Lukas 7
1 Toen Hij nu zijn toespraak tot het volk geheel had beëindigd, ging Hij naar Kafárnaum.
தத: பரம்’ ஸ லோகாநாம்’ கர்ணகோ³சரே தாந் ஸர்வ்வாந் உபதே³ஸா²ந் ஸமாப்ய யதா³ கப²ர்நாஹூம்புரம்’ ப்ரவிஸ²தி
2 Zeker honderdman nu had een knecht, aan wien hij zeer gehecht was; deze was ziek, en lag op sterven.
ததா³ ஸ²தஸேநாபதே: ப்ரியதா³ஸ ஏகோ ம்ரு’தகல்ப: பீடி³த ஆஸீத்|
3 Daar hij van Jesus had horen spreken, zond hij joodse ouderlingen naar Hem toe, met het verzoek, om zijn knecht te komen genezen.
அத: ஸேநாபதி ர்யீஸோ² ர்வார்த்தாம்’ நிஸ²ம்ய தா³ஸஸ்யாரோக்³யகரணாய தஸ்யாக³மநார்த²ம்’ விநயகரணாய யிஹூதீ³யாந் கியத: ப்ராச: ப்ரேஷயாமாஸ|
4 Toen ze bij Jesus waren gekomen, smeekten ze Hem dringend, en zeiden: Hij verdient, dat Gij dit voor hem doet;
தே யீஸோ²ரந்திகம்’ க³த்வா விநயாதிஸ²யம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே, ஸ ஸேநாபதி ர்ப⁴வதோநுக்³ரஹம்’ ப்ராப்தும் அர்ஹதி|
5 want hij is ons volk genegen, en heeft voor ons de synagoge gebouwd.
யத: ஸோஸ்மஜ்ஜாதீயேஷு லோகேஷு ப்ரீயதே ததா²ஸ்மத்க்ரு’தே ப⁴ஜநகே³ஹம்’ நிர்ம்மிதவாந்|
6 Jesus ging dus met hen mee. Toen Hij al dicht bij het huis was gekomen, zond de honderdman vrienden naar Hem toe met de boodschap: Heer, doe geen moeite. Neen, ik ben niet waardig, dat Gij onder mijn dak komt.
தஸ்மாத்³ யீஸு²ஸ்தை: ஸஹ க³த்வா நிவேஸ²நஸ்ய ஸமீபம்’ ப்ராப, ததா³ ஸ ஸ²தஸேநாபதி ர்வக்ஷ்யமாணவாக்யம்’ தம்’ வக்தும்’ ப³ந்தூ⁴ந் ப்ராஹிணோத்| ஹே ப்ரபோ⁴ ஸ்வயம்’ ஸ்²ரமோ ந கர்த்தவ்யோ யத்³ ப⁴வதா மத்³கே³ஹமத்⁴யே பாதா³ர்பணம்’ க்ரியேத தத³ப்யஹம்’ நார்ஹாமி,
7 Daarom ook heb ik me zelf niet waardig geacht, om tot U te komen; maar spreek slechts één woord, en mijn knecht zal genezen.
கிஞ்சாஹம்’ ப⁴வத்ஸமீபம்’ யாதுமபி நாத்மாநம்’ யோக்³யம்’ பு³த்³த⁴வாந், ததோ ப⁴வாந் வாக்யமாத்ரம்’ வத³து தேநைவ மம தா³ஸ: ஸ்வஸ்தோ² ப⁴விஷ்யதி|
8 Want ook ik ben een man, die zelf onder gezag ben gesteld, en soldaten onder me heb. En tot den een zeg ik: Ga, en hij gaat; en tot den ander: Kom, en hij komt; en tot mijn knecht: Doe dit, en hij doet het.
யஸ்மாத்³ அஹம்’ பராதீ⁴நோபி மமாதீ⁴நா யா: ஸேநா: ஸந்தி தாஸாம் ஏகஜநம்’ ப்ரதி யாஹீதி மயா ப்ரோக்தே ஸ யாதி; தத³ந்யம்’ ப்ரதி ஆயாஹீதி ப்ரோக்தே ஸ ஆயாதி; ததா² நிஜதா³ஸம்’ ப்ரதி ஏதத் குர்வ்விதி ப்ரோக்தே ஸ ததே³வ கரோதி|
9 Toen Jesus dit hoorde, verwonderde Hij Zich over hem; Hij wendde Zich tot de menigte, die Hem volgde, en sprak: Ik zeg u, zo’n groot geloof heb Ik zelfs in Israël niet gevonden.
