Lukas 8
1 Daarna ging Hij rond door steden en dorpen, om te preken en het koninkrijk Gods te verkondigen. Hij was vergezeld van het twaalftal,
អបរញ្ច យីឝុ រ្ទ្វាទឝភិះ ឝិឞ្យៃះ សាទ៌្ធំ នានានគរេឞុ នានាគ្រាមេឞុ ច គច្ឆន៑ ឥឝ្វរីយរាជត្វស្យ សុសំវាទំ ប្រចារយិតុំ ប្រារេភេ។
2 en van enige vrouwen, die van boze geesten en ziekten waren verlost: Maria, Magdalena geheten, uit wie zeven duivels waren uitgegaan.
តទា យស្យាះ សប្ត ភូតា និរគច្ឆន៑ សា មគ្ទលីនីតិ វិខ្យាតា មរិយម៑ ហេរោទ្រាជស្យ គ្ឫហាធិបតេះ ហោឞេ រ្ភាយ៌្យា យោហនា ឝូឝានា
3 Johanna, de vrouw van Choesa, den hofmeester van Herodes. Susanna en vele anderen, die hun met haar vermogen ten dienste stonden.
ប្រភ្ឫតយោ យា ពហ្វ្យះ ស្ត្រិយះ ទុឞ្ដភូតេភ្យោ រោគេភ្យឝ្ច មុក្តាះ សត្យោ និជវិភូតី រ្វ្យយិត្វា តមសេវន្ត, តាះ សវ៌្វាស្តេន សាទ៌្ធម៑ អាសន៑។
4 Toen er eens een grote menigte bijeen was, daar men uit alle steden naar Hem was toegestroomd, sprak Hij in een gelijkenis:
អនន្តរំ នានានគរេភ្យោ ពហវោ លោកា អាគត្យ តស្យ សមីបេៜមិលន៑, តទា ស តេភ្យ ឯកាំ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាំ កថយាមាស។ ឯកះ ក្ឫឞីពលោ ពីជានិ វប្តុំ ពហិជ៌គាម,
5 De zaaier ging uit, om zijn zaad te zaaien. En onder het zaaien viel een gedeelte langs de weg; het werd vertrapt, en de vogels uit de lucht pikten het op.
តតោ វបនកាលេ កតិបយានិ ពីជានិ មាគ៌បាឝ៌្វេ បេតុះ, តតស្តានិ បទតលៃ រ្ទលិតានិ បក្ឞិភិ រ្ភក្ឞិតានិ ច។
6 Een ander gedeelte viel op de rots: even kwam het op, maar verdorde, omdat het geen vocht had.
កតិបយានិ ពីជានិ បាឞាណស្ថលេ បតិតានិ យទ្យបិ តាន្យង្កុរិតានិ តថាបិ រសាភាវាត៑ ឝុឝុឞុះ។
7 Een ander gedeelte viel tussen de doornen; en de doornen schoten mede op, en verstikten het.
កតិបយានិ ពីជានិ កណ្ដកិវនមធ្យេ បតិតានិ តតះ កណ្ដកិវនានិ សំវ្ឫទ្ធ្យ តានិ ជគ្រសុះ។
8 Een ander gedeelte viel op de goede aarde; het schoot op, en droeg honderdvoudige vrucht. Na deze woorden riep Hij uit: Wie oren heeft om te horen, hij hore.
តទន្យានិ កតិបយពីជានិ ច ភូម្យាមុត្តមាយាំ បេតុស្តតស្តាន្យង្កុរយិត្វា ឝតគុណានិ ផលានិ ផេលុះ។ ស ឥមា កថាំ កថយិត្វា ប្រោច្ចៃះ ប្រោវាច, យស្យ ឝ្រោតុំ ឝ្រោត្រេ ស្តះ ស ឝ្ឫណោតុ។
9 Zijn leerlingen vroegen Hem naar de zin der gelijkenis.
តតះ បរំ ឝិឞ្យាស្តំ បប្រច្ឆុរស្យ ទ្ឫឞ្ដាន្តស្យ កិំ តាត្បយ៌្យំ?
10 Hij sprak: U is het gegeven, de geheimen te kennen van het koninkrijk Gods, maar tot de overigen wordt in parabels gesproken; opdat ze zouden zien en niet inzien, zouden horen en niet verstaan.
