Klaagliederen 5

1 Gedenk toch, Jahweh, wat wij verduren, Zie toe, en aanschouw onze smaad:

Ra Anumzamoka menima tagrite'ma fore'ma nehia knazamo'ma tazeri havizama nehigetama tusi'a tagazema e'nerunana neragenka antahiramio.

2 Ons erfdeel is aan anderen vervallen, Onze huizen aan vreemden.

Onke'nona vahe'mo'za e'za tagri mopa eme enerizage'za, ru moparegati vahe'mo'za e'za tagri nontamina emeri nafa'a hu'za mani'naze.

3 Wezen zijn wij, vaderloos, Als weduwen zijn onze moeders;

Tafahe'za omani megusa mofavregna huta tagra nemanunke'za, trerahe'za kento a'nanegna hu'za mani'naze.

4 Ons water drinken wij voor geld, Wij moeten ons eigen hout betalen.

Tima nenompi, tevema enerunana zagoretike'za mizaseta eri'none.

5 Voortgezweept, met het juk om de hals, Uitgeput, maar men gunt ons geen rust!

Ha' vahetimo'za rama'a zampi tazeri haviza huvava nehazageta mani fru huta omani'none.

6 Naar Egypte steken wij de handen uit, Naar Assjoer om brood!

Tagri'ma ne'zama tamisnageta nesunku huta Isipi vahe'ene, Asiria vahe'mokizmi zmagorga mani'none.

7 Onze vaderen hebben gezondigd: zij zijn niet meer, Wij dragen hun schuld:

Tagri tagehe'za kumi hute'za ko fri'za menina omani'naze. Ana hu'nazageta menina zamagri kumi'mofo knazama'a e'nerune.

8 Slaven zijn onze heersers, En niemand, die ons uit hun handen verlost.

Tagrira kazokzo eri'za vahe'mo'za kegava hurantazageta mani'nonkeno, mago vahe'mo'e huno ana vahe'mokizmi hankavefintira tagura vazino taza osu'ne.

9 Met gevaar voor ons leven halen wij brood, Voor het dreigende zwaard der woestijn;

Hagi nezanku'ma vuta eta huta hakeku'ma hunana, ka'ma kokampina ha' vahe'mo'za bainati kazinteti tahe frinaku kafonte'za mani'naze.

10 Onze huid is heet als een oven, Door de koorts van de honger.

Tusi taga'matea zamo higeno, tavufgamo'a sikonima negraza avenimo'ma teve ha'ma hiaza huno tusi amuho hu'ne.

11 De vrouwen worden in Sion onteerd, De maagden in de steden van Juda;

Saioni kumapi a'nanea zamagra zamazeri haviza nehu'za, Juda mopafima me'nea ranra kumatamimpima nemaniza vene omase mofa'nea ha' vahe'mo'za eme zamazeri haviza hu'naze.

12 Vorsten door hen opgehangen, Geen oudsten gespaard.

Kva vahetia zamazeri'za zamazante nofi anakite'za, zafare hanti'naze. Ana nehu'za ranra vahetia so'e avu'ava zana hunozmante'za, zamazeri zamagaze hu'naze.

13 De jongens moeten de molensteen torsen, De knapen bezwijken onder het hout;

Hagi nehazave nagara huzmantazage'za witima refuzafunepaza have rezahe nehazage'za, mofavre nagatia tusinasi teverami hare'za kofizmantazage'za, knazamigu nehu'za eri'naze.

14 Geen grijsaards meer in de poorten, Geen jonge mannen meer met hun lier.

Ranra vahetamimo'za kuma kafante'ma nemaniza zana atre'za nevazage'za, nahezave naga'mo'za zavena ahe'za zagamera osu'naze.

15 Geen blijdschap meer voor ons hart, Onze reidans veranderd in rouw,

Muse zagame'ma nehuta avoma nehagona zana atreta, zavi zagame nehuta tasuzampi mani'none.

16 Gevallen de kroon van ons hoofd: Wee onzer, wij hebben gezondigd!

Rantagima e'neruna zamo'ma, tasenire'ma kini fetorikna'ma hu'nea zamo'a mopafi evuramigeta, tasuzampi mani'none. Anama hu'neana tagrama hu'nona kumi'mo higeno anara hu'ne!

17 Hierom is ons hart verslagen, Staan onze ogen zo dof:

Anazama fore'ma nehigeno'a, tarimpamo'a havizantfa nehigeno, zavi'ma atonazamo higeno tavumipamo'a evuno hanintiri higeta, tavua keso'e osu'none.

18 Om de Sionsberg, die ligt verlaten, Waar enkel jakhalzen lopen.

Saioni ran kumapina vahera omanino atreno vuno eno higeno, ka'ma koka fore higeno anampina afi kraramimozage mani'neza vano hu'naze.

19 Maar Gij zetelt in eeuwigheid, Jahweh; Uw troon van geslacht tot geslacht!

Hianagi Ra Anumzamoka kagrake kinia mani'nenka, henkama fore hu anante nante'ma hu'za vanaza vahetera manivava hunka vugahane.

20 Waarom zoudt Gij ons dan altijd vergeten, Ten einde toe ons verlaten?

Ra Anumzamoka na'a hu'negenka za'zatera kamefira huneraminka antahi noramine?

21 Ach Jahweh, breng ons tot U terug: wij willen bekeren; Maak onze dagen weer als voorheen!

Ra Anumzamoka menina ete tazeri knare hananketa knare huta nemanisunkenka, knatia eri kasefa hananketa, ko'ma knare hutama mani'nonaza huta manisnune.

22 Neen, Gij hebt ons niet voor immer verworpen, Gij blijft op ons niet zo hevig verbolgen!

Hifi tagrira tusi karimpa herantenka kamefi huneraminka, kavesra hurante vaganerampi?