யீஸு²ரித³ம்’ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா விஸ்மயம்’ யயௌ, முக²ம்’ பராவர்த்ய பஸ்²சாத்³வர்த்திநோ லோகாந் ப³பா⁴ஷே ச, யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி இஸ்ராயேலோ வம்’ஸ²மத்⁴யேபி விஸ்²வாஸமீத்³ரு’ஸ²ம்’ ந ப்ராப்நவம்’|
10 En bij hun terugkomst thuis vonden de boden den knecht gezond.
ததஸ்தே ப்ரேஷிதா க்³ரு’ஹம்’ க³த்வா தம்’ பீடி³தம்’ தா³ஸம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ த³த்³ரு’ஸு²: |
11 Enige tijd later ging Hij naar een stad. Naïn geheten, vergezeld van zijn leerlingen en van een talrijke schare.
பரே(அ)ஹநி ஸ நாயீநாக்²யம்’ நக³ரம்’ ஜகா³ம தஸ்யாநேகே ஸி²ஷ்யா அந்யே ச லோகாஸ்தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யயு: |
12 Juist toen Hij de stadspoort naderde, werd er een dode uitgedragen, de enige zoon van zijn moeder, die weduwe was. Heel veel mensen uit de stad vergezelden haar.
தேஷு தந்நக³ரஸ்ய த்³வாரஸந்நிதி⁴ம்’ ப்ராப்தேஷு கியந்தோ லோகா ஏகம்’ ம்ரு’தமநுஜம்’ வஹந்தோ நக³ரஸ்ய ப³ஹிர்யாந்தி, ஸ தந்மாதுரேகபுத்ரஸ்தந்மாதா ச வித⁴வா; தயா ஸார்த்³த⁴ம்’ தந்நக³ரீயா ப³ஹவோ லோகா ஆஸந்|
13 Toen de Heer haar zag, had Hij innig medelijden met haar, en zeide tot haar: Ween maar niet.
ப்ரபு⁴ஸ்தாம்’ விலோக்ய ஸாநுகம்ப: கத²யாமாஸ, மா ரோதீ³: | ஸ ஸமீபமித்வா க²ட்வாம்’ பஸ்பர்ஸ² தஸ்மாத்³ வாஹகா: ஸ்த²கி³தாஸ்தம்யு: ;
14 Hij kwam dichterbij, en raakte de baar aan; de dragers bleven staan. En Hij sprak: Jonge man, Ik zeg u: Sta op.
ததா³ ஸ உவாச ஹே யுவமநுஷ்ய த்வமுத்திஷ்ட², த்வாமஹம் ஆஜ்ஞாபயாமி|
15 De dode richtte zich op, en begon te spreken. Zo gaf Hij hem aan zijn moeder terug.
தஸ்மாத் ஸ ம்ரு’தோ ஜநஸ்தத்க்ஷணமுத்தா²ய கதா²ம்’ ப்ரகதி²த: ; ததோ யீஸு²ஸ்தஸ்ய மாதரி தம்’ ஸமர்பயாமாஸ|
16 Allen werden door vrees bevangen; ze verheerlijkten God en zeiden: Een groot profeet is onder ons opgestaan; en: God heeft zijn volk bezocht!
தஸ்மாத் ஸர்வ்வே லோகா: ஸ²ஸ²ங்கிரே; ஏகோ மஹாப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ மத்⁴யே(அ)ஸ்மாகம் ஸமுதை³த், ஈஸ்²வரஸ்²ச ஸ்வலோகாநந்வக்³ரு’ஹ்லாத் கதா²மிமாம்’ கத²யித்வா ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ ஜக³து³: |
17 En deze roep over Hem ging heel Judea rond, en overal in de omtrek.
தத: பரம்’ ஸமஸ்தம்’ யிஹூதா³தே³ஸ²ம்’ தஸ்ய சதுர்தி³க்ஸ்த²தே³ஸ²ஞ்ச தஸ்யைதத்கீர்த்தி ர்வ்யாநஸே²|
18 De leerlingen van Johannes gingen hem dit alles vertellen.
தத: பரம்’ யோஹந: ஸி²ஷ்யேஷு தம்’ தத்³வ்ரு’த்தாந்தம்’ ஜ்ஞாபிதவத்ஸு
19 Toen riep Johannes twee van zijn leerlingen, en zond hen tot den Heer met de vraag: Zijt Gij het, die komen moet, of moeten we een ander verwachten?