តតះ ស វ្យាជហារ, ឦឝ្វរីយរាជ្យស្យ គុហ្យានិ ជ្ញាតុំ យុឞ្មភ្យមធិការោ ទីយតេ កិន្ត្វន្យេ យថា ទ្ឫឞ្ដ្វាបិ ន បឝ្យន្តិ ឝ្រុត្វាបិ ម ពុធ្យន្តេ ច តទត៌្ហំ តេឞាំ បុរស្តាត៑ តាះ សវ៌្វាះ កថា ទ្ឫឞ្ដាន្តេន កថ្យន្តេ។
11 Dit is de zin der gelijkenis: Het zaad is Gods woord.
ទ្ឫឞ្ដាន្តស្យាស្យាភិប្រាយះ, ឦឝ្វរីយកថា ពីជស្វរូបា។
12 Het zaad langs de weg zijn zij, die het woord wel horen; maar dan komt de duivel en neemt het weg uit hun hart, opdat ze niet zouden geloven en worden gered.
យេ កថាមាត្រំ ឝ្ឫណ្វន្តិ កិន្តុ បឝ្ចាទ៑ វិឝ្វស្យ យថា បរិត្រាណំ ន ប្រាប្នុវន្តិ តទាឝយេន ឝៃតានេត្យ ហ្ឫទយាត្ឫ តាំ កថាម៑ អបហរតិ ត ឯវ មាគ៌បាឝ៌្វស្ថភូមិស្វរូបាះ។
13 Het zaad op de rots zijn zij, die het woord met vreugde aanvaarden, zodra ze het horen, maar die geen wortel hebben geschoten; een tijd lang geloven ze wel, maar in de tijd der beproeving vallen ze af.
យេ កថំ ឝ្រុត្វា សានន្ទំ គ្ឫហ្លន្តិ កិន្ត្វពទ្ធមូលត្វាត៑ ស្វល្បកាលមាត្រំ ប្រតីត្យ បរីក្ឞាកាលេ ភ្រឝ្យន្តិ តឯវ បាឞាណភូមិស្វរូបាះ។
14 Het zaad, dat tussen de doornen valt, zijn zij, die wel hebben geluisterd, maar die gaandeweg door de zorgen, de rijkdom en de genoegens van het leven zich laten verstikken en nooit tot rijpheid komen.
យេ កថាំ ឝ្រុត្វា យាន្តិ វិឞយចិន្តាយាំ ធនលោភេន ឯហិកសុខេ ច មជ្ជន្ត ឧបយុក្តផលានិ ន ផលន្តិ ត ឯវោប្តពីជកណ្ដកិភូស្វរូបាះ។
15 Maar het zaad, dat in de goede aarde valt, zijn zij, die met een goed en edel hart het woord vernemen, het aanvaarden, en het vrucht doen dragen door te volharden.
កិន្តុ យេ ឝ្រុត្វា សរលៃះ ឝុទ្ធៃឝ្ចាន្តះករណៃះ កថាំ គ្ឫហ្លន្តិ ធៃយ៌្យម៑ អវលម្ព្យ ផលាន្យុត្បាទយន្តិ ច ត ឯវោត្តមម្ឫត្ស្វរូបាះ។
16 Niemand steekt een lamp aan, en verbergt ze onder een bak, of zet ze onder een bed; maar hij plaatst ze op de kandelaar, opdat wie binnenkomt, het licht kan zien.
អបរញ្ច ប្រទីបំ ប្រជ្វាល្យ កោបិ បាត្រេណ នាច្ឆាទយតិ តថា ខដ្វាធោបិ ន ស្ថាបយតិ, កិន្តុ ទីបាធារោបយ៌្យេវ ស្ថាបយតិ, តស្មាត៑ ប្រវេឝកា ទីប្តិំ បឝ្យន្តិ។
17 Want niets is verborgen, of het zal worden geopenbaard; en niets is geheim, of het wordt bekend en het komt aan het licht.
យន្ន ប្រកាឝយិឞ្យតេ តាទ្ឫគ៑ អប្រកាឝិតំ វស្តុ កិមបិ នាស្តិ យច្ច ន សុវ្យក្តំ ប្រចារយិឞ្យតេ តាទ្ឫគ៑ គ្ឫប្តំ វស្តុ កិមបិ នាស្តិ។
18 Let er dus op, hoe gij luistert. Want wie heeft, hem zal gegeven worden; en wie niet heeft, hem zal ook nog ontnomen worden, wat hij meent te bezitten.
