Markus 12
1 Toen begon Hij tot hen in parabels te spreken: Een man plantte een wijngaard, omringde hem met een muur, groef er een wijnpers in, en bouwde er een toren op. Daarna verpachtte hij hem aan landbouwers, en vertrok naar het buitenland.
KWA tyi yaotatich yiheaghasule. Ehlaiti yaghi tane oonehye chiche chok chine ochunehyehti, kahchu anetye ootaisuggi oola lon, kahchu hayaghinkyetlon ayeti chiche tu taaoohklitigha, kahchu nayaghintsih khaghatai kwa, kahchu yaniyiooh oonehyene tane, kwa tontyetsidesha.
2 Op de vastgestelde tijd zond hij een knecht naar de landbouwers, om van de landbouwers zijn deel der vruchten van de wijngaard in ontvangst te nemen.
Kootoo koonioonizutooh otsiyateha ayi ehlaiti yakeotiche yinkhadoya natlone tezoo, yayual assilon chiche natlone tezoo chiche chine oochunihyehi tsi.
3 Maar ze grepen en sloegen hem, en zonden hem met lege handen heen.
Kahchu nighatintyi, kahchu kikutatooz, kahchu tahzoh achukihteha.
4 Weer stuurde hij hun een anderen knecht; dien sloegen ze op het hoofd, en beledigden hem.
Kahchu yachideha achune woaine; kahchu ine tsihadehyitl, kahchu tsinakoozehai yetsi ihe, kahchu achukideha maooya ooli.
5 Nog eens stuurde hij een andere; en hem doodden ze. Zo nog verschillende anderen; den een sloegen ze, den ander doodden ze.
Kahchu achune otsideha; kahchu ayi hazehai; kahchu achune natlone, tahkine chu kikutatooz, tahkine chu kizehai.
6 Nu had hij enkel nog zijn geliefden zoon. Ten laatste zond hij ook dezen tot hen, en sprak: Voor mijn zoon zullen ze wel ontzag hebben.
Kwaka ehlaiti machue ayehi, o-ochi mandayadetlahoo, ayi chu haistlachi yachiyadeha toowe ehti ihe, Kiya indi nootghahassi sechue.
7 Maar die landbouwers zeiden tot elkander: Dat is de erfgenaam; komt, laten we hem doden, dan zullen wij de erfenis krijgen.
Ahwole ayine oonehyene tane toowe hlaghatati, Tunela katsila kakaoozutassi; kwa hoote zaoogheli, kwa naghani kakao-odzutassi.
8 Ze grepen hem vast, doodden hem, en wierpen hem buiten de wijngaard.
Kahchu nighatintyi, kahchu kizehai kahchu khakitihtyi chiche chine ochenihyehti iite otsi.
9 Wat zal nu de heer van de wijngaard doen? Hij zal de landbouwers gaan verdelgen, en de wijngaard aan anderen geven.
Yea aaoti ayi kakaoodzutti chiche chine ihe ochanahyehi? yuhchinatlone chahtawoleissi oonehycne tezoo, kahchu achune chiche chine ihe ochanahyehi ghaooalassi.
10 Hebt gij dit Schriftwoord niet gelezen: De steen, die de bouwlieden hebben verworpen, Is de hoeksteen geworden;
Koo kahchu atu makeh ootaghatechila tidi aduskles; ayi tsye kiyenali? ayine nito kwa aootline ayi hatse oohniya sookewostidi:
11 De Heer heeft het gedaan: Een wonder is het in onze ogen.
Tila Aghakaoodzutti makyeoahchi, kahchu ohtye kawochulih naghataitgha?
12 Toen zochten ze zich van Hem meester te maken; maar ze vreesden het volk. Want ze begrepen, dat Hij met de parabel hen had bedoeld. Ze lieten Hem met rust, en gingen heen.
Kooh chu oonkhaghanatgha kiyuhchutigha, ahwole tane eghauejitlon: aghatane atawo-otihi ihe ako-oyehti ihe ayi meaghasoochali: kahchu kiyechutestyetllon, taichi ghanintyetl yu.
