Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
| אני הגבר ראה עני בשבט עברתו׃ |
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
| אותי נהג וילך חשך ולא אור׃ |
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
| אך בי ישב יהפך ידו כל היום׃ |
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
| בלה בשרי ועורי שבר עצמותי׃ |
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
| בנה עלי ויקף ראש ותלאה׃ |
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
| במחשכים הושיבני כמתי עולם׃ |
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
| גדר בעדי ולא אצא הכביד נחשתי׃ |
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
| גם כי אזעק ואשוע שתם תפלתי׃ |
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
| גדר דרכי בגזית נתיבתי עוה׃ |
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
| דב ארב הוא לי אריה במסתרים׃ |
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
| דרכי סורר ויפשחני שמני שמם׃ |
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
| דרך קשתו ויציבני כמטרא לחץ׃ |
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
| הביא בכליותי בני אשפתו׃ |
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
| הייתי שחק לכל עמי נגינתם כל היום׃ |
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
| השביעני במרורים הרוני לענה׃ |
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
| ויגרס בחצץ שני הכפישני באפר׃ |
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
| ותזנח משלום נפשי נשיתי טובה׃ |
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
| ואמר אבד נצחי ותוחלתי מיהוה׃ |
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
| זכר עניי ומרודי לענה וראש׃ |
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
| זכור תזכור ותשיח עלי נפשי׃ |
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
| זאת אשיב אל לבי על כן אוחיל׃ |
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
| חסדי יהוה כי לא תמנו כי לא כלו רחמיו׃ |
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
| חדשים לבקרים רבה אמונתך׃ |
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
| חלקי יהוה אמרה נפשי על כן אוחיל לו׃ |
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
| טוב יהוה לקוו לנפש תדרשנו׃ |
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
| טוב ויחיל ודומם לתשועת יהוה׃ |
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
| טוב לגבר כי ישא על בנעוריו׃ |
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
| ישב בדד וידם כי נטל עליו׃ |
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
| יתן בעפר פיהו אולי יש תקוה׃ |
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
| יתן למכהו לחי ישבע בחרפה׃ |
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
| כי לא יזנח לעולם אדני׃ |
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
| כי אם הוגה ורחם כרב חסדו׃ |
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
| כי לא ענה מלבו ויגה בני איש׃ |
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
| לדכא תחת רגליו כל אסירי ארץ׃ |
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
| להטות משפט גבר נגד פני עליון׃ |
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
| לעות אדם בריבו אדני לא ראה׃ |
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
| מי זה אמר ותהי אדני לא צוה׃ |
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
| מפי עליון לא תצא הרעות והטוב׃ |
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
| מה יתאונן אדם חי גבר על חטאו׃ |
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
| נחפשה דרכינו ונחקרה ונשובה עד יהוה׃ |
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
| נשא לבבנו אל כפים אל אל בשמים׃ |
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
| נחנו פשענו ומרינו אתה לא סלחת׃ |
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
| סכתה באף ותרדפנו הרגת לא חמלת׃ |
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
| סכותה בענן לך מעבור תפלה׃ |
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
| סחי ומאוס תשימנו בקרב העמים׃ |
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
| פצו עלינו פיהם כל איבינו׃ |
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
| פחד ופחת היה לנו השאת והשבר׃ |
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
| פלגי מים תרד עיני על שבר בת עמי׃ |
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
| עיני נגרה ולא תדמה מאין הפגות׃ |
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
| עד ישקיף וירא יהוה משמים׃ |
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
| עיני עוללה לנפשי מכל בנות עירי׃ |
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
| צוד צדוני כצפור איבי חנם׃ |
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
| צמתו בבור חיי וידו אבן בי׃ |
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
| צפו מים על ראשי אמרתי נגזרתי׃ |
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
| קראתי שמך יהוה מבור תחתיות׃ |
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
| קולי שמעת אל תעלם אזנך לרוחתי לשועתי׃ |
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
| קרבת ביום אקראך אמרת אל תירא׃ |
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
| רבת אדני ריבי נפשי גאלת חיי׃ |
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
| ראיתה יהוה עותתי שפטה משפטי׃ |
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
| ראיתה כל נקמתם כל מחשבתם לי׃ |
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
| שמעת חרפתם יהוה כל מחשבתם עלי׃ |
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
| שפתי קמי והגיונם עלי כל היום׃ |
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
| שבתם וקימתם הביטה אני מנגינתם׃ |
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
| תשיב להם גמול יהוה כמעשה ידיהם׃ |
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
| תתן להם מגנת לב תאלתך להם׃ |
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
| תרדף באף ותשמידם מתחת שמי יהוה׃ |