អតោ យូយំ កេន ប្រការេណ ឝ្ឫណុថ តត្រ សាវធានា ភវត, យស្យ សមីបេ ពទ៌្ធតេ តស្មៃ បុនទ៌ាស្យតេ កិន្តុ យស្យាឝ្រយេ ន ពទ៌្ធតេ តស្យ យទ្យទស្តិ តទបិ តស្មាត៑ នេឞ្យតេ។
19 Nu kwamen zijn moeder en broeders naar Hem toe, maar door de menigte konden ze Hem niet bereiken.
អបរញ្ច យីឝោ រ្មាតា ភ្រាតរឝ្ច តស្យ សមីបំ ជិគមិឞវះ
20 Men boodschapte Hem: Uw moeder en broeders staan buiten en willen U zien.
កិន្តុ ជនតាសម្ពាធាត៑ តត្សន្និធិំ ប្រាប្តុំ ន ឝេកុះ។ តត្បឝ្ចាត៑ តវ មាតា ភ្រាតរឝ្ច ត្វាំ សាក្ឞាត៑ ចិកីឞ៌ន្តោ ពហិស្តិឞ្ឋនតីតិ វាត៌្តាយាំ តស្មៃ កថិតាយាំ
21 Maar Hij gaf ten antwoord: Mijn moeder en broeders zijn zij, die het woord Gods horen, en er naar handelen.
ស ប្រត្យុវាច; យេ ជនា ឦឝ្វរស្យ កថាំ ឝ្រុត្វា តទនុរូបមាចរន្តិ តឯវ មម មាតា ភ្រាតរឝ្ច។
22 Op zekere dag ging Hij met zijn leerlingen in een boot, en zeide tot hen: Laten we oversteken naar de andere kant van het meer. Ze staken van wal;
អនន្តរំ ឯកទា យីឝុះ ឝិឞ្យៃះ សាទ៌្ធំ នាវមារុហ្យ ជគាទ, អាយាត វយំ ហ្រទស្យ បារំ យាមះ, តតស្តេ ជគ្មុះ។
23 en onder de vaart sliep Hij in. Maar een hevige storm brak los op het meer: ze kregen water binnen en liepen gevaar.
តេឞុ នៅកាំ វាហយត្សុ ស និទទ្រៅ;
24 Ze gingen naar Hem toe, wekten Hem en zeiden: Meester, Meester, we vergaan. Toen stond Hij op, en gebood aan de wind en de golven; ze bedaarden, en het werd stil.
អថាកស្មាត៑ ប្រពលឈញ្ភ្ឝគមាទ៑ ហ្រទេ នៅកាយាំ តរង្គៃរាច្ឆន្នាយាំ វិបត៑ តាន៑ ជគ្រាស។ តស្មាទ៑ យីឝោរន្តិកំ គត្វា ហេ គុរោ ហេ គុរោ ប្រាណា នោ យាន្តីតិ គទិត្វា តំ ជាគរយាម្ពភូវុះ។ តទា ស ឧត្ថាយ វាយុំ តរង្គាំឝ្ច តជ៌យាមាស តស្មាទុភៅ និវ្ឫត្យ ស្ថិរៅ ពភូវតុះ។
25 Maar tot hen zeide Hij: Waar is uw geloof? Met angstige verbazing zeiden ze tot elkander: Wie is Hij toch, dat Hij zelfs de winden gebiedt en het water, en dat ze Hem gehoorzamen?
ស តាន៑ ពភាឞេ យុឞ្មាកំ វិឝ្វាសះ ក? តស្មាត្តេ ភីតា វិស្មិតាឝ្ច បរស្បរំ ជគទុះ, អហោ កីទ្ឫគយំ មនុជះ បវនំ បានីយញ្ចាទិឝតិ តទុភយំ តទាទេឝំ វហតិ។
26 Ze legden aan in het land der Gerasenen, dat tegenover Galilea ligt.
តតះ បរំ គាលីល្ប្រទេឝស្យ សម្មុខស្ថគិទេរីយប្រទេឝេ នៅកាយាំ លគន្ត្យាំ តដេៜវរោហមាវាទ្
27 Zodra Hij aan wal was gestapt, kwam Hem uit de stad een man tegemoet, die door duivels was bezeten. Sinds lang droeg hij geen kleren meer, en verbleef niet in huis, maar in de grafspelonken.
ពហុតិថកាលំ ភូតគ្រស្ត ឯកោ មានុឞះ បុរាទាគត្យ តំ សាក្ឞាច្ចការ។ ស មនុឞោ វាសោ ន បរិទធត៑ គ្ឫហេ ច ន វសន៑ កេវលំ ឝ្មឝានម៑ អធ្យុវាស។
28 Toen hij Jesus zag, viel hij gillend voor Hem neer, en schreeuwde het uit: Wat hebt Gij met ons te maken. Jesus, Zoon van den allerhoogsten God? Ik bid U, mij niet te gaan kwellen.
