< Leviticus 7 >
1 Dit is de wet op het schuldoffer: het is hoogheilig.
Hae loe kaciim koek, sakpazae angbawnhaih daan ah oh.
2 Op de plaats, waar men het brandoffer slacht, moet men ook het schuldoffer slachten; en de priester moet het altaar aan alle kanten met zijn bloed besprenkelen.
Hmai angbawnhaih moi bohhaih ahmuen ah, nihcae mah sakpazae angbawnhaih moi to bop o tih; anih mah athii to hmaicam taengah haeh tih.
3 Alle vetdelen ervan moet hij offeren: het staartvet met het vet, dat de ingewanden bedekt;
Anih mah athawknawk boih, tamai ih athawk hoi tazae taqawn nuiah kaom athawknawk boih to tathlang tih.
4 de beide nieren met het vet, dat daaromheen in de lenden zit; de kwab aan de lever, die met de nieren moet worden weggenomen.
Anih mah pakae hnetto hoi pakae nui ih athawk, kaenghuh taeng ih ngannawk, pathin nui ih athawknawk to la boih tih;
5 De priester moet het op het altaar in rook doen opgaan als een vuuroffer voor Jahweh; het is een schuldoffer.
to moinawk to qaima mah hmaicam nuiah hmai pakhaem ueloe, Angraeng khaeah hmai angbawnhaih to sah tih; hae loe sakpazae angbawnhaih ah oh.
6 Alle mannen onder de priesters mogen het eten; op een heilige plaats moet het worden genuttigd; want het is hoogheilig.
Qaima imthung takoh ih nongpa boih mah moi to caa o tih; to loe ciimcai koek ah oh pongah, kaciim ahmuen ah caa o tih.
7 Voor het zonde en het schuldoffer geldt dezelfde wet; het zal den priester behoren, die er de verzoeningsplechtigheid mee verricht.
Zae angbawnhaih daan hoi sakpazae angbawnhaih daan loe maeto ah ni oh; zae angbawnhaih sahkung qaima mah to daan to tawn han oh.
8 Ook de huid van iemands brandoffer is voor den priester, die het opdraagt.
Mi kawbaktih kami hanah angbawnhaih sah pae cadoeh, angbawnhaih sah qaima loe, a sak ih angbawnhaih moi hin to angmah hanah suem tih.
9 Elk spijsoffer, dat in de oven is gebakken of in een pot of pan is bereid, komt den priester toe, die het opdraagt.
Camphaek laom pongah haek ih takaw, haekhaih laom pongah haek ih takaw, sum kangphaek pongah haek ih takaw boih loe, angbawnhaih sah qaima mah la tih.
10 Maar op alle andere spijsoffers, hetzij ze met olie zijn gemengd of droog zijn, hebben alle zonen van Aäron evenveel recht.
Situi hoi atok maw, atok ai, angbawnhaih takaw boih, Aaron capanawk boih mah kangvan ah la o tih.
11 Dit is de wet op de vredeoffers, die men aan Jahweh opdraagt.
Hae loe kami mah Angraeng khaeah angbawnhaih sak koi, angdaeh angbawnhaih daan ah oh.
12 Wanneer iemand zijn gave uit dankbaarheid brengt, moet hij bij het dankoffer ongedesemde koeken voegen, gemengd met olie, ongedesemde vlaas met olie bestreken, en meelbloem met olie aangemaakt.
Kami maeto mah anghoe hmuen paekhaih sah nahaeloe, anghoe angbawnhaih hmuen hoi nawnto, situi hoi atok moe, taeh thuh ai ih takaw kae; situi nok moe, taeh thuh ai ih takaw karoem, situi hoi atok ih takaw kae, kahoih takaw dip, situi hoi haek ih takaw to paek ah.
13 Bij zijn vredeoffer uit dankbaarheid moet hij koeken van gedesemd brood als offergave voegen.
Takaw pacoengah, anghoe pongah angdaeh angbawnhaih hmuen hoi nawnto, taeh thuh ih takaw to paek ah.
14 Van al deze soorten van offergaven moet hij Jahweh één stuk als hefoffer brengen; het zal voor den priester zijn, die het bloed van het vredeoffer sprenkelt.
