Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Akulah orang yang telah merasakan sengsara, karena tertimpa kemarahan Allah.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
Makin jauh aku diseret-Nya ke dalam tempat yang gelap gulita.
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
Aku dipukuli berkali-kali, tanpa belas kasihan sepanjang hari.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
Ia membuat badanku luka parah, dan tulang-tulangku patah.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
Ia meliputi aku dengan duka dan derita.
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
Aku dipaksa-Nya tinggal dalam kegelapan seperti orang yang mati di zaman yang silam.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
Dengan belenggu yang kuat diikat-Nya aku, sehingga tak ada jalan keluar bagiku.
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
Aku menjerit minta pertolongan, tapi Allah tak mau mendengarkan.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
Ia mengalang-alangi jalanku dengan tembok-tembok batu.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
Seperti beruang Ia menunggu, seperti singa Ia menghadang aku.
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
Dikejar-Nya aku sampai menyimpang dari jalan, lalu aku dicabik-cabik dan ditinggalkan.
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
Ia merentangkan busur-Nya, dan menjadikan aku sasaran anak panah-Nya.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
Anak panah-Nya menembus tubuhku sampai menusuk jantungku.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Sepanjang hari aku ditertawakan semua orang, dan dijadikan bahan sindiran.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
Hanya kepahitan yang diberikan-Nya kepadaku untuk makanan dan minumanku.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
Mukaku digosokkan-Nya pada tanah, gigiku dibenturkan-Nya pada batu sampai patah.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
Telah lama aku tak merasa sejahtera; sudah lupa aku bagaimana perasaan bahagia.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
Aku tak lagi mempunyai kemasyhuran, lenyaplah harapanku pada TUHAN.
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Memikirkan pengembaraan dan kemalanganku bagaikan makan racun yang pahit.
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Terus-menerus hal itu kupikirkan, sehingga batinku tertekan.
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
Meskipun begitu harapanku bangkit kembali, ketika aku mengingat hal ini:
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Kasih TUHAN kekal abadi, rahmat-Nya tak pernah habis,
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
selalu baru setiap pagi sungguh, TUHAN setia sekali!
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
TUHAN adalah hartaku satu-satunya. Karena itu, aku berharap kepada-Nya.
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
TUHAN baik kepada orang yang berharap kepada-Nya, dan kepada orang yang mencari Dia.
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
Jadi, baiklah kita menunggu dengan tenang sampai TUHAN datang memberi pertolongan;
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
baiklah kita belajar menjadi tabah pada waktu masih muda.
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
Pada waktu TUHAN memberi penderitaan, hendaklah kita duduk sendirian dengan diam.
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
Biarlah kita merendahkan diri dan menyerah, karena mungkin harapan masih ada.
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
Sekalipun ditampar dan dinista, hendaklah semuanya itu kita terima.
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
Sebab, TUHAN tidak akan menolak kita untuk selama-lamanya.
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
Setelah Ia memberikan penderitaan Ia pun berbelaskasihan, karena Ia tetap mengasihi kita dengan kasih yang tak ada batasnya.
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
Ia tidak dengan rela hati membiarkan kita menderita dan sedih.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
Kalau jiwa kita tertekan di dalam tahanan,
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
kalau kita kehilangan hak yang diberikan TUHAN,
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
karena keadilan diputarbalikkan, pastilah TUHAN mengetahuinya dan memperhatikan.
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Jika TUHAN tidak menghendaki sesuatu, pasti manusia tidak dapat berbuat apa-apa untuk itu.
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
Baik dan jahat dijalankan hanya atas perintah TUHAN.
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Mengapa orang harus berkeluh-kesah jika ia dihukum karena dosa-dosanya?
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Baiklah kita menyelidiki hidup kita, dan kembali kepada TUHAN Allah di surga. Marilah kita membuka hati dan berdoa,
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
"Kami berdosa dan memberontak kepada-Mu, ya TUHAN, dan Engkau tak memberi pengampunan.
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
Kami Kaukejar dan Kaubunuh, belas kasihan-Mu tersembunyi dalam amarah-Mu.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Murka-Mu seperti awan yang tebal sekali sehingga tak dapat ditembus oleh doa-doa kami.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Kami telah Kaujadikan seperti sampah di mata seluruh dunia.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
Kami dihina semua musuh kami dan ditertawakan;
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
kami ditimpa kecelakaan dan kehancuran, serta hidup dalam bahaya dan ketakutan.
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
Air mataku mengalir seperti sungai karena bangsaku telah hancur.
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Aku akan menangis tanpa berhenti,
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
sampai Engkau, ya TUHAN di surga, memperhatikan kami.
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Hatiku menjadi sedih melihat nasib wanita-wanita di kota kami.
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Seperti burung, aku dikejar musuh yang tanpa alasan membenci aku.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Ke dalam sumur yang kering mereka membuang aku hidup-hidup lalu menimbuni aku dengan batu.
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
Air naik sampai ke kepalaku, dan aku berpikir, --'Habislah riwayatku!'
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
Ya TUHAN, aku berseru kepada-Mu, dari dasar sumur yang dalam itu.
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
Aku mohon dengan sangat janganlah menutupi telinga-Mu terhadap permintaanku agar Kau menolong aku. Maka doaku Kaudengar, dan Kaudatang mendekat; Kau berkata, 'Jangan gentar.'
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
Kaudatang memperjuangkan perkaraku, ya TUHAN, nyawaku telah Kauselamatkan.
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
Engkau melihat kejahatan yang dilakukan terhadapku, rencana jahat musuh yang membenci aku. Karena itu, ya TUHAN, belalah perkaraku.
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
Engkau, TUHAN, mendengar aku dihina; Engkau tahu semua rencana mereka.
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
Mereka membicarakan aku sepanjang hari. Untuk mencelakakan aku, mereka membuat rencana keji.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Dari pagi sampai malam, aku dijadikan bahan tertawaan.
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
Hukumlah mereka setimpal perbuatan mereka, ya TUHAN.
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Kutukilah mereka, dan biarlah mereka tinggal dalam keputusasaan.
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
Kejarlah dan binasakanlah mereka semua sampai mereka tersapu habis dari dunia."