ស យីឝុំ ទ្ឫឞ្ដ្វៃវ ចីច្ឆព្ទំ ចការ តស្យ សម្មុខេ បតិត្វា ប្រោច្ចៃជ៌គាទ ច, ហេ សវ៌្វប្រធានេឝ្វរស្យ បុត្រ, មយា សហ តវ កះ សម្ពន្ធះ? ត្វយិ វិនយំ ករោមិ មាំ មា យាតយ។
29 Want Hij had den onreinen geest geboden, den man te verlaten. Reeds dikwijls toch had hij zich van hem meester gemaakt. Dan had men hem met ketens en voetboeien gebonden, om hem vast te houden; maar hij had de boeien stuk gebroken, en was door den duivel naar eenzame plaatsen gejaagd.
យតះ ស តំ មានុឞំ ត្យក្ត្វា យាតុម៑ អមេធ្យភូតម៑ អាទិទេឝ; ស ភូតស្តំ មានុឞម៑ អសក្ឫទ៑ ទធារ តស្មាល្លោកាះ ឝ្ឫង្ខលេន និគឌេន ច ពពន្ធុះ; ស តទ៑ ភំក្ត្វា ភូតវឝត្វាត៑ មធ្យេប្រាន្តរំ យយៅ។
30 Jesus vroeg hem: Hoe is uw naam? Hij zei: Legioen. Want vele duivels waren in hem gevaren.
អនន្តរំ យីឝុស្តំ បប្រច្ឆ តវ កិន្នាម? ស ឧវាច, មម នាម ពាហិនោ យតោ ពហវោ ភូតាស្តមាឝិឝ្រិយុះ។
អថ ភូតា វិនយេន ជគទុះ, គភីរំ គត៌្តំ គន្តុំ មាជ្ញាបយាស្មាន៑។ (Abyssos g12)
32 Nu liep daar op de berg een grote troep zwijnen te grazen. Ze verzochten Hem, hun toe te staan, in die zwijnen te varen. Hij stond het hun toe.
តទា បវ៌្វតោបរិ វរាហវ្រជឝ្ចរតិ តស្មាទ៑ ភូតា វិនយេន ប្រោចុះ, អមុំ វរាហវ្រជម៑ អាឝ្រយិតុម៑ អស្មាន៑ អនុជានីហិ; តតះ សោនុជជ្ញៅ។
33 Toen gingen de duivels uit van den mens, en wierpen zich op de zwijnen; en de troep plofte van de steilte in het meer, en verdronk.
តតះ បរំ ភូតាស្តំ មានុឞំ វិហាយ វរាហវ្រជម៑ អាឝិឝ្រិយុះ វរាហវ្រជាឝ្ច តត្ក្ឞណាត៑ កដកេន ធាវន្តោ ហ្រទេ ប្រាណាន៑ វិជ្ឫហុះ។
34 Toen de drijvers zagen, wat er gebeurde, vluchtten ze heen, en vertelden het in stad en land.
តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា ឝូកររក្ឞកាះ បលាយមានា នគរំ គ្រាមញ្ច គត្វា តត្សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តំ កថយាមាសុះ។
35 Men kwam dus zien, wat er gebeurd was. Toen ze nu bij Jesus kwamen, en den man, uit wien de duivels waren uitgegaan, gekleed en goed bij verstand aan Jesus’ voeten vonden zitten, werden ze bang.
តតះ កិំ វ្ឫត្តម៑ ឯតទ្ទឝ៌នាត៌្ហំ លោកា និគ៌ត្យ យីឝោះ សមីបំ យយុះ, តំ មានុឞំ ត្យក្តភូតំ បរិហិតវស្ត្រំ ស្វស្ថមានុឞវទ៑ យីឝោឝ្ចរណសន្និធៅ សូបវិឝន្តំ វិលោក្យ ពិភ្យុះ។
