< Lukas 11 >

1 Eens was Hij ergens aan het bidden. Toen Hij ophield, sprak een zijner leerlingen tot Hem: Heer, leer ons bidden, zoals ook Johannes het zijn leerlingen heeft geleerd.
Екхварэс Исусо андэ екх тхан мангэлас Дэвлэс, и сар Вов пэрэашыля, екх андай сытярнэ мангля Лэс: — Рай! Сытяр амэн тэ мангас Дэвлэс, сар о Иоано сытярдя пэстирэ сытярнэн.
2 Hij sprak tot hen: Zegt, wanneer gij bidt: Vader, uw naam worde geheiligd; uw rijk kome.
Вов пхэндя лэнди: — Кала тумэ мангэн Дэвлэс, пхэнэн кадя: Дадэ! Мэк всаворэ лашарэн Тиро свэнто алав! Мэк авэл Тхагаримос Тиро!
3 Geef ons elke dag ons dagelijks brood.
Марно, саво трэбуй амэнди, подэ амэнди пэ кадва дес.
4 En vergeef ons onze zonden; want ook wij vergeven aan allen hun schuld. En leid ons niet in bekoring.
И эртисар амэнди амарэ бэзэха, колэсти со и амэ эртисарас всаворэнди, ко амэнди ужыло. И на домук тэ подаспэ кав бэзэх.
5 Ook zeide Hij hun: Veronderstelt, iemand van u heeft een vriend, en hij gaat te middernacht naar hem toe, en zegt: Vriend, leen me drie broden;
Тунчи Исусо пхэндя лэнди: — Сар варикастэ тумэндар исин амал, и тумэ авэна лэстэ андэ епаш рят и пхэнэна: «Амал, дэ манди андо ужылимос трин марнэ.
6 want een van mijn vrienden is op reis bij me aangekomen, en ik heb niets om hem voor te zetten.
Мандэ дромэстар залагля амал мэрно, и манди нинай, со тэ дав лэсти».
7 Zou dan de andere soms van binnen uit antwoorden, en zeggen: Val me niet lastig; de deur is al gesloten, en mijn kinderen zijn met mij te bed; ik kan niet opstaan, om het u te geven.
А кодва андрал андав чер пхэнэла лэсти: «На замисар ман! Удар затердэ, и бэяцэ мэрнэ манца по пато. Най сар тэ вщав и тэ дав тути».
8 Ik zeg u: Al zou hij niet opstaan en het hem geven, omdat hij zijn vriend is, dan zal hij toch om zijn lastig aanhouden opstaan, en hem geven al wat hij nodig heeft.
Пхэнав тумэнди, сар вов на вщела и на дэла колэсти, со вов исин лэско амал, пала кода со тумэ на пэрэашэн тэ мангэн, вов вщела и дэла, со тумэнди трэбуй, кай лэсти тэ на авэл лажаво.
9 Zo zeg Ik ook u: Vraagt en men zal u geven; zoekt en gij zult vinden; klopt en men zal u opendoen.
Пхэнав тумэнди: мангэн — и о Дэл дэла тумэнди, родэн — и аракхэна, марэн андэ удар — и о Дэл отпхэрнавэла тумэнди.
10 Want wie vraagt, ontvangt; wie zoekt, vindt: wie klopt, hem doet men open.
Кодва, ко мангэл — лэл, ко родэл — аракхэл, и ко марэл андэ удар — колэсти отпхэрнавэн.
11 Welke vader is er onder u, die aan zijn zoon een steen zal geven, als hij om brood vraagt; of als hij om vis vraagt, hem in plaats van een vis, een slang zal geven;
Исин машкар тумэндэ кацаво дад, саво дэла пэстирэ шавэсти сапэс, сар вов мангэл мащё?
12 of als hij vraagt om een ei, hem een schorpioen geven zal?
Сар мангэла парноро, дэла лэсти скорпионо?
13 Als gij dan, aan uw kinderen goede gaven weet te schenken, hoewel gij boos zijt, hoeveel te meer zal dan de hemelse Vader den Heiligen Geest geven aan wie tot Hem bidden!
Кала тумэ холятирэ, ай пэстирэ бэяцэнди дэн лашымос, майфартэ Дад тумаро болыбнаско дэла Свэнтонэс Духос колэнди, ко мангэл Лэстар.
14 Eens dreef Hij een duivel uit, die stom was; en toen de duivel was uitgegaan, sprak de stomme. En het volk stond verbaasd.
