Markus 11
1 Toen zij Jerusalem naderden, bij Bétfage en Betánië op de Olijfberg, zond Hij twee van zijn leerlingen vooruit,
When they drew near to Urishlim, to Beth-Pageh and Beth-Naiya, at the Mount of Olives, he sent two of his disciples,
2 en zei tot hen: Gaat naar het dorp, dat tegenover u ligt. Zodra ge daar binnenkomt, zult ge er een veulen vinden vastgebonden, waarop nog geen mens heeft gezeten; maakt het los, en brengt het hier.
and said to them, "Go your way into the village that is opposite you. Immediately as you enter into it, you will find a young donkey tied, on which no one has yet sat. Untie him, and bring him.
3 Zo iemand u zegt: Wat doet ge daar? zegt dan: de Heer heeft het nodig, maar Hij stuurt het dadelijk hier terug.
If anyone asks you, 'Why are you doing this?' say, 'Because the Lord needs it,' and he will send it back here at once."
4 Ze gingen heen, en vonden een veulen, vastgebonden voor de deur buiten op straat; en ze maakten het los.
They went away, and found a colt tied at the door outside in the open street, and they untied him.
5 Enige omstanders zeiden tot hen: Wat hebt ge dat veulen los te maken?
Some of those who stood there asked them, "What are you doing, untying the young donkey?"
6 Ze antwoordden hun, zoals Jesus hun bevolen had; en men liet ze begaan
They said to them just as Yeshua had said, and they let them go.
7 Ze brachten het veulen bij Jesus, en legden er hun mantels op; en Hij zette Zich daarop neer.
They brought the young donkey to Yeshua, and threw their garments on it, and Yeshua sat on it.
8 Nu spreidden velen hun mantels over de weg, en anderen de groene twijgen, die ze op de velden hadden gekapt.
Many spread their garments on the way, and others spread branches which they had cut from the fields.
9 En zij, die voorop gingen en volgden, riepen: Hosanna!
Those who went in front, and those who followed, shouted, "Ushanna. Blessed is he who comes in the name of the Lord.
10 Gezegend die komt in de naam des Heren; Gezegend het rijk van onzen vader David, dat komt; Hosanna in den hogen!
Blessed is the kingdom of our father Dawid. Ushanna in the highest."
11 Zo trok Hij Jerusalem en de tempel binnen. En toen Hij alles had afgezien, en het intussen laat was geworden, keerde Hij met de twaalf naar Betánië terug.
And he entered into the temple in Urishlim. When he had looked around at everything, it being now evening, he went out to Beth-Naiya with the twelve.
12 Toen zij de volgende dag uit Betánië vertrokken, kreeg Hij honger.
The next day, when they had come out from Beth-Naiya, he was hungry.
13 Van verre zag Hij een vijgeboom, die in het blad stond: Hij ging er heen, om te zien, of Hij er misschien iets aan kon vinden. Maar toen Hij er bij kwam, vond Hij er niets dan bladeren aan; want het was de tijd der vijgen niet.
Seeing a fig tree afar off having leaves, he came to see if perhaps he might find anything on it. When he came to it, he found nothing but leaves, for it was not the season for figs.
14 En Hij sprak tot hem: Nooit in der eeuwigheid eet iemand nog vruchten van u! Zijn leerlingen hoorden het. (aiōn g165)
Yeshua told it, "May no one ever eat fruit from you again." and his disciples heard it. (aiōn g165)
15 Zij kwamen in Jerusalem. Hij ging de tempel binnen, en begon er allen uit te drijven, die in de tempel verkochten en kochten; Hij smeet de tafels der wisselaars en de stoelen der duivenverkopers omver,
They came to Urishlim, and he entered into the temple, and began to throw out those who sold and those who bought in the temple, and overthrew the tables of the money changers, and the seats of those who sold the doves.
16 en liet niet toe, dat nog iemand koopwaar door de tempel droeg.
He would not allow anyone to carry a container through the temple.
