស្តំ ធ្ឫត្វា ហត្វា ទ្រាក្ឞាក្ឞេត្រាទ៑ ពហិះ ប្រាក្ឞិបន៑។
9 Wat zal nu de heer van de wijngaard doen? Hij zal de landbouwers gaan verdelgen, en de wijngaard aan anderen geven.
អនេនាសៅ ទ្រាក្ឞាក្ឞេត្របតិះ កិំ ករិឞ្យតិ? ស ឯត្យ តាន៑ ក្ឫឞីវលាន៑ សំហត្យ តត្ក្ឞេត្រម៑ អន្យេឞុ ក្ឫឞីវលេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ។
10 Hebt gij dit Schriftwoord niet gelezen: De steen, die de bouwlieden hebben verworpen, Is de hoeksteen geworden;
អបរញ្ច, "ស្ថបតយះ ករិឞ្យន្តិ គ្រាវាណំ យន្តុ តុច្ឆកំ។ ប្រាធានប្រស្តរះ កោណេ ស ឯវ សំភវិឞ្យតិ។
11 De Heer heeft het gedaan: Een wonder is het in onze ogen.
ឯតត៑ កម៌្ម បរេឝស្យាំទ្ភុតំ នោ ទ្ឫឞ្ដិតោ ភវេត៑៕ " ឥមាំ ឝាស្ត្រីយាំ លិបិំ យូយំ កិំ នាបាឋិឞ្ដ?
12 Toen zochten ze zich van Hem meester te maken; maar ze vreesden het volk. Want ze begrepen, dat Hij met de parabel hen had bedoeld. Ze lieten Hem met rust, en gingen heen.
តទានីំ ស តានុទ្ទិឝ្យ តាំ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាំ កថិតវាន៑, ត ឥត្ថំ ពុទ្វ្វា តំ ធត៌្តាមុទ្យតាះ, កិន្តុ លោកេភ្យោ ពិភ្យុះ, តទនន្តរំ តេ តំ វិហាយ វវ្រជុះ។
13 Daarop zonden ze enige farizeën en herodianen op Hem af, om Hem in zijn eigen woorden te verstrikken.
អបរញ្ច តេ តស្យ វាក្យទោឞំ ធត៌្តាំ កតិបយាន៑ ផិរូឝិនោ ហេរោទីយាំឝ្ច លោកាន៑ តទន្តិកំ ប្រេឞយាមាសុះ។
14 Ze kwamen, en zeiden tot Hem: Meester, we weten, dat Gij oprecht zijt, en niemand naar de ogen ziet; want Gij kent geen aanzien des persoons, maar leert naar waarheid de weg van God. Is het geoorloofd, den keizer belasting te betalen, of niet; moeten we betalen, of niet?
ត អាគត្យ តមវទន៑, ហេ គុរោ ភវាន៑ តថ្យភាឞី កស្យាប្យនុរោធំ ន មន្យតេ, បក្ឞបាតញ្ច ន ករោតិ, យថាត៌្ហត ឦឝ្វរីយំ មាគ៌ំ ទឝ៌យតិ វយមេតត៑ ប្រជានីមះ, កៃសរាយ ករោ ទេយោ ន វាំ? វយំ ទាស្យាមោ ន វា?
15 Maar Hij doorzag hun list, en sprak tot hen: Wat stelt gij Mij op de proef? Laat Mij eens een tienling zien.
កិន្តុ ស តេឞាំ កបដំ ជ្ញាត្វា ជគាទ, កុតោ មាំ បរីក្ឞធ្វេ? ឯកំ មុទ្រាបាទំ សមានីយ មាំ ទឝ៌យត។
16 Ze brachten er een. Hij zei hun: Wiens beeld en randschrift is dit? Ze zeiden Hem: Van den keizer.
តទា តៃរេកស្មិន៑ មុទ្រាបាទេ សមានីតេ ស តាន៑ បប្រច្ឆ, អត្រ លិខិតំ នាម មូត៌្តិ រ្វា កស្យ? តេ ប្រត្យូចុះ, កៃសរស្យ។
17 Jesus sprak tot hen: Geeft dan den keizer, wat den keizer toekomt; en geeft aan God, wat God toekomt. En ze stonden verbaasd over Hem.
