Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Niĩ ndĩ mũndũ wonete thĩĩna nĩ ũndũ wa kũhũũrwo na rũthanju rwa mangʼũrĩ make.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
Andwarĩte akangereria nduma-inĩ handũ ha ũtheri-inĩ;
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
ti-itherũ, atũmĩte guoko gwake kũnjũkĩrĩre rĩngĩ na rĩngĩ, mũthenya wothe.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
Nĩatũmĩte nyama cia mwĩrĩ wakwa na gĩkonde kĩaguo ihinyare, na akoinanga mahĩndĩ makwa.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
Nĩandigiicĩirie, na agaathiũrũrũkĩria na marũrũ, na thĩĩna.
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
Atũmĩte ndũũre nduma-inĩ o ta andũ arĩa maakuire tene.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
Nĩanjirigĩire na rũthingo nĩguo ndikae kũũra; mĩnyororo yakwa nĩamĩritũhĩtie mũno.
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
O na rĩrĩa ndetana kana ndakaya ngĩenda ũteithio-rĩ, nĩ kũhingĩrĩria ahingagĩrĩria mahooya makwa.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
Nĩahingĩte njĩra yakwa na mahiga maicũhie; atũmĩte tũcĩra twakwa tuogome.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
Kũrĩ niĩ aatuĩkĩte o ta nduba rĩrĩa yoheirie, kana ta mũrũũthi rĩrĩa wĩhithĩte,
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
akĩngururia kuuma gacĩra-inĩ, akĩndambuura, akĩndiganĩria itarĩ na ũteithio.
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
Ageetete ũta wake, akangereka, nduĩke cabaa ya kũrathagwo nĩ mĩguĩ yake.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
Nĩatheecire ngoro yakwa na mĩguĩ kuuma thiaka-inĩ wake.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Ngĩgĩtuĩka wa gũthekagĩrĩrwo nĩ andũ akwa othe; maanyũrũragia na rwĩmbo mũthenya wothe.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
Anjiyũrĩtie maũndũ marũrũ, na akaahũũnia na maaĩ ma nyongo.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
Nĩangʼethũrangĩte magego makwa na kagoto; anangĩrĩirie rũkũngũ-inĩ.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
Nĩnjagithĩtio thayũ; nĩndiganĩirwo ũgaacĩru nĩ kĩĩ.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
Nĩ ũndũ ũcio nguuga atĩrĩ, “Riiri wakwa nĩũthirĩte, o hamwe na maũndũ marĩa mothe ndũire njĩrĩgĩrĩire kuuma kũrĩ Jehova.”
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Nĩngũririkana thĩĩna wakwa, na kũũrũũra gwakwa, na ngaririkana maũndũ marũrũ, o na maaĩ ma nyongo.
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Ngoro yakwa no ĩraririkana maũndũ macio, nayo ĩkaringĩka thĩinĩ wakwa.
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
O na gũtariĩ ũguo nĩndirikanaga ũndũ ũyũ, na tondũ wa ũguo ngagĩa na kĩĩrĩgĩrĩro:
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Tondũ wa wendo mũnene wa Jehova, nĩkĩo tũtaniinĩtwo biũ, nĩgũkorwo tha ciake itirĩ hĩndĩ ithiraga.
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
Tha ciaku ikoragwo irĩ njerũ rũciinĩ o rũciinĩ, wĩhokeku waku nĩ mũnene mũno.
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
Ngoro yakwa yugaga atĩrĩ, “Jehova nĩwe igai rĩakwa; tondũ ũcio nĩwe ndĩrĩetagĩrĩra.”
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
Jehova nĩ mwega kũrĩ arĩa mamwĩhokaga, kũrĩ ngoro ĩyo ĩmũrongoragia;
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
nĩ wega mũndũ gweterera ũhonokio wa Jehova o akirĩte.
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
Nĩ wega mũndũ gũkuua icooki hĩndĩ ĩrĩa arĩ mũnini.
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
Nĩaikare arĩ wiki akirĩte, nĩgũkorwo nĩ Jehova ũmũigĩrĩire rĩo.
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
Nĩaturumithie ũthiũ wake rũkũngũ-inĩ, no gũkorwo aahota kũgĩa na kĩĩrĩgĩrĩro.
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
Nĩerekererie rũthĩa kũrĩ mũndũ ũrĩa ũkũmũgũtha, na aiyũrwo nĩ thoni.
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
Nĩgũkorwo Jehova ndateanagĩria andũ nginya tene.
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
O na gũtuĩka nĩarehaga kĩeha-rĩ, we nĩaiguanagĩra tha, nĩgũkorwo wendo ũcio wake ũtathiraga nĩ mũnene mũno.
