< Lukas 24 >
1 Maar op de eerste dag der week, zeer vroeg in de morgen, gingen ze naar het graf met de specerijen, die ze hadden bereid.
୧ହାପ୍ତାରେୟାଃ ପାହିଲା ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ସେତାଃ ଇଦାନ୍ ନୁବାଃ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା, ଏନ୍ କୁଡ଼ିକ ଆକଆଃ ବାଇୟାକାଦ୍ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ତେୟାଃ ଆଉକେଦ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ା ଠାୟାଦ୍ତାଃକ ସେନଃୟାନା ।
2 Ze vonden de steen van het graf op zij gerold;
୨ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ତପାଠାୟାଦ୍ରାଃ ଦୁଆର୍ଏତେ ପୁରାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଦିରିକେ ବାଟି ଆତମାକାନ୍କ ନେଲ୍କେଦାଃ ।
3 en toen ze er in waren gegaan, vonden ze het lichaam van den Heer Jesus niet.
୩ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ବଲୟାନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁଆଃ ହଡ଼୍ମ କାକ ନାମ୍କେଦାଃ ।
4 Terwijl ze nu niet goed wisten, wat ze er van moesten denken, zie, daar stonden twee mannen bij haar in schitterend gewaad.
୪ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ନେଆଁଁତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ, ନେଲେପେ ଝାକ୍ମାକ୍ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍ଆଁକାନ୍ ବାର୍ହଡ଼୍ ଇନ୍କୁଆଃ ଜାପାଃରେକିନ୍ ତିଙ୍ଗୁୟାନା ।
5 Toen ze hevig verschrikt het hoofd ter aarde bogen, spraken ze tot haar: Wat zoekt gij den Levende bij de doden?
୫ଇନ୍କୁ ବରତେ ଅତେସାଃ ତିରୁବାକାଦ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ଇନ୍କିନ୍ କାଜିୟାଦ୍କଆକିନ୍, “‘ଆପେ ଜୀଉଦ୍ତାନ୍କକେ ଗଜାକାନ୍କଆଃ ଥାଲାରେ ଚିନାଃମେନ୍ତେପେ ଦାଣାଁଁଇତାନା?
6 Hier is Hij niet; Hij is verrezen. Herinnert u, wat Hij tot u heeft gezegd, toen Hij nog in Galilea was:
୬ଇନିଃ ନେତାଃରେ ବାଙ୍ଗାଇୟା, ଇନିଃଦ ଜୀଉବିରିଦାକାନାଏ! ଗାଲିଲ୍ରେ ତାଇକାନ୍ ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଚିକ୍ନାଃ ମେତାକାପେ ତାଇନାଏ, ଏନା ପାହାମେପେ ।
7 "De Mensenzoon moet in de handen van zondaars worden overgeleverd en gekruisigd, maar de derde dag zal Hij verrijzen".
୭ମାନୱାହନ୍ ପାପିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ଇଚିୟଃଆଏ, ଆଡଃ କ୍ରୁଶ୍ରେ ଗଜଃଆଏ ଆଡଃ ଆପି ମାହାଁରେ ଜୀଉବିରିଦ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।’”
8 Nu herinnerden ze zich zijn woorden.
୮ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଇନିୟାଃ କାଜିକ ପାହାମ୍କେଦାଃ ।
9 Ze gingen heen van het graf, en vertelden dit alles aan al de elf en de overigen.
୯ତପାଗାଡ଼ାଏତେ ରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ, ଇନ୍କୁ ନେ ସବେନ୍କାଜି ଏଗାରାଝାନ୍ ଚେଲାକକେ ଆଡଃ ସବେନ୍ ଏଟାଃ ହଡ଼କକେ ଉଦୁବାଦ୍କଆକ ।
10 Het waren Maria Magdalena, Johanna, en Maria van Jakobus; ook de andere vrouwen, die bij haar waren, zeiden hetzelfde aan de apostelen.
