< Klaagliederen 5 >

1 Gedenk toch, Jahweh, wat wij verduren, Zie toe, en aanschouw onze smaad:
זכר יהוה מה היה לנו הביט וראה את חרפתנו׃
2 Ons erfdeel is aan anderen vervallen, Onze huizen aan vreemden.
נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים׃
3 Wezen zijn wij, vaderloos, Als weduwen zijn onze moeders;
יתומים היינו אין אב אמתינו כאלמנות׃
4 Ons water drinken wij voor geld, Wij moeten ons eigen hout betalen.
מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו׃
5 Voortgezweept, met het juk om de hals, Uitgeput, maar men gunt ons geen rust!
על צוארנו נרדפנו יגענו לא הונח לנו׃
6 Naar Egypte steken wij de handen uit, Naar Assjoer om brood!
מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם׃
7 Onze vaderen hebben gezondigd: zij zijn niet meer, Wij dragen hun schuld:
אבתינו חטאו אינם אנחנו עונתיהם סבלנו׃
8 Slaven zijn onze heersers, En niemand, die ons uit hun handen verlost.
עבדים משלו בנו פרק אין מידם׃
9 Met gevaar voor ons leven halen wij brood, Voor het dreigende zwaard der woestijn;
בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר׃
10 Onze huid is heet als een oven, Door de koorts van de honger.
עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב׃
11 De vrouwen worden in Sion onteerd, De maagden in de steden van Juda;
נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה׃
12 Vorsten door hen opgehangen, Geen oudsten gespaard.
שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו׃
13 De jongens moeten de molensteen torsen, De knapen bezwijken onder het hout;
בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו׃
14 Geen grijsaards meer in de poorten, Geen jonge mannen meer met hun lier.
זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם׃
15 Geen blijdschap meer voor ons hart, Onze reidans veranderd in rouw,
שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו׃
16 Gevallen de kroon van ons hoofd: Wee onzer, wij hebben gezondigd!
נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו׃
17 Hierom is ons hart verslagen, Staan onze ogen zo dof:
על זה היה דוה לבנו על אלה חשכו עינינו׃
18 Om de Sionsberg, die ligt verlaten, Waar enkel jakhalzen lopen.
על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו׃
19 Maar Gij zetelt in eeuwigheid, Jahweh; Uw troon van geslacht tot geslacht!
אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדר ודור׃
20 Waarom zoudt Gij ons dan altijd vergeten, Ten einde toe ons verlaten?
למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים׃
21 Ach Jahweh, breng ons tot U terug: wij willen bekeren; Maak onze dagen weer als voorheen!
השיבנו יהוה אליך ונשוב חדש ימינו כקדם׃
22 Neen, Gij hebt ons niet voor immer verworpen, Gij blijft op ons niet zo hevig verbolgen!
כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד׃

< Klaagliederen 5 >