Lukas 11
1 Eens was Hij ergens aan het bidden. Toen Hij ophield, sprak een zijner leerlingen tot Hem: Heer, leer ons bidden, zoals ook Johannes het zijn leerlingen heeft geleerd.
అనన్తరం స కస్మింశ్చిత్ స్థానే ప్రార్థయత తత్సమాప్తౌ సత్యాం తస్యైకః శిష్యస్తం జగాద హే ప్రభో యోహన్ యథా స్వశిష్యాన్ ప్రార్థయితుమ్ ఉపదిష్టవాన్ తథా భవానప్యస్మాన్ ఉపదిశతు|
2 Hij sprak tot hen: Zegt, wanneer gij bidt: Vader, uw naam worde geheiligd; uw rijk kome.
తస్మాత్ స కథయామాస, ప్రార్థనకాలే యూయమ్ ఇత్థం కథయధ్వం, హే అస్మాకం స్వర్గస్థపితస్తవ నామ పూజ్యం భవతు; తవ రాజత్వం భవతు; స్వర్గే యథా తథా పృథివ్యామపి తవేచ్ఛయా సర్వ్వం భవతు|
3 Geef ons elke dag ons dagelijks brood.
ప్రత్యహమ్ అస్మాకం ప్రయోజనీయం భోజ్యం దేహి|
4 En vergeef ons onze zonden; want ook wij vergeven aan allen hun schuld. En leid ons niet in bekoring.
యథా వయం సర్వ్వాన్ అపరాధినః క్షమామహే తథా త్వమపి పాపాన్యస్మాకం క్షమస్వ| అస్మాన్ పరీక్షాం మానయ కిన్తు పాపాత్మనో రక్ష|
5 Ook zeide Hij hun: Veronderstelt, iemand van u heeft een vriend, en hij gaat te middernacht naar hem toe, en zegt: Vriend, leen me drie broden;
పశ్చాత్ సోపరమపి కథితవాన్ యది యుష్మాకం కస్యచిద్ బన్ధుస్తిష్ఠతి నిశీథే చ తస్య సమీపం స గత్వా వదతి,
6 want een van mijn vrienden is op reis bij me aangekomen, en ik heb niets om hem voor te zetten.
హే బన్ధో పథిక ఏకో బన్ధు ర్మమ నివేశనమ్ ఆయాతః కిన్తు తస్యాతిథ్యం కర్త్తుం మమాన్తికే కిమపి నాస్తి, అతఏవ పూపత్రయం మహ్యమ్ ఋణం దేహి;
7 Zou dan de andere soms van binnen uit antwoorden, en zeggen: Val me niet lastig; de deur is al gesloten, en mijn kinderen zijn met mij te bed; ik kan niet opstaan, om het u te geven.
తదా స యది గృహమధ్యాత్ ప్రతివదతి మాం మా క్లిశాన, ఇదానీం ద్వారం రుద్ధం శయనే మయా సహ బాలకాశ్చ తిష్ఠన్తి తుభ్యం దాతుమ్ ఉత్థాతుం న శక్నోమి,
8 Ik zeg u: Al zou hij niet opstaan en het hem geven, omdat hij zijn vriend is, dan zal hij toch om zijn lastig aanhouden opstaan, en hem geven al wat hij nodig heeft.
తర్హి యుష్మానహం వదామి, స యది మిత్రతయా తస్మై కిమపి దాతుం నోత్తిష్ఠతి తథాపి వారం వారం ప్రార్థనాత ఉత్థాపితః సన్ యస్మిన్ తస్య ప్రయోజనం తదేవ దాస్యతి|
