Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