13 Daarop zonden ze enige farizeën en herodianen op Hem af, om Hem in zijn eigen woorden te verstrikken.
Kahchu kichiteha tahkine Phariseene chu Herodiana chu, kiyukluhchi gha yazake.
14 Ze kwamen, en zeiden tot Hem: Meester, we weten, dat Gij oprecht zijt, en niemand naar de ogen ziet; want Gij kent geen aanzien des persoons, maar leert naar waarheid de weg van God. Is het geoorloofd, den keizer belasting te betalen, of niet; moeten we betalen, of niet?
Kootoo nighanintyetl tsi, toowe kiyehti, Taneghaotatich atawotihi hlodinti, atu chu ooline inaoohoontyiassi: atu chu kyinditaniha tane oontya kehe, ahwole taneghaodintich Nagha Tgha oontya kehe matlontideh: Tsiwohzon la machulelu mehtikechilehe sooniya Caesar, intooe ate chu?
15 Maar Hij doorzag hun list, en sprak tot hen: Wat stelt gij Mij op de proef? Laat Mij eens een tienling zien.
Kaooyeli la, atu kaooyeli koole? ahwole atai atawonatioo meaneahe, toowe yehti, Yehoo gha sakaootahun aoontye? sananahah sooniya satsoone, wosyekhai.
16 Ze brachten er een. Hij zei hun: Wiens beeld en randschrift is dit? Ze zeiden Hem: Van den keizer.
Kwa nakiyiooh. Kahchu toowe yehti, Mea achintye sikooh kahchu takehnichatinklesi mindizi? Kahchu toowe kiyehti, Caesar tsi.
17 Jesus sprak tot hen: Geeft dan den keizer, wat den keizer toekomt; en geeft aan God, wat God toekomt. En ze stonden verbaasd over Hem.
Kahchu Jesus ateyatetla toowehchu yehti, Caesar ghanahah ayi ooli ayahi Caesar, Nagha Tgha chu ooli ayahi Nagha Tgha. Kwa Kiyaoolih.
18 Ook de sadduceën, die de verrijzenis loochenen, kwamen op Hem af. Ze ondervroegen Hem:
Kootoo kooyinkhachatestyetl ine Sadducee yaghine nachaghintai oontooe ghatine; kahchu taoontya kiyehti toowe ghati ihe,
19 Meester, Moses heeft ons voorgeschreven, dat, wanneer iemands broer komt te sterven en een vrouw zonder kinderen achterlaat, zijn broer dan de vrouw moet nemen, en nakomelingschap voor zijn broer moet verwekken.
Taneghaotatyehchi, Moses aghaadusklesiih, Ooline mekye tehtsut, ate, matsiyue chu yechodyesha ate, kahchu tsito atu yechodyesha ate, mekye matsiyue niyatahtyeloo, yaskyege yayanuhi tsito mekye.
20 Nu waren er zeven broers. De eerste nam een vrouw, en stierf zonder kinderen na te laten.
Oowhilihi taiuchine hlyehligi ghili: kwa ayi hatse tsege nitintyi, tehtsutooh atu tsito yechodyesha.
21 De tweede nam haar, en stierf; en ook deze liet geen kinderen na. Zo ook de derde,
Kooh chu haladi tachi tsege ninayatihtyi kahchu tehtsut atai chu atu tsito yechodyesha: haladi tachi ayi chu kwaka hlyeih.
22 en alle zeven, zonder kinderen na te laten. Het laatst van allen stierf de vrouw.
Kahchu taiuchi aline aghahiii, kahchu atu tsito yechoghatatyel: hli haistlahchi ayi tsege tehtsutii.
23 Wien van hen zal zij nu bij de verrijzenis, wanneer ze zullen opstaan, als vrouw toebehoren? Alle zeven hebben haar immers tot vrouw gehad.
Hooghaghintyetl tsi, tsitike ghaiskye tsi ooli ate mea soo ate yakahoota tyiooh? taiuchi ghili aghanetye kookahsatalon.