ஸ ஸ்வஸி²ஷ்யாணாம்’ த்³வௌ ஜநாவாஹூய யீஸு²ம்’ ப்ரதி வக்ஷ்யமாணம்’ வாக்யம்’ வக்தும்’ ப்ரேஷயாமாஸ, யஸ்யாக³மநம் அபேக்ஷ்ய திஷ்டா²மோ வயம்’ கிம்’ ஸ ஏவ ஜநஸ்த்வம்’? கிம்’ வயமந்யமபேக்ஷ்ய ஸ்தா²ஸ்யாம: ?
20 De mannen gingen dus naar Hem toe en zeiden: Johannes de Doper heeft ons tot U gezonden met de vraag: Zijt Gij het, die komen moet, of moeten we een ander verwachten?
பஸ்²சாத்தௌ மாநவௌ க³த்வா கத²யாமாஸது: , யஸ்யாக³மநம் அபேக்ஷ்ய திஷ்டா²மோ வயம்’, கிம்’ ஸஏவ ஜநஸ்த்வம்’? கிம்’ வயமந்யமபேக்ஷ்ய ஸ்தா²ஸ்யாம: ? கதா²மிமாம்’ துப்⁴யம்’ கத²யிதும்’ யோஹந் மஜ்ஜக ஆவாம்’ ப்ரேஷிதவாந்|
21 Juist op dat ogenblik genas Hij velen van ziekten, kwalen en boze geesten, en schonk Hij veel blinden het gezicht terug.
தஸ்மிந் த³ண்டே³ யீஸூ²ரோகி³ணோ மஹாவ்யாதி⁴மதோ து³ஷ்டபூ⁴தக்³ரஸ்தாம்’ஸ்²ச ப³ஹூந் ஸ்வஸ்தா²ந் க்ரு’த்வா, அநேகாந்தே⁴ப்⁴யஸ்²சக்ஷும்’ஷி த³த்த்வா ப்ரத்யுவாச,
22 Hij gaf hun dus ten antwoord: Gaat en bericht aan Johannes, wat gij gezien en gehoord hebt. Blinden zien en kreupelen gaan, melaatsen worden gereinigd en doven horen, doden verrijzen en aan armen wordt het evangelie verkondigd.
யுவாம்’ வ்ரஜதம் அந்தா⁴ நேத்ராணி க²ஞ்ஜாஸ்²சரணாநி ச ப்ராப்நுவந்தி, குஷ்டி²ந: பரிஷ்க்ரியந்தே, ப³தி⁴ரா: ஸ்²ரவணாநி ம்ரு’தாஸ்²ச ஜீவநாநி ப்ராப்நுவந்தி, த³ரித்³ராணாம்’ ஸமீபேஷு ஸுஸம்’வாத³: ப்ரசார்ய்யதே, யம்’ ப்ரதி விக்⁴நஸ்வரூபோஹம்’ ந ப⁴வாமி ஸ த⁴ந்ய: ,
23 Zalig is hij, die zich aan Mij niet ergert.
ஏதாநி யாநி பஸ்²யத²: ஸ்²ரு’ணுத²ஸ்²ச தாநி யோஹநம்’ ஜ்ஞாபயதம்|
24 Toen de boden van Johannes waren vertrokken, begon Hij tot het volk over Johannes te spreken: Wat zijt gij in de woestijn gaan zien? Een riet, dat door de wind wordt bewogen?
தயோ ர்தூ³தயோ ர்க³தயோ: ஸதோ ர்யோஹநி ஸ லோகாந் வக்துமுபசக்ரமே, யூயம்’ மத்⁴யேப்ராந்தரம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ நிரக³மத? கிம்’ வாயுநா கம்பிதம்’ நட³ம்’?
25 Neen; wat zijt gij gaan zien? Een mens in zachte kleren gedost? Zie, die dure kleren en overvloed hebben, zijn in de paleizen der koningen.