Екхвар Исусо вытрадя бэнгэс, саво терэлас манушэс мутонэса. И кала бэнг выжыля, мануш, саво сас муто, задя дума. Мануша дивосайле.
15 Maar sommigen hunner zeiden: Door Beélzebub, den vorst der duivels, drijft Hij de duivels uit.
Коисавэ пхэнэнас: — Вов вытрадэл бэнгэн зораса, сави дэл Веельзевуло, пхурэдэр бэнг.
16 Anderen vroegen Hem een teken uit de hemel, om Hem op de proef te stellen.
Ай авэр камэнас тэ зумавэн лэ Исусос, тай мангле, кай Вов тэ сикавэл шпэра пав болыбэн.
17 Maar Hij kende hun gedachten, en sprak tot hen: Ieder rijk, dat inwendig verdeeld is, zal worden verwoest; het ene huis zal er op het andere vallen.
Исусо жангля, со онэ гындон, пхэндя лэнди: — Кажно тхагаримос, саво машкар пэстэ вражымари, авэла шушо, и чер, кай вражымаря машкар пэстэ, пэрэла.
18 Wanneer dus de satan tegen zichzelf is verdeeld, hoe zal zijn rijk dan stand kunnen houden? Toch zegt gij, dat Ik door Beélzebub de duivels uitdrijf.
Сар о Сатана вражымари ежэно пэсти, сар утэрдёла тхагаримос лэско? Тумэ пхэнэн, со Мэ зораса, сави дэл Веельзевуло вытрадав бэнгэн.
19 Maar als Ik door Beélzebub de duivels uitdrijf, door wien drijven dan uw zonen ze uit? Daarom zullen zijzelf uw rechters zijn.
Сар Мэ вытрадав бэнгэн зораса, сави дэл Веельзевуло, тунчи савя зораса вытрадэн лэн тумарэ шавэ? Колэсти онэ авэна тумэнди сындомаренца.
20 Maar als Ik door de vinger Gods de duivels uitdrijf, dan is ook het koninkrijk Gods onder u gekomen.
А сар Мэ вытрадав бэнгэн Дэвлэстиря зораса, тунчи авиля тумэндэ Тхагаримос Дэвлэско.
21 Wanneer de sterke in volle wapenrusting zijn erf bewaakt, dan is zijn have in veiligheid.
Кала зорало мануш лэ мардянца мишто дикхэл пала пэско чер, тунчи лэско хулаимос нико на обчёрэла.
22 Maar wanneer een, die sterker is dan hij, hem overvalt en overwint, dan ontneemt hij hem zijn wapenrusting, waarop hij vertrouwde, en verdeelt zijn buit.
Кала майзор лэстар хукэла пэр лэстэ, тунчи помарэла лэс тай залэла лэстар мардя, савэнца вов гындолас тэ фэрисарэлпэ, вся, со исин андо чер, залэла и роздэла.
23 Wie niet met Mij is, is tegen Mij; en wie niet met Mij verzamelt, verstrooit.
Ко на екхэтанэ Манца, кодва жал пэр Мандэ; и ко на стидэл Манца, кодва росшол.
24 Wanneer de onreine geest van iemand is uitgegaan, zwerft hij rond in dorre oorden; hij zoekt naar rust, en vindt ze niet. Dan zegt hij: Ik zal terugkeren in mijn huis, waar ik ben uitgegaan.
Кала найжужо духо выжал андав мануш, вов пхирэл пай бипаестирэ тхана, родэл, кай тэ отчиёл, и на аракхэл. Тунчи вов пхэнэл: «Рисавава мэ андо чер, катар выжылем».
25 En bij zijn komst vindt hij het geveegd en versierd.
Кала вов рисавэл, дикхэл, со чер лэско жужардо и притидо.
26 Dan gaat hij heen, en neemt zeven andere geesten met zich mee, die bozer zijn dan hijzelf; ze komen binnen, en gaan er wonen. En het einde van dien man wordt erger nog dan het begin.
Тунчи вов жал и лэл пэса эхта аврэн духон, майхолятирэн пэстар, и онэ зажан и жувэн котэ. И када важо мануш инке майвырито, сар сас майанглэ.
27 Terwijl Hij zo sprak, verhief een vrouw uit het volk haar stem, en zei Hem: Zalig de schoot, die U heeft gedragen, en de borsten die U hebben gezoogd.
Сар Вов инке дэлас дума, тунчи екх жувли зацыписайля андай мануша, савэ стидэпэ котэ: — Бахтали кодья дэй, сави бэяндя и выправардя Тут!