9 Zo zeg Ik ook u: Vraagt en men zal u geven; zoekt en gij zult vinden; klopt en men zal u opendoen.
అతః కారణాత్ కథయామి, యాచధ్వం తతో యుష్మభ్యం దాస్యతే, మృగయధ్వం తత ఉద్దేశం ప్రాప్స్యథ, ద్వారమ్ ఆహత తతో యుష్మభ్యం ద్వారం మోక్ష్యతే|
10 Want wie vraagt, ontvangt; wie zoekt, vindt: wie klopt, hem doet men open.
యో యాచతే స ప్రాప్నోతి, యో మృగయతే స ఏవోద్దేశం ప్రాప్నోతి, యో ద్వారమ్ ఆహన్తి తదర్థం ద్వారం మోచ్యతే|
11 Welke vader is er onder u, die aan zijn zoon een steen zal geven, als hij om brood vraagt; of als hij om vis vraagt, hem in plaats van een vis, een slang zal geven;
పుత్రేణ పూపే యాచితే తస్మై పాషాణం దదాతి వా మత్స్యే యాచితే తస్మై సర్పం దదాతి
12 of als hij vraagt om een ei, hem een schorpioen geven zal?
వా అణ్డే యాచితే తస్మై వృశ్చికం దదాతి యుష్మాకం మధ్యే క ఏతాదృశః పితాస్తే?
13 Als gij dan, aan uw kinderen goede gaven weet te schenken, hoewel gij boos zijt, hoeveel te meer zal dan de hemelse Vader den Heiligen Geest geven aan wie tot Hem bidden!
తస్మాదేవ యూయమభద్రా అపి యది స్వస్వబాలకేభ్య ఉత్తమాని ద్రవ్యాణి దాతుం జానీథ తర్హ్యస్మాకం స్వర్గస్థః పితా నిజయాచకేభ్యః కిం పవిత్రమ్ ఆత్మానం న దాస్యతి?
14 Eens dreef Hij een duivel uit, die stom was; en toen de duivel was uitgegaan, sprak de stomme. En het volk stond verbaasd.
అనన్తరం యీశునా కస్మాచ్చిద్ ఏకస్మిన్ మూకభూతే త్యాజితే సతి స భూతత్యక్తో మానుషో వాక్యం వక్తుమ్ ఆరేభే; తతో లోకాః సకలా ఆశ్చర్య్యం మేనిరే|
15 Maar sommigen hunner zeiden: Door Beélzebub, den vorst der duivels, drijft Hij de duivels uit.
కిన్తు తేషాం కేచిదూచు ర్జనోయం బాలసిబూబా అర్థాద్ భూతరాజేన భూతాన్ త్యాజయతి|
16 Anderen vroegen Hem een teken uit de hemel, om Hem op de proef te stellen.
తం పరీక్షితుం కేచిద్ ఆకాశీయమ్ ఏకం చిహ్నం దర్శయితుం తం ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే|
17 Maar Hij kende hun gedachten, en sprak tot hen: Ieder rijk, dat inwendig verdeeld is, zal worden verwoest; het ene huis zal er op het andere vallen.
తదా స తేషాం మనఃకల్పనాం జ్ఞాత్వా కథయామాస, కస్యచిద్ రాజ్యస్య లోకా యది పరస్పరం విరున్ధన్తి తర్హి తద్ రాజ్యమ్ నశ్యతి; కేచిద్ గృహస్థా యది పరస్పరం విరున్ధన్తి తర్హి తేపి నశ్యన్తి|
18 Wanneer dus de satan tegen zichzelf is verdeeld, hoe zal zijn rijk dan stand kunnen houden? Toch zegt gij, dat Ik door Beélzebub de duivels uitdrijf.
తథైవ శైతానపి స్వలోకాన్ యది విరుణద్ధి తదా తస్య రాజ్యం కథం స్థాస్యతి? బాలసిబూబాహం భూతాన్ త్యాజయామి యూయమితి వదథ|
19 Maar als Ik door Beélzebub de duivels uitdrijf, door wien drijven dan uw zonen ze uit? Daarom zullen zijzelf uw rechters zijn.
