Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Siak ti tao a nakapadas iti rigat babaen ti baut ti pungtot ni Yahweh.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
Pinapanawnak ken pinapagnanak iti kasipngetan a saan ket nga iti nalawag.
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
Awan duadua a tinallikudannak; inaldaw a dusdusaennak.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
Pinirpirsayna ti lasag ken kudilko; tinuktukkolna dagiti tultulangko.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
Nangaramid isuna kadagiti kasla bunton ti pitak iti aglawlawko, ken pinalawlawannak iti saem ken rigat.
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
Pinagnaednak kadagiti nasisipnget a lugar, kas kadagiti nabayagen a natay.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
Nangbangon isuna iti pader iti aglawlawko, ket saanak a makalibas. Inaramidna a nadagsen dagiti kawarko.
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
Uray no ipukkaw ken iyikkisko ti panagdawatko iti tulong, saanna latta nga ikaskaso dagiti kararagko.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
Sinerraanna ti dalanko iti pader a bato; amin a dalan a pagnaak ket awan pagturonganna.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
Arigna ti maysa nga oso a nakasagana a mangkemmeg kaniak, kasla leon nga agpadpadaan.
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
Pinagkillona ti dalanko. Pinirpirsaynak ken pinagbalinnak nga awan serserbina.
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
Imbiatna ti baina ket siak ti nangituronganna iti pana.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
Impuntana iti pusok dagiti pana a nagian ti pagikabkabilanna iti pana.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Pagkakatawaandak dagiti amin a tattaok, ti madakdakamat iti kantada a panglais iti inaldaw.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
Pinunnonak iti pait ken pinainumnak iti apro.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
Pinusina dagiti ngipenko babaen iti batbato; indumudomnak iti katapukan.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
Inikkatmo ti talna iti biagko; awanen malagipko a kinaragsak.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
Isu a kinunak, “Napukawen ti kinaandurko, ken awanen ti namnamak kenni Yahweh.”
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Malagipko ti pannakaparigatko ken ti panagkatang-katangko a maiyarig iti napait nga apro.
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Pudno a malaglagipko, ket aglusdoyak iti kinaawan namnamak.
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
Ngem panpanunotek daytoy, ket daytoy ti gapuna nga adda namnamak:
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Babaen iti kinapudno ni Yahweh iti tulagna a saantayo a napapatay, ta saan nga agpatingga ti kinamanangaasina.
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
Binigat a bumaro ti kinamanangaasina; naindaklan ti kinapudnom!
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
“Ni Yahweh ti tawidko,” kinunak iti bagik, isu a mangnamnamaak kenkuana.
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
Nasayaat ni Yahweh kadagiti mangur-uray kenkuana, kadagiti biag a mangsapsapul kenkuana.
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
Nasayaat ti siuulimek nga aguray iti panangisalakan ni Yahweh.
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
Nasaysayaat a baklayen ti maysa a tao ti sangolna iti kinaagtutubona.
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
Agtugaw koma isuna nga agmaymaysa ken siuulimek, gapu ta isu ti impaay ni Yahweh kenkuana.
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
Maipasubsob koma isuna iti katapukan, ket nalabit nga addanton ti namnama.
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
Itayana koma ti pingpingna iti nangtungpa kenkuana. Mapnoan koma isuna iti pannakalalais,
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
ta saan nga agnanayon a laksiden isuna ti Apo!
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
Ta uray no mangiyeg isuna iti ladingit, ipakpakitana met ti asina gapu iti kinaindaklan ti kinapudnona iti tulagna.
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
Ta saanna a pagaayat ti mangparparigat, wenno saanna a pagaayat a mangparparigat kadagiti annak dagiti tattao.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
Saanna a pagaayat ti pannakaibadde-baddek dagiti amin a balud ditoy daga,
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
saanna a pagaayat ti pannakaballikog ti kalintegan dagiti tattao iti imatang ti Kangatoan,
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
saanna a pagaayat ti saan a panangipaay dagiti pagukoman iti hustisia iti maysa a tao - makitkita ti Apo dagita.
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Siasino koma ti makabael nga agsao ket mapasamak ti imbagana nga uray saan nga imbilin ti Apo?
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
Saan kadi a santo laeng umadda ti didigra ken balligi babaen iti ngiwat ti Kangangatoan?
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Kasano koma a makareklamo ti maysa a sibibiag a tao? Kasano koma a makareklamo ti maysa a tao maipanggep iti pannakadusana gapu kadagiti basbasolna?
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Sukimatentayo a nalaing dagiti wagastayo, ken agsublitayo manen kenni Yahweh.
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
Itag-aytayo koma dagiti puspuso ken im-imatayo iti Dios nga adda sadi langit ket ikararagtayo:
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
“Linabsing ken sinukirdaka, ket saannakami a pinakawan.
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
Arigna a binungonmo ti bagim iti pungtot ket kinamkamatnakami. Ken awanan asi a pinapataynakami.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Arigna a binungonmo ti bagim iti ulep, tapno awan makalusot a kararag.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Arigna a pinagbalinnakami a basura ken awan serserbina kadagiti tattao.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
Inlukat dagiti amin a kabusormi dagiti ngiwatda tapno laisendakami.
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
Immay kadakami ti panagbuteng iti abut, pannakadadael ken pannakarumek.”
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
Agarubos ti danum iti matak gapu iti pannakarumek ti babai nga anak dagiti tattaok.
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Agarubos ti luak kadagiti matak, ket saan nga agsardeng, ta awan pagpatinggaanna daytoy
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
agingga a tumman-aw ni Yahweh manipud iti langit.
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Mangipapaay ti matak iti saem iti biagko gapu kadagiti amin a babbai nga annak ti siudadko.
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Kasta unay ti pananganup kaniak dagiti kabusorko nga uray awan gapgapuna.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Dinadaelda ti biagko babaen iti bubon ken ginaburandak iti bato.
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
Linipusen ti danum ti ulok; kinunak, “Kanibusanakon!”
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
Immawagak iti naganmo, O Yahweh, manipud iti kaunegan nga abut.
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
Nangegmo ti timekko idi kinunak a, “Saanmo nga apputen ta lapayagmo iti panangawagko kenka tapno mabang-aranak, iti panagasugko nga agpapaarayat.”
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
Immasidegka idi aldaw nga inawaganka ket kunam kaniak, “Dika agbuteng!”
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
Apo, inkalintegannak idi addaak iti pangukoman; insalakanmo ti biagko!
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
O Yahweh, nakitam ti panangidaddadanesda kaniak. Ukomennak a sililinteg.
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
Nakitam dagiti amin a panangbalbalesda, dagiti amin a planoda maibusor kaniak.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
Nangegmo dagiti panaglalaisda, O Yahweh, ken dagiti amin a planoda maipapan kaniak.
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
Nangegmo dagiti bibig dagidiay a bimmusor kaniak; nangngegmo dagiti agmalmalem a panpanunotenda a maibusor kaniak.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Kabayatan iti panagtugtugawda man wenno kabayatan iti panagtaktakderda, kitaem, O Yahweh! Siak ti madakdakamat iti kantada a panglais.
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
Balsem ida, O Yahweh, a kas iti kinakaro ti inaramid dagiti imada.
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Ikkam iti panagbuteng dagiti puspusoda; idissuormo ti lunodmo kadakuada.
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
Sunsonem ida iti ungetmo ken dadaelem ida iti sadinoman nga ayanda iti baba ti langit, O Yahweh!