୧୦ମାଗ୍ଦାଲିନି ମାରିୟାମ୍, ଯୋହାନ୍ନା, ଯାକୁବ୍ ଏଙ୍ଗାତେ ମାରିୟାମ୍, ଆଡଃ ଏଟାଃକ ନେ କାଜି ପ୍ରେରିତ୍କକେ ଉଦୁବାଦ୍କଆକ ।
11 Maar ze hielden haar woorden voor beuzelpraat, en ze geloofden haar niet.
୧୧ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଇନ୍କୁଆଃ କାଜିକେ କାକ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦାଃ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁଆଃ କାଜି ଆକକେ ସାମାକାଜିଲେକା ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍କଆ ।
12 Toch stond Petrus op, en liep naar het graf; hij bukte zich voorover, en zag alleen de windsels liggen. Hij ging heen, verbaasd over wat er gebeurd was.
୧୨ପାତ୍ରାସ୍, ବିରିଦ୍ୟାନ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ାତେ ନିର୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃ ଉଙ୍ଗୁଦ୍କେଦ୍ତେ ପାତ୍ଲା ଲିଜାଃ ଏସ୍କାର୍ ଦହାକାନ୍ତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ହବାକାନ୍ତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ମନ୍ରେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ ତାନ୍ଲଃ ଅଡ଼ାଃତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
13 En zie, diezelfde dag waren er twee van hen op weg naar een dorp, Emmaus genaamd, dat zestig stadiën van Jerusalem ligt.
୧୩ନେଲେପେ ଏନ୍ହୁଲାଙ୍ଗ୍ଗି ଇନ୍କୁଏତେ ବାର୍ହଡ଼୍ ଇମ୍ମାୟୁସ୍ ନୁତୁମ୍ ହାତୁତେ ସେନଃତାନ୍କିନ୍ ତାଇକେନା, ଏନ୍ ହାତୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ଏତେ ସାତ୍ମାଇଲ୍ ଲେକା ସାଙ୍ଗିନ୍ ତାଇକେନା ।
14 Ze spraken met elkander over al wat er gebeurd was.
୧୪ଇନ୍କିନ୍ ନେ ହବାକାନ୍ ସବେନ୍ କାଜିକ ବାଖାଁଣେତାନ୍କିନ୍ ତାଇକେନା ।
15 Terwijl ze met elkander spraken en van gedachten wisselden, kwam ook Jesus er bij, en ging met hen mee.
୧୫ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଇନ୍କିନ୍ ବାଖାଁଣ୍ତାନ୍ ଆଡଃ କୁପୁଲିତାନ୍ଲଃ ସେନଃତାଇକେନାକିନ୍ ୟୀଶୁ ଆଇଃକ୍ହଗି ନାଡ଼େଃୟାନ୍ତେ ଇନ୍କିନ୍ଲଃ ଗାତିୟାନାଏ ।
16 Maar hun ogen waren gesloten, zodat ze Hem niet erkenden.
୧୬ମେନ୍ଦ ଇନ୍କିନାଃ ମେଦ୍ ଦାନାଙ୍ଗ୍କାନ୍ତାଇକେନା, ଏନାନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍କିନ୍ ଇନିଃକେ କାକିନ୍ ନେଲ୍ଉରୁମ୍କିୟାଃ ।
17 Hij zei hun: Wat bespreekt gij zo druk met elkaar onderweg? Verdrietig bleven ze staan;
୧୭ଇନିଃ ଇନ୍କିନ୍କେ କୁଲିକେଦ୍କିନାଏ, “ଆବେନ୍ ସେନଃତାନ୍ଲଃ ଚିକାନ୍ କାଜିବେନ୍ କୁପୁଲିତାନା ଆଡଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉକାନା?
18 en een van hen, die Kléofas heette, gaf Hem ten antwoord: Zijt Gij dan vreemdeling in Jerusalem, dat Gij alleen niet weet, wat daar dezer dagen gebeurd is?
୧୮ଏନ୍ତେ ଇନ୍କିନ୍ଏତେ କ୍ଲେୟପା ନୁତୁମ୍ନିଃ, କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, ଆମ୍ ଚିନାଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ରେ ଡେରାଏତାନ୍ରେହ ତିସିଙ୍ଗ୍ ନେ ହବାକାନ୍ କାଜିକ ଆମ୍ ଏସ୍କାର୍ଗି କାମ୍ ସାରିୟାଃ?”