யூயம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ நிரக³மத? கிம்’ ஸூக்ஷ்மவஸ்த்ரபரிதா⁴யிநம்’ கமபி நரம்’? கிந்து யே ஸூக்ஷ்மம்ரு’து³வஸ்த்ராணி பரித³த⁴தி ஸூத்தமாநி த்³ரவ்யாணி பு⁴ஞ்ஜதே ச தே ராஜதா⁴நீஷு திஷ்ட²ந்தி|
26 Wat zijt gij gaan zien? Een profeet? Ja, Ik zeg u, en meer dan een profeet.
தர்ஹி யூயம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ நிரக³மத? கிமேகம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நம்’? ததே³வ ஸத்யம்’ கிந்து ஸ புமாந் ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோபி ஸ்²ரேஷ்ட² இத்யஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி;
27 Hij is het, van wien geschreven staat: "Zie Ik zend mijn gezant voor U uit, Die U de weg zal bereiden."
பஸ்²ய ஸ்வகீயதூ³தந்து தவாக்³ர ப்ரேஷயாம்யஹம்’| க³த்வா த்வதீ³யமார்க³ந்து ஸ ஹி பரிஷ்கரிஷ்யதி| யத³ர்தே² லிபிரியம் ஆஸ்தே ஸ ஏவ யோஹந்|
28 Ik zeg u: groter profeet dan Johannes de Doper is er niet onder de kinderen der vrouwen. Toch is de kleinste in het koninkrijk Gods groter dan hij.
அதோ யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி ஸ்த்ரியா க³ர்ப்³ப⁴ஜாதாநாம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ மத்⁴யே யோஹநோ மஜ்ஜகாத் ஸ்²ரேஷ்ட²: கோபி நாஸ்தி, தத்ராபி ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே ய: ஸர்வ்வஸ்மாத் க்ஷுத்³ர: ஸ யோஹநோபி ஸ்²ரேஷ்ட²: |
29 Al het volk, zelfs de tollenaars, hebben naar hem geluisterd, en Gods rechtvaardigheid erkend, door het doopsel van Johannes te ontvangen.
அபரஞ்ச ஸர்வ்வே லோகா: கரமஞ்சாயிநஸ்²ச தஸ்ய வாக்யாநி ஸ்²ருத்வா யோஹநா மஜ்ஜநேந மஜ்ஜிதா: பரமேஸ்²வரம்’ நிர்தோ³ஷம்’ மேநிரே|
30 Maar de farizeën en de wetgeleerden hebben Gods raadsbesluit over zichzelf verijdeld, door zijn doopsel niet te ontvangen.
கிந்து பி²ரூஸி²நோ வ்யவஸ்தா²பகாஸ்²ச தேந ந மஜ்ஜிதா: ஸ்வாந் ப்ரதீஸ்²வரஸ்யோபதே³ஸ²ம்’ நிஷ்ப²லம் அகுர்வ்வந்|
31 Waarmee zal Ik dan de mensen van dit geslacht vergelijken; waaraan zijn ze gelijk?
அத² ப்ரபு⁴: கத²யாமாஸ, இதா³நீந்தநஜநாந் கேநோபமாமி? தே கஸ்ய ஸத்³ரு’ஸா²: ?
32 Ze zijn gelijk aan kinderen, die op de markt zitten, en elkander toeroepen en zeggen: We hebben voor u op de fluit gespeeld, En gij hebt niet gedanst; We hebben een treurlied gezongen, En gij hebt niet geschreid.
யே பா³லகா விபண்யாம் உபவிஸ்²ய பரஸ்பரம் ஆஹூய வாக்யமித³ம்’ வத³ந்தி, வயம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகடே வம்’ஸீ²ரவாதி³ஷ்ம, கிந்து யூயம்’ நாநர்த்திஷ்ட, வயம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகட அரோதி³ஷ்ம, கிந்து யுயம்’ ந வ்யலபிஷ்ட, பா³லகைரேதாத்³ரு’ஸை²ஸ்தேஷாம் உபமா ப⁴வதி|
33 Want Johannes de Doper kwam; hij at geen brood en dronk geen wijn, en gij zegt: Hij is van den duivel bezeten.
யதோ யோஹந் மஜ்ஜக ஆக³த்ய பூபம்’ நாகா²த³த் த்³ராக்ஷாரஸஞ்ச நாபிவத் தஸ்மாத்³ யூயம்’ வத³த², பூ⁴தக்³ரஸ்தோயம்|
34 Maar de Mensenzoon kwam; Hij at en dronk, en gij zegt: Zie wat een gulzigaard, wat een wijndrinker, wat een vriend van tollenaars en zondaars.