Angbawnhaih hmuen boih thung hoiah takaw maeto Angraeng khaeah paek ah; to loe angdaeh angbawnhaih athii haehkung qaima taham ah om tih.
15 Het vlees van zijn vredeoffer uit dankbaarheid gebracht moet op de dag, dat het geofferd wordt, worden gegeten; niets daarvan mag tot de volgende morgen worden bewaard.
Anghoe pongah angdaeh angbawnhaih ah boh ih moi loe, moi boh niah caa roep ah; akhawn bang khoek to omsak hmah.
16 Wanneer iemand een slachtoffer als geloftegave of als vrijwillige gave brengt, dan moet wel het slachtoffer op de dag van de offerande worden genuttigd; maar wat overblijft mag ook de volgende dag nog worden gegeten;
Toe lokkam hoi sak ih angbawnhaih maw, to tih ai boeh loe angmah koeh ah angbawnhaih to sah nahaeloe, angbawnhaih sak na niah moi to caak roep han oh, amtlai nahaeloe khawnbang ah doeh caak thaih:
17 wat op de derde dag nog over is van het offervlees, moet in het vuur worden verbrand.
toe angbawnhaih moi ni thumto karoek to om nahaeloe, hmai hoiah thlaek ah.
18 Wanneer op de derde dag nog van het vlees van het vredeoffer wordt gegeten, komt het hem, die het heeft gebracht, niet ten goede, en wordt het hem niet toegerekend; integendeel dan is het onrein, en iedereen, die ervan eet, belaadt zich met schuld.
Angdaeh angbawnhaih moi ni thumto thung caa nahaeloe, to kami to talawk thai mak ai; paekkung mah paek ih hmuen doeh atho om mak ai; to hmuen loe panuet thoh boeh; to tiah kacaa kami loe a caak pazaehaih atho to hnu tih.
19 Ook als het vlees met iets onreins in aanraking komt, mag het niet meer worden gegeten, maar moet het worden verbrand. Iedereen, die rein is, mag het vlees van het vredeoffer eten.
Kaciim ai hmuen hoi kangbet moi to caa hmah; hmai hoi qoeng ah; kaciim moi loe kaciim kaminawk boih mah caa o tih.
20 Maar iedereen, die het vlees van het vredeoffer van Jahweh eet, terwijl hij onrein is, zal van zijn volk worden afgesneden.
Toe ciimcai ai kami loe, ciimcai ai ah Angraeng khaeah angdaeh angbawnhaih moi to caa nahaeloe, to kami to angmah ih acaeng thung hoiah takhoe ah.
21 Eveneens zal iedereen, die iets onreins heeft aangeraakt, iets onreins van een mens of onrein vee of welk onrein gedierte ook, en die toch van het vlees van het vredeoffer van Jahweh eet, van zijn volk worden afgesneden.
Ciimcai ai hmuen maw, ciimcai ai kami ih hmuen maw, to tih ai boeh loe ciimcai ai moi maw, to tih ai boeh loe ciimcai ai panuet thok hmuen maw maeto sui moe, Angraeng khaeah paek ih angdaeh angbawnhaih moi to caa kami loe, angmah ih acaeng thung hoi takhoe ving ah, tiah a naa.
22 Jahweh sprak tot Moses:
Angraeng mah Mosi khaeah,
23 Zeg aan de Israëlieten: Het vet van een rund, van een schaap of geit moogt ge niet eten;
Israel kaminawk khaeah, Maitaw thawk, to tih ai boeh loe tuu thawk, to tih ai boeh loe maeh thawk to caa o hmah.
24 het vet van een gestorven of verscheurd dier mag voor alles worden gebruikt, maar ge moogt het niet eten.
Angmah koeh kadueh moi athawk, moisan mah kaek ih kadueh moithawk to kalah angaihaih ahmuen ah patoh oh; toe caa o hmah.
25 Want iedereen, die het vet van runderen eet, die men als vuuroffers aan Jahweh kan brengen, zal van zijn volk worden afgesneden.
Angraeng khaeah sak ih hmai angbawnhaih moithawk caa kami loe, angmah ih acaeng thung hoi takhoe ving ah.
26 Waar ge ook woont, nooit moogt ge bloed nuttigen, noch van vogels noch van viervoetige dieren;
Na ohhaih ahmuen kruekah, tavaa ih athii maw, moi ih athii maw to caa o hmah.