36 Nu verhaalden nog de ooggetuigen, hoe de bezetene was verlost.
យេ លោកាស្តស្យ ភូតគ្រស្តស្យ ស្វាស្ថ្យករណំ ទទ្ឫឝុស្តេ តេភ្យះ សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តំ កថយាមាសុះ។
37 Toen verzocht Hem de hele bevolking van het gebied der Gerasenen, om van hen heen te gaan; want een ontzettende vrees greep hen aan. Nu ging Hij weer in de boot, om terug te keren;
តទនន្តរំ តស្យ គិទេរីយប្រទេឝស្យ ចតុទ៌ិក្ស្ថា ពហវោ ជនា អតិត្រស្តា វិនយេន តំ ជគទុះ, ភវាន៑ អស្មាកំ និកដាទ៑ វ្រជតុ តស្មាត៑ ស នាវមារុហ្យ តតោ វ្យាឃុដ្យ ជគាម។
38 en de man, uit wien de duivels waren uitgegaan, vroeg Hem verlof, om bij Hem te blijven. Maar Hij zond hem heen, en zeide:
តទានីំ ត្យក្តភូតមនុជស្តេន សហ ស្ថាតុំ ប្រាត៌្ហយាញ្ចក្រេ
39 Ga naar huis, en verhaal al wat God u gedaan heeft. Hij ging heen, en vertelde heel de stad door, wat Jesus hem had gedaan.
កិន្តុ តទត៌្ហម៑ ឦឝ្វរះ កីទ្ឫង្មហាកម៌្ម ក្ឫតវាន៑ ឥតិ និវេឝនំ គត្វា វិជ្ញាបយ, យីឝុះ កថាមេតាំ កថយិត្វា តំ វិសសជ៌។ តតះ ស វ្រជិត្វា យីឝុស្តទត៌្ហំ យន្មហាកម៌្ម ចការ តត៑ បុរស្យ សវ៌្វត្រ ប្រកាឝយិតុំ ប្រារេភេ។
40 Bij Jesus’ terugkeer kwam Hem de schare begroeten; ze stonden allen op Hem te wachten.
អថ យីឝៅ បរាវ្ឫត្យាគតេ លោកាស្តំ អាទរេណ ជគ្ឫហុ រ្យស្មាត្តេ សវ៌្វេ តមបេក្ឞាញ្ចក្រិរេ។
41 En zie, daar naderde een man, Jaïrus genaamd, die overste van de synagoge was. Hij viel voor Jesus’ voeten neer, en verzocht Hem, mee naar zijn huis te komen,
តទនន្តរំ យាយីន៌ាម្នោ ភជនគេហស្យៃកោធិប អាគត្យ យីឝោឝ្ចរណយោះ បតិត្វា ស្វនិវេឝនាគមនាត៌្ហំ តស្មិន៑ វិនយំ ចការ,
42 omdat hij een enige dochter had, ongeveer twaalf jaren oud, die op sterven lag. Terwijl Hij er heenging, drong de menigte tegen Hem op.
យតស្តស្យ ទ្វាទឝវឞ៌វយស្កា កន្យៃកាសីត៑ សា ម្ឫតកល្បាភវត៑។ តតស្តស្យ គមនកាលេ មាគ៌េ លោកានាំ មហាន៑ សមាគមោ ពភូវ។
43 Nu was daar een vrouw, die twaalf jaar lang aan bloedvloeiing leed, en heel haar vermogen aan geneesheren had uitgegeven, maar door niemand genezen kon worden.
ទ្វាទឝវឞ៌ាណិ ប្រទររោគគ្រស្តា នានា វៃទ្យៃឝ្ចិកិត្សិតា សវ៌្វស្វំ វ្យយិត្វាបិ ស្វាស្ថ្យំ ន ប្រាប្តា យា យោឞិត៑ សា យីឝោះ បឝ្ចាទាគត្យ តស្យ វស្ត្រគ្រន្ថិំ បស្បឝ៌។
44 Ze trad achter Hem aan, en raakte de zoom van zijn kleed aan; aanstonds hield haar bloedvloeiing op.
តស្មាត៑ តត្ក្ឞណាត៑ តស្យា រក្តស្រាវោ រុទ្ធះ។
45 Jesus sprak: Wie heeft Mij aangeraakt? Allen ontkenden het, en Petrus zeide: Meester, de menigte omringt U, en dringt op U aan.
តទានីំ យីឝុរវទត៑ កេនាហំ ស្ប្ឫឞ្ដះ? តតោៜនេកៃរនង្គីក្ឫតេ បិតរស្តស្យ សង្គិនឝ្ចាវទន៑, ហេ គុរោ លោកា និកដស្ថាះ សន្តស្តវ ទេហេ ឃឞ៌យន្តិ, តថាបិ កេនាហំ ស្ប្ឫឞ្ដឥតិ ភវាន៑ កុតះ ប្ឫច្ឆតិ?
