Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Mwen se moun ki te wè afliksyon akoz baton kòlè Li a.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
Li te mennen mwen, e te fè m mache nan tenèb, pa nan limyè.
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
Anverite, li te vire men L kont mwen plizyè fwa, tout jounen an.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
Li te fè chè m ak po m vin epwize sòti sou mwen, Li te kase zo m yo.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
Li te jennen mwen e te antoure m ak ametim ak difikilte.
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
Nan kote ki fènwa, li te fè m abite, tankou sila ki fin mouri lontan yo.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
Li te antoure m anndan pou m pa ka sòti. Li te fè chenn mwen an byen lou.
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
Menm lè m kriye e rele sekou, Li fèmen lapriyè m deyò.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
Li te bloke wout mwen yo ak wòch taye. Li te fè chemen mwen yo vin kwochi.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
Li pou mwen tankou yon lous ki kouche ap tann, tankou yon lyon nan kote an kachèt.
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
Li te detounen tout chemen mwen yo e Li te chire mwen an mòso; Li te fè m vin dezole nèt.
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
Li te koube banza Li, e Li te chwazi m kon pwen final pou flèch Li.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
Li te fè flèch nan fouwo L yo antre nan ren mwen.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Mwen te vin yon rizib pou tout pèp mwen an, chante giyonnen yo sonnen tout lajounen.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
Li te plen mwen ak anmetim. Li te fè m sou ak dlo absent.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
Li te kase dan m ak gravye. Li fè m kache nan pousyè.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
Nanm mwen p ap jwenn lapè ankò. Bonè vin bliye pou mwen.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
Konsa mwen di: “Fòs mwen fin peri, ansanm ak espwa m ki sòti nan SENYÈ a.”
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Sonje soufrans mwen ak mizè mwen an; dlo absent ak anmetim ki nan kè m nan.
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Anverite, nanm mwen sonje yo. Li vin koube anndan mwen.
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
Men sa mwen sonje nan tèt mwen; pou sa, mwen gen espwa.
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Lamou dous SENYÈ a, anvèrite, p ap janm sispann, paske mizerikòd Li p ap janm manke.
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
Yo renouvle chak maten. Gran se fidelite Ou.
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
“SENYÈ a se pòsyon mwen.” Se sa nanm mwen di m. Konsa, mwen mete espwa m nan Li.
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
SENYÈ a montre dousè Li a sila ki tann Li yo, a moun ki chache Li a.
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
Se bon pou yon nonm gen espwa, e tann byen trankil pou sali SENYÈ a.
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
Se bon pou yon nonm pote jouk la nan jenès li.
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
Kite li chita apa pou kont li, e rete an silans, akoz Li te poze sa sou li.
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
Kite li mete bouch li nan pousyè, si se konsa, pou l ka gen espwa.
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
Kite li lonje machwè li, bay sila k ap frape l la. Kite li ranpli ak repwòch.
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
Paske se pa pou tout tan ke Senyè a ap rejte.
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
Paske malgre se gwo doulè ke Li fè rive; alò, Li va gen mizerikòd selon gran lanmou dous Li a.
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
Paske se pa ak kè kontan ke Li aflije, oswa pou atriste fis a lòm yo.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
Pou kraze anba pye, tout prizonye nan mond la,
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
pou retire jistis sou yon nonm nan prezans a Pi Wo a,
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
pou fè yon nonm tò nan pwosè legal pa li, sou bagay sa yo, Senyè a p ap dakò.
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Se kilès li ye ki pale, e sa vin rive, amwenske Senyè a te pase lòd la?
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
Èske sa ki bon ak sa ki mal pa soti nan bouch a Pi Wo a?
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Poukisa yon nonm vivan dwe plenyen, yon nonmta plenyen lè l resevwa pinisyon pou pwòp peche l yo?
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Annou egzamine e sonde wout nou yo pou nou retounen kote SENYÈ a.
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
Annou leve kè nou ak men nou vè Bondye nan syèl la;
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
Nou te peche e nou te fè rebèl; Ou pa t padone.
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
Ou te kouvri nou ak kòlè e te kouri dèyè nou. Ou te touye. Ou pa t gen pitye menm.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Ou te kouvri tèt Ou ak yon nwaj lakolè, pou okenn lapriyè pa ka pase ladann.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Ou fè nou kon poupou bèt ak fatra ki rejte nan mitan lòt nasyon yo.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
Tout lènmi nou yo te ouvri bouch yo laj kont nou.
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
Sezisman ak pyèj tonbe sou nou, ravaj ak destriksyon.
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
Zye m koule nèt ak flèv dlo akoz destriksyon a fi a pèp mwen an.
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Zye m koule san sès, san rete menm pou yon ti moman,
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
jiskaske SENYÈ a gade anba soti nan wotè syèl la pou wè.
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Zye m pote doulè rive nan nanm mwen, akoz tout fi nan vil mwen.
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Lènmi m yo san koz te fè lachas dèyè m tankou zwazo. Se lènmi m san koz.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Yo te fè m rete an silans nan twou fòs la e te poze yon wòch sou mwen.
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
Dlo yo te koule depase tèt mwen. Mwen te di: “Mwen fin koupe retire nèt”!
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
Mwen te rele non Ou, O SENYÈ, depi nan twou fòs pi ba a.
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
Ou te tande vwa m: pa kache zòrèy W de lapriyè mwen pou sekou, ak kriyè mwen an.
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
Ou te vin rapwoche lè m te rele Ou a. Ou te di: “Pa pè!”
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
O Senyè, Ou te plede ka pou nanm mwen an. Ou te rachte lavi mwen.
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
O SENYÈ, Ou te wè jan m oprime. Jije ka m nan.
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
Ou te wè tout vanjans pa yo; tout manèv yo kont mwen.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
Ou te tande repwòch yo, O SENYÈ, tout manèv yo kont mwen.
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
Lèv a sila k ap atake m yo ak konplo yo kont mwen tout lajounen.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Gade jan yo chita ak jan yo leve; se mwen ki sijè chan giyonnen yo a.
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
Ou va rekonpanse yo, O SENYÈ, selon zèv men yo.
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Ou va bay yo yon kè ki di; madichon pa yo va sou yo.
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
Ou va kouri dèyè yo nan kòlè Ou e detwi yo soti anba syèl SENYÈ a!
