Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Mwen se yon nonm ki konnen mizè moun gen pou pase lè Bondye ankòlè sou yo, lè Bondye ap pini yo.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
Li trennen m', li fè m' mache nan fènwa san yon ti limyè pou klere m'.
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
Tout lajounen, l'ap plede bat mwen san rete.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
Po kò m' fin chire, vyann mwen parèt deyò konsa. Li kraze tout zo nan kò m'.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
Li fèmen m' nan yon koridò mizè ak lafliksyon.
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
Li fè m' rete kote ki fènwa a tankou moun mouri yo.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
Li moute yon miray, li fèmen kote m' ye a, m' pa ka chape. Li mare m' ak gwo chenn.
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
Tout rele mwen rele byen fò, pesonn p'ap tande m'.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
Li simen gwo wòch toupatou sou wout mwen. Kote m' vire, chak pa mwen fè, m' bite.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
Tankou yon lous, li biske kò l', l'ap veye m'. Tankou yon lyon, li kache, l'ap tann mwen.
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
Li fè m' tonbe nan bwa. Li filange tout kò m'. Lèfini, li lage m'.
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
Li mete flèch nan banza li, li vize. Se sou mwen l'ap voye yo.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
Li fè flèch li yo antre fon nan kò m'.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Tout moun nan peyi a ap pase m' nan betiz. Se toutan y'ap fè chante sou mwen.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
Li plen vant mwen ak manje anmè kou fyèl. Li fè m' bwè labsent jouk mwen sou.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
Li fwote tout figi m' atè, li fè m' kase dan m' nan wòch.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
Mwen pa konnen sa yo rele kè poze. Mwen bliye sa yo rele kè kontan.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
Mwen di: M' pa gen lontan pou m' viv ankò. M' pèdi tout espwa mwen te gen nan Bondye.
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Lè m' chonje nan ki mizè mwen ye, jan m'ap mache pwonmennen san rete, se tankou yon labsent, yon fyèl m'ap vale.
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Wi, lè m' chonje sa, kè m' sere, m' santi kè m' ap rache
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
Men, mwen reprann kouraj lè m' chonje yon sèl bagay.
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Seyè a pa janm sispann renmen nou. L'ap toujou gen pitye pou nou.
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
Tankou solèy la ki leve chak maten konsa tou l'ap toujou kenbe pawòl li.
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
Mwen di: Se Seyè a ki tout mwen. Se nan li mwen mete tout espwa m'.
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
Seyè a bon pou tout moun ki mete konfyans yo nan li, pou moun k'ap konte sou li.
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
Sa bon pou nou rete dousman ap tann li vin delivre nou.
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
Sa bon pou nou aprann sipòte depi nou tou jenn.
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
Lè Bondye ap manyen ak nou, ann chita pou kont nou san di anyen.
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
Nou pa bezwen plenyen. Nou pa janm konnen, ka gen espwa toujou.
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
Se pou n' pare figi n' pou n' pran souflèt. Se pou n' asepte tou sa yo fè nou.
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
Bondye sèl Mèt la p'ap janm lage nou nèt.
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
Li ka fè nou lapenn, men l'ap gen pitye pou nou paske li renmen nou anpil.
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
Li pa pran plezi nan fè nou soufri, ni nan ban nou lapenn.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
Atò, se konnen Seyè a, Bondye sèl Mèt la, pa konnen lè y'ap kraze prizonye anba baton,
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
lè yo derefize rekonèt dwa Bondye ban nou,
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
lè y'ap bay move jijman nan tribinal! Atò, se konnen li pa konnen!
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Depi Bondye Sèl Mèt la pale, se fini! Sa l' di se sak fèt.
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
Tou sa ki rive an byen osinon an mal, se li menm ki penmèt sa.
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Lè nou anba bwa pou peche nou yo sa nou bezwen plenyen fè!
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Annou gade jan n'ap mennen bak nou! Ann egzaminen byen jan n'ap viv la! Lèfini, ann tounen vin jwenn Bondye!
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
Ann leve bra nou nan syèl la, ann lapriyè nan pye l'!
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
Nou peche, nou kenbe tèt avè ou! Men, ou menm ou pa padonnen nou.
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
Ou move pi rèd, ou fann nan kò nou! Ou te san pitye. Ou touye nou.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Ou vlope kò ou nan yon gwo nwaj nwa pou lapriyè nou pa rive nan zòrèy ou.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Ou fè nou tounen yon depotwa, yon pil fatra nan mitan lòt nasyon sou latè yo.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
Tout lènmi nou yo ap lave bouch yo sou nou.
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
N'ap viv ak kè sote, si se pa lanmò, se gwo danje, se gwo malè!
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
De je m' yo ap ponpe dlo tankou larivyè, lè m' wè malè ki tonbe sou pèp mwen an!
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Dlo ap koule nan je m' san rete. Li p'ap janm sispann,
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
jouk jou Seyè a va rete nan syèl la, l'a voye je l' gade, l'a wè!
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Wi, kè m' fè m' mal pou m' wè sa ki rive moun lavil mwen yo!
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Yon bann moun ki pa vle wè m' san m' pa fè yo anyen pran kouri dèyè m' tankou yon zwazo y'ap chache pran.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Yo lage m' tou vivan nan yon twou. Yo fèmen bouch twou a ak wòch.
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
Dlo te prèt pou kouvri tèt mwen. Mwen di: Fwa sa a m' pran!
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
Nan twou kote m' te ye a, Seyè, mwen rele ou!
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
Ou tande vwa m'. Tanpri, pa bouche zòrèy ou lè m'ap lapriyè nan pye ou.
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
Wi, lè m' rele ou, ou pwoche. Ou di m' mwen pa bezwen pè!
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
Bondye Sèl Mèt, ou pran ka m' an konsiderasyon. Ou sove lavi m'.
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
Seyè, ou wè tout lenjistis y'ap fè m'. Tanpri, defann kòz mwen.
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
Ou wè jan yo soti pou pwofite sou mwen, jan y'ap fè konplo pou touye m'.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
Seyè, ou tande jan y'ap joure m'. Ou konnen konplo y'ap fè sou do m'.
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
Tout lajounen, y'ap pale sou mwen, y'ap fè plan.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Gade yo non! Depi maten jouk aswè yo chita ap fè chante sou do m'!
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
Seyè, se pou ou pini yo pou tou sa yo fè.
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Madichonnen yo! Fè yo pèdi tèt yo!
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
Move sou yo, Seyè! Pati dèyè yo! Disparèt yo sou latè!