యద్యహం బాలసిబూబా భూతాన్ త్యాజయామి తర్హి యుష్మాకం సన్తానాః కేన త్యాజయన్తి? తస్మాత్ తఏవ కథాయా ఏతస్యా విచారయితారో భవిష్యన్తి|
20 Maar als Ik door de vinger Gods de duivels uitdrijf, dan is ook het koninkrijk Gods onder u gekomen.
కిన్తు యద్యహమ్ ఈశ్వరస్య పరాక్రమేణ భూతాన్ త్యాజయామి తర్హి యుష్మాకం నికటమ్ ఈశ్వరస్య రాజ్యమవశ్యమ్ ఉపతిష్ఠతి|
21 Wanneer de sterke in volle wapenrusting zijn erf bewaakt, dan is zijn have in veiligheid.
బలవాన్ పుమాన్ సుసజ్జమానో యతికాలం నిజాట్టాలికాం రక్షతి తతికాలం తస్య ద్రవ్యం నిరుపద్రవం తిష్ఠతి|
22 Maar wanneer een, die sterker is dan hij, hem overvalt en overwint, dan ontneemt hij hem zijn wapenrusting, waarop hij vertrouwde, en verdeelt zijn buit.
కిన్తు తస్మాద్ అధికబలః కశ్చిదాగత్య యది తం జయతి తర్హి యేషు శస్త్రాస్త్రేషు తస్య విశ్వాస ఆసీత్ తాని సర్వ్వాణి హృత్వా తస్య ద్రవ్యాణి గృహ్లాతి|
23 Wie niet met Mij is, is tegen Mij; en wie niet met Mij verzamelt, verstrooit.
అతః కారణాద్ యో మమ సపక్షో న స విపక్షః, యో మయా సహ న సంగృహ్లాతి స వికిరతి|
24 Wanneer de onreine geest van iemand is uitgegaan, zwerft hij rond in dorre oorden; hij zoekt naar rust, en vindt ze niet. Dan zegt hij: Ik zal terugkeren in mijn huis, waar ik ben uitgegaan.
అపరఞ్చ అమేధ్యభూతో మానుషస్యాన్తర్నిర్గత్య శుష్కస్థానే భ్రాన్త్వా విశ్రామం మృగయతే కిన్తు న ప్రాప్య వదతి మమ యస్మాద్ గృహాద్ ఆగతోహం పునస్తద్ గృహం పరావృత్య యామి|
25 En bij zijn komst vindt hij het geveegd en versierd.
తతో గత్వా తద్ గృహం మార్జితం శోభితఞ్చ దృష్ట్వా
26 Dan gaat hij heen, en neemt zeven andere geesten met zich mee, die bozer zijn dan hijzelf; ze komen binnen, en gaan er wonen. En het einde van dien man wordt erger nog dan het begin.
తత్క్షణమ్ అపగత్య స్వస్మాదపి దుర్మ్మతీన్ అపరాన్ సప్తభూతాన్ సహానయతి తే చ తద్గృహం పవిశ్య నివసన్తి| తస్మాత్ తస్య మనుష్యస్య ప్రథమదశాతః శేషదశా దుఃఖతరా భవతి|
27 Terwijl Hij zo sprak, verhief een vrouw uit het volk haar stem, en zei Hem: Zalig de schoot, die U heeft gedragen, en de borsten die U hebben gezoogd.
అస్యాః కథాయాః కథనకాలే జనతామధ్యస్థా కాచిన్నారీ తముచ్చైఃస్వరం ప్రోవాచ, యా యోషిత్ త్వాం గర్బ్భేఽధారయత్ స్తన్యమపాయయచ్చ సైవ ధన్యా|
28 Maar Hij zeide: Zalig eerder, die luisteren naar Gods woord, en het beleven.
కిన్తు సోకథయత్ యే పరమేశ్వరస్య కథాం శ్రుత్వా తదనురూపమ్ ఆచరన్తి తఏవ ధన్యాః|
29 En toen de menigte samenstroomde, begon Hij aldus: Dit geslacht is een boos geslacht; het vraagt een teken, en geen teken zal hun worden gegeven, dan het teken van Jonas.