28 Maar Hij zeide: Zalig eerder, die luisteren naar Gods woord, en het beleven.
Исусо пхэндя пэ када: — Бахталэ кола, ко ашунэн Дэвлэско лав и терэн, сар Вов пхэнэл.
29 En toen de menigte samenstroomde, begon Hij aldus: Dit geslacht is een boos geslacht; het vraagt een teken, en geen teken zal hun worden gegeven, dan het teken van Jonas.
Сар манушэн стидяпэ майбут, Исусо ля тэ дэл дума: — Кадва родо — холяко. Вов родэл шпэра, нэ лэсти на дэлапэ нисави шпэра, качи шпэра Ионастири.
30 Want zoals Jonas een teken was voor de Ninivieten, zo zal het ook de Mensenzoon zijn voor dit geslacht.
И сар Иона сас шпэра важ ниневитяноря, кадя Шаво Манушыкано авэла шпэра важ кадва родо.
31 De koningin van het Zuiden zal in het oordeel opstaan te zamen met de mannen van dit geslacht, en ze veroordelen; want ze kwam van het uiteinde der aarde om Sálomons wijsheid te horen; en zie, meer dan Sálomon is hier.
Тхагарни пав юго ваздёла по сындо манушэнца калэ родостар и сындосарэла лэн, колэсти со вой пай авэр риг пхув авэлас тэ пошунэл годяримос Соломоноско, и акэ, катэ майбаро Соломоностар.
32 De mannen van Ninive zullen in het oordeel opstaan te zamen met dit geslacht, en het veroordelen; want ze bekeerden zich op de prediking van Jonas; en zie, meer dan Jonas is hier.
Ниневитяноря ваздёна по сындо лэ манушэнца калэ родостар и сындосарэна лэн, колэсти со онэ ашадэ бэзэх пэско лавэндар, савэ пхэндя Иона. И акэ, катэ майбаро Ионастар.
33 Niemand steekt een lamp aan, om ze in de kelder of onder de korenmaat te zetten, maar op de kandelaar; opdat wie binnenkomt, het licht kan zien.
Нико, ко запхабарэл каганцо, на тховэл лэс по тхан, кай лэс нико на дикхэла, или талай кхоро. Нэ тховэн лэс упрэ, кадя, кай, ко зажала, тэ дикхэл удуд.
34 Uw oog is de lamp van het lichaam. Als uw oog goed is, dan is heel uw lichaam verlicht; maar deugt het niet, dan is ook uw lichaam in het duister.
Тирэ якха — удуд важ тиро тило. Кала тирэ якха жужэ, тунчи и ту всаворо пхэрдо удудэса. Ай сар тутэ найлашэ якха, тунчи тило тиро пхэрдо калимаса.
35 Zorgt er dus voor, dat het licht in u geen duisternis wordt.
Колэстар дикх, удуд, саво андэр тутэ, на калимос?
36 Wanneer dus heel uw lichaam verlicht is, zonder een enkel duister deel, hoe zal het geheel dan verlicht zijn, als de lamp u nog met haar stralen verlicht.
Акэ, сар тиро тило пхэрдо удудэса и андэр лэстэ нинай нисаво калимос, тунчи ту всаворо авэса пхэрдо удудэса, сар молниятар шолпэ пэр тутэ лако удуд.
37 Terwijl Hij nog sprak, nodigde een farizeër Hem bij zich aan tafel; Hij trad binnen, en nam plaats
Кала Исусо када пхэнэлас, екх фарисеё акхарда Лэс пэстэ тэ хал. Исусо жыля тай бэшля палай мэсали.
38 Maar de farizeër verwonderde zich, toen hij zag, dat Hij Zich niet eerst voor de maaltijd gewassen had.
Фарисеё дивосайля, со Вов на халадя и васт, англал сар тэ бэшэл тэ хас.
39 De Heer sprak tot hem: Gij, farizeër, gij reinigt dus de buitenkant van beker en schotel. maar uw eigen binnenste is vol roof en bederf.
Рай пхэндя лэсти: — Акэ тумэ, фарисеёря, жужарэн чярэ и тарелки упрал, ай андрал тумэ исин скумпо и холятирэ.
40 Dwazen! Heeft Hij, die het uitwendige maakte, ook het inwendige niet gemaakt?
Бигодятирэ! Кодва, Ко тердя упрал, на тердя ли и андрал?
