Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Mene ɔbarima a mahunu amane wɔ nʼabufuo abaa ano.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
Wapam me afiri ne ho ama manante sum mu na ɛnyɛ hann mu;
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
Ampa ara wama nsa so atia me mpɛn bebree, ɛda mu nyinaa.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
Wama me wedeɛ ne me nam anyini Na wabubu me nnompe.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
Waka me ahyɛ mu, ɔde nwononwono ne ahokyere atwa me ho ahyia.
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
Wama matena esum mu sɛ wɔn a wɔawuwu dada no.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
Wato ɔfasuo atwa me ho ahyia enti mentumi nnwane; wagu me nkɔnsɔnkɔnsɔn ama matɔ baha.
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
Mpo sɛ mefrɛ anaasɛ mebɔ mpaeɛ srɛ mmoa a ɔsi me mpaeɛbɔ ano.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
Ɔde abotan asi me ɛkwan; wama mʼakwan ayɛ kɔntɔnkye.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
Te sɛ sisi a ɔda hɔ retwɛn, te sɛ gyata a watɛ,
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
ɔtwee me firi ɛkwan no mu dwerɛɛ me na ɔgyaa me a menni mmoa biara.
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
Ɔkuntunuu ne tadua mu na ɔde ne bɛmma kyerɛɛ me so.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
Ɔde bɛmma a ɛfiri ne kotokuo mu hwiree mʼakoma mu.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Meyɛɛ asredeɛ maa me nkurɔfoɔ nyinaa; wɔto akutia nnwom de di me ho fɛ ɛda mu nyinaa.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
Ɔde nhahan nwononwono ahyɛ me ma. Wama me bɔnwoma anom.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
Ɔde aboseaa abubu me se; na watiatia me so wɔ mfuturo mu.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
Wɔama asomdwoeɛ abɔ me; na mewerɛ afiri yiedie.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
Enti mese, “Mʼanimuonyam asa, deɛ mede mʼani too so Awurade mu no nyinaa.”
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Mekae mʼamanehunu wɔ mʼakyinkyini mu, nwononwono ne bɔnwoma mu.
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Mekae yie, na me kra aboto wɔ me mu.
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
Nanso, mekae yei ne saa enti, mewɔ anidasoɔ.
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Awurade dɔ kɛseɛ enti yɛnnsɛeɛ. Nʼayamhyehyeɛ nni hwammɔ.
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
Ɛyɛ foforɔ anɔpa biara; wo nokorɛdie yɛ kɛseɛ.
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
Meka kyerɛ me ho sɛ, “Awurade yɛ me kyɛfa, enti mɛtwɛn no.”
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
Awurade yɛ ma wɔn a wɔn anidasoɔ wɔ ne mu, onipa a ɔhwehwɛ noɔ no;
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
Ɛyɛ sɛ wɔyɛ komm de twɛn Awurade nkwagyeɛ.
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
Ɛyɛ ma ɔbarima sɛ ɔsoa kɔnnua no wɔ ne mmeranteɛ ɛberɛ mu.
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
Ma ɔntena ase komm, ɛfiri sɛ Awurade de ato no so.
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
Ma ɔmfa nʼanim nsie wɔ mfuturo mu, ebia anidasoɔ wɔ hɔ.
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
Ma ɔmfa nʼafono mma deɛ ɔpɛɛ sɛ ɔbɔ no na ɔnhyɛ no aniwuo.
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
Na Awurade nto nnipa ntwene koraa.
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
Ɛwom, ɔde awerɛhoɔ ba deɛ, nanso ɔbɛnya ayamhyehyeɛ. Ne dɔ kɛseɛ no to rentwa da.
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
Ɔfiri amemenemfe mu de amanehunu anaa awerɛhoɔ brɛ nnipa mma.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
Sɛ wɔde wɔn nan dwerɛ nneduafoɔ a wɔwɔ asase no so a,
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
sɛ wɔtiatia obi ahofadie so wɔ Ɔsorosoroni no anim a,
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
anaa sɛ wɔbu obi ntɛnkyea a, Awurade nhunu saa nneɛma yi anaa?
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Hwan na ɔbɛtumi aka na wama aba mu wɔ ɛberɛ a ɛnyɛ Awurade na ɔhyɛeɛ?
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
Ɛnyɛ Ɔsorosoroni no anom na musuo ne nnepa firi anaa?
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Adɛn enti na ɛsɛ sɛ ɔteasefoɔ nwiinwii ɛberɛ a wɔatwe nʼaso wɔ ne bɔne ho?
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Momma yɛnhwehwɛ yɛn akwan mu na yɛnsɔ nhwɛ, na yɛnsane nkɔ Awurade nkyɛn.
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
Momma yɛmma yɛn akoma ne yɛn nsa so, nkyerɛ Onyankopɔn wɔ ɔsoro, na yɛnka sɛ:
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
“Yɛayɛ bɔne, na yɛate atua na woamfa ankyɛ.
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
“Wode abufuo akata wo ho ataa yɛn; na wakunkum a woannya ahummɔborɔ.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Wode wo ho asie omununkum mu enti mpaeɛbɔ biara nnuru wo nkyɛn.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Woayɛ yɛn atantanneɛ ne wira wɔ amanaman no mu.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
“Yɛn atamfoɔ nyinaa abae wɔn anom tɛtrɛɛ de tia yɛn.
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
Yɛabrɛ ne ahunahuna ne akukuruhweaseɛ, mmubuiɛ ne ɔsɛeɛ.”
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
Me nisuo sene sɛ asutene ɛfiri sɛ wɔasɛe me nkurɔfoɔ.
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Me nisuo bɛsene ara, na ɛrennyae,
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
kɔsi sɛ Awurade bɛhwɛ afiri ɔsoro, na wahu.
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Deɛ mehunu no ma me kra werɛ ho me kuropɔn no mu mmaa nyinaa enti.
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Mʼatamfoɔ a menyɛɛ wɔn hwee pampam me sɛ anomaa.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Wɔpɛɛ sɛ wɔtwa me nkwa so na wɔsi me aboɔ wɔ amena mu;
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
nsuo bu faa me tiri so, na ɛyɛɛ me sɛdeɛ wɔrewie me.
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
Mebɔɔ wo din, Ao Awurade firi amena no ase tɔnn.
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
Wotee me sufrɛ: “Nsi wʼaso wɔ me gyeɛ sufrɛ ho.”
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
Wotwe bɛnee me ɛberɛ a mefrɛɛ woɔ no, na wokaa sɛ, “Nsuro.”
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
Ao Awurade, wodii mʼasɛm maa me; na wogyee me nkwa.
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
Woahunu bɔne a wɔayɛ me, Ao Awurade. Di mʼasɛm ma me!
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
Woahunu wɔn aweretɔ no mu den, wɔn pɔ a wɔbɔ tia me no nyinaa.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
Ao Awurade, woate wɔn sopa, wɔn pɔ a wɔbɔ tia me no nyinaa,
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
deɛ mʼatamfoɔ ka no sɛ asomusɛm na wɔka no brɛoo de tia me da mu nyinaa.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Hwɛ wɔn! Sɛ wɔgyinagyina hɔ anaa sɛ wɔtete hɔ, wɔto akutia nnwom de di me ho fɛw.
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
Fa deɛ ɛfata tua wɔn so ka, Ao Awurade, deɛ wɔn nsa ayɛ enti.
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Pirim wɔn akoma, na ma wo nnome mmra wɔn so.
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
Fa abufuo taa wɔn, na sɛe wɔn firi Awurade sorosoro ase.