తతః పరం తస్యాన్తికే బహులోకానాం సమాగమే జాతే స వక్తుమారేభే, ఆధునికా దుష్టలోకాశ్చిహ్నం ద్రష్టుమిచ్ఛన్తి కిన్తు యూనస్భవిష్యద్వాదినశ్చిహ్నం వినాన్యత్ కిఞ్చిచ్చిహ్నం తాన్ న దర్శయిష్యతే|
30 Want zoals Jonas een teken was voor de Ninivieten, zo zal het ook de Mensenzoon zijn voor dit geslacht.
యూనస్ తు యథా నీనివీయలోకానాం సమీపే చిహ్నరూపోభవత్ తథా విద్యమానలోకానామ్ ఏషాం సమీపే మనుష్యపుత్రోపి చిహ్నరూపో భవిష్యతి|
31 De koningin van het Zuiden zal in het oordeel opstaan te zamen met de mannen van dit geslacht, en ze veroordelen; want ze kwam van het uiteinde der aarde om Sálomons wijsheid te horen; en zie, meer dan Sálomon is hier.
విచారసమయే ఇదానీన్తనలోకానాం ప్రాతికూల్యేన దక్షిణదేశీయా రాజ్ఞీ ప్రోత్థాయ తాన్ దోషిణః కరిష్యతి, యతః సా రాజ్ఞీ సులేమాన ఉపదేశకథాం శ్రోతుం పృథివ్యాః సీమాత ఆగచ్ఛత్ కిన్తు పశ్యత సులేమానోపి గురుతర ఏకో జనోఽస్మిన్ స్థానే విద్యతే|
32 De mannen van Ninive zullen in het oordeel opstaan te zamen met dit geslacht, en het veroordelen; want ze bekeerden zich op de prediking van Jonas; en zie, meer dan Jonas is hier.
అపరఞ్చ విచారసమయే నీనివీయలోకా అపి వర్త్తమానకాలికానాం లోకానాం వైపరీత్యేన ప్రోత్థాయ తాన్ దోషిణః కరిష్యన్తి, యతో హేతోస్తే యూనసో వాక్యాత్ చిత్తాని పరివర్త్తయామాసుః కిన్తు పశ్యత యూనసోతిగురుతర ఏకో జనోఽస్మిన్ స్థానే విద్యతే|
33 Niemand steekt een lamp aan, om ze in de kelder of onder de korenmaat te zetten, maar op de kandelaar; opdat wie binnenkomt, het licht kan zien.
ప్రదీపం ప్రజ్వాల్య ద్రోణస్యాధః కుత్రాపి గుప్తస్థానే వా కోపి న స్థాపయతి కిన్తు గృహప్రవేశిభ్యో దీప్తిం దాతం దీపాధారోపర్య్యేవ స్థాపయతి|
34 Uw oog is de lamp van het lichaam. Als uw oog goed is, dan is heel uw lichaam verlicht; maar deugt het niet, dan is ook uw lichaam in het duister.
దేహస్య ప్రదీపశ్చక్షుస్తస్మాదేవ చక్షు ర్యది ప్రసన్నం భవతి తర్హి తవ సర్వ్వశరీరం దీప్తిమద్ భవిష్యతి కిన్తు చక్షు ర్యది మలీమసం తిష్ఠతి తర్హి సర్వ్వశరీరం సాన్ధకారం స్థాస్యతి|
35 Zorgt er dus voor, dat het licht in u geen duisternis wordt.
అస్మాత్ కారణాత్ తవాన్తఃస్థం జ్యోతి ర్యథాన్ధకారమయం న భవతి తదర్థే సావధానో భవ|
36 Wanneer dus heel uw lichaam verlicht is, zonder een enkel duister deel, hoe zal het geheel dan verlicht zijn, als de lamp u nog met haar stralen verlicht.
