Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Nze muntu eyakangavvulwa n’omuggo ogw’obusungu bwe.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
Angobye mu maaso ge n’antambuliza mu kizikiza, awatali kitangaala;
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
ddala, omukono gwe gunnwanyisizza emirundi egiddiriŋŋanwa olunaku lwonna.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
Akaddiyizza omubiri gwange n’eddiba lyange era amenye n’amagumba gange.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
Antaayizza n’anzijuza obulumi n’okubonaabona.
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
Antadde mu kizikiza ng’abafu abaafa edda.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
Ankomedde n’okuyinza ne siyinza kudduka, ansibye enjegere ezizitowa.
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
Ne bwe mukoowoola ne mukaabira nga mmusaba anyambe, okusaba kwange akuggalira bweru.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
Anteeredde amayinja mu kkubo lyange era akyamizza amakubo gange.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
Ng’eddubu bwe liteega, n’empologoma bwe yeekweka
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
yansikambula n’anziggya mu kkubo lyange n’antaagulataagula n’andeka awo nga sirina anyamba.
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
Yanaanuula omutego gwe, n’anteekawo okuba ssabbaawa ey’obusaale bwe.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
Yafumita omutima gwange n’obusaale okuva mu mufuko gwe.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Nafuuka ekisekererwa eri abantu bonna, era bannyooma nga bannyimbirira okuzibya obudde.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
Anzijuzza ebikaawa era ampadde ekikompe eky’obubalagaze nkinywe.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
Ampadde oluyinjayinja okululya amannyo gange ne gamenyeka; anninnyiridde mu nfuufu.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
Emmeeme yange terina mirembe, n’okujjukira sijjukira bugagga bwe bufaanana.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
Era njogera nti, “Ekitiibwa kyange kigenze, n’essuubi lyonna lye nalina mu Mukama limpeddeko.”
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Nzijukira okubonaabona kwange n’okuwankawanka kwange, n’obulumi n’obubalagaze.
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Mbijjukira bulungi era bwe mbirowoozaako omutima gwange gulumwa.
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
Ebyo byonna mbijjukira, kyenvudde mbeera n’essuubi.
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Olw’okwagala kwa Mukama okutaggwaawo, tetulimalibwawo, kubanga ekisa kye tekiggwaawo.
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
Buli lukya ekisa kyo kiba kiggya; n’obwesigwa bwo bwa lubeerera.
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
Njogera mu mutima gwange nti, “Mukama gwe mugabo gwange, kyenaava mbeera n’essuubi mu ye.”
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
Mukama mulungi eri abo abamulinamu essuubi, eri oyo amunoonya.
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
Kirungi omuntu okulindirira obulokozi bwa Mukama n’obukkakkamu.
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
Kirungi omuntu okwetikka ekikoligo kye mu buvubuka bwe.
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
Atuulenga yekka mu kasirise kubanga Mukama y’akimwambiseemu.
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
Leka akweke amaaso ge mu nfuufu, mpozi wanaabaawo essuubi.
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
Leka aweeyo oluba lwe okukubibwa, era amalibwe n’okuvumibwa.
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
Kubanga Mukama taligobera bantu bweru ebbanga lyonna.
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
Newaakubadde ng’aleeta obulumi, aliraga ekisa kubanga okwagala kwe kungi nnyo tekuggwaawo.
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
Tagenderera kuleeta bulumi newaakubadde okubonaabona ku baana ba bantu.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
Mukama akkiriziganya n’okulinnyirira abasibe,
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
n’okuggyako omuntu obwetwaze bwe mu maaso g’Oyo Ali Waggulu Ennyo,
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
oba n’obutaba na bwenkanya eri omuntu?
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Ani ayinza okwogera ekintu ne kituukirira, Mukama nga takiragidde?
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
Mu kamwa k’oyo Ali Waggulu Ennyo, si mmwe muva ebigambo eby’okubeerwa n’eby’okubonereza?
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Lwaki omuntu omulamu yeemulugunya, bw’abonerezebwa olw’ebibi bye?
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Twekebere engeri zaffe, era tuzeetegereze, tudde eri Mukama.
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
Tuyimuse emitima gyaffe n’emikono gyaffe eri Katonda mu ggulu, twogere nti,
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
“Twayonoona ne tujeema, tokyerabiranga era tonatusonyiwa.
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
“Ojjudde obusungu n’otugobaganya, n’otutta awatali kutusaasira.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Weebisseeko ekire, waleme okubaawo okusaba n’okumu okutuuka gy’oli.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Otufudde obusa n’ebisasiro mu mawanga.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
“Abalabe baffe bonna batwogerako ebigambo ebibi.
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
Tubonyeebonye olw’entiisa n’emitego n’okunyagibwa n’okuzikirizibwa.”
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
Amaaso gange gakulukuta emigga gy’amaziga olw’okuzikirira kw’abantu bange.
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Era amaaso gange ganeeyongeranga okukulukuta amaziga awatali kusirika,
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
okutuusa Mukama lw’alisinzira mu ggulu n’alaba.
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Bye ndaba bireeta ennaku ku mutima gwange, olw’ebyo ebyatuuka ku bawala b’ekibuga kyange.
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Abalabe bange banjigganya olutata ne baba ng’abayigga ennyonyi.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Bagezaako okuzikiririza obulamu bwange mu bunnya, ne bankasuukirira amayinja;
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
amazzi gaabikka omutwe gwange, ne ndowooza nti, nsanyeewo.
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
“Nakoowoola erinnya lyo, Ayi Mukama, nga ndi mu bunnya wansi ennyo;
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
wawulira okwegayirira kwange: toziba matu go eri okukaaba kwange.”
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
Bwe nakukoowoola wansemberera n’oyogera nti, “Totya!”
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
Mukama watunula mu nsonga yange, era n’onunula obulamu bwange.
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
Ayi Mukama, walaba ebibi bye bankola, obasalire omusango nga bwe kibagwanira.
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
Walaba bwe bampalana, n’enkwe zaabwe zonna ze bansalira.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
Wawulira bye banvuma, Ayi Mukama Katonda, n’enkwe zaabwe zonna ze bansalira,
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
obwama n’ebirowoozo eby’abalabe bange bye bantesaako obudde okuziba.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Batunuulire mu kutuula kwabwe ne mu kuyimirira kwabwe; bannyooma nga bwe bannyimbirira.
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
Obasasule nga bwe kibagwanira Ayi Mukama Katonda, olw’ebikolwa eby’emikono gyabwe.
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Osseeko ekibikka ku mitima gyabwe, n’ekikolimo kyo kibabeereko.
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
Obayigganye mu busungu bwo obazikirize ng’osinziira mu ggulu lya Mukama Katonda.