தத: பரம்’ மாநவஸுத ஆக³த்யாகா²த³த³பிவஞ்ச தஸ்மாத்³ யூயம்’ வத³த², கா²த³க: ஸுராபஸ்²சாண்டா³லபாபிநாம்’ ப³ந்து⁴ரேகோ ஜநோ த்³ரு’ஸ்²யதாம்|
35 Maar de wijsheid wordt gerechtvaardigd door al haar kinderen.
கிந்து ஜ்ஞாநிநோ ஜ்ஞாநம்’ நிர்தோ³ஷம்’ விது³: |
36 Een der farizeën verzocht Hem eens bij zich ten eten. Hij ging het huis van den farizeër binnen, en lag aan tafel aan.
பஸ்²சாதே³க: பி²ரூஸீ² யீஸு²ம்’ போ⁴ஜநாய ந்யமந்த்ரயத் தத: ஸ தஸ்ய க்³ரு’ஹம்’ க³த்வா போ⁴க்துமுபவிஷ்ட: |
37 En zie, daar was een vrouw, die in de stad als zondares bekend stond. Toen ze vernam, dat Hij in het huis van den farizeër aan tafel was, ging ze er heen met een albasten kruik vol balsem.
ஏதர்ஹி தத்பி²ரூஸி²நோ க்³ரு’ஹே யீஸு² ர்பே⁴க்தும் உபாவேக்ஷீத் தச்ச்²ருத்வா தந்நக³ரவாஸிநீ காபி து³ஷ்டா நாரீ பாண்ட³ரப்ரஸ்தரஸ்ய ஸம்புடகே ஸுக³ந்தி⁴தைலம் ஆநீய
38 Wenend ging ze achter Hem staan, bij zijn voeten, en begon zijn voeten met tranen te besproeien, en met het hoofdhaar af te drogen. Dan kuste ze zijn voeten, en zalfde ze met balsem.
தஸ்ய பஸ்²சாத் பாத³யோ: ஸந்நிதௌ⁴ தஸ்யௌ ருத³தீ ச நேத்ராம்பு³பி⁴ஸ்தஸ்ய சரணௌ ப்ரக்ஷால்ய நிஜகசைரமார்க்ஷீத், ததஸ்தஸ்ய சரணௌ சும்பி³த்வா தேந ஸுக³ந்தி⁴தைலேந மமர்த³|
39 Toen de farizeër, die Hem genodigd had, dit zag, zeide hij bij zichzelf: Als Hij een profeet was, zou Hij weten, wie en wat voor een vrouw het is, die Hem aanraakt; een zondares!
தஸ்மாத் ஸ நிமந்த்ரயிதா பி²ரூஸீ² மநஸா சிந்தயாமாஸ, யத்³யயம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ப⁴வேத் தர்ஹி ஏநம்’ ஸ்ப்ரு’ஸ²தி யா ஸ்த்ரீ ஸா கா கீத்³ரு’ஸீ² சேதி ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்நுயாத் யத: ஸா து³ஷ்டா|
40 Nu nam Jesus het woord en sprak tot hem: Simon, Ik heb u iets te zeggen. Hij zeide: Spreek, Meester.
ததா³ யாஸு²ஸ்தம்’ ஜகா³த³, ஹே ஸி²மோந் த்வாம்’ ப்ரதி மம கிஞ்சித்³ வக்தவ்யமஸ்தி; தஸ்மாத் ஸ ப³பா⁴ஷே, ஹே கு³ரோ தத்³ வத³து|