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
Nĩgũkorwo ndarehagĩra andũ mĩnyamaro, kana akarehere ciana cia andũ kĩeha akĩendaga.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
Rĩrĩa andũ a bũrũri arĩa othe mohetwo maarangĩrĩrio na makinya-rĩ,
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
rĩrĩa mũndũ aagithio kĩhooto gĩake mbere ya Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno-rĩ,
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
o na rĩrĩa mũndũ atuĩrwo ciira hatarĩ kĩhooto-rĩ, githĩ Mwathani ndonaga maũndũ macio?
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Nũũ ũngĩaria na atũme ũndũ ũcio ũhinge, Mwathani ataathanĩte gũtuĩke ũguo?
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
Githĩ kanua-inĩ ka Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno tiho hoimaga maũndũ mooru, na hakoima maũndũ mega?
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Mũndũ o wothe ũrĩ muoyo-rĩ, atetaga nĩkĩ rĩrĩa ekũherithio nĩ ũndũ wa mehia make?
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Nĩtũthuthuurie-i mĩthiĩre iitũ na tũmĩtuĩrie, tũcokerere Jehova.
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
Nĩtwambararie ngoro ciitũ na moko maitũ na igũrũ kũrĩ Mũrungu ũrĩa ũrĩ igũrũ, tuuge atĩrĩ:
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
“Ithuĩ-rĩ, nĩtwĩhĩtie na tũgakũremera, wee nawe ũkaaga gũtũrekera.
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
“Wee wĩhumbĩrĩte na marakara, ũgatũingatithia; ũũraganĩte ũtekũiguanĩra tha.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Wee wĩhumbĩrĩte na itu nĩgeetha gũtikagĩe na ihooya rĩngĩgũkinyĩra.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Wee ũtũmĩte tũtuĩke ta gĩko, na ta mahuti gatagatĩ ka ndũrĩrĩ.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
“Thũ ciitũ ciothe itwathamĩirie tũnua itũũkĩrĩre.
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
Nĩtũkorereirwo nĩ kĩmako kĩnene, na tũkenjerwo marima, tũgakorwo nĩ ũniinani, na mwanangĩko.”
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
Maitho makwa maranyũrũrũkia tũrũũĩ twa maithori nĩ ũndũ andũ akwa nĩmanangĩtwo.
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Maitho makwa marĩnyũrũrũkagia maithori mategũtigithĩria, magaikara o makĩnyũrũrũkaga,
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
nginya rĩrĩa Jehova agaacũthĩrĩria arĩ igũrũ oone.
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Maũndũ marĩa ndĩrona nĩmaranjiguithia kĩeha ngoro, tondũ wa andũ-a-nja othe a itũũra rĩakwa inene.
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Andũ arĩa maatuĩkĩte thũ ciakwa hatarĩ gĩtũmi nĩo maanguĩmaga ta nyoni.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Maanjikirie irima makĩenda kũnjũraga, na makĩĩhũũra na mahiga;
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
ndaahubanĩirio nĩ maaĩ maingĩ, magĩikũrũkĩra igũrũ rĩa mũtwe wakwa, na niĩ ngĩĩciiria ndĩ hakuhĩ kũniinwo.
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
Ngĩkaĩra rĩĩtwa rĩaku Wee Jehova, ndĩ kũu irima-inĩ rĩu iriku.
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
Na we ũkĩigua ithaithana rĩakwa, ngĩkwĩra atĩrĩ, “Tiga kũhinga matũ maku ngĩgũkaĩra ũndeithie.”
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
Nawe ũkĩnguhĩrĩria rĩrĩa ndagũkaĩire, ũkĩnjĩĩra atĩrĩ, “Tiga gwĩtigĩra.”
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
Wee Mwathani-rĩ, nĩwe wanjiirĩrĩire; nawe ũgĩgĩkũũra muoyo wakwa.
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
Wee Jehova, nĩwonete ũũru ũrĩa njĩkĩtwo. Tua ciira wakwa arĩ we!
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
Wee nĩwonete kwĩrĩhĩria kwao guothe, o na mathugunda mao mothe ma kũnjũkĩrĩra.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
Wee Jehova-rĩ, nĩũiguĩte irumi iria manumĩte nacio, o na mathugunda mao mothe ma kũnjũkĩrĩra:
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
maũndũ marĩa thũ ciakwa ciaragia na mĩheehũ ikĩngʼungʼuanaga injũkĩrĩre mũthenya wothe.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Ta kĩmarore! Magĩikara thĩ kana magĩũkĩra, maanyũrũragia na nyĩmbo ciao.
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
Wee Jehova-rĩ, marĩhe kũringana na ũrĩa mekĩte, kũringana na wĩra wa moko mao.
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Ũmia ngoro ciao, nakĩo kĩrumi gĩaku kĩroikara nao!
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
Maingatithie ũrĩ na marakara, na ũmaniine mathire gũkũ mũhuro wa igũrũ rĩa Jehova.