27 iedereen, die bloed nuttigt, van welk beest ook, zal van zijn volk worden afgesneden.
Kawbaktih athii doeh caa kami loe, angmah ih acaeng thung hoi pahnawt ah, tiah thui paeh, tiah a naa.
28 Jahweh sprak tot Moses:
Angraeng mah Mosi khaeah,
29 Zeg aan de Israëlieten: Wie Jahweh een vredeoffer brengt, moet zelf zijn gave van dat vredeoffer Jahweh opdragen.
Israel kaminawk khaeah hae tiah thui paeh; Angraeng khaeah angdaeh angbawnhaih sah kami loe, a paek ih angdaeh angbawnhaih moi thung hoiah Angraeng khae tathlang hanah sin ah.
30 Met eigen handen moet hij de vuuroffers van Jahweh, het vet met de borst opdragen; de borst om ze als strekoffer voor het aanschijn van Jahweh aan te bieden,
Angraeng khaeah hmai angbawnhaih sak hanah, angmah ban ah athawk hoi saoek to sin han oh, anih mah Angraeng hmaa ah ahaek angbawnhaih sak hanah ahaek tih.
31 terwijl de priester het vet op het altaar in rook moet doen opgaan. De borst valt dan Aäron en zijn zonen ten deel.
Qaima mah athawk to hmaicam ah pakhaem tih; toe saoek loe Aaron hoi a capanawk ih taham ah om tih.
32 De rechterschenkel van uw vredeoffer moet ge als hefoffer aan den priester geven.
Angdaeh angbawnhaih moi bantang bang ih palaeng to qaima han paek ah.
33 Wie van Aärons zonen het bloed en het vet van het vredeoffer heeft opgedragen, ontvangt de rechterschenkel als zijn deel.
Angdaeh angbawnhaih moi thii hoi athawk paekkung, Aaron capa mah bantang bang ih palaeng to angmah hanah la tih.
34 Want de borst, die als strekoffer en de schenkel, die als hefoffer wordt gebracht, neem Ik van het vredeoffer der Israëlieten af, om ze den priester Aäron en zijn zonen te geven als het deel, dat de Israëlieten hun steeds moeten afstaan.
Israel kaminawk mah sak ih angdaeh angbawnhaih moi thung hoiah saoek hoi palaeng to ka lak moe, Israel kaminawk salakah sak poe han paek ih daan baktih toengah, qaima Aaron hoi anih ih capanawk khaeah ka paek boeh, tiah a naa.
35 Dit is dus het deel van Jahweh’s vuuroffers, dat Jahweh voor Aäron en zijn zonen heeft bestemd op de dag, dat Hij hen deed aantreden, om zijn priesters te zijn,
To moi loe Aaron hoi a capanawk mah Angraeng hmaa ah qaima tok to sak o hanah, Aaron hoi a capanawk situi bawhhaih niah, Angraeng khaeah hmai angbawnhaih sak ih hmuen thung hoiah nihcae mah hak han koi taham ah oh;
36 en dat, zoals Jahweh op de dag van hun zalving bevolen heeft, de Israëlieten aan hen moeten afstaan. Het is een eeuwig geldend recht voor hun nageslacht.
Israel kaminawk ban thung hoi to baktih qawk to a toep o hanah, nihcae situi bawh na niah, Angraeng mah Israel kaminawk khaeah lokpaek boeh; to lok loe nihcae ih caanawk dung khoek to pazui poe han ih daan ah oh.
37 Dit is dus de wet op de brand en spijsoffers, op de zonde en schuldoffers, op de wijdings en vredeoffers,
Hae loe hmai angbawnhaih, cang angbawnhaih, zae angbawnhaih, sakpazae angbawnhaih, angpaekhaih hoi angdaeh angbawnhaih daan ah oh,
38 die Jahweh op de berg Sinaï aan Moses heeft voorgeschreven op de dag, dat Hij hem beval, dat de kinderen Israëls in de woestijn van de Sinaï hun offergaven aan Jahweh zouden brengen.
Angraeng mah Israel kaminawk khaeah Sinai praezaek ah Angraeng khaeah angbawnhaih sak han thuih pae na niah, Sinai mae ah Mosi han paek ih daan ah oh.