Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Еу сунт омул каре а вэзут суферинца суб нуяуа урӂией Луй.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
Ел м-а дус, м-а мынат ын ынтунерик, ши ну ын луминэ.
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
Нумай ымпотрива мя Ышь ынтинде ши Ышь ынтоарче мына тоатэ зиуа.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
Мь-а прэпэдит карня ши пеля ши мь-а здробит оаселе.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
А фэкут зид ымпрежурул меу ши м-а ынконжурат ку отравэ ши дурере.
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
Мэ ашазэ ын ынтунерик, ка пе чей морць пентру тотдяуна.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
М-а ынконжурат ку ун зид ка сэ ну ес; м-а пус ын ланцурь греле.
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
Сэ тот стриг ши сэ тот чер ажутор, кэч Ел тот ну-мь примеште ругэчуня.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
Мь-а аступат каля ку петре чоплите ши мь-а стрымбат кэрэриле.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
Мэ пындеште ка ун урс ши ка ун леу ынтр-ун лок аскунс.
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
Мь-а абэтут кэиле ши апой с-а арункат пе мине ши м-а пустиит.
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
Шь-а ынкордат аркул ши м-а пус цинтэ сэӂеций Луй.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
Ын рэрункь мь-а ынфипт сэӂециле дин толба Луй.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Ам ажунс де рысул попорулуй меу ши тоатэ зиуа сунт пус ын кынтече де батжокурэ де ей.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
М-а сэтурат де амэрэчуне, м-а ымбэтат ку пелин.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
Мь-а сфэрымат динций ку петре, м-а акоперит ку ченушэ.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
Мь-ай луат пачя ши ну май куноск феричиря.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
Ши ам зис: „С-а дус путеря мя де вяцэ ши ну май ам ничо нэдежде ын Домнул.”
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Гындеште-Те ла неказул ши суферинца мя, ла пелин ши ла отравэ!
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Кынд ышь адуче аминте суфлетул меу де еле, есте мыхнит ын мине.
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
Ятэ че май гындеск ын инима мя ши ятэ че мэ фаче сэ май траг нэдежде:
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Бунэтэциле Домнулуй ну с-ау сфыршит, ындурэриле Луй ну сунт ла капэт,
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
чи се ынноеск ын фиекаре диминяцэ. Ши крединчошия Та есте атыт де маре!
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
„Домнул есте партя мя де моштенире”, зиче суфлетул меу, „де ачея нэдэждуеск ын Ел.”
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
Домнул есте бун ку чине нэдэждуеште ын Ел, ку суфлетул каре-Л каутэ.
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
Бине есте сэ аштепць ын тэчере ажуторул Домнулуй.
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
Есте бине пентру ом сэ поарте ун жуг ын тинереця луй.
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
Сэ стя сингур ши сэ такэ, пентру кэ Домнул и л-а пус пе грумаз;
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
сэ-шь умпле гура ку цэрынэ ши сэ ну-шь пярдэ нэдеждя;
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
сэ дя образул челуй че-л ловеште ши сэ се сатуре де окэрь.
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
Кэч Домнул ну ляпэдэ пентру тотдяуна.
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
Чи, кынд мыхнеште пе чинева, Се ындурэ ярэшь де ел дупэ ындураря Луй чя маре,
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
кэч Ел ну некэжеште ку плэчере, нич ну мыхнеште букурос пе копиий оаменилор.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
Кынд се калкэ ын пичоаре тоць принший де рэзбой ай уней цэрь,
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
кынд се калкэ дрептатя оменяскэ ын фаца Челуй Пряыналт,
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
кынд есте недрептэцит ун ом ын причина луй, ну веде Домнул?
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Чине а спус ши с-а ынтымплат чева фэрэ порунка Домнулуй?
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
Ну ес дин гура Челуй Пряыналт рэул ши бинеле?
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Де че сэ се плынгэ омул кыт трэеште? Фиекаре сэ се плынгэ май бине де пэкателе луй!
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Сэ луэм сяма ла умблетеле ноастре, сэ ле черчетэм ши сэ не ынтоарчем ла Домнул.
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
Сэ не ынэлцэм ши инимиле ку мыниле спре Думнезеу дин чер, зикынд:
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
„Ам пэкэтуит, ам фост ындэрэтничь, ши ну не-ай ертат!”
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
Ын мыния Та, Те-ай аскунс ши не-ай урмэрит, ай учис фэрэ милэ.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Те-ай ынвэлуит ынтр-ун нор, ка сэ ну стрэбатэ ла Тине ругэчуня ноастрэ.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Не-ай фэкут де батжокурэ ши де окарэ принтре попоаре.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
Тоць врэжмаший ноштри дескид гура ымпотрива ноастрэ.
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
Де гроазэ ши де гроапэ ам авут парте, де прэпэд ши пустиире.
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
Шувоае де апэ ымь кург дин окь дин причина прэпэдулуй фийчей попорулуй меу.
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Ми се топеште окюл ын лакримь некурмат ши фэрэ рэгаз,
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
пынэ че Домнул ва приви дин чер ши ва ведя.
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Мэ доаре окюл де плынс пентру тоате фийчеле четэций меле.
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Чей че мэ урэск фэрэ темей м-ау гонит ка пе о пасэре.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Вояу сэ-мь нимичяскэ вяца ынтр-о гроапэ ши ау арункат ку петре ын мине.
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
Мь-ау нэвэлит апеле песте кап ши зичям: „Сунт пердут!”
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
Дар ам кемат Нумеле Тэу, Доамне, дин фундул гропий.
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
Ту мь-ай аузит гласул: „Ну-Ць аступа урекя ла суспинеле ши стригэтеле меле!”
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
Ын зиуа кынд Те-ам кемат, Те-ай апропият ши ай зис: „Ну те теме!”
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
Доамне, Ту ай апэрат причина суфлетулуй меу, мь-ай рэскумпэрат вяца!
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
Доамне, ай вэзут апэсаря мя: фэ-мь дрептате!
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
Ай вэзут тоате рэзбунэриле лор, тоате унелтириле лор ымпотрива мя.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
Доамне, ле-ай аузит окэриле, тоате унелтириле ымпотрива мя,
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
кувынтэриле потривничилор мей ши плануриле пе каре ле урзяу ын фиекаре зи ымпотрива мя.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Уйтэ-Те кынд стау ей жос сау кынд се скоалэ! Еу сунт кынтекул лор де батжокурэ.
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
Рэсплэтеште-ле, Доамне, дупэ фаптеле мынилор лор!
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Ымпетреште-ле инима ши арункэ блестемул Тэу ымпотрива лор!
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
Урмэреште-й, ын мыния Та, ши штерӂе-й де суб черурь, Доамне!