19 Hij zei hun: Wat dan? Ze zeiden Hem: Het betreft Jesus van Názaret, die een profeet was, machtig in werk en in woord, voor God en voor het hele volk,
୧୯ୟୀଶୁ କୁଲିକେଦ୍କିନାଏ, “ଚିଲ୍କାନ୍ କାଜି?” “ନାଜ୍ରେତ୍ରେନ୍ ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏ,” ମେନ୍ତେକିନ୍କାଜିକିୟାଃ । “ଇନିଃ ନାବୀ ତାଇକେନାଏ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆଡଃ ହଡ଼କଆଃ ଆୟାର୍ରେ କାମି ଆଡଃ କାଜିରେ ପେଡ଼େୟାନ୍ ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ ।
20 en dien onze opperpriesters en oversten ter dood hebben overgeleverd en gekruisigd.
୨୦ଆଲେୟାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ହାକିମ୍କ ଇନିଃକେ ଗନଏଃ ସାଜାଇ ଏମ୍ ନାଗେନ୍ତେକ ଏମ୍ଏଣ୍ଡାଃକିୟାଃ ଆଡଃ କ୍ରୁଶ୍ରେକ କିଲାଗଏଃକିୟାଃ ।
21 Wij zelf hadden gehoopt, dat Hij het was, die Israël zou verlossen; maar met dat al is het nu reeds de derde dag, sinds dat alles gebeurd is.
୨୧ମେନ୍ଦ ଆଲେ ଇନିଃ ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେନ୍କକେ ମୁକ୍ତି ଏମାକଆ ମେନ୍ତେ ଆସ୍ରାଏତାନ୍ଲେ ତାଇକେନା । ନେ ସବେନାଃ ହବାକାନ୍ତେୟାଃ ତିସିଙ୍ଗ୍ଲଃ ଆପି ମାହାଁ ହବାଅଃତାନା ।
22 Toch hebben enige vrouwen, die bij ons behoren, ons doen ontstellen. Ze waren in de vroegte bij het graf gekomen,
୨୨ଆଡଃଗି ଆଲେୟାଃ ଗାତିରେନ୍ ଚିମିନାଙ୍ଗ୍ କୁଡ଼ିକ, ଆକ୍ଚାକାଅ କାଦ୍ଲେୟାକ, ଇନ୍କୁ ଇଦାନ୍ରେ ତପାଗାଡ଼ାତାଃକ ସେନ୍କେନା,
23 en hadden zijn lichaam niet gevonden; maar ze zijn komen zeggen, dat ze een verschijning van engelen hadden gehad, die zeiden, dat Hij leeft.
୨୩ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଇନିୟାଃ ଗଏଃହଡ଼୍ମ କାକ ନାମ୍କେଦାଃ । ଇନ୍କୁ ରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ କାଜିୟାଦ୍ଲେୟାକ, ଆଲେ ଦୁଁତ୍କେ ନେଲାଦ୍କିନାଲେ, ଇନ୍କିନ୍ ୟୀଶୁ ଜୀହୁଦ୍ଗିୟାଏ ମେତାଦ୍ଲେୟାକିନ୍ ।
24 Daarop zijn sommigen van ons naar het graf gegaan, en hebben alles bevonden, zoals de vrouwen het hadden verteld; maar Hemzelf hebben ze niet gezien.
୨୪ଏନ୍ତେ ଆଲେୟାଃ ଗାତିକଏତେ ଚିମ୍ନାଙ୍ଗ୍କ ତପାଗାଡ଼ାତାଃକ ସେନଃୟାନା ଆଡଃ କୁଡ଼ିକଆଃ କାଜିଲେକାକ ନାମ୍କେଦାଃ, ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁକେ କାକ ନେଲ୍କିୟାଃ ।”
25 Nu sprak Hij tot hen: O onverstandigen en tragen van hart, dat gij niet beter gelooft aan al wat de profeten hebben gezegd.