46 Maar Jesus sprak: Iemand heeft Mij aangeraakt; want Ik heb een kracht van Mij voelen uitgaan.
យីឝុះ កថយាមាស, កេនាប្យហំ ស្ប្ឫឞ្ដោ, យតោ មត្តះ ឝក្តិ រ្និគ៌តេតិ មយា និឝ្ចិតមជ្ញាយិ។
47 Toen de vrouw zag, dat ze ontdekt was, trad ze bevend vooruit, viel Hem te voet, en verhaalde voor heel het volk, waarom ze Hem had aangeraakt, en hoe ze aanstonds was genezen.
តទា សា នារី ស្វយំ ន គុប្តេតិ វិទិត្វា កម្បមានា សតី តស្យ សម្មុខេ បបាត; យេន និមិត្តេន តំ បស្បឝ៌ ស្បឝ៌មាត្រាច្ច យេន ប្រការេណ ស្វស្ថាភវត៑ តត៑ សវ៌្វំ តស្យ សាក្ឞាទាចខ្យៅ។
48 Maar Hij zei haar: Dochter, uw geloof heeft u gered; ga in vrede.
តតះ ស តាំ ជគាទ ហេ កន្យេ សុស្ថិរា ភវ, តវ វិឝ្វាសស្ត្វាំ ស្វស្ថាម៑ អកាឞ៌ីត៑ ត្វំ ក្ឞេមេណ យាហិ។
49 Terwijl Hij nog sprak, kwam er iemand van den overste der synagoge, en zeide Hem: Uw dochter is gestorven; val den Meester niet langer lastig.
យីឝោរេតទ្វាក្យវទនកាលេ តស្យាធិបតេ រ្និវេឝនាត៑ កឝ្ចិល្លោក អាគត្យ តំ ពភាឞេ, តវ កន្យា ម្ឫតា គុរុំ មា ក្លិឝាន។
50 Jesus hoorde het, en sprak tot hen: Vrees niet, maar geloof; en ze zal worden gered.
កិន្តុ យីឝុស្តទាកណ៌្យាធិបតិំ វ្យាជហារ, មា ភៃឞីះ កេវលំ វិឝ្វសិហិ តស្មាត៑ សា ជីវិឞ្យតិ។
51 Bij het huis gekomen, liet Hij niemand met Zich binnengaan dan Petrus, Johannes en Jakobus met den vader en de moeder van het meisje.
អថ តស្យ និវេឝនេ ប្រាប្តេ ស បិតរំ យោហនំ យាកូពញ្ច កន្យាយា មាតរំ បិតរញ្ច វិនា, អន្យំ កញ្ចន ប្រវេឞ្ដុំ វារយាមាស។
52 Allen weenden er, en jammerden over haar. Maar Hij sprak: Weent niet; ze is niet dood, maar ze slaapt.
អបរញ្ច យេ រុទន្តិ វិលបន្តិ ច តាន៑ សវ៌្វាន៑ ជនាន៑ ឧវាច, យូយំ មា រោទិឞ្ដ កន្យា ន ម្ឫតា និទ្រាតិ។
53 Men lachte Hem uit, overtuigd, dat ze dood was.
កិន្តុ សា និឝ្ចិតំ ម្ឫតេតិ ជ្ញាត្វា តេ តមុបជហសុះ។
54 Hij vatte haar bij de hand, en riep: Meisje, sta op!
បឝ្ចាត៑ ស សវ៌្វាន៑ ពហិះ ក្ឫត្វា កន្យាយាះ ករៅ ធ្ឫត្វាជុហុវេ, ហេ កន្យេ ត្វមុត្តិឞ្ឋ,
55 En haar geest keerde weer, en ogenblikkelijk stond ze op; en Hij gelastte, dat men haar te eten zou geven.
តស្មាត៑ តស្យាះ ប្រាណេឞុ បុនរាគតេឞុ សា តត្ក្ឞណាទ៑ ឧត្តស្យៅ។ តទានីំ តស្យៃ កិញ្ចិទ៑ ភក្ឞ្យំ ទាតុម៑ អាទិទេឝ។
56 Haar ouders waren buiten zichzelf van verbazing; maar Hij verbood hun, het gebeurde aan iemand te vertellen.
តតស្តស្យាះ បិតរៅ វិស្មយំ គតៅ កិន្តុ ស តាវាទិទេឝ ឃដនាយា ឯតស្យាះ កថាំ កស្មៃចិទបិ មា កថយតំ។