តទា យីឝុរវទត៑ តហ៌ិ កៃសរស្យ ទ្រវ្យាណិ កៃសរាយ ទត្ត, ឦឝ្វរស្យ ទ្រវ្យាណិ តុ ឦឝ្វរាយ ទត្ត; តតស្តេ វិស្មយំ មេនិរេ។
18 Ook de sadduceën, die de verrijzenis loochenen, kwamen op Hem af. Ze ondervroegen Hem:
អថ ម្ឫតានាមុត្ថានំ យេ ន មន្យន្តេ តេ សិទូកិនោ យីឝោះ សមីបមាគត្យ តំ បប្រច្ឆុះ;
19 Meester, Moses heeft ons voorgeschreven, dat, wanneer iemands broer komt te sterven en een vrouw zonder kinderen achterlaat, zijn broer dan de vrouw moet nemen, en nakomelingschap voor zijn broer moet verwekken.
ហេ គុរោ កឝ្ចិជ្ជនោ យទិ និះសន្តតិះ សន៑ ភាយ៌្យាយាំ សត្យាំ ម្រិយតេ តហ៌ិ តស្យ ភ្រាតា តស្យ ភាយ៌្យាំ គ្ឫហីត្វា ភ្រាតុ រ្វំឝោត្បត្តិំ ករិឞ្យតិ, វ្យវស្ថាមិមាំ មូសា អស្មាន៑ ប្រតិ វ្យលិខត៑។
20 Nu waren er zeven broers. De eerste nam een vrouw, en stierf zonder kinderen na te laten.
កិន្តុ កេចិត៑ សប្ត ភ្រាតរ អាសន៑, តតស្តេឞាំ ជ្យេឞ្ឋភ្រាតា វិវហ្យ និះសន្តតិះ សន៑ អម្រិយត។
21 De tweede nam haar, en stierf; en ook deze liet geen kinderen na. Zo ook de derde,
តតោ ទ្វិតីយោ ភ្រាតា តាំ ស្ត្រិយមគ្ឫហណត៑ កិន្តុ សោបិ និះសន្តតិះ សន៑ អម្រិយត; អថ ត្ឫតីយោបិ ភ្រាតា តាទ្ឫឝោភវត៑។
22 en alle zeven, zonder kinderen na te laten. Het laatst van allen stierf de vrouw.
ឥត្ថំ សប្តៃវ ភ្រាតរស្តាំ ស្ត្រិយំ គ្ឫហីត្វា និះសន្តានាះ សន្តោៜម្រិយន្ត, សវ៌្វឝេឞេ សាបិ ស្ត្រី ម្រិយតេ ស្ម។
23 Wien van hen zal zij nu bij de verrijzenis, wanneer ze zullen opstaan, als vrouw toebehoren? Alle zeven hebben haar immers tot vrouw gehad.
អថ ម្ឫតានាមុត្ថានកាលេ យទា ត ឧត្ថាស្យន្តិ តទា តេឞាំ កស្យ ភាយ៌្យា សា ភវិឞ្យតិ? យតស្តេ សប្តៃវ តាំ វ្យវហន៑។
24 Jesus sprak tot hen: Zoudt gij niet in dwaling zijn, omdat gij de Schriften niet kent, en evenmin de kracht van God?
តតោ យីឝុះ ប្រត្យុវាច ឝាស្ត្រម៑ ឦឝ្វរឝក្តិញ្ច យូយមជ្ញាត្វា កិមភ្រាម្យត ន?
25 Want wanneer men opstaat van de doden, dan huwt men niet, noch wordt men gehuwd, maar dan zal men zijn als engelen in de hemel.
ម្ឫតលោកានាមុត្ថានំ សតិ តេ ន វិវហន្តិ វាគ្ទត្តា អបិ ន ភវន្តិ, កិន្តុ ស្វគ៌ីយទូតានាំ សទ្ឫឝា ភវន្តិ។
26 En wat nu de verrijzenis der doden betreft, hebt gij in het boek van Moses bij het braambosverhaal niet gelezen, hoe God tot hem sprak: "Ik ben de God van Abraham, de God van Isaäk, de God van Jakob"?
បុនឝ្ច "អហម៑ ឥព្រាហីម ឦឝ្វរ ឥស្ហាក ឦឝ្វរោ យាកូពឝ្ចេឝ្វរះ" យាមិមាំ កថាំ ស្តម្ពមធ្យេ តិឞ្ឋន៑ ឦឝ្វរោ មូសាមវាទីត៑ ម្ឫតានាមុត្ថានាត៌្ហេ សា កថា មូសាលិខិតេ បុស្តកេ កិំ យុឞ្មាភិ រ្នាបាឋិ?
