Klaagliederen 5
1 Gedenk toch, Jahweh, wat wij verduren, Zie toe, en aanschouw onze smaad:
Kumbuka, Yahweh, yaliyo tutokea na uone aibu yetu.
2 Ons erfdeel is aan anderen vervallen, Onze huizen aan vreemden.
Urithi wetu umegeuziwa kwa wageni; nyumba zetu kwa wageni.
3 Wezen zijn wij, vaderloos, Als weduwen zijn onze moeders;
Tumekuwa yatima, bila baba, na mama zetu ni kama wajane.
4 Ons water drinken wij voor geld, Wij moeten ons eigen hout betalen.
Lazima tulipe fedha kwa maji tunayo kunywa, na tulipe fedha kupata mbao zetu.
5 Voortgezweept, met het juk om de hals, Uitgeput, maar men gunt ons geen rust!
Hao wanakuja kwetu wamekaribia nyuma yetu; tumechoka na hatuwezi pata mapumziko.
6 Naar Egypte steken wij de handen uit, Naar Assjoer om brood!
Tumejitoa kwa Misri na kwa Assiria tupate chakula cha kutosha.
7 Onze vaderen hebben gezondigd: zij zijn niet meer, Wij dragen hun schuld:
Baba zetu walifanya dhambi, na hawapo tena, na tumebeba dhambi zao.
8 Slaven zijn onze heersers, En niemand, die ons uit hun handen verlost.
Watumwa walitutawala, na hakuna wa kutuokoa na mikono yao.
9 Met gevaar voor ons leven halen wij brood, Voor het dreigende zwaard der woestijn;
Tunapata mkate wetu pale tunapo hatarisha maisha, kwasababu ya upanga wa nyikani.
10 Onze huid is heet als een oven, Door de koorts van de honger.
Ngozi zetu zimekuwa na moto kama jiko kwasababu ya joto la njaa.
11 De vrouwen worden in Sion onteerd, De maagden in de steden van Juda;
Wanawake wanabakwa Sayuni, na mabikra katika mji wa Yuda.
12 Vorsten door hen opgehangen, Geen oudsten gespaard.
Watoto wa mfalme wamenyongwa na mikono yao, na hakuna heshima inayoonyeshwa kwa wazee.
13 De jongens moeten de molensteen torsen, De knapen bezwijken onder het hout;
Wanaume vijana wanalizimishwa kusaga mbegu kwa jiwe la kusagia, na wavulana wanajikwa chini ya vifurushi vya kuni.
14 Geen grijsaards meer in de poorten, Geen jonge mannen meer met hun lier.
Wazee wameacha lango la mji, na vijana wameacha miziki.
15 Geen blijdschap meer voor ons hart, Onze reidans veranderd in rouw,
Furaha ya moyo imekoma na kucheza kwetu kumegeuka kilio.
16 Gevallen de kroon van ons hoofd: Wee onzer, wij hebben gezondigd!
Taji limeanguka kichwani mwetu; ole wetu, kwa kuwa tumetenda dhambi!
17 Hierom is ons hart verslagen, Staan onze ogen zo dof:
Kwa kuwa moyo wetu umekuwa unaumwa, na machozi yetu ya fifia, kwa vitu hivi macho yetu yanafifia
18 Om de Sionsberg, die ligt verlaten, Waar enkel jakhalzen lopen.
maana Mlima Sayuni umelala ukiwa, mbwa wa mitaani wacheza juu yake.
19 Maar Gij zetelt in eeuwigheid, Jahweh; Uw troon van geslacht tot geslacht!
Lakini wewe, Yahweh, unatawala milele, na utaketi katika kiti chako cha enzi vizazi na vizazi. Kwanini unatusahau milele?
20 Waarom zoudt Gij ons dan altijd vergeten, Ten einde toe ons verlaten?
Kwanini unatutelekeza kwa siku nyingi?
21 Ach Jahweh, breng ons tot U terug: wij willen bekeren; Maak onze dagen weer als voorheen!
Turejeshe kwako, Yahweh, na sisi tutarejea. Fanya upya siku zetu kama zilivyo kuwa hapo zamani -
22 Neen, Gij hebt ons niet voor immer verworpen, Gij blijft op ons niet zo hevig verbolgen!
vinginevyo labda uwe umetukataa na una hasira kwetu kupita kiasi.
