Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Anigu waxaan ahay ninkii arkay dhibaatadii ay ushii cadhadiisu keentay.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
Wuu i hoggaamiyey oo igu dhex socodsiiyey gudcur aan iftiin lahayn.
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
Sida xaqiiqada ah maalintii oo dhan ayuu mar kasta gacantiisa igu sii jeediyaa.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
Jiidhkaygii iyo haraggaygiiba wuu gaboojiyey, lafahaygiina wuu jejebiyey.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
Wax buu igu wareejiyey, oo wuxuu igu hareereeyey qadhaadh iyo dhib.
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
Wuxuu iga dhigay inaan meelo gudcur ah dego sidii kuwii waagii hore dhintay.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
Derbi buu igu wareejiyey si aanan u bixi karin, silsiladdaydiina mid culus buu ka dhigay.
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
Oo weliba markaan dhawaaqo oo aan caawimaad u qayshadona baryadayda wuu diidaa.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
Jidadkaygii wuxuu ku awday dhagaxyo la qoray, oo wadiiqooyinkaygiina wuu qalloociyey.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
Wuxuu igu noqday sidii orso ii gabbanaysa iyo sidii libaax meelo qarsoon iigu dhuumanaya.
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
Jidadkaygii wuu iga leexiyey, oo cad cad buu ii kala jaray, cidla buuna iga dhigay.
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
Qaansadiisii wuu xootay, oo wuxuu iga dhigay goolibaadhkii fallaadha.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
Isagu wuxuu ka dhigay fallaadhihii gabooyihiisu inay kelyahayga galaan.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Waxaan dadkaygii oo dhan u noqday wax la quudhsado, oo maalintii oo dhanna gabaygooda way igu halqabsadaan.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
Wuxuu iga buuxiyey qadhaadh, dacar buuna igu dhergiyey.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
Ilkahaygii dhagaxyo quruurux ah ayuu ku jejebiyey, oo dambas buu igu daboolay.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
Naftaydii nabad waad ka fogaysay, oo barwaaqo iyo wanaag waan illoobay.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
Waxaan is-idhi, Xooggaygii iyo rajadaydiiba xagga Rabbiga way ka baabbe'een.
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Xusuuso dhibkaygii iyo wareeggaygii, iyo dacartii iyo xammeetidii.
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Naftaydu iyagay weli soo xusuusataa, oo ceeb bay la foororsatay.
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
Tan uun baan garwaaqsan ahay, sidaas daraaddeed rajaan leeyahay.
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Rabbiga naxariistiisa aawadeed ayaan laynoo baabbi'in, maxaa yeelay, raxmaddiisu ma dhammaato.
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
Subax walba way cusub yihiin, daacadnimadaaduna way weyn tahay.
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
Naftaydu waxay tidhaahdaa, Rabbigu waa qaybtaydii, sidaas daraaddeed isagaan rajo ku qabi doonaa.
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
Rabbigu waa u roon yahay kuwa isaga rajo ku suga iyo naftii isaga doondoontaba.
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
Waxaa wanaagsan in badbaadinta Rabbiga rajo iyo aamusnaan lagu sugo.
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
Waxaa wanaagsan in nin harqoodka qaato intuu dhallinyar yahay.
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
Keligiis ha fadhiisto isagoo aamusan, maxaa yeelay, isagaa kor saaray.
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
Afkiisa ciidda ha daro, waxaa suurtowda inay rajo jirto.
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
Dhabankiisa ha u dhiibo mid dharbaaxa, oo cay ha ka dhergo.
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
Waayo, Sayidku ilaa weligiis ma uu sii tuuri doono.
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
Maxaa yeelay, inkastoo uu murugeeyo, haddana weli wuu ugu nixi doonaa naxariistiisa badnaanteeda aawadeed.
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
Waayo, isagu binu-aadmiga kas uma dhibo, umana murugeeyo.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
In maxaabiista dunida oo dhan cagaha hoostooda lagu burburiyo,
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
Iyo in dadka xaqiisa laga leexiyo Ilaaha sare hortiisa,
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
Iyo in nin gartiisa laga qalloociyo, Sayidku raalli kama aha.
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Waa kee kan wax odhanaya oo ay noqdaan, Sayidkoo aan amrin?
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
Kan ugu sarreeya afkiisa sow kama soo baxaan belaayo iyo wanaagba?
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Bal maxaa nin noolu u cabtaa, maxaase nin ciqaabta dembigiisa uga cabtaa?
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Jidadkeenna aynu baadhno, oo aynu tijaabinno, oo aynu mar kale Rabbiga u soo noqonno.
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
Qalbigeenna iyo gacmaheenna aynu kor ugu taagno Ilaaha samooyinka ku jira.
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
Annagu waannu xadgudubnay oo waannu caasiyownay, oo adiguna nama aad saamixin.
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
Cadho baad isku dabooshay, waanad na eryatay, waad na dishay, oo noomana aadan tudhin.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Daruur baad isku dabooshay si aan baryona kuugu soo gudbin.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Waxaad dadyowga dhexdooda naga dhigtay uskag iyo wax la nacay.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
Cadaawayaashayadii oo dhammu afkay nagu kala qaadeen.
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
Waxaa noo yimid cabsi iyo yamays, iyo halligaad iyo baabbi'in.
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
Indhahayga waxaa ka daata durdurro ilmo ah, waana baabbi'inta dadkayga aawadeed.
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Indhahaygu had iyo goorba way qubtaan oo innaba ma joogsadaan
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
Ilamaa Rabbigu hoos soo fiiriyo, oo uu samada ka soo eego.
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Indhahaygu way ii murugeeyaan gabdhaha magaaladayda oo dhan daraaddood.
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Kuwii cadaawayaashayda sababla'aan u ahaa ayaa i ugaadhsaday sida shimbir loo ugaadhsado oo kale.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Waxay bohol iigu rideen si ay naftayda iiga qaadaan, oo dhagax bay igu soo kor tuureen.
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
Madaxaygii biyaa ku kor daatay, oo waxaan is-idhi, Waad go'day.
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
Rabbiyow, anigoo godka ugu dheer ku dhex jira ayaan magacaaga ku baryootamay.
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
Codkaygii waad maqashay, bal dhegtaada ha ka xidhin neefsashadayda iyo baryadayda.
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
Maalintii aan ku baryay ayaad ii soo dhowaatay, oo waxaad igu tidhi, Ha cabsan.
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
Sayidow, naftayda dacwooyinkeeda waad ii qaadday, waadna i madaxfuratay.
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
Rabbiyow, gardarradii laygu hayay waad aragtay ee ii garsoor.
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
Aarsashadoodii oo dhan iyo wixii ay iigu fikireen oo dhanba waad wada aragtay.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
Rabbiyow, waad maqashay caydoodii oo dhan iyo wixii ay iigu fikireen oo dhan,
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
Iyo wixii kuwa igu kacay bushimahoodii lahaayeen, iyo wixii ay maalintii oo dhan ii qasdiyeenba.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Bal eeg, markay fadhiyaan iyo markay taagan yihiinba waxaan ahay waxay ka gabyaan.
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
Rabbiyow, waxaad iyaga siin doontaa abaalgud waafaqsan shuqullada gacmahooda.
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Indhala'aanta qalbiga waad siin doontaa, inkaartaadana korkooda waad ka yeeli doontaa.
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
Cadho baad ku eryan doontaa oo samadaada hoosteeda iyagaad ka baabbi'in doontaa.