27 Hij is toch geen God van doden, maar van levenden. Gij verkeert in grote dwaling.
ឦឝ្វរោ ជីវតាំ ប្រភុះ កិន្តុ ម្ឫតានាំ ប្រភុ រ្ន ភវតិ, តស្មាទ្ធេតោ រ្យូយំ មហាភ្រមេណ តិឞ្ឋថ។
28 Een der schriftgeleerden hoorde hun woordenwisseling, en kwam naderbij. Daar hij inzag, dat Hij hun goed had geantwoord, vroeg hij Hem: Wat is het allereerste gebod?
ឯតហ៌ិ ឯកោធ្យាបក ឯត្យ តេឞាមិត្ថំ វិចារំ ឝុឝ្រាវ; យីឝុស្តេឞាំ វាក្យស្យ សទុត្តរំ ទត្តវាន៑ ឥតិ ពុទ្វ្វា តំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ សវ៌្វាសាម៑ អាជ្ញានាំ កា ឝ្រេឞ្ឋា? តតោ យីឝុះ ប្រត្យុវាច,
29 Jesus antwoordde hem: Het eerste is: Hoor Israël; de Heer, onze God, is de énige Heer;
"ហេ ឥស្រាយេល្លោកា អវធត្ត, អស្មាកំ ប្រភុះ បរមេឝ្វរ ឯក ឯវ,
30 gij zult den Heer uw God beminnen met heel uw hart, met heel uw ziel, met heel uw verstand en met heel uw kracht.
យូយំ សវ៌្វន្តះករណៃះ សវ៌្វប្រាណៃះ សវ៌្វចិត្តៃះ សវ៌្វឝក្តិភិឝ្ច តស្មិន៑ ប្រភៅ បរមេឝ្វរេ ប្រីយធ្វំ," ឥត្យាជ្ញា ឝ្រេឞ្ឋា។
31 Het tweede is dit: Gij zult uw naaste beminnen als uzelf. Groter dan deze geboden is er geen.
តថា "ស្វប្រតិវាសិនិ ស្វវត៑ ប្រេម កុរុធ្វំ," ឯឞា យា ទ្វិតីយាជ្ញា សា តាទ្ឫឝី; ឯតាភ្យាំ ទ្វាភ្យាម៑ អាជ្ញាភ្យាម៑ អន្យា កាប្យាជ្ញា ឝ្រេឞ្ឋា នាស្តិ។
32 De schriftgeleerde zeide Hem: Juist, Meester, Gij hebt naar waarheid gezegd, dat Hij één is, en dat er geen andere bestaat buiten Hem;
តទា សោធ្យាបកស្តមវទត៑, ហេ គុរោ សត្យំ ភវាន៑ យថាត៌្ហំ ប្រោក្តវាន៑ យត ឯកស្មាទ៑ ឦឝ្វរាទ៑ អន្យោ ទ្វិតីយ ឦឝ្វរោ នាស្តិ;
33 en dat Hem te beminnen met heel het hart en heel het verstand en met heel de kracht, en den naaste te beminnen als zichzelf, veel beter is dan alle brand- en slachtoffers.
អបរំ សវ៌្វាន្តះករណៃះ សវ៌្វប្រាណៃះ សវ៌្វចិត្តៃះ សវ៌្វឝក្តិភិឝ្ច ឦឝ្វរេ ប្រេមករណំ តថា ស្វមីបវាសិនិ ស្វវត៑ ប្រេមករណញ្ច សវ៌្វេភ្យោ ហោមពលិទានាទិភ្យះ ឝ្រឞ្ឋំ ភវតិ។
34 Daar Jesus zag, dat hij verstandig geantwoord had, sprak Hij tot hem: Ge zijt niet ver van het koninkrijk Gods. Toen durfde niemand Hem meer ondervragen.
តតោ យីឝុះ សុពុទ្ធេរិវ តស្យេទម៑ ឧត្តរំ ឝ្រុត្វា តំ ភាឞិតវាន៑ ត្វមីឝ្វរស្យ រាជ្យាន្ន ទូរោសិ។ ឥតះ បរំ តេន សហ កស្យាបិ វាក្យស្យ វិចារំ កត៌្តាំ កស្យាបិ ប្រគល្ភតា ន ជាតា។
35 Nu nam Jesus het woord, en sprak bij zijn onderricht in de tempel: Hoe kunnen de schriftgeleerden zeggen, dat de Christus de zoon van David is?
