و نظر کرده دولتمندانی را دید که هدایای خود را در بیتالمال میاندازند. | ۱ |
و بیوهزنی فقیر را دید که دو فلس در آنجا انداخت. | ۲ |
پس گفت: «هرآینه به شمامی گویم این بیوه فقیر از جمیع آنها بیشترانداخت. | ۳ |
زیرا که همه ایشان از زیادتی خود درهدایای خدا انداختند، لیکن این زن از احتیاج خود تمامی معیشت خویش را انداخت. | ۴ |
و چون بعضی ذکر هیکل میکردند که به سنگهای خوب و هدایا آراسته شده است گفت: | ۵ |
«ایامی میآید که از این چیزهایی که میبینید، سنگی بر سنگی گذارده نشود، مگر اینکه به زیرافکنده خواهد شد. | ۶ |
و از او سوال نموده، گفتند: «ای استاد پس این امور کی واقع میشود وعلامت نزدیک شدن این وقایع چیست؟» | ۷ |
گفت: «احتیاط کنید که گمراه نشوید. زیرا که بسا به نام من آمده خواهند گفت که من هستم و وقت نزدیک است. پس از عقب ایشان مروید. | ۸ |
و چون اخبارجنگها و فسادها را بشنوید، مضطرب مشویدزیرا که وقوع این امور اول ضرور است لیکن انتهادر ساعت نیست.» | ۹ |
پس به ایشان گفت: «قومی با قومی ومملکتی با مملکتی مقاومت خواهند کرد. | ۱۰ |
وزلزله های عظیم در جایها و قحطیها و وباها پدیدو چیزهای هولناک و علامات بزرگ از آسمان ظاهر خواهد شد. | ۱۱ |
و قبل از این همه، بر شمادست اندازی خواهند کرد و جفا نموده شما را به کنایس و زندانها خواهند سپرد و در حضورسلاطین و حکام بجهت نام من خواهند برد. | ۱۲ |
واین برای شما به شهادت خواهد انجامید. | ۱۳ |
پس در دلهای خود قرار دهید که برای حجت آوردن، پیشتر اندیشه نکنید، | ۱۴ |
زیرا که من به شما زبانی وحکمتی خواهم داد که همه دشمنان شما با آن مقاومت و مباحثه نتوانند نمود. | ۱۵ |
و شما راوالدین و برادران و خویشان و دوستان تسلیم خواهند کرد و بعضی از شما را به قتل خواهندرسانید. | ۱۶ |
و جمیع مردم به جهت نام من شما رانفرت خواهند کرد. | ۱۷ |
ولکن مویی از سر شما گم نخواهد شد. | ۱۸ |
جانهای خود را به صبر دریابید. | ۱۹ |
«و چون بینید که اورشلیم به لشکرهامحاصره شده است آنگاه بدانید که خرابی آن رسیده است. | ۲۰ |
آنگاه هرکه در یهودیه باشد، به کوهستان فرار کند و هرکه در شهر باشد، بیرون رود و هرکه در صحرا بود، داخل شهر نشود. | ۲۱ |
زیرا که همان است ایام انتقام، تا آنچه مکتوب است تمام شود. | ۲۲ |
لیکن وای بر آبستنان وشیردهندگان در آن ایام، زیرا تنگی سخت برروی زمین و غضب بر این قوم حادث خواهد شد. | ۲۳ |
و به دم شمشیر خواهند افتاد و در میان جمیع امتها به اسیری خواهند رفت و اورشلیم پایمال امتها خواهد شد تا زمانهای امتها به انجام رسد. | ۲۴ |
و در آفتاب و ماه و ستارگان علامات خواهد بود و بر زمین تنگی و حیرت از برای امتها روی خواهد نمود بهسبب شوریدن دریا وامواجش. | ۲۵ |
و دلهای مردم ضعف خواهد کرد از خوف و انتظار آن وقایعی که برربع مسکون ظاهرمی شود، زیرا قوات آسمان متزلزل خواهد شد. | ۲۶ |
و آنگاه پسر انسان را خواهند دید که بر ابری سوار شده با قوت و جلال عظیم میآید. | ۲۷ |
«و چون ابتدای این چیزها بشود راست شده، سرهای خود را بلند کنید از آن جهت که خلاصی شما نزدیک است.» | ۲۸ |
و برای ایشان مثلی گفت که «درخت انجیر و سایر درختان راملاحظه نمایید، | ۲۹ |
که چون میبینید شکوفه میکند خود میدانید که تابستان نزدیک است. | ۳۰ |
و همچنین شما نیز چون بینید که این امور واقع میشود، بدانید که ملکوت خدا نزدیک شده است. | ۳۱ |
هرآینه به شما میگویم که تا جمیع این امور واقع نشود، این فرقه نخواهد گذشت. | ۳۲ |
آسمان و زمین زایل میشود لیکن سخنان من زایل نخواهد شد. | ۳۳ |
پس خود را حفظ کنید مبادا دلهای شما ازپرخوری و مستی و اندیشه های دنیوی، سنگین گردد و آن روز ناگهان بر شما آید. | ۳۴ |
زیرا که مثل دامی بر جمیع سکنه تمام روی زمین خواهد آمد. | ۳۵ |
پس در هر وقت دعا کرده، بیدار باشید تاشایسته آن شوید که از جمیع این چیزهایی که به وقوع خواهد پیوست نجات یابید و در حضورپسر انسان بایستید.» | ۳۶ |
و روزها را در هیکل تعلیم میداد و شبها بیرون رفته، در کوه معروف به زیتون بهسر میبرد. | ۳۷ |
و هر بامداد قوم نزد وی در هیکل میشتافتند تا کلام او را بشنوند. | ۳۸ |