యతః శరీరస్య కుత్రాప్యంశే సాన్ధకారే న జాతే సర్వ్వం యది దీప్తిమత్ తిష్ఠతి తర్హి తుభ్యం దీప్తిదాయిప్రోజ్జ్వలన్ ప్రదీప ఇవ తవ సవర్వశరీరం దీప్తిమద్ భవిష్యతి|
37 Terwijl Hij nog sprak, nodigde een farizeër Hem bij zich aan tafel; Hij trad binnen, en nam plaats
ఏతత్కథాయాః కథనకాలే ఫిరుశ్యేకో భేజనాయ తం నిమన్త్రయామాస, తతః స గత్వా భోక్తుమ్ ఉపవివేశ|
38 Maar de farizeër verwonderde zich, toen hij zag, dat Hij Zich niet eerst voor de maaltijd gewassen had.
కిన్తు భోజనాత్ పూర్వ్వం నామాఙ్క్షీత్ ఏతద్ దృష్ట్వా స ఫిరుశ్యాశ్చర్య్యం మేనే|
39 De Heer sprak tot hem: Gij, farizeër, gij reinigt dus de buitenkant van beker en schotel. maar uw eigen binnenste is vol roof en bederf.
తదా ప్రభుస్తం ప్రోవాచ యూయం ఫిరూశిలోకాః పానపాత్రాణాం భోజనపాత్రాణాఞ్చ బహిః పరిష్కురుథ కిన్తు యుష్మాకమన్త ర్దౌరాత్మ్యై ర్దుష్క్రియాభిశ్చ పరిపూర్ణం తిష్ఠతి|
40 Dwazen! Heeft Hij, die het uitwendige maakte, ook het inwendige niet gemaakt?
హే సర్వ్వే నిర్బోధా యో బహిః ససర్జ స ఏవ కిమన్త ర్న ససర్జ?
41 Geeft liever de inhoud als aalmoes; en zie, dan is alles u rein.
తత ఏవ యుష్మాభిరన్తఃకరణం (ఈశ్వరాయ) నివేద్యతాం తస్మిన్ కృతే యుష్మాకం సర్వ్వాణి శుచితాం యాస్యన్తి|
42 Maar wee u, farizeën! Want gij betaalt tienden van muntkruid, wijnruitplant en allerlei groenten, maar gij verwaarloost het recht en de liefde tot God. Dit moet men doen, en het andere niet laten.
కిన్తు హన్త ఫిరూశిగణా యూయం న్యాయమ్ ఈశ్వరే ప్రేమ చ పరిత్యజ్య పోదినాయా అరుదాదీనాం సర్వ్వేషాం శాకానాఞ్చ దశమాంశాన్ దత్థ కిన్తు ప్రథమం పాలయిత్వా శేషస్యాలఙ్ఘనం యుష్మాకమ్ ఉచితమాసీత్|
43 Wee u, farizeën! Want gij zijt belust op de ereplaatsen in de synagogen en de begroetingen op de marktpleinen.
హా హా ఫిరూశినో యూయం భజనగేహే ప్రోచ్చాసనే ఆపణేషు చ నమస్కారేషు ప్రీయధ్వే|
44 Wee u! Want gij zijt gelijk aan onzichtbare graven; de mensen lopen er over heen zonder het te weten.
వత కపటినోఽధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ లోకాయత్ శ్మశానమ్ అనుపలభ్య తదుపరి గచ్ఛన్తి యూయమ్ తాదృగప్రకాశితశ్మశానవాద్ భవథ|
45 Een van de wetgeleerden nam het woord, en zeide tot Hem: Meester, door zo te spreken, beledigt ge ook ons.
తదానీం వ్యవస్థాపకానామ్ ఏకా యీశుమవదత్, హే ఉపదేశక వాక్యేనేదృశేనాస్మాస్వపి దోషమ్ ఆరోపయసి|
46 Hij sprak: Ook u, wetgeleerden, wee! Want gij legt den mensen zware lasten op, maar zelf raakt gij de lasten met geen vinger aan.