24 Jesus sprak tot hen: Zoudt gij niet in dwaling zijn, omdat gij de Schriften niet kent, en evenmin de kracht van God?
Kahchu Jesus ateyatetla toowehchu yehti, Atu kha yaghayala, atu itawahtihi ihe, aduskles tyiyi, Tikeaootli koole manatsutti?
25 Want wanneer men opstaat van de doden, dan huwt men niet, noch wordt men gehuwd, maar dan zal men zijn als engelen in de hemel.
Kootoo tsitike ghaiskye ate koozetse otsi atu inkah tueakoochila koole atu chu hlakoochilalon; ahwole keotihchi tyiyi yeghinhtyelon yataihchi ati.
26 En wat nu de verrijzenis der doden betreft, hebt gij in het boek van Moses bij het braambosverhaal niet gelezen, hoe God tot hem sprak: "Ik ben de God van Abraham, de God van Isaäk, de God van Jakob"?
Ahwole tehtsut ine, tsitike nawokyesi: atu makyeh ootaghatyechtah ooli la Moses adusklese, tyeha yehti kat tsaghehtonti Tikeaootli yechiintechii, Suni Tikeaootli asli aoontye Abraham tgha asli, kahchu Tikeaootli asli aoontye Isaac tgha asli, kahchu Tikeaootli asli aoontye Jacob tgha asli?
27 Hij is toch geen God van doden, maar van levenden. Gij verkeert in grote dwaling.
Oochu natooene atu yeta odeha ahwole yaghitane gha: ayi ihe o-ochi kayaghatsut.
28 Een der schriftgeleerden hoorde hun woordenwisseling, en kwam naderbij. Daar hij inzag, dat Hij hun goed had geantwoord, vroeg hij Hem: Wat is het allereerste gebod?
Kahchu ehlaiti adesklesi yahchidyesha, kahchu atitsuklon ihe inchiotatyech otye, kahchu atawotihoo tsiwohzon ateyatetlalon, taoontya yehtilon, Tyeya ootaihchi hatse tsiwotsatyehli?
29 Jesus antwoordde hem: Het eerste is: Hoor Israël; de Heer, onze God, is de énige Heer;
Kahchu Jesus toowe hakehe ateyatetla, Hatseto tsiwotsatyehli anetye asikooh titih Nea oozintso, Israel; Naghaghatai Nagha Tgha atane zon Naghaghatai aoontye:
30 gij zult den Heer uw God beminnen met heel uw hart, met heel uw ziel, met heel uw verstand en met heel uw kracht.
Kahchu maoontye Nagha Tgha Naghaghatai atghe nedzye ihe, kahchu atghe matsinde ihe, kahchu atghe nindi ihe, kahchu atghe nanatsutti ihe: ayila hatsetoh tsiwotsatyehli.
31 Het tweede is dit: Gij zult uw naaste beminnen als uzelf. Groter dan deze geboden is er geen.
Oo ayi onkye kwa hlye oontye, toowe hakehe, Mataghoonti nehtanoone natsun matintya kehe. Oontooe tsiwotsatyehli ootaihchi miindichatoohai tizon.
32 De schriftgeleerde zeide Hem: Juist, Meester, Gij hebt naar waarheid gezegd, dat Hij één is, en dat er geen andere bestaat buiten Hem;
Kahchu adesklesne toowe yehti. Kwa hli Taneghaotatyechi, kooh tintiih hlonchati: ehlaiti zon Tikeaootli ali; atu achune atune zon:
33 en dat Hem te beminnen met heel het hart en heel het verstand en met heel de kracht, en den naaste te beminnen als zichzelf, veel beter is dan alle brand- en slachtoffers.
Kahchu machutye atghe khadzye ihe, kahchu atghe atsatitsuk ihe, kahchu atghe khatsinde ihe, kahchu atghe mehnatsutsut ihe, kahchu yuatutih yetanoone atwati yakehe, ootaihchi kyeindi ooteha ayi aghoo atghe tsichatihuli chu inghade keochaachi chu.