41 Geeft liever de inhoud als aalmoes; en zie, dan is alles u rein.
Дэнтэ чёрорэнди, колэстар, со тумэндэ исин, и тунчи вся важ тумэнди авэла жужо.
42 Maar wee u, farizeën! Want gij betaalt tienden van muntkruid, wijnruitplant en allerlei groenten, maar gij verwaarloost het recht en de liefde tot God. Dit moet men doen, en het andere niet laten.
Бида тумэнди, фарисеёря! Тумэ дэн дэшто котор пай мята, рута и пай всавори зэлэнь, ай чячимос и камлимос Дэвлэско забистарэн. И када трэбуй тэ терэн, и кода тэ на ашавэн.
43 Wee u, farizeën! Want gij zijt belust op de ereplaatsen in de synagogen en de begroetingen op de marktpleinen.
Бида тумэнди, фарисеёря! Тумэ камэн тэ залэн майлашэ тхана андэ синагоги и кай мануша тумэнди тэ пхэнэн пэ барэ грады: «Тэ авэн бахталэ».
44 Wee u! Want gij zijt gelijk aan onzichtbare graven; de mensen lopen er over heen zonder het te weten.
Бида тумэнди! Тумэ — сар склэпоря, савэ на душон, пай савэ мануша пхирэн и на жанэн, кай онэ котэ исин.
45 Een van de wetgeleerden nam het woord, en zeide tot Hem: Meester, door zo te spreken, beledigt ge ook ons.
Екх андай сытяримаря Законостирэ пхэндя Лэсти: — Сытяримари! Кала думаса и амэн обмукэс.
46 Hij sprak: Ook u, wetgeleerden, wee! Want gij legt den mensen zware lasten op, maar zelf raakt gij de lasten met geen vinger aan.
Исусо пхэндя: — Бида и тумэнди, сытяримаря Законостирэ! Тумэ тховэн пэ мануш траста, сави пхарэс тэ андярэ, ай ежэнэ и наеса кадэла трастатэ на лэнпэ.
47 Wee u! Want gij bouwt de grafsteden der profeten, maar uw vaders hebben ze gedood.
Бида тумэнди! Тумэ тховэн шукарнэ памятникоря пророконэнди, савэн умардэ тумарэ дада.
48 Zo getuigt gij, deel te hebben aan de daden van uw vaders; want zij doodden hen, gij bouwt.
Калэса тумэ подритярэн рындоря тумарэ дадэндирэ. Онэ умардэ пророкон, а тумэ терэн важ лэнди памятникоря.
49 Daarom heeft ook Gods wijsheid gezegd: Ik zal tot hen profeten en apostelen zenden, en sommigen van hen zullen ze doden en vervolgen;
Колэсти годяримос Дэвлэско пхэндя: «Мэ бишалава лэндэ пророкон и апостолонэн, и онэ екхэн умарэна, ай аврэн вытрадэна».
50 opdat van dit geslacht het bloed van alle profeten zou worden opgeëist, dat sinds de grondvesting der wereld vergoten is:
Колэстар кадва родо потинэла палав всаворо рат пророкэндиро, саво сас прошуто кола вряматар, кала тердяпэ люма,
51 van het bloed van Abel af, tot het bloed van Zakarias toe, die gedood is tussen het altaar en de tempel. Ja, Ik zeg u, het zal van dit geslacht worden opgeëist.
лэ ратэстар Авилёстирэстар кав рат Захарияско, саво сас умардо машкар жэртвенико и храмо. Кадя, пхэнав тумэнди, пушэлапэ калэ родостар.
52 Wee u, wetgeleerden! Want gij hebt de sleutel tot de kennis weggenomen; zelf zijt gij niet binnengegaan, en hen, die er in willen gaan, hebt gij tegengehouden.
Бида тумэнди, сытяримаря Законостирэ! Тумэ залинэ тии лэ джянглимастар, нэ ежэнэ на зажыле и затердэ дром колэнди, ко зажал.
53 Toen Hij hun dit gezegd had, begonnen de schriftgeleerden en farizeën Hem heftig aan te vallen, en Hem allerlei strikvragen te stellen;
Кала Исусо выжыля андав чер, сытяримаря Законостирэ и фарисеёря фартэ холяйле пэр Лэстэ, долэнас Лэс и бут пушэнас Лэстар.
54 ze loerden er op, uit zijn mond iets op te vangen, om Hem te beschuldigen.
Онэ родэнас, сар тэ астарэн Лэс по лав.

< Lukas 11 >