୨୫ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କିନାଏ, “ଏ ଡଣ୍ଡକିନ୍ ଆଡଃ ନାବୀକଆଃ ସବେନ୍ କାଜି ବିଶ୍ୱାସ୍ନାଙ୍ଗ୍ ମନ୍କେଟେୟାକାନ୍ ହଡ଼କିନ୍!
26 Moest de Christus dit alles niet lijden, en zó zijn glorie binnengaan?
୨୬ଚିୟାଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ନେ ଦୁକୁ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ରେ ବଲ କା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ତାଇକେନା?”
27 En te beginnen met Moses en al de profeten, verklaarde Hij hun, wat in heel de Schrift over Hem was voorspeld.
୨୭ମୁଶା ଆଡଃ ସବେନ୍ ନାବୀକଏତେ ଏଟେଦ୍କେଦ୍ତେ ଗଟା ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଆୟାଃ ବିଷାଏରେ ଅଲାକାନ୍ କାଜିକରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ଉଦୁବାଦ୍କିନାଏ ।
28 Toen ze bij het dorp waren gekomen, waar ze naar toe gingen, hield Hij Zich, alsof Hij verder wilde gaan.
୨୮ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଆକସେନଃତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ହାତୁତେ ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ୟୀଶୁ ଆୟାର୍ତେ ସେନଃତାନ୍ ଲେକାଏ ଉଦୁବେନ୍ୟାନା ।
29 Maar ze drongen bij Hem aan, en zeiden: Blijf bij ons, want het wordt avond, en de dag is al voorbij. Hij ging dus naar binnen, om bij hen te blijven.
୨୯ମେନ୍ଦ ଇନ୍କିନ୍ “ଦେଲା ଆଲିଙ୍ଗ୍ଲଃ ତାଇନଃମେଁ, ଆୟୁବଃତାନା ଆଡଃ ସିଙ୍ଗିହାସୁରଃତାନା” ମେନ୍ତେ କାଜିକିୟାଃକିନ୍, ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କିନ୍ଲଃ ତାଇନଃ ନାଗେନ୍ତେ ବଲୟାନାଏ ।
30 Nadat Hij Zich met hen aan tafel had aangelegd, nam Hij het brood, sprak een dankgebed uit, brak het, en reikte het hun toe.
୩୦ଇନିଃ ଇନ୍କିନ୍ଲଃ ଜମ୍ଦୁବ୍ୟାନ୍ଚି ହଲଙ୍ଗ୍କେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ, ଆଶିଷ୍ ଏମ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ଏନା କେଚାଃକେଦ୍ତେ ଏମାଦ୍କିନାଏ ।
31 Nu gingen hun de ogen open, en herkenden ze Hem. Maar Hij verdween uit hun gezicht.
୩୧ଏନ୍ତେ ଇନ୍କିନାଃ ମେଦ୍ ରାଡ଼ାୟାନା ଆଡଃ ଇନ୍କିନ୍ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍ଉରୁମ୍କିୟାକିନ୍, ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କିନ୍ତାଃଏତେ ଦାନାଙ୍ଗ୍ୟାନାଏ ।
32 Ze zeiden tot elkander: Brandde ons hart niet in ons, toen Hij onderweg tot ons sprak, en ons de Schriften verklaarde?
୩୨ଆଡଃ ଇନ୍କିନ୍ ଆକିନ୍ଆକିନ୍ରେ କୁଲିୟାନାକିନ୍, “ଚିୟାଃ ଇନିଃ ହରାରେ ଆଲାଙ୍ଗ୍ଲଃ ବାଖାଁଣ୍ତାନ୍ ଆଡଃ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ଉଦୁବାଲାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା, ଆଲାଙ୍ଗ୍ଆଃ ମନ୍ ରାସ୍କାତେ କା'ଚି ଜୁଲଃତାନ୍ ତାଇକେନା?”
33 Onmiddellijk stonden ze op, en keerden naar Jerusalem terug. Ze vonden er alle elf met hun gezellen bijeen,
୩୩ଆଡଃ ଇମ୍ତାଗି ଇନ୍କିନ୍ ବିରିଦ୍ୟାନ୍ତେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେକିନ୍ ରୁହାଡ଼୍ୟାନା ଆଡଃ ଏଗାରାଝାନ୍ ଚେଲାକ ଆଡଃ ଇନ୍କୁଆଃ ଗାତିକ ହୁଣ୍ଡିୟାକାନ୍କିନ୍ ନାମ୍କେଦ୍କଆ ।
34 die hun zeiden: De Heer is waarachtig verrezen, en is aan Simon verschenen.
