< Klaagliederen 3 >

1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Eu sunt omul care a văzut necaz prin nuiaua mâniei sale.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
El m-a condus și m-a adus în întuneric și nu în lumină.
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
Într-adevăr, împotriva mea s-a întors el; și-a întors mâna împotriva mea, toată ziua.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
El a făcut carnea și pielea mea să îmbătrânească; mi-a zdrobit oasele.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
El a ridicat un zid împotriva mea și m-a încercuit cu fiere și trudă.
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
El m-a pus în locuri întunecoase, ca pe morții din vechime.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
El m-a îngrădit, încât nu pot ieși; el mi-a îngreunat lanțul.
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
De asemenea și când plâng și strig, el îmi oprește rugăciunea.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
El mi-a închis căile cu pietre cioplite, mi-a strâmbat cărările.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
El a fost pentru mine ca un urs la pândă și ca un leu în locuri tainice.
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
El mi-a abătut căile și m-a rupt în bucăți, el m-a pustiit.
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
El și-a încordat arcul și m-a pus ca o țintă pentru săgeată.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
El a făcut ca săgețile tolbei lui să intre în rărunchii mei.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Am fost de râs pentru tot poporul meu și cântecul lor toată ziua.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
El m-a umplut cu amărăciuni, m-a îmbătat cu pelin.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
De asemenea mi-a zdrobit dinții cu pietriș, m-a acoperit cu cenușă.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
Și mi-ai alungat sufletul departe de pace, am uitat prosperitatea.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
Și am spus: Tăria mea și speranța mea din DOMNUL, au pierit,
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Amintindu-mi de necazul meu și de nenorocirea mea, de pelin și de fiere.
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Sufletul meu și le amintește încă și este umilit în mine.
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
De aceasta îmi amintesc, de aceea am speranță.
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Datorită milelor DOMNULUI nu suntem mistuiți, fiindcă mângâierile lui nu se sfârșesc.
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
Ele sunt noi în fiecare dimineață; mare este credincioșia ta.
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
DOMNUL este partea mea, spune sufletul meu; de aceea voi spera în el.
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
DOMNUL este bun cu cei care îl așteaptă, cu sufletul care îl caută.
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
Este bine ca omul deopotrivă să spere și să aștepte în tăcere salvarea DOMNULUI.
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
Este bine pentru om să poarte jugul în tinerețea sa.
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
El șade singur și tace, deoarece și l-a pus asupra lui.
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
Își pune gura în țărână; dacă astfel poate fi speranță.
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
El își dă obrazul celui care îl lovește; este îndestulat cu ocară.
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
Fiindcă DOMNUL nu va lepăda pentru totdeauna;
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
Dar deși întristează, totuși va avea mângâiere după mulțimea îndurărilor sale.
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
Pentru că el nu își pune inima să chinuiască, nici nu mâhnește pe copiii oamenilor.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
Zdrobirea sub picioare a tuturor prizonierilor pământului,
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
Abaterea dreptului unui om înaintea feței celui Preaînalt,
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
Domnul nu aprobă a răsturna pe om în cauza lui.
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Cine este cel ce spune și se împlinește ceva, când Domnul nu poruncește aceasta?
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
Nu din gura celui Preaînalt ies răul și binele?
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Pentru ce să se plângă un om care trăiește, un om pentru pedepsirea păcatelor lui?
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Să ne cercetăm și să ne încercăm căile noastre și să ne întoarcem la DOMNUL.
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
Să ne înălțăm inima cu mâinile noastre spre Dumnezeu în ceruri.
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
Noi am încălcat legea și ne-am răzvrătit; tu nu ai iertat.
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
Tu ai acoperit cu mânie și ne-ai persecutat; ai ucis, nu ai cruțat.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Te-ai acoperit cu un nor, ca rugăciunea noastră să nu străbată la tine.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Ne-ai făcut precum gunoiul și mizeria în mijlocul poporului.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
Toți dușmanii noștri și-au deschis gurile împotriva noastră.
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
Frica și cursa au venit peste noi, pustiirea și distrugerea.
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
Ochiului meu îi curg râuri de apă din cauza nimicirii fiicei poporului meu.
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Ochiul meu toarnă și nu încetează, fără oprire,
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
Până când DOMNUL va privi în jos și va vedea din cer.
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Ochiul meu îmi influențează inima datorită tuturor fiicelor cetății mele.
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Dușmanii mei m-au urmărit aprig, fără motiv, ca pe o pasăre.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Mi-au stârpit viața în groapă și au aruncat o piatră peste mine.
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
Apele au curs peste capul meu; atunci am spus: Sunt stârpit.
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
Am chemat numele tău, DOAMNE, din groapa cea adâncă.
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
Tu mi-ai auzit vocea; nu îți ascunde urechea la suflarea mea, la strigătul meu.
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
Tu te-ai apropiat în ziua când eu te-am chemat; ai spus: Nu te teme.
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
Doamne, tu ai pledat în cauzele sufletului meu; mi-ai răscumpărat viața.
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
DOAMNE, tu ai văzut răul, ce mi s-a făcut; judecă tu cauza mea.
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
Ai văzut toată răzbunarea lor și toate închipuirile lor împotriva mea.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
Ai auzit ocara lor, DOAMNE și închipuirile lor împotriva mea;
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
Buzele celor care s-au ridicat împotriva mea și planul lor împotriva mea toată ziua.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Privește așezarea lor și ridicarea lor; eu sunt muzica lor.
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
Întoarce-le o răsplată, DOAMNE, conform cu lucrarea mâinilor lor.
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Dă-le întristare a inimii, blestemul tău asupra lor.
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
Persecută-i și nimicește-i în mânie de sub cerurile DOMNULUI.

< Klaagliederen 3 >