Klaagliederen 5
1 Gedenk toch, Jahweh, wat wij verduren, Zie toe, en aanschouw onze smaad:
Yaye Jehova Nyasaye, parie gima osetimorenwa; rangwa mondo ineye wichkuot ma wan-go.
2 Ons erfdeel is aan anderen vervallen, Onze huizen aan vreemden.
Girkeni mawa osemi jopinje mamoko, to miechwa to osekaw gi ji ma welo.
3 Wezen zijn wij, vaderloos, Als weduwen zijn onze moeders;
Wasedongʼ kiye, to minewa chalo mon ma chwogi otho.
4 Ons water drinken wij voor geld, Wij moeten ons eigen hout betalen.
Nyaka wangʼiew pi mawamodho; yiendwa ma wachwako nyaka wachul nengo eka wayudgi.
5 Voortgezweept, met het juk om de hals, Uitgeput, maar men gunt ons geen rust!
Jogo malawowa nikodwa machiegni; waol kendo waonge yweyo.
6 Naar Egypte steken wij de handen uit, Naar Assjoer om brood!
Ne wachiwore ni Misri kod Asuria mondo wayud chiemo moromo.
7 Onze vaderen hebben gezondigd: zij zijn niet meer, Wij dragen hun schuld:
Kwerewa notimo richo, to koro gionge, to wan ema ikumowa kargi.
8 Slaven zijn onze heersers, En niemand, die ons uit hun handen verlost.
Wasumbini ema tinde otelonwa, kendo onge ngʼama resowa e lwetgi.
9 Met gevaar voor ons leven halen wij brood, Voor het dreigende zwaard der woestijn;
Wayudo chiembwa e yo matek manyalo hinyo ngimawa nikech lweny manie thim.
10 Onze huid is heet als een oven, Door de koorts van de honger.
Dendwa owre mana ka mach nikech tuo ma kech kelonwa.
11 De vrouwen worden in Sion onteerd, De maagden in de steden van Juda;
Mon osemak githuon e Sayun, to nyiri e miech Juda.
12 Vorsten door hen opgehangen, Geen oudsten gespaard.
Jodong gwengʼ oselier gi lwetegi e yien, to jomadongo ok osemi luor.
13 De jongens moeten de molensteen torsen, De knapen bezwijken onder het hout;
Jomatindo tiyo matek kuonde mag rego, to yawuowi chandore ka gitingʼo yien mapek.
14 Geen grijsaards meer in de poorten, Geen jonge mannen meer met hun lier.
Jodongo onge e dhoranga dala maduongʼ; kendo jomatindo oseweyo wero wendegi.
15 Geen blijdschap meer voor ons hart, Onze reidans veranderd in rouw,
Mor oserumo e chunywa; miendwa oselokore ywak.
16 Gevallen de kroon van ons hoofd: Wee onzer, wij hebben gezondigd!
Osimbo mar duongʼ oselwar oa e wiwa. Yaye, masira omakowa, nikech wasetimo richo.
17 Hierom is ons hart verslagen, Staan onze ogen zo dof:
Nikech gik ma osetimorenwagi, chunywa ool kendo wengewa osejony,
18 Om de Sionsberg, die ligt verlaten, Waar enkel jakhalzen lopen.
nimar got Sayun, osejwangʼ modongʼ gunda ma ondiegi ema kwayoe.
19 Maar Gij zetelt in eeuwigheid, Jahweh; Uw troon van geslacht tot geslacht!
Yaye Jehova Nyasaye, lochni osiko manyaka chiengʼ kendo ochwere e tiengʼ ka tiengʼ.
20 Waarom zoudt Gij ons dan altijd vergeten, Ten einde toe ons verlaten?
Ere gima omiyo wiyi wil kodwa kinde duto? Ere gima omiyo ijwangʼowa kuom kinde malach kamano?
21 Ach Jahweh, breng ons tot U terug: wij willen bekeren; Maak onze dagen weer als voorheen!
Yaye Jehova Nyasaye, dwogwa iri; kendo ndalowa obed manyien kaka ne wan chon.
22 Neen, Gij hebt ons niet voor immer verworpen, Gij blijft op ons niet zo hevig verbolgen!
Ka ok itimonwa kamano, to nyiso ni isedagiwa kendo in gi mirima kodwa ma ok nyal pim.