తతః స ఉవాచ, హా హా వ్యవస్థాపకా యూయమ్ మానుషాణామ్ ఉపరి దుఃసహ్యాన్ భారాన్ న్యస్యథ కిన్తు స్వయమ్ ఏకాఙ్గుల్యాపి తాన్ భారాన్ న స్పృశథ|
47 Wee u! Want gij bouwt de grafsteden der profeten, maar uw vaders hebben ze gedood.
హన్త యుష్మాకం పూర్వ్వపురుషా యాన్ భవిష్యద్వాదినోఽవధిషుస్తేషాం శ్మశానాని యూయం నిర్మ్మాథ|
48 Zo getuigt gij, deel te hebben aan de daden van uw vaders; want zij doodden hen, gij bouwt.
తేనైవ యూయం స్వపూర్వ్వపురుషాణాం కర్మ్మాణి సంమన్యధ్వే తదేవ సప్రమాణం కురుథ చ, యతస్తే తానవధిషుః యూయం తేషాం శ్మశానాని నిర్మ్మాథ|
49 Daarom heeft ook Gods wijsheid gezegd: Ik zal tot hen profeten en apostelen zenden, en sommigen van hen zullen ze doden en vervolgen;
అతఏవ ఈశ్వరస్య శాస్త్రే ప్రోక్తమస్తి తేషామన్తికే భవిష్యద్వాదినః ప్రేరితాంశ్చ ప్రేషయిష్యామి తతస్తే తేషాం కాంశ్చన హనిష్యన్తి కాంశ్చన తాడశ్ష్యిన్తి|
50 opdat van dit geslacht het bloed van alle profeten zou worden opgeëist, dat sinds de grondvesting der wereld vergoten is:
ఏతస్మాత్ కారణాత్ హాబిలః శోణితపాతమారభ్య మన్దిరయజ్ఞవేద్యో ర్మధ్యే హతస్య సిఖరియస్య రక్తపాతపర్య్యన్తం
51 van het bloed van Abel af, tot het bloed van Zakarias toe, die gedood is tussen het altaar en de tempel. Ja, Ik zeg u, het zal van dit geslacht worden opgeëist.
జగతః సృష్టిమారభ్య పృథివ్యాం భవిష్యద్వాదినాం యతిరక్తపాతా జాతాస్తతీనామ్ అపరాధదణ్డా ఏషాం వర్త్తమానలోకానాం భవిష్యన్తి, యుష్మానహం నిశ్చితం వదామి సర్వ్వే దణ్డా వంశస్యాస్య భవిష్యన్తి|
52 Wee u, wetgeleerden! Want gij hebt de sleutel tot de kennis weggenomen; zelf zijt gij niet binnengegaan, en hen, die er in willen gaan, hebt gij tegengehouden.
హా హా వ్యవస్థపకా యూయం జ్ఞానస్య కుఞ్చికాం హృత్వా స్వయం న ప్రవిష్టా యే ప్రవేష్టుఞ్చ ప్రయాసినస్తానపి ప్రవేష్టుం వారితవన్తః|
53 Toen Hij hun dit gezegd had, begonnen de schriftgeleerden en farizeën Hem heftig aan te vallen, en Hem allerlei strikvragen te stellen;
ఇత్థం కథాకథనాద్ అధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ సతర్కాః
54 ze loerden er op, uit zijn mond iets op te vangen, om Hem te beschuldigen.
సన్తస్తమపవదితుం తస్య కథాయా దోషం ధర్త్తమిచ్ఛన్తో నానాఖ్యానకథనాయ తం ప్రవర్త్తయితుం కోపయితుఞ్చ ప్రారేభిరే|