୩୪“ସାର୍ତିଗି ପ୍ରାଭୁ ଜୀଉବିରିଦାକାନାଏ ଆଡଃ ଶିମୋନ୍ତାଃ ନେଲ୍ଇଚିୟାନାଏ” ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆକିନ୍ ।
35 Nu verhaalden ook zij, wat er onderweg was gebeurd, en hoe ze Hem hadden herkend door het breken van het brood.
୩୫ଏନ୍ତେ ଇନ୍କିନ୍ ହରାରେ ହବାଲେନ୍ତେୟାଃ ଆଡଃ ଚିଲ୍କାତେ ହଲଙ୍ଗ୍ କେଚାଃତାନ୍ରେ ଆଲିଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ ନେଲ୍ଉରୁମ୍କିୟାଃ ଏନା ଇନ୍କୁକେ ଉଦୁବାଦ୍କଆକିନ୍ ।
36 Terwijl ze nog daarover spraken, stond Hij zelf in hun midden, en zeide hun: Vrede zij u.
୩୬ଇନ୍କିନ୍ ନେ କାଜି କାଜିତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା, ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁ ଆଇଃକ୍ଗି ଇନ୍କୁଆଃ ଥାଲାରେ ତିଙ୍ଗୁୟାନାଏ, ଆଡଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆପେରେ ଜୀଉସୁକୁ ହବାଅଃକା ।”
37 Ze werden van schrik en vrees bevangen, en meenden een geest te zien.
୩୭ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନ୍ଲଃ, ବରକେଦ୍ତେ ଆବୁ ବଙ୍ଗାବୁ ନେଲ୍କିୟାଃ ମେନ୍ତେକ ଆଟ୍କାର୍କେଦାଃ ।
38 Maar Hij sprak tot hen: Waarom zijt gij ontsteld, en waarom komt er twijfel op in uw hart?
୩୮ଇନିଃ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଚିନାଃମେନ୍ତେପେ ବରତାନା, ଆଡଃ ଆପେୟାଃ ମନ୍ରେ ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃ ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଅମନଃତାନା?
39 Beziet mijn handen en voeten: Ik ben het zelf. Betast Mij, en ziet toe; want een geest heeft geen vlees en geen beenderen, zoals gij ziet, dat Ik heb.
୩୯ଆଇଁୟାଃ ତିଃଇ ଆଡଃ କାଟା ନେଲେପେ, ଆଇଙ୍ଗି ତାନିଙ୍ଗ୍! ଜୁଟିଦିଙ୍ଗ୍ପେ ଆଡଃ ନେଲ୍ବାଇଙ୍ଗ୍ପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ରେପେ ନେଲେତାନ୍ଲେକାନ୍ ଜାଙ୍ଗ୍ ଜିଲୁ ବଙ୍ଗାରେଦ ବାନଆଃ ।”
40 En bij die woorden toonde Hij hun zijn handen en voeten.
୪୦ଇନିଃ ନେଆଁଁ କାଜିକେଦ୍ଚି ଇନ୍କୁକେ ଆୟାଃ ତିଃଇ ଆଡଃ କାଟା ଉଦୁବାଦ୍କଆଏ ।
41 En toen ze van blijdschap het nog niet geloofden, maar vol verbazing waren, zeide Hij hun: Hebt gij hier iets te eten?