34 Daar Jesus zag, dat hij verstandig geantwoord had, sprak Hij tot hem: Ge zijt niet ver van het koninkrijk Gods. Toen durfde niemand Hem meer ondervragen.
Jesus wa-inchi ooyu tahwohzon, toowe yehti, Atu tontye tsi anatih Nagha Tgha nataghe otsi. Atu ayi keh taoontya atu nichatitah ooli.
35 Nu nam Jesus het woord, en sprak bij zijn onderricht in de tempel: Hoe kunnen de schriftgeleerden zeggen, dat de Christus de zoon van David is?
Kahchu Jesus otyesta toowehchu yehti taneghaotatyechoo sahtgha tyetachatlihi kwa tyiyi oota, Yehoo gha adesklesne kooghatya oontye Christ David machue?
36 David zelf heeft in den Heiligen Geest gezegd: "De Heer heeft gesproken tot mijn Heer: Zet U aan mijn rechterhand, Totdat Ik uw vijanden leg Als een voetbank voor uw voeten."
Ayi ihe David atane koochati kooehtii Atsinde Oochu ihe, Kakaoodzutti kooyehtii Sakaoodzutti, Nuni sinta noohtichintye atehzonih aiseakooyasle ate tsintanine.
37 David zelf noemt Hem dus Heer; hoe is Hij dan zijn zoon? En de grote menigte luisterde graag naar Hem.
David atai hoochati nai Kakaoonadzutti yehti; tyechi otsi gha machue yilontye? Tyetaisanaine kyehanelilon oochu kititsalon.
38 Nog sprak Hij bij zijn onderricht: Wacht u voor de schriftgeleerden, die er van houden, in lange gewaden rond te lopen, en op de markt te worden begroet;
Kahchu toowe yehti machiootehe, Matsagha ghahta adesklesne, tane ayine kwaghintyene koo kestue yaintyesne, kahchu kwaghintye kyila chihchiche inchiatahachulihti.
39 die de eerste zetels begeren in de synagogen, en de eerste plaatsen aan de gastmalen;
Kahchu asta otyihti tyetachatlihi kwa, kahchu o-ochi nataghisatooh asta kwehluchayihti:
40 die het goed der weduwen verslinden, en voor de schijn lange gebeden verrichten. Ze zullen des te strenger worden gevonnist.
Chahte akiyila ya kwa waatyihi, kahchu tane ghanaahooh oontyes oohatatyech: ayi ti otsinighatooalassi ohtye otaihchi ketselihoo keochaahchi.
41 En daar Hij tegenover de offerkist zat, zag Hij, hoe de menigte geld in de offerkist stortte. Een aantal rijken wierpen er veel in:
Jesus chu sata sooniya ninchatilesti oghade, kahchu tane ya-ih iotsi sooniya otsiyatelyihoo kweotsi nichatilihi sooniya; natlone chu tatintlone natlon kwechihatehul.
42 maar er kwam ook een arme weduwe, die er twee penningen, dat is een vierling, in deed.
Yuhchidesha ehlaiti tsege tiesunni waatyihi ali, kahchu kwehchiyatehyitl o-ochi yaintsutli onketya sooniya satsoone toolya ehlaiti sooniya satsoone enetya eyontyi.
43 Hij riep zijn leerlingen, en sprak tot hen: Voorwaar, Ik zeg u: Deze arme weduwe heeft meer in de offerkist gestort dan alle anderen.
Kahchu yaotatichne tyechi yehti, toowehchu yehti, Kwa hli anaghaisii, tai tiesunnioo waatyihi naghataihchi ohtye kwechiyatestla, anahtye naghai ooia kwechitala sooniya nichatilesti:
44 Want allen hebben van hun overvloed geofferd, maar zij heeft van haar armoede alles gegeven, wat ze bezat, haar hele vermogen.
Ayi ihe aghanetye kwehchighadestla kootatintlon otsi; ahwole atai yindatli otsi kwehchiyatehyitl anetye ayehesi, anetye ooli yighataisi.
