Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
