Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
| من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو. |
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
| منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک. |
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
| بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ. |
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
| گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم. |
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
| دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی. |
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
| ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون. |
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
| لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد. |
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
| هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت. |
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
| بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد. |
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
| وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات، |
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
| منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد. |
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
| کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی. |
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
| تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند. |
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
| هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن. |
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
| تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام. |
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
| بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە. |
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
| من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە. |
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
| ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.» |
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
| دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون. |
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
| بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە. |
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
| بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە: |
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
| بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت. |
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
| ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە. |
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
| بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.» |
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
| یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات. |
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
| باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان. |
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
| باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە. |
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
| با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە. |
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
| با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت. |
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
| با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی. |
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
| چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە. |
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
| لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی. |
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
| ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات. |
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
| تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ، |
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
| یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز، |
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
| یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟ |
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
| کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟ |
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
| ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟ |
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
| بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟ |
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
| با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان. |
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
| با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین: |
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
| «ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت. |
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
| «خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت. |
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
| بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات. |
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
| ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان. |
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
| «هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە. |
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
| ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.» |
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
| چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون. |
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
| چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە، |
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
| تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت. |
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
| ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم. |
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
| ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم. |
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
| بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت. |
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
| نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.» |
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
| ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم. |
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
| گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.» |
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
| ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!» |
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
| ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە. |
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
| ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە! |
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
| هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من. |
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
| ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛ |
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
| ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن. |
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
| تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن. |
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
| ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان. |
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
| پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت! |
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
| بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا. |