អនន្តរំ មធ្យេមន្ទិរម៑ ឧបទិឝន៑ យីឝុរិមំ ប្រឝ្នំ ចការ, អធ្យាបកា អភិឞិក្តំ (តារកំ) កុតោ ទាយូទះ សន្តានំ វទន្តិ?
36 David zelf heeft in den Heiligen Geest gezegd: "De Heer heeft gesproken tot mijn Heer: Zet U aan mijn rechterhand, Totdat Ik uw vijanden leg Als een voetbank voor uw voeten."
ស្វយំ ទាយូទ៑ បវិត្រស្យាត្មន អាវេឝេនេទំ កថយាមាស។ យថា។ "មម ប្រភុមិទំ វាក្យវទត៑ បរមេឝ្វរះ។ តវ ឝត្រូនហំ យាវត៑ បាទបីឋំ ករោមិ ន។ តាវត៑ កាលំ មទីយេ ត្វំ ទក្ឞបាឝ៌្វ៑ ឧបាវិឝ។ "
37 David zelf noemt Hem dus Heer; hoe is Hij dan zijn zoon? En de grote menigte luisterde graag naar Hem.
យទិ ទាយូទ៑ តំ ប្រភូំ វទតិ តហ៌ិ កថំ ស តស្យ សន្តានោ ភវិតុមហ៌តិ? ឥតរេ លោកាស្តត្កថាំ ឝ្រុត្វាននន្ទុះ។
38 Nog sprak Hij bij zijn onderricht: Wacht u voor de schriftgeleerden, die er van houden, in lange gewaden rond te lopen, en op de markt te worden begroet;
តទានីំ ស តានុបទិឝ្យ កថិតវាន៑ យេ នរា ទីគ៌្ហបរិធេយានិ ហដ្ដេ វិបនៅ ច
39 die de eerste zetels begeren in de synagogen, en de eerste plaatsen aan de gastmalen;
លោកក្ឫតនមស្ការាន៑ ភជនគ្ឫហេ ប្រធានាសនានិ ភោជនកាលេ ប្រធានស្ថានានិ ច កាង្ក្ឞន្តេ;
40 die het goed der weduwen verslinden, en voor de schijn lange gebeden verrichten. Ze zullen des te strenger worden gevonnist.
វិធវានាំ សវ៌្វស្វំ គ្រសិត្វា ឆលាទ៑ ទីគ៌្ហកាលំ ប្រាត៌្ហយន្តេ តេភ្យ ឧបាធ្យាយេភ្យះ សាវធានា ភវត; តេៜធិកតរាន៑ ទណ្ឌាន៑ ប្រាប្ស្យន្តិ។
41 En daar Hij tegenover de offerkist zat, zag Hij, hoe de menigte geld in de offerkist stortte. Een aantal rijken wierpen er veel in:
តទនន្តរំ លោកា ភាណ្ឌាគារេ មុទ្រា យថា និក្ឞិបន្តិ ភាណ្ឌាគារស្យ សម្មុខេ សមុបវិឝ្យ យីឝុស្តទវលុលោក; តទានីំ ពហវោ ធនិនស្តស្យ មធ្យេ ពហូនិ ធនានិ និរក្ឞិបន៑។
42 maar er kwam ook een arme weduwe, die er twee penningen, dat is een vierling, in deed.
បឝ្ចាទ៑ ឯកា ទរិទ្រា វិធវា សមាគត្យ ទ្វិបណមូល្យាំ មុទ្រៃកាំ តត្រ និរក្ឞិបត៑។
43 Hij riep zijn leerlingen, en sprak tot hen: Voorwaar, Ik zeg u: Deze arme weduwe heeft meer in de offerkist gestort dan alle anderen.
តទា យីឝុះ ឝិឞ្យាន៑ អាហូយ កថិតវាន៑ យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ យេ យេ ភាណ្ឌាគារេៜស្មិន ធនានិ និះក្ឞិបន្តិ ស្ម តេភ្យះ សវ៌្វេភ្យ ឥយំ វិធវា ទរិទ្រាធិកម៑ និះក្ឞិបតិ ស្ម។
44 Want allen hebben van hun overvloed geofferd, maar zij heeft van haar armoede alles gegeven, wat ze bezat, haar hele vermogen.
យតស្តេ ប្រភូតធនស្យ កិញ្ចិត៑ និរក្ឞិបន៑ កិន្តុ ទីនេយំ ស្វទិនយាបនយោគ្យំ កិញ្ចិទបិ ន ស្ថាបយិត្វា សវ៌្វស្វំ និរក្ឞិបត៑។