୪୧ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ରାସ୍କାତେ କାକ ପାତିୟାର୍ତାନ୍ ଆଡଃ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅକାନ୍ ତାଇକେନ୍ରେ, “ଚିୟାଃ ଆପେତାଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା ଜମେୟାଃଁ ମେନାଃଚି?” ମେନ୍ତେ ଇନିଃ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ ।
42 Ze gaven Hem een stuk gebraden vis.
୪୨ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଆନ୍ଦାଗାକାନ୍ ହାକୁ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକାକ ଏମ୍କିୟାଃ ।
43 Hij nam het, en at er van voor hun ogen.
୪୩ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନା ତେଲାକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ଜମ୍କେଦାଏ ।
44 Hij sprak tot hen: Dit is het, wat Ik tot u heb gesproken, toen Ik nog bij u was: "Alles moet worden vervuld, wat in de Wet van Moses, in Profeten en Psalmen van Mij staat geschreven".
୪୪ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, ମୁଶାରାଃ ଆନ୍ଚୁ ପୁଥିରେ ଆଡଃ ନାବୀକଆଃ ଆଡଃ ଦୁରାଙ୍ଗ୍ ପୁଥିରେ ଆଇଁୟାଃ ବିଷାଏରେ ସବେନ୍ ଅଲାକାନ୍ତେୟାଃ ପୁରାଅଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଏନ୍କାଜି ଆପେଲଃ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ କାଜିକାଦ୍ପେୟାଇଙ୍ଗ୍ ।
45 Toen verhelderden Hij hun inzicht, zodat ze de Schriften konden verstaan.
୪୫ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଧାରାମ୍ପୁଥି ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମେଁ ନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍କୁଆଃ ମନ୍କେ ସେଣାଁଁକେଦାଏ ।
46 En Hij zeide hun: Zó staat er geschreven: dat de Christus zou lijden en op de derde dag uit de doden verrijzen;
୪୬ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ନେଆଁଁ ଅଲାକାନା, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଦୁକୁସାହାତିଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ଆପି ମାହାଁରେ ଗଜାକାନ୍କଏତେ ଜୀଉବିରିଦ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ,
47 en dat in zijn Naam bekering tot vergiffenis der zonden zou worden gepreekt aan alle volken, te beginnen bij Jerusalem.
୪୭ଆଡଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ଏତେ ଏଟେଦ୍କେଦ୍ତେ ସବେନ୍ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କକେ ଇନିୟାଃ ନୁତୁମ୍ତେ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍ରେୟାଃ ଆଡଃ ପାପ୍ ଛାମାରେୟାଃ କାଜି ଉଦୁବ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।
48 Gij zijt de getuigen hiervan.
୪୮ଆଡଃ ଆପେ ନେ କାଜିରେୟାଃ ଗାୱାଇକ ତାନ୍ପେ ।
49 Zie, Ik zend de belofte van mijn Vader over u neer; blijft in de stad, totdat gij bekleed zijt met kracht uit den hogen.
୪୯ନେଲେପେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପୁଇଁୟାଃ ବାନାର୍ସା କାଜି ଆପେତାଃତେ କୁଲେୟା; ମେନ୍ଦ ଚେତାନ୍ ପେଡ଼େଃ ଆଉରିପେ ନାମେଜାକେଦ୍ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ସାହାର୍ରେ ତାଇନ୍ପେ ।”
50 Toen leidde Hij hen naar Betánië, hief zijn handen op, en zegende hen.
୫୦ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ବେଥ୍ନିଆ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ ଇଦିକେଦ୍କଆଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ତିଃଇ ରିମ୍କେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ଆଶିଷ୍କେଦ୍କଆଏ ।
51 En terwijl Hij ze zegende, scheidde Hij van hen, en werd opgenomen ten hemel.
୫୧ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ଆଶିଷ୍କତାନ୍ଲଃ ଇନ୍କୁଏତେ ବିନ୍ଗାଅୟାନାଏ ଆଡଃ ସିର୍ମା ଦିଶୁମ୍ତେ ଇଦିୟାନା ।
52 Ze aanbaden Hem, en keerden met grote blijdschap naar Jerusalem terug.
୫୨ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଜହାର୍କିଃତେ ପୁରାଃ ରାସ୍କାତାନ୍ଲଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେକ ରୁହାଡ଼୍ୟାନା ।
53 En onafgebroken bleven ze God verheerlijken in de tempel.
୫୩ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍ତାନ୍ଲଃ ଜାନାଅ ମାନ୍ଦିର୍ଅଡ଼ାଃରେକ ତାଇକେନା ।