17 En Hij leerde aldus: Staat er niet geschreven: "Mijn huis zal heten een huis van gebed voor alle volkeren; maar gij hebt er een rovershol van gemaakt".
He taught, saying to them, "Is it not written, 'My house will be called a house of prayer for all the nations?' But you have made it a den of robbers."
18 De opperpriesters en schriftgeleerden hoorden het, en zochten een middel om Hem te doden; want ze waren bang voor Hem, daar al het volk in bewondering stond voor zijn leer.
The chief priests and the scribes heard it, and sought how they might destroy him. For they feared him, because all the crowd was astonished at his teaching.
19 Tegen de avond verlieten ze de stad.
When evening came, they went out of the city.
20 De volgende morgen kwamen zij langs de vijgeboom, en zagen, dat hij van de wortel af was verdord.
As they passed by in the morning, they saw the fig tree withered away from the roots.
21 Petrus herinnerde zich het gebeurde, en sprak tot Hem: Rabbi, zie eens: de vijgeboom, die Gij gevloekt hebt, is verdord.
Kipha, remembering, said to him, "Teacher, look. The fig tree which you cursed has withered away."
22 Jesus gaf hun ten antwoord: Hebt Godsgeloof!
Yeshua answered them, "Have faith in God.
23 Voorwaar, Ik zeg u: Zo iemand zegt tot deze berg: Hef u op, en werp u in zee; als hij niet twijfelt in zijn hart, maar gelooft, dat er gebeurt wat hij zegt, dan zal het gebeuren.
Truly I tell you, whoever may tell this mountain, 'Be taken up and cast into the sea,' and does not doubt in his heart, but believes that what he says will happen, it will be done for him.
24 Daarom zeg Ik u: Zo gij iets vraagt in het gebed, gelooft dan, dat gij het verkrijgt; en gij zult het verkrijgen.
Therefore I tell you, whatever you ask for in prayer, believe that you have received it, and it will be yours.
25 Maar wanneer gij staat te bidden, en gij iets tegen iemand hebt, vergeeft het dan: opdat uw Vader, die in de hemel is, ook u uw zonden vergeeft.
Whenever you stand praying, forgive, if you have anything against anyone; so that your Father, who is in heaven, may also forgive you your wrongdoing.
But if you do not forgive, neither will your Father in heaven forgive your wrongdoing."
27 Zo kwamen zij weer in Jerusalem terug. En terwijl Hij rondwandelde in de tempel, traden de opperpriesters, schriftgeleerden en oudsten op Hem toe,
They came again to Urishlim, and as he was walking in the temple, the chief priests, and the scribes, and the elders came to him,
28 en zeiden tot Hem: Met wat recht doet Gij dit alles; of wie heeft U het recht gegeven, om dit te doen?
and they began saying to him, "By what authority do you do these things? And who gave you this authority to do these things?"
29 Jesus sprak tot hen: Ook Ik zal U één vraag stellen; zo gij Mij daarop antwoordt, dan zal ook Ik u zeggen, met welk recht Ik dit alles doe.
Yeshua said to them, "I will also ask you one question. Answer me, and I will tell you by what authority I do these things.
30 Was het doopsel van Johannes van de hemel of van de mensen? Antwoordt Mij!
The baptism of Yukhanan—was it from heaven, or from people? Answer me."
31 Ze overlegden bij zichzelf: Zo we zeggen: "van de hemel", dan zal Hij antwoorden: waarom hebt gij hem dan niet geloofd?
They reasoned with themselves, saying, "If we should say, 'From heaven;' he will say, 'Why then did you not believe him?'
32 Zouden we zeggen: "van de mensen"? …. Maar ze waren bang voor het volk; want allen hielden Johannes voor een echten profeet.
If we should say, 'From people'"—they feared the crowd, for all held Yukhanan to really be a prophet.
33 Ze gaven dus Jesus ten antwoord: We weten het niet. Nu sprak Jesus tot hen: Dan zeg Ik u evenmin, met welk recht Ik dit alles doe.
They answered and said to Yeshua, "We do not know." Yeshua said to them, "Neither do I tell you by what authority I do these things."
