Klaagliederen 3
1 Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
Nyee nye ŋutsu si kpe fu le eƒe dziku ƒe ameƒoti te.
2 Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
Enyam ɖe nu eye wòna mezɔ viviti me, menye kekeli me o;
3 Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
Vavã etrɔ eƒe asiwo ɖe ŋutinye atraɖii le ŋkeke blibo la me.
4 Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
Ena be nye ŋutilã kple nye ŋutigbalẽ do xoxo eye wògbã ƒu ɖe lãme nam.
5 Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
Eva dze dzinye eye wòtsɔ veve helĩhelĩ kple fukpekpe tɔ kpɔ ɖe ŋunye.
6 Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
Ena menɔ viviti me abe ame siwo ku gbe aɖe gbe ke ene.
7 Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
Etɔ kpɔ ƒo xlãm ale be nyemate ŋu asi o, eɖom anyi kple gakɔsɔkɔsɔ.
8 Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
Ne meyɔe alo do ɣli be wòaxɔ nam gɔ̃ hã la, edoa ʋɔ ɖe nye gbedodoɖa nu.
9 Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
Etsɔ kpe gãwo xe mɔ me nam eye wòglɔ̃ nye mɔwo.
10 Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
Abe sisiblisi si de xa ɖi kple dzata si le adeklo dzi ene la,
11 Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
ehem ɖa le mɔ me eye wòvuvum, hegblẽm ɖi kpeɖeŋutɔmanɔsitɔe.
12 Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
Evu eƒe da me eye wòdzidze eƒe dati ɖe dzinye.
13 Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
Etsɔ aŋutrɔwo le eƒe daku me tsɔ ŋɔ nye dzi.
14 Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
Mezu nu ɖikokoe le nye amewo katã dome, woɖua fewu le ŋunye to hadzidzi me ŋkeke blibo la katã.
15 Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
Etsɔ ama veve ɖi ƒo nam eye wòkpe veve nam meno.
16 Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
Etsɔ kpe ŋe aɖu nam eye wòfanyam ɖe kewɔ me.
17 De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
Woxɔ ŋutifafa le asinye, meŋlɔ nu si dzɔgbenyui nye la be.
18 Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
Eya ta megblɔ be, “Nye atsyɔ̃nu yi eye nu siwo katã mele mɔ kpɔm na tso Yehowa gbɔ la hã nu va yi.”
19 Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
Meɖo ŋku nye hiã, tsaglalãtsatsa, dzigbagbã kple vevesese dzi.
20 Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
Meɖo ŋku wo katã dzi nyuie eye nye luʋɔ bɔbɔ eɖokui le menye.
21 Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
Ke esia dzi meɖo ŋkue eye mɔkpɔkpɔ ɖo asinye:
22 Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
Le Yehowa ƒe lɔlɔ̃ deto la ta wometsrɔ̃ mí o elabena eƒe nublanuikpɔkpɔ mevɔna o.
23 Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
Wozua yeye ŋdi sia ŋdi, wò nuteƒewɔwɔ lolo ŋutɔ.
24 Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
Megblɔ na ɖokuinye be, “Yehowae nye nye gomekpɔkpɔ, eya ta manɔ esinu kpɔm.”
25 Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
Yehowa ƒe dɔ me nyo na ame siwo tsɔ woƒe mɔkpɔkpɔ da ɖe edzi, kple ame siwo dinɛ vevie.
26 Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
Enyo be woalala le ɖoɖoezizi me na Yehowa ƒe ɖeɖe.
27 Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
Enyo na ame be wòatsɔ kɔkuti le ɖekakpuime.
28 Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
Nenɔ anyi le ɖoɖoezizi me elabena Yehowae tsɔ kɔkuti la da ɖe edzi.
29 Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
Netsɔ eƒe mo ƒo ɖe ke me, ɖewohĩ mɔkpɔkpɔ gali.
30 Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
Neɖo to me anyi na ame si le eƒo ge eye ŋukpe neyɔe fũu.
31 Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
Elabena Aƒetɔ la metsɔa ame ƒua gbe ɖikaa o
32 Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
Togbɔ be ehea nuxaxa vɛ hã la, egakpɔa nublanui na ame, eye eƒe lɔlɔ̃ si nu metsina gbeɖe o la de to ŋutɔ.
33 Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
Elabena mehea fukpekpe kple nuxaxa vaa amegbetɔviwo dzi ɖe dzidzɔ teƒe o.
