Klaagliederen 5
1 Gedenk toch, Jahweh, wat wij verduren, Zie toe, en aanschouw onze smaad:
Kumbuka, Ee Bwana, yaliyotupata, tazama, nawe uione aibu yetu.
2 Ons erfdeel is aan anderen vervallen, Onze huizen aan vreemden.
Urithi wetu umegeuziwa kwa wageni, na nyumba zetu kwa wageni.
3 Wezen zijn wij, vaderloos, Als weduwen zijn onze moeders;
Tumekuwa yatima wasio na baba, mama zetu wamekuwa kama wajane.
4 Ons water drinken wij voor geld, Wij moeten ons eigen hout betalen.
Ni lazima tununue maji tunayokunywa, kuni zetu zapatikana tu kwa kununua.
5 Voortgezweept, met het juk om de hals, Uitgeput, maar men gunt ons geen rust!
Wanaotufuatilia wapo kwenye visigino vyetu, tumechoka na hakuna pumziko.
6 Naar Egypte steken wij de handen uit, Naar Assjoer om brood!
Tumejitolea kwa Misri na Ashuru tupate chakula cha kutosha.
7 Onze vaderen hebben gezondigd: zij zijn niet meer, Wij dragen hun schuld:
Baba zetu walitenda dhambi na hawapo tena, na sisi tunachukua adhabu yao.
8 Slaven zijn onze heersers, En niemand, die ons uit hun handen verlost.
Watumwa wanatutawala na hakuna wa kutuokoa mikononi yao.
9 Met gevaar voor ons leven halen wij brood, Voor het dreigende zwaard der woestijn;
Tunapata chakula chetu kwa kuhatarisha maisha yetu kwa sababu ya upanga jangwani.
10 Onze huid is heet als een oven, Door de koorts van de honger.
Ngozi yetu ina joto kama tanuru, kwa sababu ya fadhaa itokanayo na njaa.
11 De vrouwen worden in Sion onteerd, De maagden in de steden van Juda;
Wanawake wametendwa jeuri katika Sayuni, na mabikira katika miji ya Yuda.
12 Vorsten door hen opgehangen, Geen oudsten gespaard.
Wakuu wametungikwa juu kwa mikono yao, wazee hawapewi heshima.
13 De jongens moeten de molensteen torsen, De knapen bezwijken onder het hout;
Vijana wanataabika kwenye mawe ya kusagia, wavulana wanayumbayumba chini ya mizigo ya kuni.
14 Geen grijsaards meer in de poorten, Geen jonge mannen meer met hun lier.
Wazee wameondoka langoni la mji, vijana wameacha kuimba nyimbo zao.
15 Geen blijdschap meer voor ons hart, Onze reidans veranderd in rouw,
Furaha imeondoka mioyoni mwetu, kucheza kwetu kumegeuka maombolezo.
16 Gevallen de kroon van ons hoofd: Wee onzer, wij hebben gezondigd!
Taji imeanguka kutoka kichwani petu. Ole wetu, kwa maana tumetenda dhambi!
17 Hierom is ons hart verslagen, Staan onze ogen zo dof:
Kwa sababu hiyo, mioyo yetu inazimia, kwa sababu ya hayo, macho yetu yamefifia,
18 Om de Sionsberg, die ligt verlaten, Waar enkel jakhalzen lopen.
kwa ajili ya Mlima Sayuni, ambao unakaa ukiwa, nao mbweha wanatembea juu yake.
19 Maar Gij zetelt in eeuwigheid, Jahweh; Uw troon van geslacht tot geslacht!
Wewe, Ee Bwana unatawala milele, kiti chako cha enzi chadumu kizazi hadi kizazi.
20 Waarom zoudt Gij ons dan altijd vergeten, Ten einde toe ons verlaten?
Kwa nini watusahau siku zote? Kwa nini umetuacha kwa muda mrefu?
21 Ach Jahweh, breng ons tot U terug: wij willen bekeren; Maak onze dagen weer als voorheen!
Turudishe kwako mwenyewe, Ee Bwana, ili tupate kurudi. Zifanye mpya siku zetu kama siku za kale,
22 Neen, Gij hebt ons niet voor immer verworpen, Gij blijft op ons niet zo hevig verbolgen!
isipokuwa uwe umetukataa kabisa na umetukasirikia pasipo kipimo.