41 Een geldschieter had twee schuldenaars; de een was hem vijfhonderd tienlingen schuldig, de andere vijftig.
ஏகோத்தமர்ணஸ்ய த்³வாவத⁴மர்ணாவாஸ்தாம்’, தயோரேக: பஞ்சஸ²தாநி முத்³ராபாதா³ந் அபரஸ்²ச பஞ்சாஸ²த் முத்³ராபாதா³ந் தா⁴ரயாமாஸ|
42 Daar ze niet konden betalen, schold hij het beiden kwijt. Wie van de twee zal nu het meest van hem houden?
தத³நந்தரம்’ தயோ: ஸோ²த்⁴யாபா⁴வாத் ஸ உத்தமர்ணஸ்தயோ ர்ரு’ணே சக்ஷமே; தஸ்மாத் தயோர்த்³வயோ: கஸ்தஸ்மிந் ப்ரேஷ்யதே ப³ஹு? தத்³ ப்³ரூஹி|
43 Simon antwoordde: Ik vermoed: hij, wien hij het meest heeft kwijtgescholden. Hij zei hem: Ge hebt juist geoordeeld.
ஸி²மோந் ப்ரத்யுவாச, மயா பு³த்⁴யதே யஸ்யாதி⁴கம் ரு’ணம்’ சக்ஷமே ஸ இதி; ததோ யீஸு²ஸ்தம்’ வ்யாஜஹார, த்வம்’ யதா²ர்த²ம்’ வ்யசாரய: |
44 Nu keerde Hij Zich naar de vrouw, en sprak tot Simon: Ziet ge die vrouw? Ik ben in úw huis gekomen; gij goot geen water op mijn voeten, maar zij heeft mij voeten met haar tranen besproeid en met de haren afgedroogd.
அத² தாம்’ நாரீம்’ ப்ரதி வ்யாகு⁴ட்²ய ஸி²மோநமவோசத், ஸ்த்ரீமிமாம்’ பஸ்²யஸி? தவ க்³ரு’ஹே மய்யாக³தே த்வம்’ பாத³ப்ரக்ஷாலநார்த²ம்’ ஜலம்’ நாதா³: கிந்து யோஷிதே³ஷா நயநஜலை ர்மம பாதௌ³ ப்ரக்ஷால்ய கேஸை²ரமார்க்ஷீத்|
45 Gij hebt Mij geen kus gegeven; maar zij heeft, sinds Ik binnenkwam, niet opgehouden, mijn voeten te kussen.
த்வம்’ மாம்’ நாசும்பீ³: கிந்து யோஷிதே³ஷா ஸ்வீயாக³மநாதா³ரப்⁴ய மதீ³யபாதௌ³ சும்பி³தும்’ ந வ்யரம்’ஸ்த|
46 Gij hebt mijn hoofd niet met olie gezalfd, maar zij heeft mijn voeten met balsem gezalfd.
த்வஞ்ச மதீ³யோத்தமாங்கே³ கிஞ்சித³பி தைலம்’ நாமர்தீ³: கிந்து யோஷிதே³ஷா மம சரணௌ ஸுக³ந்தி⁴தைலேநாமர்த்³தீ³த்|
47 En daarom zeg Ik u: Haar zonden, haar vele zonden zijn haar vergeven; want zij heeft veel liefde getoond. Wien weinig vergeven wordt, toont weinig liefde.
அதஸ்த்வாம்’ வ்யாஹராமி, ஏதஸ்யா ப³ஹு பாபமக்ஷம்யத ததோ ப³ஹு ப்ரீயதே கிந்து யஸ்யால்பபாபம்’ க்ஷம்யதே ஸோல்பம்’ ப்ரீயதே|
48 Nu sprak Hij tot haar: Uw zonden zijn u vergeven.
தத: பரம்’ ஸ தாம்’ ப³பா⁴ஷே, த்வதீ³யம்’ பாபமக்ஷம்யத|
49 De disgenoten begonnen bij zichzelf te zeggen: Wie is Hij, dat Hij zelfs zonden vergeeft?
ததா³ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யே போ⁴க்தும் உபவிவிஸு²ஸ்தே பரஸ்பரம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே, அயம்’ பாபம்’ க்ஷமதே க ஏஷ: ?
50 Maar Hij zei tot de vrouw: Uw geloof heeft u gered, ga heen in vrede.
கிந்து ஸ தாம்’ நாரீம்’ ஜகா³த³, தவ விஸ்²வாஸஸ்த்வாம்’ பர்ய்யத்ராஸ்த த்வம்’ க்ஷேமேண வ்ரஜ|