34 Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
Woafanya anyigbadzigamenɔlawo katã kple afɔ.
35 Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
Ne woagbe nu si nye ame tɔ la tsɔtsɔ nɛ le Dziƒoʋĩtɔ la ŋkume,
36 Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
eye wotrɔ gbo ame dzɔdzɔe ƒe nya; ɖe Aƒetɔ la makpɔ esiawo oa?
37 Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
Ame ka aƒo nu eye wòava eme, ne menye Aƒetɔ lae ɖe gbe o?
38 Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
Ɖe menye Dziƒoʋĩtɔ la ƒe nu mee dzɔgbevɔ̃enyawo kple dzidzɔnyawo siaa doa go tsona oa?
39 Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
Nu ka ta amegbetɔ ahe nya ne wohe to nɛ ɖe eƒe nu vɔ̃wo ta?
40 Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
Mina míalé ŋku ɖe míaƒe zɔzɔme ŋu ne míado wo akpɔ eye mina míatrɔ ɖe Yehowa ŋu.
41 Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
Mina míado míaƒe dziwo kple asiwo ɖe Mawu gbɔ le dziƒo ahagblɔ bena:
42 Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
“Míewɔ nu vɔ̃ hedze aglã eye mètsɔe ke mi o.
43 Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
“Ètsɔ dziku tsyɔ ɖokuiwò dzi eye nèti mía yome hewu mí nublanuimakpɔmakpɔtɔe.
44 U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
Ètsɔ lilikpo tsyiɔ ɖokuiwò dzi ale be, gbedodoɖa aɖeke mate ŋu aɖo gbɔwò o.
45 Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
Ètsɔ mí wɔ ŋunyɔnu kple gbeɖuɖɔe le dukɔwo dome.
46 Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
“Míaƒe futɔwo katã ke nu baa ɖe mía ŋuti.
47 Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
Ŋɔdzi lé mí; míedze ʋe me eye tsɔtsrɔ̃ kple gbegblẽ va mía dzi.”
48 Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
Nye ŋkuwo le aɖatsi fam yoyoyo elabena wotsrɔ̃ nye amewo.
49 Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
Nye ŋkuwo le aɖatsi fam ɖaa, enu gbe tsotso,
50 Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
va se ɖe esime Yehowa aɖo ŋku anyi tso dziƒo akpɔe.
51 Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
Nu si mekpɔ la na nye luʋɔ xa nu ɖe nyɔnu siwo katã le nye dua me la ta.
52 Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
Ame siwo nye nye futɔwo madzemadzee la ɖem ɖe nu abe xevi ene.
53 Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
Wodze agbagba be woatso nye agbe nu le vudo me eye wofɔ kpe ƒum.
54 Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
Tsi fie le tanye eye mesusu be evɔ nam.
55 Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
O Yehowa, wò ŋkɔe meyɔ le vudoa ƒe gogloƒe ke.
56 Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
Èse nye kukuɖeɖe be, “Mègado toku nye ɣlidodo eye nàgbe akɔfafa nam o.”
57 Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
Ète va gbɔnye esi meyɔ wò eye nègblɔ be, “Mègavɔ̃ o.”
58 Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
O, Aƒetɔ, èxɔ nye nya ɖe akɔ eye nèɖe nye agbe.
59 Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
Wò ŋutɔ èkpɔ, O Yehowa, vɔ̃ si wowɔ ɖe ŋutinye. Na nye nya nadzɔ!
60 Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
Èkpɔ woƒe hlɔ̃biabia ƒe kpekpeme kple nugbe siwo woɖo ɖe ŋunye.
61 Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
O Yehowa, èse woƒe dzudzuwo kple nu siwo katã woɖo ɖe ŋunye
62 Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
kple nye futɔwo ƒe dalĩdodo kple nuƒoƒo le ŋunye ŋkeke blibo la.
63 Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
Nye kɔ nàkpɔ wo ɖa! Wole anyinɔƒe o, wole tsitrenu o, woɖua fewu le ŋunye le woƒe hadzidziwo me.
64 Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
O Yehowa, xe fe si dze wo la na wo, ɖe nu siwo woƒe asiwo wɔ la ta.
65 Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
Tsɔ nutsyɔnu tsyɔ woƒe dziwo dzi eye nàna be wò fiƒode nanɔ wo dzi!
66 Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
Ti wo yome kple dziku eye nàtsrɔ̃ wo le Yehowa ƒe dziƒo te.
